####################################################
MUKTABODHA INDOLOGICAL RESEARCH INSTITUTE
Use of this material (e-texts) is covered by Creative Commons license BY-NC 4.0
Catalog number: M00326
Uniform title: kaularahasya
Manuscript : NGMCP Ms. No. 1-257 Reel no. A-146/8

Description: 



Notes: 
Many folios are missing in this manuscript.  Note that the conjunct letter R written above the word is added by the scribe for no reason.

Data-entered by the staff of the Muktabodha Indological Research Institute under the direction of Mark S.G. Dyczkowski.

Revision 0:  January 29, 2015

Internet publisher : Muktabodha Indological Research InstituteInternet Publisher - Muktabodha Indological Research Institu
Publication year : 2015
Publication city : 
Publication country : United States
####################################################



Kऔलरहस्य

ंअन्य fओलिओस् अरे मिस्सिन्ग् इन् थिस् मनुस्च्रिप्त्.
णोते थत् थे चोन्जुन्च्त् लेत्तेर् ऽऋऽ wरित्तेन् अबोवे थे wओर्द् इस् fरेqउएन्त्ल्य अद्देद् ब्य थे 
स्च्रिबे wइथ् नो रेअसोन्.

fओलिओ १-८ नोत् fओउन्द्.

* * * * * * * * * * * * * 
* * *? हितो दक्षिणाचारसंज्ञकः |

मद्यं मांसं तथा मत्स्यं मुद्रा मैथुनमेव च |
मकारपंचकैर्देवि योनौ कौलः प्रपूजयेत् ||

वामहस्तात् पानपूजा क्रमाद् वामी प्रकीर्तितः |
दक्षिहस्तात् पानवागाद् वामहस्तप्रतर्पणात् ||

दक्षहस्तापूजनाद्धि कौल इत्यभिधीयते |
केवलं दक्षहस्तेन पूजणाद् दक्षिणाभिधः ||

उपासनाद् विधा प्रोक्ता सकामाकामवर्जिता |
मोक्षबीजं भुमिः कामा सकामा भवतीजकं ||

पंथा तु दक्षिणः श्रेष्ठो वामः श्रेष्ठातरो मतः |
यस्तु वामं विजा * *? स एव परमो गुरुः ||

अहं जानामि पूर्णं पादान सनकादयः |
अर्द्ध च पिपशिष्ठाद्याः स * * * *? संमितं ||

९अ)

*? नन्ति *? थाः षष्ठांशं कोघं शतितरे जनाः |
पटन्ति कोटयश्चात्र जायन्ते कृमि योनिषु ||

तं मार्गये विजानन्ति ते मुक्ता नात्रसंशयः |
श्रीकृष्णा वाममार्गं तु फल्गुनायोपदिष्टवान् ||

मया चिन्तायता दृष्टामुनित्यश्वनिरूपितः |
चाण्डालो वा तुरुष्को वा ब्रह्महा वाथ मस्करी ||

श्रोत्रियो वा वाममार्गी भुक्तिमुक्त्योः स भाजनं |
वामदिक्षिणमागो हि कालीतारा विधौ स्मृतः ||

छिन्नाविधौ वाममार्गो वगलावामदक्षगा |
सुंदरी वामदिव्या च दक्षमार्गे च संस्थिता ||

वालाविद्या दक्षविद्या मातंगी वामदक्षिणा |
केवला भुवना लक्ष्मा धूमादक्षिणमार्गगा ||

सुमुखीवामसंतुष्ठा वटुकोवामदक्षिणः |

९ब्)

* * * * * * * * * * * * * 
*? दक्षिणा |

पूर्वाम्नाये दक्षि वामौ दक्षिणे दिव्यवामके |
कौलदक्षौ पश्चिमे तु कौलवामौ तथोत्तरे ||

ऊर्द्धदिव्यौ महेशानि पाताले वाम एव च |
यक्षिण्याद्याः सर्वविद्याः कामिनीयोगनायिका ||

वाममार्गेण सिद्ध्यन्ति नान्यथा सिद्धिदा क्वचित् |
वामदक्षिणयोगेन उभयाचारतत्परा ||

शैवे शाक्ते गाणपत्य सौरे स्वायंभुवे तथा |
चान्द्रे चीने पांचरात्रे वैष्णवे वैदिकेपि च ||

