####################################################
MUKTABODHA INDOLOGICAL RESEARCH INSTITUTE
Use of this material (e-texts) is covered by Creative Commons license BY-NC 4.0
Catalog number: M00132
Uniform title: kāmākhyātantra
Editor : r m caṭṭopādhyāya

Description: 
Transcribed by the staff of Muktabodha.


Notes: 
Transcribed by the staff of Muktabodha under the supervision of Mark S. G. Dyczkowski.

Revision 0: Sept. 22, 2008

Publisher : unknown-pree 1900 Bengali Script
Publication year : 
Publication city : 
Publication country : India
####################################################



|| ओं नमः परदेवतायै ||

कामाख्यातन्त्रे

प्रथमः पटलः

श्रीदेवी उवाच


भगवन् सर्वधर्मज्ञ  सर्वविद्याप्रिय प्रभो |

सर्वदानन्दहृदय सर्वागमप्रकाशक || १ ||

श्रुतानि सर्वतन्त्राणि यामलानि च भूरिशः |

विद्यास्ताः सकला देव फलानि त्वत्प्रसादतः || २ ||

सारात् सारतरं तन्त्रं जानासि किं वद प्रभो |

अतीवेदं रहःस्थानं तेनाहं श्रवणोद्यता || ३ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि मुदा भद्रे मदीये प्राणवल्लभे |

योनिरूपा महाविद्या कामाख्या वरदायिनी || ४ ||

वरदाऽऽनन्ददा नित्या महाविभववर्द्धिनी |

सर्वेषां जननी सापि सर्वेषां तारिणी मता || ५ ||

रमणी चैव सर्वेषां स्थूला सूक्ष्मा सदा शुभा |

तस्यास्तन्त्रं प्रवक्ष्यामि सावधानाऽवधारय || ६ ||

निखिलासु च विद्यासु ये ये सिध्यन्ति साधकाः |

यत्र कुत्रापि केनापि कामाख्या फलदायिनी || ७ ||

कामाख्याविमुखा लोका निन्दिता भुवनत्रये |

विना कामात्मिकां कापि न दात्री सिद्धिसम्पदाम् || ८ ||

कामाख्या च सदा धर्मः कामाख्या चार्थ एव च |

कामाख्या कामसम्पत्तिः कामाख्या मोक्ष एव च || ९ ||

निर्वाणं सैव देवेशि सैव सायुज्यमीरिता |

सालोक्यं सहरूपं च कामाख्या परमा गतिः || १० ||

शिवता ब्रह्मता देवि विष्णुता चन्द्रतापि च |

देवत्वं सर्वदेवानां निश्चितं कामरूपिणी || ११ ||

सर्वासामपि विद्यानां लौकिकं वाक्यमेव च |

कामाख्याया महादेव्याः स्वरूपं सर्वमेव हि || १२ ||

पश्य पश्य प्रिये सर्वं चिन्तयित्वा हृदि स्वयम् |

कामाख्यां न विना किञ्चिद् विद्यते भुवनत्रये || १३ ||

लक्षकोटिमहाविद्यास्तन्त्रादौ परिकीर्तिताः |

सारात् सारतमा देवि सर्वेषां षोडशी मता || १४ ||

तस्याश्च कारणं देवि कामाख्या जगदम्बिका |

चन्द्रकान्तिर्यथा देवि जायते लीयते पुनः || १५ ||

स्थावराणि चराणीह नित्याऽनित्यानि यानि च |

सत्यं सत्यं पुनः सत्यं विना तां नैव जायते || १६ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे देवीश्वरसंवादे प्रथमः पटलः || १ ||