वाम चोक्ते भविष्यन्ति कले द्वैजातयः |
एवं दर्शनमार्गे पि न हि वमं करोति चेत् ||

तस्य सिद्धिर्न देवेशि मम वैरी प्रकीर्तितः |
सर्वस्मादेधिको वामधर्मः प्रोक्तः कुलागमे ||

तत्रापि कालिका तारा विधौ प्रियतरः स्मृतः |
कापालिके महेशानि वाममार्गोत्र कारणं ||

१०अ)

वाममार्गप्रकारेण सर्व सिद्ध्यन्ति नान्यथा |
वाममार्ग विना देवि न हि सिद्ध्यन्ति देवताः ||

उत्तराम्नायसंप्रोक्ता देव्यास्तुष्यन्ति पंचमैः |
ऊनः पदार्थ एकश्चेत् साधकं ते शपन्ति च ||

पश्चिमाम्नायदेवानां सुरापानं कृताकृतं |
मचतुष्टयमिच्छन्ति तं विना प्रशपन्ति च ||

पूर्व्वाम्नायोक्तदेवानां तत्स्मांससश्च कृताकृतं |
आवश्यकं मत्रयं च तं विना प्रशपन्ति ते ||

ऊर्द्धाम्नायोक्तदेवीनां त मत्स्यश्च कृताकृताः |
आवश्यकं मद्वयं च तं विना प्रशपन्ति ते ||

दक्षिणाम्नायदेवानां निषिर्द्धं मचतुष्टायं |
मेनकैन विना ते पि प्रशपन्ति हि साधकं ||

कौलिकं कुर्वतः कर्म वैदिकं नाभिधायते |

१०ब्)

वैदिकं कुर्वतः कर्म कौलिकं नाभिधीयते ||

विरुर्द्धादुभयं नष्टं तस्मादेव पधा चरेत् |
वाममागी यदा दक्षं प्रविशेत् तत्सुरैः स तु ||

विघ्न्यते पीड्यते चापि न सिद्धिमधिगच्छति |
दक्षमार्गी यदा वामं प्रविशेत् तत्सुरास्तदा ||

लोकद्वयाद्व्यापयन्ति तं ग्रसन्ति च वामिनं |
तस्मात् स्वकुलमार्गं तु ज्ञात्वा कुर्यादुपासनां ||

यदृच्छया श्रुतं तन्त्रं च्छद्मनापि वलेन वा |
परेरितं वागाथा वा तर्जपेद् यद्यनर्थकृत् ||

न शास्त्रमालोक्य वदेत् नाचरेन्न जत् क्वचित् |
न पश्येन्नोपदिश्यच्च न कुर्यान्नैव साधयेत् ||

पुस्तके लिखितान् मन्त्रानालोक्य प्रजपन्ति ये |
ब्रह्महत्वा समं तेषां पातकं परिकीर्तितं ||

तस्माद् दिक्षां प्रयत्नेन सदा कुर्याच्च तान्त्रिकीं |

११अ)

इति श्रीकौलरहस्य द्वितिये पटलः || २ ||


अथ दीक्षा तत्रादौ दशसंस्कारः |

जननं जिवनं पश्या ताडनं बोधनं तथा |
तथाभिसेको विमलीकरणार्प्यायने पुनः ||

तर्पणं दीपनं तुप्ति दश यैते मन्त्रसंस्क्रिया |
अतः प्रथमतो दीक्षां प्रवक्ष्यामि विशेषतः ||

दीयते ज्ञानं क्षीयन्ते पापनाशयः |
तेन दीक्षा इति प्रोक्ता प्राप्त चेत् सद्गुरोर्मुखात् ||

अदीक्षितानां मर्त्यानां दोषं शृणुन्तु साधकाः |
अन्नं विष्टासमं सूत्रमसन्तथा ||

अदीक्षितकृतं श्रार्द्धं चादीक्षितस्य वा | 
गृहीत्वा पितरस्तेषां नरके च सुदारुणे ||

पतंत्येव न संदेहो यावदिंद्राश्चतुर्दश |
सहस्रैरुपचारैश्च भक्तियुक्तो य जपेद् यदि ||

तथार्प्यदी तस्यार्चं देवा गृह्नन्ति नैव च |

११ब्)

कर्णाखित्वं वृथा यस्मात् तस्माददीक्षितः पशुः |
तस्माददीक्षितं दृष्ट्वा किंचित् कार्य न साधयेत् ||

दीक्षाग्रहणकाले तु पापराशिः पलायते |
निर्वाणपदसंयुक्तो वहि गच्छति तत्परः ||

तदा देवपितृणां तु कर्याहो भवति स्वयं |
अन्यथात्कृतं कर्म हुतं भस्मनि हव्यव ||

सर्व्वाश्रमे तु दीक्षाया नित्यत्वं परिवक्षते |
अनीस्वरस्य मन्त्रस्य नास्ति त्राता जनो भुवि ||

तथा दीक्षाविहिनस्य नेह स्वामि परत्र च |
न तपोभिर्जिपैहोमैर्व्विधिधैर्व्वापि साधनैः ||

न क्रियापि कदाचित् तु दीक्षाहीन्यस्य सिद्ध्यति |
द्विजानामनुपेतानां स्वकर्म्माध्ययनादिषु ||

यथाधिकारो नास्तीह स्याच्चोपनयनादिषु |

१२अ)

तथा चादीक्षितानां च मन्त्रदेवाच्च नादिषु |
नामधिक्कारोस्स्यतः कुर्यादात्मानं मन्त्रसंस्कृतं ||

दीक्षामूलं जगत्सर्वं दीक्षामूलं परन्तप |
दीक्षामाश्रित्य निवसेद् यत्र कुत्राश्रमे जपेन ||

अदीक्षातश्च मरणै रौरमे नरके व्रजेत् |
अतो दीक्षेति सा प्रोक्ता देशिकैस्तन्त्रवेदिभिः ||

यावन् न प्राप्यते दीक्षा पुरुषार्थ फलप्रदा |
सर्वसिद्धिकरीक्षा सर्वसंपत् प्रदायनी ||

प्रतिभास्वरवर्णानि कान्तिपुष्टि धनानि च |
मोहनं स्तंभना कृष्टिमारणोच्चाटनानि च ||

वशीर्यसुकविताबुद्धिंश्वधारणायुता |
तारणं च समुद्रस्य वह्नेशैत्वं रणे जयं ||

विपिने चाभयं चैव शोकदुःखापहं तथा |
धर्मार्थ काममोक्षाणि ददात्येषा न संशयः ||

१२ब्)

अनेककोटि मन्त्रेभ्यस्तथा विद्या स्व एव च |
एकं गुरु मुखाल्लब्धं सर्वसिद्धि प्रवर्तकं ||

गुरुपदेशतो लब्धं जपन्यासार्चनादिकं |
पश्चात् तत् साधयेत् सर्वं स तदा भावभावितः ||

विचारे गुरुरित्युक्त उपदेशे गुरु गुरुः |
परापरत्वं पूजायां प्रयोगे परमेष्ठिसौ ||

न गुरोः सदृशं वस्तु न देवः शंकरोपमः |
न च कौरात् परोयागो न विद्या कालिका समा ||

गकारात् ज्ञानसंपत्तीरक्तारस्तत् प्रकाशकः |
उकाराच्छिवदात्म्यं दद्यादिति गुरु स्मृतः ||

पाशवर्द्धः पशुः प्रोक्तः पाशमुक्तो महेश्वरः |
तस्मात् पाशहरोप्यत्रे स गुरुनान्य उच्यते ||

निर्वीययो हि पितुर्मन्त्रः शैवे शाक्ते न दुष्यति |
दक्षमार्गे तु निर्वीर्यः पितुर्म्माता महस्य च ||

१३अ)

सोदरस्य गृहस्थस्य वाममार्गेति विर्यवान् |
न पत्नी दीक्षायेद्भर्ता न पितां दीक्षयेत् सुतां ||

न पुत्रं च तथा भ्राता भ्रातरं न च दीक्षयेत् |
स्त्रियो दीक्षा शुभा प्रोक्ता मातुश्चाष्ट गुणा स्मृता ||

साध्य चैव सदाचारा गुरुभक्त्या जितेन्द्रिया |
सर्वममन्त्रार्थ तत्वज्ञा शूशीला पूजने रता ||

गुरु योग्या भवेत् साहि विधा वा परिवर्जिता |
मात्रा दीक्षा प्रदेया वै स्त्रीशांसत्य न शांभवि ||

देवीपरंपरा प्राप्ता दीक्षा स्त्रीणां शुभा मता |
देवी परंपरायां तु विशेषं शृणु सादरं ||

देवी परं परोद् दिष्टं पारंपर्य क्रमागता |
स्त्रीणां दीक्षापरं याता देवी दीक्षा शुभा मता ||

पुरुषाणां तत्सकाशात् दीक्षी जाता परंपरा |
मुखं शृणु महादेवि स्त्रीणां न नियमो मतः ||