अथ द्वितीयः पटलः


श्रीशिव उवाच


मन्त्रोद्धारं प्रवक्ष्यामि शृणु देवि परात् परम् |

यज्ज्ञात्वा साधयेत् सिद्धिं देवानामपि दुर्लभाम् || १ ||

मन्त्रस्यास्य प्रतापेन मोहयेदखिलं जगत् |

ब्रह्मादीन् मोहयेद् देवि बालकं जननीं यथा || २ ||

देवदानवगन्धर्वकिन्नरादीन् सुरेश्वरि |

मोहयेत् क्षण्मात्रेण प्रजासु नृपतिर्यथा || ३ ||

मन्त्रस्य पुरतो देवि राजानं सचिवादयः |

अन्ये च मानवाः सर्वे मेषादिजन्तवो यथा || ४ ||

मोहयेन्नगरं राज्ञः सहस्त्यश्वरथादिकम् |

ऊर्वश्याद्यास्तुस्वर्वेश्या राजपत्न्यादिकाः क्षणात् || ५ ||

स्तम्भनं मारणं देवि क्षोभणं जृम्भणं तथा |

द्रावणं भीषणं चैव विद्वेषोच्चाटने तथा || ६ ||

आकर्षणं च नारीणां विशेषेण महेश्वरि |

वशीकरणमन्यानि साधयेत् साधकोत्तमः || ७ ||

अग्निः स्तम्भति वायुश्च सूर्यो वारिसमूहकः |

कटाक्षेणैव सर्वाणि साधकस्य न चान्यथा || ८ ||

जगज्जयति मन्त्रज्ञः कामदेवो यथा जयी |

तस्याऽसाध्यं त्रिभुवने न किञ्चित् प्राणवल्लभे || ९ ||

जृम्भणान्तं त्यक्तपाशं यात्रावारणरोहकम् |

व्यङ्गवर्णयुतं देवि नादबिन्दुयुतं पुनः || १० ||

एतत् तु त्रिगुणीकृत्य कल्पवृक्षमनुं जपेत् |

एकं वापि द्वयं वापि चतुर्थं वा जपेत् सुधीः || ११ ||

कामाख्यासाधनं कार्यं सर्वविद्यासु साधकैः |

अन्यथा सिद्धिहानिः स्याद् विघ्नस्तेषां पदे पदे || १२ ||

किं शाक्ता वैष्णवाः किं वा किं शैवा गाणपत्यकाः |

महामायाव्रताः सर्वे तैलयन्त्रे वृषा इव || १३ ||

अस्याश्च साधनं देवि शाक्तानामेव सुन्दरि |

नात्र चक्रविशुद्धिस्तु कालादिशोधनं न च || १४ ||

कृते च नरकं याति सर्वं तस्य विनश्यति |

क्लेशशून्यं परं देवि साधनं द्रुतपोषकम् || १५ ||


श्रीदेवी उवाच


कालीतारामन्त्रदाने चक्रचिन्तां करोति यः |

का गतिस्तस्य देवेशः निस्तारो विद्यते न वा || १६ ||


श्रीशिव उवाच


वयमग्निश्च कालोऽपि ये ये याता महेश्वरि |

किं ब्रूमो देवदेवेशि कालिकातारिणीमनुम् || १७ ||

अज्ञानाद् यदि वा मोहात् कालीतारामनौ प्रिये |

कृते चक्रादिगणने शूनीविष्ठाकृमिर्भवेत् || १८ ||

कल्पान्ते च महादेवि निस्तारो विद्यते न च |

अस्याः पूजां प्रवक्ष्यामि त्रैलोक्यसाधनप्रदाम् || १९ ||

हठाद्धठाच्च देवेशि या या सिद्धिश्च जायते |

प्राप्यते तत्क्षणेनैव नात्र कार्या विचारणा || २० ||

सिन्दूरमण्डलं कृत्वा त्रिकोणं च समालिखेत् |

निजबीजानि तन्मध्ये योजयेत् साधकोत्तमः || २१ ||

चतुरस्रं लिखेद् देवि ततो वज्राष्टकं प्रिये |

अष्टदिक्षु यजेत् तां तु न्यासजालं विधाय च || २२ ||

अक्षोभ्यश्च ऋषिः प्रोक्तश्छन्दोऽनुष्टुबुदाहृतम् |

कामाख्या देवता सर्वसिद्धये विनियोजिता || २३ ||

कराङ्गन्यासकं चैव निजबीजेन कारयेत् |

षड्दीर्घभाजां ध्यायेत् तु कामाख्यामिष्टदायिनीम् || २४ ||

रक्तवस्त्रां वरोद्युक्तां सिन्दूरतिलकान्विताम् |

निष्कलङ्कां सुधाधामवदनामलकोज्ज्वलाम् || २५ ||

स्वर्णादिमणिमणिक्यभूषणैर्भूषितां पराम् |

नानारत्नादिनिर्माणसिंहासनोपरिस्थिताम् || २६ ||

हास्यवक्त्रां पद्मरागमणिकान्तिमनुत्तमाम् |

पीनोत्तुङ्गकुचां कृष्णां श्रुतिमूलगतेक्षणाम् || २७ ||

कटाक्षैश्च महासम्पद्दायिनीं परमेश्वरीम् |

सर्वाङ्गानिन्दितां नानाविद्याभिः परिवेष्टिताम् || २८ ||

डाकिनीयोगिनीविद्याधरीभिः परिशोभिताम् |

कामिनीभिर्युतां नानागन्धाद्यैः परिगन्धिताम् || २९ ||

ताम्बूलादिकराभिश्च नायिकाभिर्विराजिताम् |

समस्तसिद्धवर्गाणां प्रणतानां प्रतीक्षणाम् || ३० ||

त्रिनेत्रां मोहनकरीं पुष्पचापेषु बिभ्रतीम् |

भगलिङ्गसमाख्यानां किन्नरीभ्योऽपि शृण्वतीम् || ३१ ||

वाणी - लक्ष्मी - सुधा - वाक्य - प्रतिवाक्य - समुत्सुकाम् |

अशेषगुणसम्पन्नां करुणासागरां शिवाम् || ३२ ||

आवाहयेत् ततो देवीमेवं ध्यात्वा च साधकः |

पूजयित्वा यथोक्तेन विधानेन हरप्रिये || ३३ ||

कुङ्कुमाद्यै रक्तपुष्पैः सुगन्धिकुसुमैस्तथा |

जवा - यावक - सिन्दूरैः करवीरैर्विशेषतः || ३४ ||

करवीरेषु देवेशि कामाख्या तिष्ठति स्वयम् |

जवायां च तथा विद्धि मालत्यादिसमीपके || ३५ ||

करवीरस्य माहात्म्यं कथितुं नैव शक्यते |

प्रदानात् तु जवायाश्च गाणपत्यमवाप्नुयात् || ३६ ||

पूजयेदम्बिकां देवीं पञ्चतत्वेन सर्वदा |

पञ्चतत्त्वं विना पूजामभिचाराय कल्पयेत् || ३७ ||

पञ्चतत्त्वेन देव्यास्तु प्रसादो जायते क्षणात् |

पञ्चमेन महादेवि शिवो भवति साधकः || ३८ ||

पञ्चतत्त्वसमं नास्ति नास्ति (किञ्चित्) कलौ युगे |

पञ्चतत्त्वं परं ब्रह्म पञ्चतत्त्वं परा गतिः || ३९ ||

पञ्चतत्त्वं महादेवि पञ्चतत्त्वं सदाशिवः |

पञ्चतत्त्वं भुक्तिमुक्ती महायोगः प्रकीर्तितः || ४० ||

पञ्चतत्त्वेन देवेशि महापातककोटयः |

नश्यन्ति तत्क्षणेनैव तूलराशिमिवानलः || ४१ ||

यत्रैव पञ्च तत्त्वानि तत्र देवी वसेद् ध्रुवम् |

पञ्चतत्त्वविहीने तु विमुखी जगदम्बिका || ४२ ||

मद्येन मोदते स्वर्गे मांसेन मानवाधिपः |

मत्स्येन भैरवीपुत्रो मुद्रया साधुतां व्रजेत् || ४३ ||

परेण च महादेवि सायुज्यं लभते नरः |

भक्तियुक्तो यजेद् देवीं तदा सर्वं प्रजायते || ४४ ||

स्वयम्भूकुसुमैः शुक्लैः कुण्डगोलोद्भवैः शुभैः |

कुङ्कुमाद्यैरासवेन चार्घ्यं देव्यै निवेदयेत् || ४५ ||

नानोपहारनैवेद्यैरन्नादिपायसैरपि |

वस्त्रभूषादिभिर्देवीं प्रपूज्यावरणं यजेत् || ४६ ||

इन्द्रादीन् पूजयेत् तत्र तेषां यन्त्राणि शाङ्करि |

पार्श्वयोः कमलां वाणीं पूजयेत् साधकोत्तमः || ४७ ||

अन्नदा धनदा चैव सुखदा जयदा तथा |

रसदा मोहदा देवि ऋद्धिदा सिद्धिदापि च || ४८ ||

वृद्धिदा शुद्धिदा चैव भुक्तिदा मुक्तिदा तथा |

मोक्षदा सुखदा चैव ज्ञानदा कान्तिदा तथा || ४९ ||

एताः पूज्या महादेव्यः सर्वदा यन्त्रमध्यतः |

डाकिन्याद्यास्तहा पूज्याः सिद्धयो यत्नतः शिवे || ५० ||

षडङ्गानि ततो देव्या यजेत् पुष्पाञ्जलीन् क्षिपेत् |

यथाशक्ति जपेन्मन्त्रं शुद्धभावेन साधकः || ५१ ||

जपं समर्प्य वाद्याद्यैस्तोषयेत् परदेवताम् |

पठेत् स्तोत्रं च कवचं प्रणमेद् विधिनाऽमुना || ५२ ||

ततश्च हृदये देवीं संयुज्य शेषिकां प्रति |

निर्माल्यं निक्षिपेदैशे त्रिकोणं परिकल्पयेत् || ५३ ||

निर्माल्यं साधकैः सार्धं गृह्णीयाद् भक्तिभावतः |

विहरेत् पञ्चतत्त्वेन यथाविधि स्वशक्तितः || ५४ ||

शक्तिमूलं साधनं च शक्तिमूलं जपादिकम् |

शक्तिमूला जपाश्चैव शक्तिमूलं च जीवनम् || ५५ ||

ऐहिकं शक्तिमूलं च परत्र शक्तिमूलकम् |

शक्तिमूलं तपः सर्वं चतुर्वर्गस्तथा प्रिये || ५६ ||

शक्तिमूलानि सर्वाणि स्थावराणि चराणि च |

अज्ञात्वा पापिनो देवि रौरवं यान्ति निश्चितम् || ५७ ||

तस्मात् सर्वप्रयत्नेन साधकैश्च शिवाज्ञया |

शक्त्युच्छिष्टं पीयते हि नान्यथा यान्ति रौरवम् || ५८ ||

शक्त्यै यद् दीयते देवि तत् तु देवार्पितम् भवेत् |

सफलं कर्म तत् सर्वं सत्यं सत्यं कुलेश्वरि || ५९ ||

शक्तिं विना कौलचक्रं करोति कारयेदपि |

स याति नरकं घोरं निस्तारो न हि विद्यते || ६० ||

एवं तु पूजयेद् देवीं यं यं चोद्दिश्य साधकः |

तं तं कामं करे कृत्वा प्रिये जयति निश्चितम् || ६१ ||

पुरश्चरणकाले तु लक्षमेकं जपेत् सुधीः |

तद्दशांशं हुनेदाज्यैः शर्करामधुपायसैः || ६२ ||

तर्पयेद्धुदिग्भागैर्जलैश्चन्दनमिश्रितैः |

गन्धाद्यैः साधकाधीशस्तत्कुशैरभिषेचयेत् || ६३ ||

अभिषेकदशांशेन भोजयेच्च द्विजोत्तमान् |

मिष्टान्नैः साधकान् देवि देवीभक्तांश्च पञ्चमैः || ६४ ||

एवं पुरस्क्रियां कृत्वा सिद्धो भवति साधकः |

प्रयोगेषु ततो देवि योग्यो भवति निश्चितम् || ६५ ||

एतत् पूजादिकं सर्वं कामाख्याप्रीतिकारकम् |

महाप्रीतिकरी पूजा योनिचक्रे कुलेश्वरि || ६६ ||

योनिपूजां महापुजा तत्समा न हि सिद्धिदा |

तत्र देवीं यजेद् धिमान् सैव देवी न चाऽन्यथा || ६७ ||

आवाहनादिकर्माणि न तत्र सर्वथा प्रिये |

लेपयेत् तां तु गन्धाद्यैः पूजयेद् विविधेन च || ६८ ||

महाप्रीतिर्भवेद् देव्याः सिद्धो भवति तत्क्षणात् |

योनिपूजासमा पूजा नास्ति ज्ञाने तु मामके || ६९ ||

चिम्बनाल्लेहनाद् योनौ कल्पवृक्षमतिक्रमेत् |

दर्शनात् साधकाधीशः स्पर्शनात् सर्वमोहनः || ७० ||

लिङ्गयोनिसमाख्यानं कामाख्याप्रीतिवर्द्धनम् |

तदेव जीवनं तस्या गिरिजे बहु किं वचः || ७१ ||

तस्मात् सर्वप्रयत्नेन योनिपूजां समाचरेत् |

परस्त्रीयोनिमासाद्य विशेषेण यजेत् सुधीः || ७२ ||

वेश्यायोनिः परा देवि साधनं तत्र कारयेत् |

त्रिरात्रादेव सिध्यन्ति नात्र कार्या विचारणा || ७३ ||

ऋतुयुक्तं लतामध्ये साधयेद् विधिवन्मुदा |

अचिरात् सिद्धिमाप्नोति देवानामपि दुर्लभाम् || ७४ ||

सारात् सारतमं योनिसाधनमीरितम् |

विना तत् साधनं देवि महाशापः प्रजायते || ७५ ||

योनिनिन्दां घृणां देवि यः करोति नराधमः |

अचिराद् रौरवं याति देवि सत्यं शिवाज्ञया || ७६ ||

योनिमध्ये वसेद् देवि योगिन्याश्चिकुरे स्थिताः |

तस्मान्न निन्दयेद् योनिं यदीच्छेदात्मनो हितम् || ७७ ||

योनिनिन्दां प्रकुर्वाणः स वंशेन विनश्यति |

योनिस्तुतिपरो देवि शिवः स्यात् तत्क्षणेन च || ७८ ||

किं ब्रूमो योनिमाहात्म्यं योनिपूजाफलानि च |

चाञ्चल्याद् गदितं किञ्चित् क्षन्तव्यं कामरूपिणि || ७९ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे देवीश्वरसंवादे द्वितीयः पटलः || २ ||



अथ तृतीयः पटलः

वरमन्त्रं प्रवक्ष्यामि सादरं शृणु पार्वति |

यस्य प्रसादमात्रेण ब्रह्मविष्णुशिवा अपि || १ ||

इन्द्राद्या देवताः सर्वा भवन्ति कामनायुताः |

गन्धर्वाः किन्नरा देवि तथा विद्याधरादयः || २ ||

यत्प्रसादं समागत्य स्वकीयविसयान्विता |

योगिनी - डाकिनी - विद्या - भैरवी - नायिकादिकाः || ३ ||

कामाख्यामन्त्रमासाद्य भजन्ति योग्यता पराम् |

स्वर्गे मर्त्ये च पाताले ये ये सिध्यन्ति साधकाः || ४ ||

निजबीजत्रयं देवि क्रोधद्वयमतः परम् |

वधूबीजत्रयं चैव कामाख्या च पुनर्वदेत् || ५ ||

प्रसीदेति पदं चैव पूर्वबीजानि कल्पयेत् |

ठद्वयान्ते मनुः प्रोक्तः सर्वतन्त्रेषु दुर्लभः || ६ ||

[क्रीं क्रीं क्रीं हुं हुं स्त्रीं स्त्रीं कामाख्ये प्रसीद | क्रीं 
क्रीं क्रीं हु/ हु/ स्त्रीं स्त्रीं स्वाहा ||]