१३ब्)

नियमः पुरुषे ज्ञेयो न योषित्सु कथंचन |
शाक्ते विकल्पा सहिते कथ दीक्षा भवेत् प्रिये ||

गुरोः सकाशा चेद् देया तदसा भगिनी मता |
स्वयं वै यदि चेद् देया तदा कन्या प्रकीर्तिता ||

अन्यतोपनीया चेनन्माग भ्रष्टा तदा भवेत् |
मन्त्रशास्त्रे वहुविधामार्ग देविमयेरिताः ||

तदर्थ शंकते चित्तं किं कार्यं वद शंकर |
स्वयं प्रदायव्यः श्रेष्ठस्तत्सकाशात्तु दीक्षणं ||

शुभं प्रोक्तं महादेवि ह्यभावे शृणु सादरं |
त्रयोदश्यां कृष्णपक्षे चन्द्रवासरसंयुते ||

तालपत्रमनुर्लेख्य संस्कारदशकं चरेत् |
* * * * * * * *? सिद्धमन्त्रा भविष्यति ||

तद् दिने पायसं कृत्वा दक्षिणामूर्तिसंनिधौ |
पायसादि निवेद्याथ विल्वैः संपूज्यशंकरं ||

इति कृत्वा वाचनीयमष्टोत्तरसहस्रकं |

१४अ)

संजप्य होमयेद् देवि तत्तन्मन्त्रोक्त वर्त्मणा ||

वाचने नास्ति चेच्छक्तिस्तदा किं वा विधीयते |
पुत्रद्वारा वाचनीयं सपुत्रो गुरुवेवतु ||

एवं गृहीत मन्त्रस्तु सिद्धिर्भवति हि प्रिये |
अथ वान्यकाकेण दीक्षाणं शृणु सांप्रतं ||

नद्यां समुद्रगामिन्यां शुभे लग्ने शुभे दिने |
संप्रदायं पुरापृष्ट्वा श्रीसूर्यमण्डलं लिखेत् ||

सांगं सावरणं सूर्यं संपूज्य प्राणवल्लभे |
तारं फट् मनुमालिख्य वाचयेत् तत्सुकाशतः ||

शतष्टवारं संवाच्य *?कानां वामतो गतिः |
तत्र सूर्य गुरुं पूज्य सर्वसिद्धिश्वरो भवेत् ||

इदं पशुपरं प्रोक्तं न तु वीरपरं प्रिये |
वीराणां कौलिकानां तु भर्ता दीक्षणमाचरेत् ||

भत्तु दीक्षा प्रदाने तु न दोष कालिका तमे |

१४ब्)

शीवेन दीक्षापूर्वं तु गोर्यदर्भा शुभावहा ||

सा च पुत्राथवा भार्या तद्वदत्रापि पार्वति |
न पुत्री गदिता सा तु वीरभार्या प्रकीर्तिता ||

इति श्रीकौलरहस्य तृतीयपटलः || ३ ||

श्रीदेव्यूवाच ||

असिद्धगुरुणा दत्तो मन्त्रः शिष्याय वा गुरुः |
सिद्धा मन्त्रान्तरे देव नैव सिद्धाथवा गुरुः ||

भिन्नाम्नाय दाशिप्यस्तद्भिन्नाम्नाय देवतां |
सेवते तत्र देवेश कीदृक् सिद्धिस्तु तद्वदः ||

ईश्वर उवाच ||

गुरुस्तु दक्षिणाम्नायी सर्वाम्नायषु दीक्षितः |
ऊर्द्धाम्नायी तथान्येषु पूर्वाम्नायी परेषु च ||

द्वयोस्तु पश्चिमाम्नायी उत्तरस्त्वधरे भवेत् |
अधरे नैव कुत्रापि गुरुस्वं पारलौकिकीं ||

१५अ)

दक्षिणोपासकः काले ऊर्द्धः सायुज्यमाप्नुयात् |
देवतायास्तथा पूर्वः सारुप्यं लभते परः ||

सामीप्यं चोत्तरे लोकमधोगस्त्यै हि कं फलं |
लोभत्यागैश्चापकारो ह्यधोमार्गेप्युदर्ककृत् ||

मन्त्रान्तरे च संसिद्धो गुरुर्मन्त्रं प्रवच्छिती |
यथोक्ता चरणात् तस्य सिद्धिः शिष्यस्य जायते ||

कृपा वशात् सिद्धमन्त्रं ददाति च यदा गुरुः |
विनाजपं विनापूजां सिद्धियेत् तत् करे स्थिताः ||

तत्र सूर्जग्रहः शस्ते न तु चतुग्रह क्वचित् |
चन्द्रग्रहे तु दारिद्रं सौरे सर्वसमृद्धयः ||

सूर्यग्रह शिव प्रोक्तश्चन्द्राष्यशक्तिरेव च |
सूर्यग्रहे शक्तिदीक्षा पशुदीक्षानाकारयेत् ||

१५ब्)

ःएरे मत्तेर् नोत् चोन्तिनुए. 