प्रणवाद्या महादेवि त्रैलोक्ये चातिदुर्लभा |

चतुर्वगप्रदा साक्षान्महापातकनाशिनी || ७ ||

स्मरणादेव मन्त्रस्य सर्वे विघ्नाः समाकुलाः |

नश्यन्ति दहने दीप्ते पतङ्गा इव पार्वति || ८ ||

मन्त्रग्रहणमात्रेण जीवोन्मुक्तो भवेन्नरः |

भुक्तिर्मुक्तिः करे तस्य सर्वेषां प्रियतां व्रजेत् || ९ ||

आवृणोति स्वयं लक्ष्मीर्वदने गीः सदा वसेत् |

पुत्राः पौत्राः प्रपौत्राश्च भवन्ति चिरजीविनः || १० ||

पृथिव्यां सर्वपीठेषु कामाख्यादिषु शङ्करि |

लिपिश्चलति तस्यैव नात्र कार्या विचारणा || ११ ||

तस्य नाम च संस्मृत्य प्रणमन्ति सभाजनाः |

नाम श्रुत्वा वारमेकं पलायन्ते च हिंसकाः || १२ ||

यावन्त्यः सिद्धयः सन्ति स्वर्गे मर्त्ये रसातले |

साधकानां परिचर्यां कुर्वन्ति नात्र संशयः || १३ ||

तं दृष्ट्वा साधकेन्द्रं च वादी स्खलति दर्शनात् |

सभायां कोटिसूर्याभं पश्यन्ति सर्वसज्जनाः || १४ ||

जिह्वाकोटिसहस्रैस्तु वक्त्रकोटिशतैरपि |

वर्णितुं नैव शक्नोमि मन्त्रमेतन्महेश्वरि || १५ ||

न्यासपूजादिकं सर्वं पूर्वमुक्तं वरानने |

पुरश्चर्याविधौ किन्तु षट्सहस्रं मनुं जपेत् || १६ ||

यथाविधि षट्शतानि होमादींश्च समाचरेत् |

सिद्धो भवति मन्त्रज्ञः प्रयोगेषु ततः क्षमः || १७ ||

ध्यानं शृणु महादेव्या धनधान्यसुतप्रदम् |

दारिद्र्यहननं देवि क्षणेनैव न चान्यथा || १८ ||

अतिसुललितवेशां हास्यवक्त्रां त्रिनेत्रां
	जितजलदसुकान्तिं पट्टवस्त्रप्रकाशाम् |
अभयवरकाराढ्यां रत्नभूषातिभव्यां
	सुरतरुतलपीठे रत्नसिंहासनस्थाम् || १९ ||

हरिहरविधिवन्ध्यां बुद्धिवृद्धिस्वरूपां
	मदनशरसमाक्तां कामिनीं कामदात्रीम् |
निखिलजनविलासोल्लासरूपां भवानीं
	कालिकलुषनिहन्त्रीं योनिरूपां भजामि || २० ||

गुह्याद् गुह्यतरं देवि ध्यानं दारिद्र्यनाशकम् |

गोपितं सर्वतन्त्रेषु तव भावात् प्रकाशितम् || २१ ||

स्वयम्भूकुसुमेनैव तिलकं परिकल्प्य च |

तूलिकायां महादेवि कुलशक्तिं समाविशेत् || २२ ||

कर्पूरितमुखः स्वादु साधकश्चुम्बयेन्मुदा |

तस्याधरो यथा भृङ्गो नीरजव्याकुलः प्रिये || २३ ||

दन्तक्षतिवितानां च परमं तत्र कारयेत् |

आलिङ्गयेन्मदोन्मत्तः सुदृढं कुचमर्दनम् || २४ ||

नखाघातैर्नितम्बे च रमयेद् रतिपण्डितः |

पुनः पुनश्चुम्बनं च योनौ कुर्यात् कुलेश्वरि || २५ ||

शुक्रं तु स्तम्भयेद् वीरो योनौ लिङ्गं प्रवेशयेत् |

आघातैस्तोषयेत् तां तु सन्धानभेदतः प्रिये || २६ ||

ततो लिङ्गे स्थिते योनावाज्ञां तस्याः प्रगृह्य च |

अष्टोत्तरशतं मन्त्रं जपेद्धोमादिकाङ्क्षया || २७ ||

दिनत्रयं महाधीरः प्रजपेद् ध्यानतत्परः |

प्राप्यते मानसं वस्तु नात्र कार्या विचारणा || २८ ||

ऋतुयुक्तलतां देवि निवेश्य तूलिकोपरि |

करवीरप्रसूनं च तस्या लिङ्गोपरि न्यसेत् || २९ ||

तद् वीक्ष्य देवदेवेशि जपेच्चाऽष्टसहस्रकम् |

दिनत्रयं ततो देव्याः प्रीतिः स्यादचला प्रिये || ३० ||

धनं विन्दति तस्यैव लक्षसङ्ख्यं न संशयः |

आनन्दं वर्द्धयेन्नित्यं साधकस्य महात्मनः || ३१ ||

अष्टोत्तरशतं योनिं संचुम्ब्य पूज्य सज्जनः |

पुनर्लिङ्गे स्थिते योनौ जपेच्चाष्टसहस्रकम् || ३२ ||

काङ्क्षा पञ्चगुणं वित्तं प्राप्यते सर्वदा सुखी |

नित्यं तस्य महेशानि नायिकासङ्गमो भवेत् || ३३ ||

वेश्यालतां समानीय कुलचक्रं विधाय च |

तस्या योनौ यजेद् देवीं हृष्टचित्तेन साधकः || ३४ ||

भगलिङ्गसमाख्यानं सुस्वरेण समुच्चरेत् |

योनिं वीक्ष्य जपेन्मन्त्रं सप्तरात्रमतन्द्रितः || ३५ ||

प्रत्यहं त्रिशतं कृत्वा सोऽपि सिद्धीश्वरः कलौ |

आज्ञां गृह्णाति धनदस्तस्य देवि न संशयः || ३६ ||

सद्गुरोः स्मरणं कृत्वा योनेश्च साधनं यदि |

तदा सिद्धिमवाप्नोति चान्यथा हास्यमेव हि || ३७ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे देवीश्वरसंवादे तृतीयः पटलः ||