प्रकीर्तिता ||

निःकलागुह्यशंशंता काली भेदेन कीर्तिता |
केवलयं भवेन्मधाह्वयी साम्राज्यरूपिणी ||

चन्द्राग्नि वेदपंचार्णा तथा नीला क्रमेन च |
हंसतारा महानीला तदन्ते वीनशांभवी ||

केवला तु भवेन् मधा सिद्धिक्रिया द्विधा |
त्रितया दिव्यसाम्राज्य मे दीक्षां प्रकीर्तिता ||

देवरूपा दिव्यरूपा महापरा |
सर्वरूपा सर्वपूर्वा महासाम्राज्यमेव या ||

सिद्धि ऋद्धि क्रमेणैवः भेदवाहुल्यमिरितं |
विद्याराज्या विधादीक्षा च्छिन्नमस्ता विधौ स्मृता ||

चन्द्रवह्नि रसो रक्त श्यामा च षोडशी तथा |
परषोढा सप्तदशी तदजाता परा भवेत् ||

दापि मलिनि कुल्ला क्रमाद्विघ्वादि राज्यद |

१६अ)

वगलाया महेसानि साम्राज्य परमेष्यते |
चन्द्र वेद सूक्षमेरु मन्त्रीहीनं शिवान्तरं ||

हृदयं च शतार्णा च पंचास्त्रं कुल्लुका तथा |
गायत्री क्रमे योगेन साम्राज्य परमेष्ठ्यधृक् ||

एतत् पंचकसंयुक्तोः सर्वसाम्राज्य बुद्धिधृक् |
श्रीदिव्यसर्वसाम्राज्य दीक्षासर्वोत्तरा भवेत् ||

ततोपि दीक्षा देवेशि नास्ति ब्रह्माण्ड गोलके |
दशविद्या प्रभेदाश्च महाविद्या प्र *? दजा ||

सिद्धिविद्या प्रभेदाश्च महामन्त्रास्तथैव च |
तदंगमन्त्रा देवेशि शावरं दशशावरं ||

कालशावरकं देवि तथैव सिद्धशावरं |
त्रिधादर्शनमन्त्रा च तथाम्नाय क्रमोद् भवेत् ||

कादिहादि कहर्त्वेन 

१६ब्)

द्र्याशिरोस्य हृदयंञ्जलिः |
कृताञ्जलि पुटा ऊर्द्धं खड्गखेतक पानयः ||

ब्रह्माणं संनिरीक्ष्यान्त तद्वक्त्राभिमुखाश्च ते |
स्वस्वस्थान स्थिताश्चैव साधारणमुदाहृतं ||

स्वप्नस्तुति ||

भगवन् देवदेवेश शूलद्भृवृषवाहन |
इष्टानिष्ट समाचक्ष स्वप्नसुप्तस्य साप्रवं ||

निशान्ते पश्यति स्वप्नं सुभं वायदिवाशुभं |
ओं हृत्सकललोकाय विष्णुवे प्रभविष्णवे || 

विश्वारूपाय स्वप्नाधिपतये नमः | 

नमो जाय त्रिनेत्राये पिंगलाय महात्मने | 
वामाय विश्वरूपाय स्वप्नाधिपतये नमः ||

स्वप्ने तु प्रथमे यामे संवत्सर फलं भवेत् |
षद्भिर्मासैद्वियात्थस्त्रिभिमासैस्त्रियामकः ||

चतुर्थे मासमात्रेण प्रातःकाले तु सत्वरं |

१७अ)

अथ दुस्वप्नशान्ति ||

त्रिरात्रो दोषितो भूत्वा हविष्यासी पुरोहितः |
सक्षीराणां घृतांक्तानां समिधानां शतं देहेत् ||

पाशानां तु गायात्र्या शूद्रःस्वाहविष्य भुक् |
दीपं दद्याद् विप्रगृहे विष्णो गेहे शिवालये ||

एवं दृष्टा शुभं स्वप्नं गृह्नीयामनुमन्यथा |
गृही * *? रित च स्याद्वान्यं वेदं विचिन्तयेत् ||

अथ कौलिकोपदेश ||

न्यासजालं वि * * *? शंखपात्रादि स्थापनं |
कृत्वा देवी समभ्यर्चमकारं पंचकैः प्लुतः ||

कारणं तं मुखे पश्चा मन्त्रविद्यां समुर्चये |
कथितोयं महेशानि उपदेशस्तु कौलिकः ||

अन्यायेन चायो दद्यात् गृह्नान्यायतश्च यः |

१७ब्)

ददतो गृह्नतो वापि कुलशापो भविष्यति ||

गुरुशिष्यावुभौ मोहादपरीक्ष्य परस्परं |
अशास्त्रीयोपदेशं तु यो गृह्नाति ददाति च ||

भुजीते तावुभौ घोरान्नरकानेकविंशतिः |
असंस्कृत्योपदेशस्तु यः करोति विमूधधीः सैकते शालिबीजवत् ||

अनर्हे मन्त्रविज्ञानं न तिष्ठन्ति कदाचन |
तस्मासर्वप्रकक्तव्यमन्यथा निःफलं भवेत् ||

सच्छिष्यायाति भक्ताया तज्ञाममुपदिश्यते |
त प्राप्नोति व्रति नित्यं गोक्षीरा तु यथाघृतं ||

धनेच्छाभभये लोभाद्यैरयोग्यं यदि दीक्षयेत् |
देवताशापमाप्नोति कृतं वविकृतं भवेत् ||

इति श्रीकौलरहस्य चतुर्थपटलः || ४ ||


अथ पूर्णाभिषेकदीक्षा माहपूर्णाभिषेकदीक्षा तु चन्द्रसूर्याप्रह भवेत् ||

१८अ)

सुन्दरी तालिणीकाली क्रमदीक्षात्रिगामिनी |
क्रमपूर्णे महेशानि क्रमाच्छुस्तु हविष्यति ||

चन्द्राग्नि पक्षषोढाष्य परानिर्वाण तत्परा |
षट्सांभवं ततो देवि चक्रसंभेदनेन च ||

स्वचक्रं देह विज्ञानं परकाये प्रवेशनं |
एतत् ज्ञाना भवेन् मएधा दीक्षा प्रोक्ता मया तव ||

हादाविदं निगदितं शृणुकादौ महेश्वरि |
चन्द्राग्निरसराज्ञी च महाराज्ञी ततः शिवे ||

महाकामाकलाकाली गुह्यकालि ततः शिवे |
गुह्यकाली द्विधा प्रोक्ता सकलानिःकला क्रमात् ||

दशवक्त्रा तु सकला प्रोक्ता वा सृष्टि का कला |
उग्रा सौम्या महाक्रूरा त्रिधा सापि 

१८ब्)

चन्द्र ग्रहे विष्णु दीक्षा पंचरात्रे न कारयेत् |

चन्द्रसूर्य ग्रहे दीक्षा सर्वदीक्षा * * * *? |
चन्द्रग्रहे शक्तिदीक्षा सर्वदीक्षोत्तमत्तमा ||

न वारतिथिनक्षत्रादि न मास नियमस्तथा |
न योगं करणं नापि न विचारं समाचरेत् ||

देवी बोधं समारभ्य यावत्म्या नवमी तिथि |
कृतातसुवुधै दीक्षा सर्वाभीष्टफलप्रदे ||

बोधने नैव दुगायाः कालाकालं न शोधयेत् |
अशोकाख्याष्टमी यत्र रामाख्या नवमी तथा ||

गुरो वा श्रुतदृष्टे च सिद्धिक्षेत्रे सुशोभने |
आगतिर्गुरुद्दैवाद्यददीदीक्षा तदा भवेत् ||

यदैवेच्छा तदा दीक्षा गुरोराज्ञानुरूपतः |
न तिथिर्न व्रतं होमो न स्नानं न जप क्रिया ||

दीक्षायाः कारणं किंतु स्वेच्छा वाप्ते तु सद्गुरोः |

१९अ)

शिष्यानाहूय कृपया गुरुणा यदि दीयते |
तदा लग्नादिकं किंचिन् न विचायं कदाचन ||

इति ते कथितं देवि दीक्षाकालां सुरेश्वरी |

भुमिपरिक्षा ||

मृत्तिका गंधमाघ्राय शुभाशुभनिरूपणं |
लालागंधां माहाशोका मांसगंधाधनेश्वरः ||

कटुकंधाद् भवेद् रोगी विष्टागंधा च निस्फला |
पद्यगंधा निरोगि स्यात् दुर्गंधा भयमादिशेत् ||