अथ चतुर्थः पटलः

श्रीदेवी उवाच


गुरुतत्त्वं महादेव विशेषेण वद प्रभो |

दुर्वहा गुरुता या तु सम्भवेन्मानुषे कथम् || १ ||

तत्रैव सद्गुरुः को वा भ्रष्टः को वा वद प्रभो |

दूरीकुरु महादेव संशयं मे महोत्कटम् || २ ||

इति देव्या वचः श्रुत्वा प्रोवाच शङ्करः प्रभुः |

शृणु सारतरं ज्ञानं साधूनां हितकारणम् || ३ ||

गुरुः सदाशिवः प्रोक्त आदिनाथः स उच्यते |

महाकाययुतो देवः सच्चिदानन्दविग्रहः || ४ ||

सदातनः परं ब्रह्म श्रीधर्मस्त्रिगुणः प्रभुः |

त्वत्प्रसादान्महादेवि शिवोऽहमजरामरः || ५ ||

अत एव गुरुर्नैव मनुजः किन्तु कल्पना |

दीक्षायै साधकानां च वृक्षादौ पूजनं यथा || ६ ||

मन्त्रदातुः शिरः पद्मे यद् ध्यानं कुरुते गुरोः |

तद् ध्यानं शिष्यशिरसि चोपदिष्टं न चान्यथा || ७ ||

अत एव महेशानि कुतो हि मानुषो गुरुः |

मानुषे गुरुता देवि कल्पना न तु तथ्यता || ८ ||

अखण्डमण्डलाकारं व्याप्तं येन चराचरम् |

तत् पदं दर्शितं येन तस्मै श्रीगुरवे नमः || ९ ||

प्रसिधमिति यद् देवि तत् पदं दर्शको नरः |

अत एव नरे देवि गुरुता कल्पनैव हि || १० ||

न तु स्वयं गुरुर्नीच मूर्खता चोभयोरपि |

अयं गुरुरिति ज्ञानं शिष्योऽयं खलु मे यदा || ११ ||

दर्शकः पठनस्यैव स्वयं मानुषो गुरुः |

मोक्षो न जायते सत्यं मानुषे गुरुभावनात् || १२ ||

यथा भोक्तरि भोज्यं हि स्वर्णादिपात्रकेण च |

दीयते तत् तथा देवि तस्मै सर्वं समर्पणम् || १३ ||

यदि चिन्त्य च तत् पात्रं भग्नं वापि महेश्वरि |

तदा त्यजेत् तु तत् पात्रमन्यपात्रेण तोषयेत् || १४ ||

अतो हि मनुजं लुब्धं दुष्टं शिष्योऽपि सन्त्यजेत् |

असम्मतस्तु लोकैर्यस्तत्र रुष्टः सदाशिवः || १५ ||

राजस्वं दीयते राज्ञे प्रजाभिर्मण्डलादिभिः |

यथा तथैव तस्मै तु शिष्यदानं समर्पणम् || १६ ||

अत्रैव ग्राहका हिंस्रा मण्डलाद्याः स्मृता यदि |

अन्यद्वारेण दातव्यं तांस्तान् सन्त्यज्य सर्वदा || १७ ||

सर्वेषां भुवने सत्यं ज्ञानाय गुरुसेवनम् |

ज्ञानान्मोक्षमवाप्नोति तस्माज्ज्ञानं परात् परम् || १८ ||

अतो यो ज्ञानदाने हि न क्षमस्तं त्यजेद् गुरुम् |

अन्नाकाङ्क्षी निरन्नं च यथा सन्त्यजति प्रिये || १९ ||

ज्ञानत्रयं यदा भाति स गुरुः शिव एव हि |

अज्ञानिनं वर्जयित्वा शरणं ज्ञानिनो व्रजेत् || २० ||

ज्ञानाद् धर्मो भवेन्नित्यं ज्ञानादर्थो हि पार्वति |

ज्ञानात् काममवाप्नोति ज्ञानान्मोक्षो हि निर्मलः || २१ ||

ज्ञानं हि परमं वस्तु ज्ञानात् सारतरं न हि |

ज्ञानाय भजते देवं ज्ञानं हि तपसः फलम् || २२ ||

मधुलुब्धो यथा भृङ्गः पुष्पात् पुष्पान्तरं व्रजेत् |

ज्ञानलुब्धस्तथा शिष्यो गुरोर्गुवन्तरं व्रजेत् || २३ ||

गुरवो बहवः सन्ति शिष्यवित्तापहारकाः |

दुर्लभः सद्गुरुर्देवि शिष्यसन्तापहारकः || २४ ||

अज्ञानतिमिरान्धस्य ज्ञानाञ्जनशलाकया |

चक्षुरुन्मीलितं येन तस्मै श्रीगुरवे नमः || २५ ||

इति मत्वा साधकेन्द्रो गुरुतां कल्पयेत् सदा |

ज्ञानिन्येव शिष्यभक्ताः केवलं निश्चितं शिवे || २६ ||

शान्तोदान्तः कुलीनश्च शुद्धान्तःकरणः सदा |

पञ्चतत्त्वार्चको यस्तु सद्गुरुः स प्रकीर्तितः || २७ ||

सिद्धोऽसाविति चेत् ख्यातो बहुभिः शिष्यपालकः |

चमत्कारी दैवशक्त्या सद्गुरुः कथितः प्रिये || २८ ||

अश्रुतं सम्मतं वाक्यं वक्ति साधु मनोहरम् |

तन्त्र मन्त्रं समं वक्ति य एव सद्गुरुश्च सः || २९ ||

सदा यः शिष्यबोधाय हिताय च समाकुलः |

निग्रहानुग्रहे शक्तः सद्गुरुर्गीयते बुधैः || ३० ||

परमार्थे सदा दृष्टिः परमार्थं प्रकीर्तितम् |

गुरुपादाम्बुजे भक्तिर्यस्यैव सद्गुरुः स्मृतः || ३१ ||

इत्यादि गुणसम्पत्तिं दृष्ट्वा देवि गुरुं व्रजेत् |

त्यक्त्वा क्षमं गुरुं शिष्यो नात्र कालविचारणा || ३२ ||

केवलं शिष्यसम्पत्तिर्ग्राहको बहुमारकः |

व्यङ्गितश्च समक्षे यो लोकैर्नित्यो गुरुर्मतः || ३३ ||

कायेन मनसा वाचा शिष्यं भक्तियुतं यदि |

दृष्ट्वाऽनुमोदनं नास्ति तस्य तद् वस्तु कामतः || ३४ ||

कर्मणा गर्हितेनैव हन्ति शिष्यं धनादिकम् |

शिष्याहितैषिणं लोकं वर्जयेत् तं नराधमम् || ३५ ||

महाविद्यां समादाय वीराचारं ददाति च |

स याति नरकं घोरं शिष्योऽपि पतितो ध्रुवम् || ३६ ||

पशुभावस्थितो यो हि कालिका तारिणी मनुम् |

तत्त्वाऽऽचारं वदेन्नैव नरकान्न निवर्तते || ३७ ||

तस्मात् पशुगुरुस्त्याज्यः साधकैः सर्वदा प्रिये |

पशोर्दीक्षाऽधमा प्रोक्ता चतुर्वर्गविघातिनी || ३८ ||

यदि दैवात् पशोर्विद्यां लभते शक्तिमान्नरः |

कौलात् तु कौलिकीं प्राथ्य तन्मनुं पुनरालभेत् || ३९ ||

तदा विद्या प्रसन्ना स्यात् फलदा जननई समा |

अन्यया विमुखी देवी कुतस्तस्यैव सद्गतिः || ४० ||

पूर्वोक्तदोषयुक्तश्च दिव्यो वा वीर एव वा |

तयोरपि न कर्तव्या शिष्येण गुरुभावना || ४१ ||

किन्तु भाव्यं हितैषित्वं गुरुताकल्पनां त्यजेत् |

दिव्ये वीरवरे वापि न दोषोऽत्र शिवाज्ञया || ४२ ||


श्रीदेवी उवाच


दिव्यतो वीरतो देव पशुतः किं विशेषकः |

वद मे परमेशान श्रोतुं मे चित्तमुत्सुकम् || ४३ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि जगद्वन्द्ये यत् पृष्टं तत्त्वमुत्तमम् |

दिव्यः सर्वमनोहारी मितवादी स्थिरासनः || ४४ ||

गभीरः श्लिष्टवक्ता च शतावधानकः सुखी |

गुरुपादाम्बुजे भीरुः सर्वत्र भयवर्जितः || ४५ ||

सर्वदर्शी सर्ववक्ता सर्वदुष्टनिवारकः |

सर्वगुणान्वितो दिव्यः सोऽहं किं बहुवाक्यतः || ४६ ||

निर्भयोऽभयदो वीरो गुरुभक्तिपरायणः |

वाचालो बलवान् शुद्धः पञ्चतत्त्वे सदा रतिः || ४७ ||

महोत्साहो महाबुद्धिर्महासाहसिकोऽपि च |

महाशयः सदा देवि साधूनां पालने रतः || ४८ ||

तमोमयः सदा वीरो विनयेन महोत्सुकः |

एवं बहुगुणैर्युक्तो वीरो रुद्रः स्वयं प्रिये || ४९ ||

पशून् शृणु महादेवि सर्वदेवबहिष्कृतान् |

अधमान् पापचित्तांश्च पञ्चतत्त्वविनिन्दकान् || ५० ||

केचिच्छागोपमा देवि केचिन्मेषोपमा इह |

केचित् खरोपमा भ्रष्टाः केचिच्च शूकरोपमाः || ५१ ||

इत्याद्याः पशवो देवि ज्ञेया दुष्टा नराधमाः |

एषां देव्यार्चनं सिद्धिर्गणनं वा कुतो भवेत् || ५२ ||

अतो हि पशवश्छेद्या भेद्याः खाद्याश्च वीरकैः |

वर्जिताः सर्वथा भद्रे परमार्थबहिष्कृताः || ५३ ||


श्रीदेवी उवाच


किञ्चित् तु कथितं नाथ सन्देहः प्रचलीकृतः |

क्षुद्रो हि पशुभावश्च गदितो यत् स्वयं सदा || ५४ ||

अर्चितं पशुभावेन वरं साधारणं वद |

देवता नैव जानाति तस्मात् समर्पितं न हि || ५५ ||

भञ्ज भञ्जाशु सन्देहं करुणासागर प्रभो |

सूर्यो यथा समाहन्ति चान्धकारं क्षणादपि || ५६ ||


श्रीशिव उवाच


भद्रमुक्तं त्वया विज्ञे तत्त्वं तु शृणु संस्कृतम् |

य उक्तः पशुभावो हि कलौ कस्तस्य पालकः || ५७ ||

पञ्चतत्त्वं न गृह्णाति तत्र निन्दां करोति न |

शिवेन गदितं यत् तु तत् सत्यमिति भावयन् || ५८ ||

निन्दायाः पातकं वेत्ति पाशवः स प्रकीर्तितः |

तस्याचारं वदाम्याशु शृणु संशयनाशकम् || ५९ ||

हविष्यं भक्षयेन्नित्यं ताम्बूलं न स्पृशेदपि |

ऋतुस्नातां विना नारीं कामभावेन हि स्पृशेत् || ६० ||

परस्त्रियं कामभावाद् दृष्ट्वा स्वर्णं समुत्सृजेत् |

संत्यजेन्मत्स्यमांसानि पाशवो नित्यमेव च || ६१ ||

गन्धमाल्यानि वस्त्राणि चीराणि प्रभजेन्न च |

देवालये सदा तिष्ठेदाहारार्थं गृहं व्रजेत् || ६२ ||

कन्यापुत्रादिवात्सल्यं कुर्यान्नित्यं समाकुलः |

ऐश्वर्यं प्रार्थयेन्नैव यद्यस्ति तत् तु न त्यजेत् || ६३ ||

सदा दानं समाकुर्याद् यदि सन्ति धनानि च |

कार्पद्रोहान् क्षिपेत् सर्वानहङ्कारादिकांस्ततः || ६४ ||

विशेषेण महादेवि क्रोधं संवर्जयेदपि |

कदाचिद् दीक्षयेन्नैव पाशवः परमेश्वरि || ६५ ||

सत्यं सत्यं पुनः सत्यं नान्यथा वचनं मम |

अज्ञानाद् यदि वा लोभान्मन्त्रदानं करोति च || ६६ ||

सत्यं सत्यं महादेवि देवीशापः प्रजायते |

इत्यादि बहुधाऽऽचाराः क्वचिद् ब्रूमः पशोर्मतः || ६७ ||

तथापि च न मोक्षः स्यात् सिद्धिश्चैव कदाचन |

यदि चंक्रमणे शक्तः खङ्गधारे सदा नरः || ६८ ||

पश्वाचारं सदा कुर्यात् किन्तु सिद्धिर्न जायते |

जम्बूद्वीपे कलुअ देवि ब्राह्मणो हि कदाचन || ६९ ||

पशुर्न स्यात् पशुर्न स्यात् पशुर्न स्यात् शिवाज्ञया |

सत्ये क्रमेच्चतुर्वर्गैः क्षीराज्यमधुपिष्टकैः || ७० ||

त्रेतायां पूजिता देवी घृतेन सर्वजातिभिः |

मधुभिः सर्ववर्णैश्च पूजिता द्वापरे युगे || ७१ ||

पूजनीया कलौ देवी केवलैरासवैः शवैः |

नानुकल्पः कलौ दुर्गे नानुकल्पः कलौ युगे || ७२ ||

नानुकल्पो ब्राह्मणानां शूद्रादीनां कलौ युगे |

न सन्देहो न सन्देहो न सन्देहः कलौ युगे || ७३ ||

सत्यमेतत् सत्यमेतत् सत्यमेतच्छिवोदितम् |

सद्गुरोः शरणं नीत्वा कुलाचारं भजेन्नरः || ७४ ||

दिव्यत्वं लभते किं वा वीरत्वं लभते शुभे |

असाध्यं साधयेद् दिव्योऽप्यनायासेन यद् भुवि || ७५ ||

वीरस्तं क्लेशतो देवि प्राप्नोतीह न चान्यथा |

पशुः कल्पशतैर्वापि साधितुं न च तत्क्षमः || ७६ ||

लङ्घितुं नैव शक्नोति यथा पङ्गुर्गिरिं क्वचित् |

अतिगुह्यमिदं प्रोक्तं रहस्यं त्वयि सुन्दरि |

गोपनीयं गोपनीयं गोपनीयं सदाऽनघे || ७७ ||


|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे देवीश्वरसंवादे चतुर्थः पटलः || ४ ||



अथ पञ्चमः पटलः

श्रीदेवी उवाच


कस्या देव्याः साधकानामेकान्तनिन्दनं महत् |

न कृत्वा पञ्चतत्त्वैश्च पूजनं परमेश्वर || १ ||


श्रीशिव उवाच


कलौ तु सर्वशाक्तानां ब्राह्मणानां विशेषतः |

पञ्चतत्त्वविहीनानां निन्दनं परमेश्वरि || २ ||

तन्मध्ये कालिका तारा साधकानां कुलेश्वरि |

मध्यं विना साधनं च महाहास्याय कल्पते || ३ ||

यथा दीक्षां विना देवि साधनं हास्यमेव हि |

तथानयोः साधकानां ज्ञेयं तत्त्वं विना सदा || ४ ||

शिलायां सस्यवापैश्च न भवेदङ्कुरो यथा |

अनावृष्ट्या क्षितौ देवि कर्षणं च यथा न हि || ५ ||

ऋतुं विना स्त्रियां देवि कुतोऽपत्यं प्रजायते |

गमनं च विना क्वापि ग्रामप्राप्तिर्यथा न च || ६ ||

अतो देव्याः साधनेषु पञ्चतत्त्वं सदा लभेत् |

पञ्चतत्त्वैः साधकेन्द्रावर्चयेद् विधिना मुदा || ७ ||

मद्यैर्मांसैस्तथा मत्स्यैर्मुद्राभिर्मैथुनैरपि |

स्त्रीभिः सार्द्धं सदा साधुरर्चयेज्जगदम्बिकाम् || ८ ||

अन्यथा च महानिन्दा गीयते पण्डितैः सुरैः |

कायेन मनसा वाचा तस्मात् तत्त्वपरो भवेत् || ९ ||

कालिकातारिणीदीक्षां गृहीत्वा मद्यलेहनम् |

न करोति नरो यस्तु स कलौ पतितो भवेत् || १० ||

वैदिकीं तान्त्रिकीं सन्ध्यां जपेद्धोमबहिष्कृतः |

अब्राह्मणः स एवोक्तः स एव हस्तिमूर्खकः || ११ ||

शूनीमूत्रसमं तस्य तर्पणं यत् पितृष्वपि |

अतो न तर्पयेत् सोऽपि यदीच्छेदात्मनो हितम् || १२ ||

कालीतारामनुं प्राप्य वीराचरं करोति न |

शूद्रत्वं तच्छरीरे तु प्राप्तं तेन न चान्यथा || १३ ||

क्षत्रियोऽपि तथा देवि वैश्यश्चाण्डालतां व्रजेत् |

शूद्रो हि शूकरत्वं च याति याति न संशयः || १४ ||

अवश्यं ब्राह्मणो नित्यं राजा वैश्यश्च शूद्रकः |

पञ्चतत्त्वैर्भजेद् देवीं न कुर्यात् संशयं क्वचित् || १५ ||

पञ्चतत्त्वैः कलौ देवि पूजयेद् यः कुलेश्वरीम् |

तस्यासाध्यं त्रिभुवने न किञ्चिदपि विद्यते || १६ ||

स ब्राह्मणो वैष्णवः स शाक्तो गाणपतोऽपि च |

सौरः स परमार्थी च स एव पूर्णदीक्षितः || १७ ||

स एव धार्मिकः साधुर्ज्ञानी चैव महाकृती |

याज्ञिकः सर्वकर्मार्हः स हि देवो न चान्यथा || १८ ||

पावनानीह तीर्थानि सर्वेषामिति सम्मतम् |

तीर्थानां पावनः कौलो गिरिजे बहु किं वचः || १९ ||

अस्यैव जननी धन्या धन्या हि जनकादयः |

धन्या जातिकुटुम्बाश्च धन्या आलापिनो जनाः || २० ||

नृत्यन्ति पितरः सर्वे गाथां गायन्ति ते मुदा |

अपि कश्चित् कुलेऽस्माकं कुलज्ञानी भविष्यति || २१ ||

तदा योग्या भविष्यामः कुलीनानां सभातले |

समागन्तुमिति ज्ञात्वा सूत्सुकाः पितरः परे || २२ ||

कुलाचारस्य माहात्म्यं किं ब्रूमः परमेश्वरि |

पञ्चवक्त्रेण देवेशि सनातन्याः फलानि च || २३ ||


श्रीदेवी उवाच


साधनं वद कौलेश साधकानां सुखावहम् |

दिव्यं रम्यं मनोहारि सर्वाभीष्टफलप्रदम् || २४ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु कामकलाकान्ते साधनं तु सुखावहम् |

यत् कञ्चिद् गदितं पूर्वं विस्तृतं तद् वदाम्यहम् || २५ ||

अतिसुललितदिव्यं स्थानमालोक्यं भक्त्या
	हृदि च परमदेवीं संविभावैकचित्तः |
मधुरकुसुमगन्धैर्व्याप्तमाहृत्य साधु -
	स्तदुपरि खलु तिष्ठेत् साधनार्थी कुलज्ञः || २६ ||

जयवति यतमानः शब्दपुष्पं क्षिपेत् तत्
	स खलु करकबीजान्यत्र दुर्गे ततो हि |
चिरभवबकपुष्पं वर्जयित्वाऽर्चयित्वा
यदि जपति विधिज्ञस्तत्क्षणात् सोऽप्यहं च || २७ ||

उपवनपरियुक्ते शुद्धरम्यालये यो
	विधिकृतबरलिङ्गं लेपयित्वा सुगन्धैः |
विविधकुसुमधूपैर्धूपयित्वा लतां
	संप्रति जपति सुभक्त्या त्वत्सुतोजायते सः || २८ ||

अचलशिखरमध्ये शीघ्रमालम्बयित्वा
	कनककुसुमसार्धं शब्दपुष्पं निवेद्य |
कृतबहुविधिपूजाः स्वं गुरुं भावयित्वा
	जपति यदि विलासी विष्णुरेव स्वयं सः || २९ ||

परिचरति स साधुः सिद्धवर्गः सशङ्कः
	परवधूलतानां वक्त्रपद्मोपभोगी |
जयति भुवनमध्ये निर्जरश्चामरोऽपि
	व्रजति तमनु नित्यं सार्वभौमो नृणां सः || ३० ||

अभिनवशुभनीरं रक्तपद्मप्रकीर्णं
	विविधकमलरम्यं भ्रष्टमीनप्रयुक्तम् |
अपरविहितवस्तु व्याप्तमीशेश्वरोऽपि
	विगतजनसमूहे प्राप्य देवि प्रकोणे || ३१ ||

घनजनितसुशोभे विद्युदादीप्तिरम्ये
	हृदि च परमदेवीं चिन्तयित्वा सुभक्त्या |
विधिविहितविधानैः स्नानपूजां समाप्य
	प्रतिजपति निशायां गह्वरे ब्रह्म कः स्यात् || ३२ ||

इह च गुरुवराज्ञां प्राप्य शीर्षे निधाय
	त्वयि भजति कुलज्ञो भावभेदात् कुलेशि |
सुरगुरुरिह को वा कोपि चन्द्रो दिनेशो
	व्रजति भुवनमध्ये दिक्पतित्वं च कोऽपि || ३३ ||

इति च परमदेव्याः साधनं यन्मयोक्तं
	यदि पठति सुभव्यो गद्गदो वासनाभिः |
अभिमतफलसिद्धिः सर्वलोकैर्वरेण्यो
	भवति भुवनमध्ये पुत्रदारैर्युतोऽपि || ३४ ||

अचलधनसमूहस्तस्य भोगे वसेत् तु
	प्रतिदिनमभिपूजा देवताया गृहे च |
परिजनगणशक्तिः सर्वदा तत्र तिष्ठेत्
	सदसि वसति राज्ञः सादरः सोऽपि वन्द्यः || ३५ ||

इति श्रीकामाख्यातन्त्रे पार्वतीश्वरसंवादे 
पञ्चमः पटलः || ५ ||



अथ ष्ष्ठः पटलः


श्रीदेवी उवाच


श्रुतं रहस्यं देवेश कामाख्याया महेश्वर |

महाशत्रुविनाशाय साधनं किं वद प्रभो || १ ||


श्रीशिव उवाच


अतिगुह्यतरं देवि तव स्नेहाद् वितन्यते |

महाधीरः साधकेन्द्रः प्रयोगं तु समाचरेत् || २ ||

पूजयित्वा महादेवीं पञ्चतत्त्वेन साधयेत् |

महानन्दमयो भूत्वा साधयेत् साधनं महत् || ३ ||

स्वमूत्रं तु समादाय कूर्चबीजेन शोधयेत् |

तर्पयेद् भैरवीं घोरां सकलं वा पिबेत् स्वयम् || ४ ||

दश दिक्षु महापीठे प्रक्षिपेदाननेऽपि च |

नग्नो भूत्वा रमेत् तत्र शत्रुनाशो भवेद् ध्रुवम् || ५ ||

शुक्रशोणितमूत्रेषु वीरो यदि घृणी भवेत् |

भैरवी कुपिता तस्य सत्यं सत्यं वदाम्यहम् || ६ ||

दृष्ट्वा श्रुत्वा महेशानि निन्दां करोति यो नरः |

सहसा नरकं याति यावच्चन्द्रदिवाकरौ || ७ ||

वीराचारं महेशानि न निन्देन्मनसापि च |

वीरो यस्तु महादेवि स्वेच्छाचारी सदा शुचिः || ८ ||

मृत्पात्रं तु समादाय साध्यनाम लिखेच्छिवे |

वायुना पूरितं कृत्वा स्वमूत्रं तत्र निक्षिपेत् || ९ ||

मायाबीजं महेशानि अष्टोत्तरशतं जपेत् |

भैरव्यै दर्शयेद् देवि मारणोच्चाटनं भवेत् || १० ||

स्वमूत्रं च समादाय वामहस्तेन शङ्करि |

शोधित्वा भैरवीगात्रे निःक्षिपेत् साधकोत्तमः || ११ ||

उन्मादो जायते शत्रोर्म्रियते वा महेश्वरि |

मोहितः क्षोभितो वापि वश्यो वापि भवेद् ध्रुवम् || १२ ||

मूत्रसाधनमात्रेण सहस्राक्षसमं रिपुम् |

नाशयेत् साधको वीरो नात्र कार्या विचारणा || १३ ||


श्रीदेवी उवाच


शुक्रशोणितमूत्राणि शुद्धानीह कथं प्रभो |


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि रहस्यं च महाज्ञानं वदाम्यहम् |

शुक्रोऽहं शोणितस्त्वं हि द्वयोरेवाखिलं जगत् || १४ ||

शुद्धं सर्वशरीरं तु शुक्रशोणितजं ततः |

एवं भूतशरीरे तु यद् यद् वस्तु प्रजायते || १५ ||

अशुद्धं तु कथं देवि पामरो निन्दति ध्रुवम् |

ब्रह्मज्ञानमिदं देवि मया ते गदितं किल || १६ ||

अतः शुद्धं जगत् सर्वं स्वकायस्थे तु का कथा |

ब्रह्मज्ञानं विना देवि न च मोक्षः प्रजायते || १७ ||

ब्रह्मज्ञानी शिवः साक्षाद् विष्णुर्ब्रह्मा च पार्वति |

शरीरो दीक्षितः शुद्धो ब्राह्मणो वेदपारगः |

क्रोडे तस्य वसन्तीह सर्वतीर्थानि निश्चितम् || १८ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे पार्वतीसंवादे 
षष्ठः पटलः || ६ ||