सिद्धि न गधसंभूते सुद्धा च वनिजायता |
क्षारगधा तथा नाशः पानिगंधाशुभा वहा ||

अथ वास्तुध्यानं ||

आकुंचितकरं वास्तुमुत्तान मे सुरा कृतीं |
स्मरेत् पूजा सुकुड्चादि निवेशे त्वलाननं ||

जानुनी कुर्परा शक्ते दिशिवातद् हुतासयोः |
पैत्र्यां पादपुटौरौणां वचनं गुरु विप्रयोः ||

१९ब्)

संगः सर्वात्मना त्याज्यो गुप्तसिष्टेद् गुरुं विना |
सत्संगश्च विवेकश्वलं नयन द्वयं ||

यस्या नास्ति नरः सान्धः कथं वामे सुखं लभेत् |
सांसारिक सुखासक्तं ब्रह्मज्ञास्मीति वादिनं ||

कर्म ब्रह्मा भयभ्राष्टं तत्यजेदंत्यज तथा |
मद्यं मांससुरापानं मत्स्याःस्त्रणां धवास्तथा ||

अनेका यत्र जयन्ते तत्र वामो गति प्रदः |
स्थित्वा तु दक्षिणे मार्गे गुप्तं भुक्ते पलादिकं ||

स याति नरकं घोरं विष्ठायां याद्यते कृमिः |
विना वलिं पलं भुक्ते विना पूजां सुरां पिबेत् ||

दुती यज्ञं विना गच्छे स्त्रियं वाम्यति नाररकी |
अबुध्या समयाचारं कुलद्रव्यं चरेद्यति ||

स गुरुश्चैव शिष्यश्च योगीनीनां भवेत् पशुः |

२०अ)

वाममार्गं न जानाति मूढात्मा मोक्षमिच्छति |
परवारमपारं च वाहुभ्यां तर्तुमिच्छति ||

सर्वकर्मविहिनाये वर्णाश्रमविवर्जिताः |
कौले वा वाममार्गे ये भुक्तिमुक्त्योश्च भाजनं ||

निन्द्रन्तु वान्धवाः सर्वे त्यजन्तु स्त्री सुतादयेः |
जनाहसन्तु मन्दृष्ट्वाराजानो दण्डयं तु वा ||

रोगदारिद्रदुःखाद्यैः पीण्डितोप्यनिशं त्वहं |
लक्ष्मी तिष्ठ तु वा या तु नमुंचापि पदः त्विदं ||

एवं यस्य दृढाभक्तिः सवामे सिद्धिमाप्नुयात् |
नार्थलाभान् नवक्रोधान् नद्वषान्न च मत्सरात् ||

न कामान् न भयाद् वापि मार्गप्राप्तं परित्यजेत् |
जयेद् देवी पुनमार्गे तस्मिन् विघ्नमवाप्नुयात् ||

गुरुकार्यण्य संपूतो देहनिधुतकल्पखः |

२०ब्)

कुलपूजारतो यस्तु स्तोयं कौलो न चेरतः |
परोक्षे कोन जानीते कस्य किंचे भविष्यति ||

यद्वैन्प्रत्यक्ष फलदं तदेवोत्तमदर्शनं |
गुरुपदेश निहिता महान्त इति केचन ||

मोहयन्ति जपेत् केचित् स्वपूर्वविनी मोहिताः |
पेयं मद्यं पलं खाद्यं समालोक्यं प्रिया मुखं ||

इत्येचाचरणं श्रेष्ठं परमाः प्रवदंति च |
मद्यमानेन मनुजो यदि सिद्धिं लभेतचेत् ||

मद्यपानरताः सर्वे संसिद्धा न भवंत्यु मे |
मांसभक्षणमात्रेण यदि रूपगतिर्भवेत् ||

क्रव्यादीनां तदा मोक्षो मांसादन्यंन्न भुंजते |
स्त्री संभोगेन भो देवा यदि मोक्षोभिजायते ||

तदा सर्वपि मुक्ताः स्युः कस्य जन्म भविष्यति |
कृपानधारा

Pअगे णो. २१ - ३३ नोत् fओउन्द्

३४अ)