अथ सप्तमः पटलः

श्रीदेवी उवाच


महादेव जगद्बन्धो करुणासागर प्रभो |

पूर्णाभिषेकं कौलानां वद मे सुखमोक्षदम् || १ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि महाप्राणवल्लभे परमाद्भुतम् |

पूर्णाभिषेकं सर्वाशापूरकं शिवताप्रदम् || २ ||

आगत्य सद्गुरुः सिद्धो मन्त्रतन्त्रविशारदः |

कौलः सर्वजनख्यातश्चाभिषेकविधिं चरेत् || ३ ||

अतिगुप्तालये शुद्धे रम्ये कौलिकसम्मते |

वेश्याङ्गनाः समानीय तत्त्वानि च सयत्नतः || ४ ||

विशिष्टकौलिकान् भक्त्या तत्रैव सन्निवेशयेत् |

अर्चयेदभिषेकार्थं गुरुं वस्त्रादिभूषणैः || ५ ||

प्रणमेद् विधिवद् भक्त्या तोषयेत् स्तुतिवाक्यतः |

प्रार्थयेच्छुद्धभावेन कुलधर्मं वदेति च || ६ ||

कृतार्थं कुरु मां नाथ श्रीगुरो करुणानिधे |

अभिषिञ्च साधकञ्च सेवार्थं शरणं गतम् || ७ ||

ततोऽभिषिच्य ? तत्त्वानि शोधयेच्छुक्तिमान् मुदा |

स्थापयित्वा पुरः कुम्भं मन्त्रमुद्रादिभिः प्रिये || ८ ||

वितानैर्धूपदीपानां कृत्वा चामोदितं स्थलम् |

नानापुष्पैस्तथा गन्धैः सर्वोपकरणैर्यजेत् || ९ ||

समाप्य महतीं पूजां तत्त्वानि सन्निवेद्य च |

आदौ स्त्रीभ्यः समर्प्यैव प्रसादाल्पं भजेत् ततः || १० ||

शुभचक्रं विनिर्माय आगमोक्तविधानतः |

अभिषेक्ता साधकांश्च पाययेत् तु स्वयं पिबेत् || ११ ||

भुञ्जीरन् मत्स्यमांसाद्यैश्चर्व्यचोष्यादिभिश्च ते |

रमेरन् परमानन्दैर्वेश्यायां च यथासुखम् || १२ ||

वदेयुः कर्मकर्तुश्च सिद्धिर्भवतु निश्चला |

अभिषेचनकर्माशु निर्विघ्नं चेति निश्चितम् || १३ ||

चक्रालयान्निःसरेन्न जन एकोऽपि शङ्करि |

प्रातःकृत्यादिकर्माणि कुर्यात् तत्रैव साधकः || १४ ||

दिनानि त्रीणि संव्याप्य भक्त्या तांस्तु समर्चयेत् |

शिष्यश्चादौ दिवारात्रमभिषिक्तो भवेत् ततः || १५ ||

अनुष्थानविधिं वक्ष्ये सादरं शृणु पार्वति |

न प्रकाण्डं न हि क्षुद्रं प्रमाणं घटमाहरेत् || १६ ||

ताम्रेण निर्मितं वापि स्वर्णेन निर्मितं च वा |

प्रवालं हीरकं मुक्तां स्वर्णरौप्ये तथैव च || १७ ||

नानालङ्कारवस्त्राणि नानाद्रव्याणि भूरिशः |

कस्तूरीकुङ्कुमादीनि नानागन्धानि चाहरेत् || १८ ||

नानापुष्पाणि माल्यानि पञ्चतत्त्वानि यत्नतः |

विहितान् धूपदीपांश्च घृतेन परमेश्वरि || १९ ||

ततः शिष्यं समानीय गुरुः शुद्धालये प्रिये |

वेश्याभिः साधकैः सार्धं पूजनं च समाचरेत् || २० ||

पटलोक्तविधानेन भक्तितः परिपूजयेत् |

पूजां समाप्य देव्यास्तु स्तवैस्तु प्रणमेन्मुदा || २१ ||

ततो हि शिवशक्तिभ्यो गन्धमाल्यानि दापयेत् |

आसनं वस्त्रभूषां च प्रत्येकेन कुलेश्वरि || २२ ||

ततः शङ्खादिवाद्यैश्च मङ्गलाचरणैः परैः |

घटस्थापनकं कुर्यात् क्रमं तत्र शृणु प्रिये || २३ ||

कामबीजेन संप्रोक्ष्य वाग्भवेनैव शोधयेत् |

शक्त्याकलशमारोप्य मायया पूरयेज्जलैः || २४ ||

प्रवालादीन् पञ्चरत्नान् विन्यसेत् तत्र यत्नतः |

आवाहयेच्च तीर्थानि मन्त्रेणानेन देशिकः || २५ ||

ओं गङ्गाद्याः सरितः सर्वाः समुद्राश्च सरांसि च |

सर्वे समुद्राः सरितः सरांसि जलदा नदाः || २६ ||

हृदाः प्रस्रवणाः पुण्याः स्वर्गपातालभूगताः |

सर्वतीर्थानि पुण्यानि घटे कुर्वन्तु सन्निधिम् || २७ ||

रमाबीजेन जप्तेन पल्लवं प्रतिपादयेत् |

कूर्चेन फलदानं स्याद् गन्धवस्त्रहृदात्मना || २८ ||

ललनयैव सिन्दूरं पुष्पं दद्यात् तु कामतः |

मूलेन दूर्वां प्रणवैः कुर्यादभ्युक्षणं ततः || २९ ||

हुं फट् स्वाहेति मन्त्रेण कुर्याद् दर्भैश्च ताडनम् |

विचिन्त्य मूलपीठं तु तत्र संयोज्य पूजयेत् || ३० ||

स्वतन्त्रोक्तविधानेन प्रार्थयेदमुना बुधैः |

तद्घटे हस्तमारोप्य शिष्यं पश्यन् गुरुश्च सः || ३१ ||

उत्तिष्ठ ब्रह्मकलश देवताभीष्टदायक |

सर्वतीर्थाम्बुसंपूर्ण पूरयास्य मनोरथम् || ३२ ||

अभिषिञ्चेत् गुरुः शिष्यं ततो मन्त्रैश्च पार्वति |

मङ्गलैर्निखिलैर्द्रव्यैः साधकैः शक्तिभिः सह || ३३ ||

पल्लवैराम्रकाद्यैश्च नतिमच्छिष्यमेव च |

आनन्दैः परमेशानि भक्तानां हितकारिणी || ३४ ||

अस्याभिषेकमन्त्रस्य दक्षिणामूर्तिः ऋषिः, अनुष्टुष्
छन्दः, शक्तिर्देवता, अमुकस्य सर्वसङ्कल्पसिद्धये विनियोगः |

ओं राजराजेश्वरीशक्तिर्भैरवी कालभैरवी 

श्मशानभैरवी देवी त्रिपुरानन्दभैरवी || ३५ ||

त्रिकुटा त्रिपुरा देवी तथा त्रिपुरसुन्दरी |

त्रिपुरेशी महादेवी तथा त्रिषुरमालिका || ३६ ||

त्रिपुरानन्दिनी देवी तथैव त्रिपुरातनी |

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ३७ ||

छिन्नमस्ता महादेवी तथैवैकजटेश्वरी |

तारा च जयदुर्गा च शूलिनी भुवनेश्वरी || ३८ ||

त्वरिताख्या महादेवी तथैव च त्रिखण्डिका |

नित्या च नित्यरूपा च वज्रप्रस्तारिणी तथा || ३९ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

अश्वारूढा महेशानि तथा महिषमर्दिनी || ४० ||

दुर्गा च नवदुर्गा च श्रीदुर्गा भगमालिनी |

तथा भगन्दरी देवी भगक्लिन्ना तथा परा || ४१ ||

सर्वचक्रेश्वरी देवी तथा नीलसरस्वती |

सर्वसिद्धिकरी देवी सिद्धगन्धर्वसेविता || ४२ ||

उग्रतारा महादेवी तथा च भद्रकालिका |

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ४३ ||

क्षेमङ्करी महामाया चानिरुद्धसरस्वती |

मातङ्गिनी चान्नपूर्णा राजराजेश्वरी तथा || ४४ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

उग्रचण्डा प्रचण्डा च चण्डोग्रा चण्डनायिका || ४५ ||

चण्डा चण्डवती चैव चण्डरूपाऽतिचण्डिका |

एतास्त्वाममिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ४६ ||

उग्रदंष्ट्रा महादंष्त्रा शुभदंष्ट्रा कपालिनी |

भीमनेत्रा विशालाक्षी मङ्गला विजया जया || ४७ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

मङ्गला नन्दिनी भद्रा लक्ष्मीः कीर्तिर्यशस्विनी || ४८ ||

पुष्टिर्मेधा शिवा साध्वी यशा शोभा जया धृतिः |

श्रीनन्दा च सुनन्दा च नन्दिनी नन्दपूजिता || ४९ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्तपूतेन वारिणा |

विजया मङ्गला भद्रा धृतिः शान्तिः शिवा क्षमा || ५० ||

सिद्धिस्तुष्टिरुमा पुष्टिः श्री ऋद्धिश्च रतिस्तथा |

दीप्ता कान्तिर्यशोलक्ष्मीरीश्वरी बुद्धिरेव च || ५१ ||

चक्री जयावती ब्राह्मी जयन्ती चाऽपराजिता |

अजिता मानवी श्वेता दितिश्चाऽदितिरेव च || ५२ ||

माया चैव महामाया मोहिनी क्षोभिणी तथा |

कमला विमला गौरी शरण्यम्बुधिसुन्दरी || ५३ ||

दुर्गा क्रियाऽरुन्धती च घण्टाकर्णा कपालिनी |

रौद्री काली च मायूरी त्रिनेत्रा चाऽपराजिता || ५४ ||

सुरूपा बहुरूपा च तथैव विग्रहात्मिका |

चर्चिका चापरा ज्ञेया तथैव सुरपूजिता || ५५ ||

वैवस्वती च कौमारी तथा माहेश्वरी परा |

वैष्णवी च महालक्ष्मीः कार्तिकी कौषिकी तथा || ५६ ||

शिवदूती च चामुण्डा मुण्डमाला विभूषिता |

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ५७ ||

इन्द्रोऽग्निश्च यमश्चैव नि-ऋतिर्वरुणस्तथा |

पवनो धनदेशानौ ब्रह्माऽनन्तो दिगीश्वराः || ५८ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

संवत्सरश्चायनौ च मासाः पक्षौ दिनानि च || ५९ ||

तिथयश्चाऽभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

रविः सोमः कुजः सौम्यो गुरुः शुक्रः शनैश्चरः |

राहुः केतुश्च सततमभिषिञ्चन्तु ते ग्रहाः || ६० ||

नक्षत्रं करणं योगोऽमृतं सिद्धिस्ततः परम् |

दग्धं पापं तथा भद्रा योगा वाराः क्षणास्तथा || ६१ ||

वारवेला कालवेला दण्डराश्यादयस्तथा |

अभिषिञ्चन्तु सततं मन्त्रपूतेन वारिणा || ६२ ||

असिताङ्गो रुरुश्चण्डः क्रोध उन्मत्तसंज्ञकः |

कपाली भीषणाख्यश्च संहारोऽष्टौ च भैरवाः || ६३ ||

अभिषिञ्चन्तु सततं मन्त्रपूतेन वारिणा |

डाकिनीपुत्रकाश्चैव राकिणीपुत्रकास्तथा || ६४ ||

लाकिनीपुत्रकाश्चान्ये काकिनीपुत्रकाः परे |

शाकिनीपुत्रका भूयो हाकिनीपुत्रकास्तथा || ६५ ||

ततश्च दक्षिणीपुत्रा देवीपुत्रास्ततः परम् |

मातॄणां च तथा पुत्रा ऊर्ध्वमुख्याः सुताश्च वै || ६६ ||

अधोमुख्या सुताश्चैव उन्मुख्याश्च सुताः परे |

अभिषिञ्चन्तु ते सर्वे मन्त्रपूतेन वारिणा || ६७ ||

ब्रह्मा विष्णुश्च रुद्रश्च ईश्वरश्च सदाशिवः |

एते त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ६८ ||

पुरुषः प्रकृतिश्चैव विकाराश्चैव षोडश |

आत्माऽन्तरात्मा परमज्ञानात्मानः प्रकीर्तिताः || ६९ ||

आत्मनश्च गुणाश्चैव स्थूलाः सूक्ष्माश्च येऽपरे |

एते त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ७० ||

वेदादिबीजं हुंबीजं स्त्रीबीजं मीनकेतनम् |

शक्तिबीजं रमाबीजं मायाबीजं सुधाकरम् || ७१ ||

चिन्तामणिर्महाबीजं नारसिंहं च शाङ्करम् |

मार्तण्डभैरवं दौर्गं बीजं श्रीपुरुषोत्तमम् || ७२ ||

गाणपत्यं च वाराहं कालीबीजं भयापहम् |

एतानि चाभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ७३ ||

गङ्गा गोदावरी रेवा यमुना च सर्वस्वती |

आत्रेयी भारती चैव सरयूर्गण्डकी तथा || ७४ ||

करतोया चन्द्रभागा श्वेतगङ्गा च कौशिकी |

भोगवती च पाताले स्वर्गे मन्दाकिनी तथा || ७५ ||

एतास्त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

भैरवो भीमरूपश्च शोणो घर्घर एव च || ७६ ||

सिन्धुश्चैव हृदश्चैव तथा पातालसम्भवाः |

एते त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ७७ ||

यानि कानि च तीर्थानि पुण्यान्यायतनानि च |

तानि त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा || ७८ ||

मतिश्च वल्लभा वह्नेर्वषट्कूर्चमतः परम् |

वौषट्कारं तु फट्कारमभिषिञ्चन्तु सर्वदा || ७९ ||

जम्बुद्वीपादयो द्वीपाः सागरा लवणादयः |

अनन्ताद्यास्तथा नागाः सर्पा ये तक्षकादयः || ८० ||

एते त्वामभिषिञ्चन्तु मन्त्रपूतेन वारिणा |

नश्यन्तु प्रेतकूष्माण्डा राक्षसा दानवाश्च ये || ८१ ||

पिशाचा गुह्यका भूता अभिषेकेण ताडिताः |

अलक्ष्मीः कालकर्णी च पापानि च महान्ति च || ८२ ||

नश्यन्तु चाभिषेकेण ताराबीजेन ताडिताः |

रोगाः शोकाश्च दारिद्र्यंदौर्बल्यं चित्तविक्रिया || ८३ ||

नश्यन्तु चाभिषेकेण वाग्बीजेनैव ताडिताः |

तेजोह्रासो बलह्रासो बुद्धिह्रासस्तथैव च || ८४ ||

नश्यन्तु चाभिषेकेण शक्तिबीजेन ताडिताः |

विषाऽपमृत्युरोगाश्च डाकिन्यादिभयं तथा || ८५ ||

घोराभिचाराः क्रूराश्च ग्रहा नागास्तथा परे |

नश्यन्तु चाभिषेकेण कालीबीजेन ताटिताः || ८६ ||

नश्यन्तु विपदः सर्वाः सम्पदः सन्तु सुस्थिराः |

अभिषेकेण शाक्तेन पूर्णाः सन्तु मनोरथाः || ८७ ||

ततो गुरुः प्राप्तमन्त्रं दीक्षयेत् पुनरेव हि |

तदा सिद्धिर्भवेत् सत्यं नान्यथा वचनं मम || ८८ ||

ततो देवीं गुरुं चैव प्रणमेद् बहुधा मुदा |

दक्षिणां गुरवे दद्यात् स्वर्णकाञ्चनमानतः || ८९ ||

नानावस्त्रैरलङ्कारैर्गन्धमाल्यादिभिस्तथा |

तोषयेत् स्तुतिवाक्यैश्च प्रणमेत् पुनरेव हि || ९० ||

कायेन मनसा वाचा गुरुः कुर्यात् तथाशिषः |

वात्सल्यैर्विविधैः शिष्यं ग्राहयेत् तत्त्वमुत्तमम् || ९१ ||

गुरुश्च भैरवैः सार्धं शक्तिभिर्विहरेन्मुदा |

भैरवाः शक्तयश्चापि कुर्युराशीः सुयत्नतः || ९२ ||

तथा त्रिदिवसं व्याप्य भोजयेद् भैरवान् बुधः |

अष्टमे दिवसे शिष्यं पुनः कुर्यात् तु सेचनम् || ९३ ||

ताम्रपात्रोदकैर्देवि विद्यां राज्ञां जपन् सुधीः |

कुन्दुकांश्च तथा सप्तसम्पत्तिहेतवे प्रिये || ९४ ||

शक्तिभ्यो भैरवेभ्योऽपि ततो वस्त्रादिभूषणम् |

दद्यात् प्रयत्नतः साधुर्विद्धि देवि समापनम् || ९५ ||


श्रीदेवी उवाच


श्रुतं रहस्यं देवेश चाभिषेचनकर्मणि |

गुरुः कौलाधिकारी स्यादत्र तन्मे वद प्रभो || ९६ ||


श्रीशिव उवाच


महाज्ञानी कौलिकेन्द्रः शुद्धो गुरुपरायणः |

निग्रहानुग्रहे शक्तः शिष्यपालनतत्परः || ९७ ||

पुत्रदारादिभिर्युक्तः सज्जनस्तु प्रपूजितः |

श्रद्धावानागमे नित्यं सोऽधिकर्ता न चान्यथा || ९८ ||

अन्धं खञ्जं तथा रुग्णं स्वल्पज्ञानयुतं पुनः |

सामान्यकौलं वरदे वर्जयेन्मतिमान् सदा || ९९ ||

उदासीनं विशेषेण वर्जयेत् सिद्धिकामुकः |

उदासीनमुखाद् दीक्षा वन्ध्या नारी यथा प्रिये || १०० ||

अज्ञानाद् यदि वा मोहादुदासीनं तु पामरः |

अभिषिक्तो भवेद् देवि विघ्नस्तस्य पदे पदे || १०१ ||

किं तस्य जपपूजाभिः किं ध्यानैः किं च भक्तितः |

सर्वं हि विफलं तस्य नरकं याति चान्तिमे || १०२ ||

कल्पकोटिशतं देवि भुङ्क्ते स नरकं सदा |

ततो हि बहुजन्मभ्यो देवीमन्त्रमवाप्नुयात् || १०३ ||

ततो हि विहितं शुद्धं गृहस्थं गुरुमालभेत् |

अभिषेचनकर्माणि पुनः कुर्यात् प्रयत्नतः || १०४ ||

सफलं हि सदा कर्म सर्वं तस्य भवेद् ध्रुवम् |

विद्यापि जननी तुल्या पातितं सततं प्रिये || १०५ ||

यथा पशुं परित्यज्य कौलिकं गुरुमालभेत् |

उदासीनं परित्यज्य तथाऽभिषेचनं शतम् || १०६ ||

अभिषिक्तः शिवः साक्षादभिषिक्तो हि दीक्षितः |

स एव ब्राह्मणो धन्यो देवीदेवपरायणः || १०७ ||

तस्यैव सफलं जन्म धरण्यां शृणु पार्वति |

तस्यैव सफलं कर्म तस्यैव सफलं धनम् || १०८ ||

तस्यैव सफलो धर्मः कामश्च सफलो मनुः |

दीक्षा हि सफला देवि क्रिया च सफला तनुः || १०९ ||

सर्वं हि सफलं तस्य गिरिजे बहु किं वचः |

यत्र देशे वसेत् साधुः सोऽपि वाराणसीसमः || ११० ||

तस्य क्रोडे वसन्तीह सर्वतीर्थानि निश्चितम् |

सत्यं सत्यं महामाये पुनः सत्यं मयोदितम् || १११ ||

उक्तानि यानि यानीह सेचनानि च पार्वति |

सर्वतन्त्रेषु तान्यस्य कलां नार्हन्ति षोडशीम् || ११२ ||

योग्यं गुरुं तथा शिष्यं विनैतत् पटलं न हि |

जायते देवदेवेशि सत्यं सत्यं मयोदितम् || ११३ ||

इदं तु सेचनं देवि त्रिषु लोकेषु दुर्लभम् |

गणेशः पात्रमत्रैव कार्त्तिकेयोऽपि पार्वति || ११४ ||

मम तुल्यो ब्रह्मतुल्यो विष्णुतुल्योऽत्र भाजनम् |

पञ्चवक्त्रैश्च शक्तो न वर्णितुं परमेश्वरि || ११५ ||

इति ते कथितं गुप्तं सेचनं परमं महत् |

गोपनीयं गोपनीयं गोपनीयं प्रयत्नतः || ११६ ||

यथा रतिर्गोपनीया तथाभिषेचनं परम् |

निखाते धनमागत्य गोपयेत् तु यथा नरः ||

तथैव तु महामाये गोपनीयं ममाज्ञया || ११७ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे पार्वतीश्वरसंवादे सप्तमः पटलः || ७ ||



अथ अष्टमः पटलः


श्रीदेवी उवाच


मुक्तितत्त्वं महादेव वद मे करुणानिधे |

यस्मिन् षड्दर्शनानीह चोपहास्यगतानि च || १ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि शुभे विज्ञे यत् पृष्टं तत्त्वमुत्तमम् |

एतन्मर्म च देवेशि अहं वेद्मि तथा हरिः || २ ||

मोदकेन यथा लोकः प्रतारयति बालकान् |

लगुडेन यथा देवि बध्नाति दुर्जनं नृपः || ३ ||

तथानङ्गीकृतो लोके दर्शनैर्बर्बरो मया |

दुर्जने यदि मुक्तिः स्याच्छङ्कीयति शुभानने || ४ ||

षड्दर्शनमहाकूपे पतिताः पशवः प्रिये |

परमार्थं न जानन्ति दर्वीपाकरसं यथा || ५ ||

न सारः कदलीवृक्षे नैरण्डे तु शुभानने |

दर्शनेषु तथा मुक्तिर्नास्ति देवि मयोदितम् || ६ ||

यथा मरीचिकायास्तु निर्वर्तन्ते पुनर्मृगाः |

दर्शनेभ्यो निवर्तन्ते तथा मुमुक्षवः पुनः || ७ ||

श्रीगुरोश्च प्रसादेन मुक्तिमादौ सदा लभेत् |

विचरेत् सर्वशास्त्रेषु कौतुकाय ततः सुधीः || ८ ||

मुक्तितत्त्वं प्रवक्ष्यामि सादरं शृणु पार्वति |

शरीरधारणं यस्य कुर्वन्तीह पुनः पुनः || ९ ||

आदावनुग्रहो देव्याः श्रीगुरोस्तदनन्तरम् |

तदाननात् ततो दीर्घा भक्तिस्तस्याः प्रजायते || १० ||

ततो हि साधनं शुद्धं तस्माज्ज्ञानं सुनिर्मलम् |

ज्ञानान्मोक्षो भवेत् सत्यमिति शास्त्रस्य निर्णयः || ११ ||

मुक्तिश्चतुर्विधा प्रोक्ता सालोक्यं तु शुभानने |

सारूप्यं सहयोज्यं च निर्वाणं हि परात् परम् || १२ ||

सालोक्यं वसतिर्लोके सारूप्यं तु स्वरूपता |

सायुज्यं कलया युक्तं निर्वाणं तु मनोलयः || १३ ||


श्रीदेवी उवाच


सम्यग् लयो जनस्यैव निर्वाणं यत् तु कथ्यते |

तत् किं वद महादेव संशयं लयसात् कुरु || १४ ||


श्रीशिव उवाच


व्यक्तिर्लयात्मिका मुक्तिरसुराणां दयानिधे |

दुर्जनत्वाल्लोपयित्वा क्रीडयामि सुरानहम् || १५ ||

मनोलयात्मिका मुक्तिरिति जानीहि शङ्करि |

प्राप्ता मया विष्णुना च ब्रह्मणा नारदादिभिः || १६ ||

सालोकी केवलं यत् तु याति सारोप्ययुक् द्वयम् |

त्रिधा सायोज्यवानेति निर्वाणी सर्वमेव हि || १७ ||

नीलोत्पलदलश्यामा मुक्तिर्द्विदलवर्तिनी |

मुक्तस्यैव सदा स्फीता स्फुरत्यविरतं प्रिये || १८ ||

सनातनी जगद्वन्द्या सच्चिदानन्दरूपिणी |

परा च जननी सैव सर्वाभीष्टप्रदायिनी || १९ ||

इष्टे निश्चलसम्बन्धः स च निर्वाणमीर्तितम् |

मुक्तिज्ञानं कुलज्ञानं नान्यज्ञानं कुलेश्वरि || २० ||

साधूनां देव देवेशि सर्वेषां विद्धि निश्चितम् |

स्वर्गे मर्त्ये च पाताले ये ये मुक्ता भवन्ति हि || २१ ||

बभूवुश्च भविष्यन्ति सर्वेषां मुक्तिरीदृशी |

तथा च साधनं ज्ञेयं पञ्चतत्त्वैश्च मुक्तिदम् || २२ ||

अनुग्रहस्तु देव्या यः कुलमार्गप्रदर्शकः |

दीक्षा कुलात्मिका देवि श्रीगुरोर्मुखपङ्कजात् || २३ ||

कुलद्रव्येषु या भक्तिः सा मोक्षदायिनी मता |

ज्ञात्वा चैवं प्रयत्नेन कुलज्ञानं भजेद् बुधः || २४ ||

यदि भाग्यवशाद् देवि मन्त्रमेतत् तु लभ्यते |

मुक्तेश्च कारणं तस्याः स्वयं ज्ञातं न चान्यथा || २५ ||

अश्रुतं मुक्तितत्त्वं हि कथितं ते महेश्वरि |

आत्मयोनिर्यथा देवि तथा गोप्यं ममाज्ञया || २६ ||

|| इति श्रीकामाख्यातन्त्रे पार्वतीश्वरसंवादे अष्टमः पटलः ||



अथ नवमः पटलः

श्रीदेवी उवाच


कामाख्या या महादेव कथिता सर्वरूपिणी |

सा का वद जगन्नाथ कपटं मा कुरु प्रभो || १ ||

कुर्यास्तु कपटं नाथ यदि मे शपथस्त्वयि |

रतौ का कामिनी योनिं सम्यक् सन्दर्शयेत् पतिम् ||

श्रुत्वैतद् गिरिजावाक्यं प्रहस्योवाच शङ्करः || २ ||


श्रीशिव उवाच


शृणु देवि मम प्राणवल्लभे कथयामि ते |

या देवी कालिका माता सर्वविद्यास्वरूपिणी || ३ ||

कामाख्या सैव विख्याता सत्यं सत्यं न चान्यथा |

सैव ब्रह्मेति जानीहि संज्ञार्थं दर्शनानि च || ४ ||

विचरन्ति चोत्सुकानि यथा चन्द्रे चकोरकाः |

अस्या हि जायते सर्वं जगदेतच्चराचरम् || ५ ||

लीयन्ते पुनरस्यां च सन्देहं मा कुरु प्रिये |

स्थूला सूक्ष्मा परा देवी सच्चिदानन्दरूपिणी || ६ ||

अमेयविक्रमश्यामा करुणासागरा मता |

मुक्तिमयी जगद्धात्री सदानन्दमयी तथा || ७ ||

विश्वम्भरी क्रियाशक्तिस्तारा चैव सनतनी |

यथा कर्मसमाप्तौ च दक्षिणा फलसिद्धिदा || ८ ||

तथा मुक्तिरसौ देवि सर्वेषां फलदायिनी |

अतो हि दक्षिणाकाली कथ्यते वरवर्णिनि || ९ ||

कृष्णवर्णा सदा काली आगमस्येति निर्णयः |

उक्तानि सर्वतन्त्राणि तन्त्रेणानेन निश्चितम् || १० ||

कृत्वा सङ्कल्पसिद्धौ तत् कामेषु पाठयेद् बुधः |

पठित्वा श्रावयेद् वापि शृणोति पूजयेद् यदि || ११ ||

तं तं काममवाप्नोति श्रीमत्कालीप्रसादतः |

यथास्पर्शमणिर्देवि तथैतत् तन्त्रमुत्तमम् || १२ ||

यथा कल्पतरुर्दाता तथा ज्ञेयं मनीषिभिः |

यथा सर्वाणि रत्नानि सागरे सन्ति निश्चितम् || १३ ||

तथाऽत्र सिद्धयः सर्वा भुक्तिर्मुक्तिर्वरानने |

सर्वदेवाशयो मेरुर्यथा सिद्धं तथा पुनः || १४ ||

सर्वविद्यायुतं तन्त्रं शपथेन वदाम्यहम् |

यस्य गेहे स्थितं देवि तन्त्रमेतद् भयापहम् || १५ ||

रोगशोकपातकानां लेशो नास्ति कदाचन |

तत्र दस्युभयं नास्ति ग्रहराजभयं न च || १६ ||

न चोत्पातभयं तत्र न च मारीभयं तथा |

न पराजयमेषां हि भयं देवि मयोदितम् || १७ ||

भूत - प्रेत - पिशाचानां दानवानां च रक्षसाम् |

न भयं क्वापि सर्वेषां व्याघ्रादीनां तथैव च || १८ ||

कूष्माण्डानां भयं नैव वह्न्यादीनां भयं न च |

विनायकानां सर्वेषां गन्धर्वाणां तथा न च || १९ ||

स्वर्गे मर्त्ये च पाताले ये ये सन्ति भयानकाः |

हिंस्रा विघ्नकराश्चैव न तेषां भयमीश्वरि || २० ||

यमदूताः पलायन्ते विमुखा भयविह्वलाः |

सत्यं सत्यं महादेवि शपथेन वदाम्यहम् || २१ ||

सम्पत्तिरतुला तत्र तिष्ठेत् तु साप्तपौरुषम् |

वाणी तथैव देव्व्यास्तु प्रसादाचल ईरितः || २२ ||

एतत् ते कथितं देवि न प्रकाश्यं कदाचन |

गोपनीयं गोपनीयं गोपनीयं सदा प्रिये || २३ ||

पशोरग्रे विशेषेण गोपनीयं प्रयत्नतः |

भ्रष्टानां साधकानां च सान्निध्ये न वदेदपि || २४ ||

न दद्यात् काणखञ्जेभ्यो विगीतेभ्यस्तथैव च |

उदासीनजनस्यैव सान्निध्ये न वदेदपि || २५ ||

दाम्भिकाय न दातव्यमभक्ताय विशेषतः |

मूर्खाय भावहीनाय दरिद्राय ममाज्ञया || २६ ||

दद्यात् शान्ताय शुद्धाय कौलिकाय महेश्वरि |

कालीभक्ताय शैवाय वैष्णवाय शिवाज्ञया || २७ ||

अद्वैतभावयुक्ताय महाकालप्रजापिने |

सुरा - स्त्री - वन्दकायाऽपि शिवाबलिप्रदाय च || २८ ||

||इति श्रीकामाख्यातन्त्रे पार्वतीश्वरसंवादे नवमः पटलः समाप्तः || ९ ||

समाप्तश्चायं ग्रन्थः |





###########   END OF FILE  #######