गमनाद्व्याघ्र कर्णावलंवनात् |
भुजगधारणान्रूनं त्वशक्यं कुलवर्त्मनः ||

वृथापानं तु देवेशि सुरापाना महोच्यते |
तन्महापातकं ज्ञेयं वेदादिषुग्नि रूपितं ||

अनाघ्रेयमानालोक्य मनास्वाद्यमपेयकं |
मद्यमांसं पशूनां तु कौलिकानां महत् फलं ||

अमेध्यानि द्विजातीनां मघानैकादशैव हि |
द्वादशं तु सुरामद्यं सर्वेषामुत्तमं स्मृतं ||

तस्याद् ब्राह्मण राजान्यौ वैश्यश्च न सुरां पिबेत् |
सुरादर्शनमात्रेण कुर्या सूर्यावलोकनं ||

तस्य संसगमात्रेण प्राणायामा त्रयं चरेत् |
आजानुभ्यां भवेत् स्नानं नाभ्यामुप वसेद् देहः ||

ऊर्द्धंणोचेत्रिच्य त्रें * * * * *? मनंविधिः |
सुरापाने कामकृते ज्वलकीतां प्रवेशयेत् ||

३४ब्)

मुखे तया विनिर्दश्ये तच्छुर्द्धि समवाप्नुयात् |
अविधानेन यो हन्यात् दान्मनप्राणि न प्रिये ||

नवसे नरके घोरे दिनानि पशुरोभिः |
संमितानिदुराचारस्तिर्यग्योनिषु जायते ||

भृणं वाप्य विधानेन छेदयेन् न कदाचनन् |
विधिवद्गांद्विजं वापि हत्वा पापैर्न लिप्यते ||

सर्वेभ्यः कौलिके श्रेष्ठर्भूध्याम्नायी चवां मतः |
अधिकारो भक्तियुक्तो यश्च सुगुरु सेवकः ||

स एव कौलिका वन्द्य इतरमद्यपामताः |
स्मरणं कीर्तनं तस्य दर्शनं वेदनं तथा ||

संभाषणं च कुलुते राजसुयाधिकं फलं |
सयत्र वसते देवोस्तत श्रीर्विजयो भवेत् ||

अनामयं सुवृष्टिश्च सुभिक्षं निरुपद्रवः |

३५अ)

दृष्ट्वा दृशं च प्रणमेदन्यैवर्ज्यः सुदुरतः |
पुर्वाम्नायः सृष्टिरूपः स्थितिरूपन्तु दक्षिणः ||

संहारपश्चिमाम्नाय उत्तरेनुग्रहो भवेत् |
मन्त्रयोगं विदुः पूर्वं भक्तियोगन्तु दक्षिणं ||

पश्चिमं कर्म योगन्तु श्यान योगं तथोत्तरं |


इति श्रीकौलरहस्य सप्तमपटलः || ७ ||


अथ दिव्यवीरपशुभावानिगद्यते ||

श्रीदेव्युवाच ||

वीरभावो महादेव कथ्यते शृणु भैरव |
निर्द्वंद्वं मानसा भूत्वा हृदाकामकला तनुः ||

निशासु पूजा प्रवला हेतु युक्ता स दैव हि |
निजं कुलं समाधाय स्वयं भैरव रूपधृक् ||

कुलं च भैरवी रूपं तद्गात्रे न्यास विस्तरं |

३५ब्)

ते त्रयं गण न प्रोक्ता अष्टोत्तरसहस्रकं |
जलपुतं हविद्रव्यं गृहीत्वा तर्पयेत् ततः ||

विधाय तर्पणं देव प्रदक्षिणमनुं व्रजेत् |
स्तुत्वा प्रणम्य कल्पोक्तस्तवेन तोषयत् ततः ||

तस्मात् कुलं समायोज्य कृत्वा यत्नेन संजपेत् |
कुलसाक्षकस्तत्वं स्वयंति तत्वतः ||

मद्यं मासं तथा मत्स्यं मुद्रामैथुन मेव च |
एभिरेव कृता पूजा कुलाचाल प्रकीर्तिताः ||

ते तत्कुलशास्त्रज्ञै पूजनीयो प्रयत्नतः |
कुलुंकुलं चान्मकुलं निश्चरं तस्य वत्ततः ||

स धन्यः स च विज्ञानी कुलरूपः स एव तु |
यत्र तत्र कुलेजेवा श्मशाने गमनं कृतेः ||

चतुर्दश्यां गते तत्र पक्षपूजास्फ?रं भवेत् |
न गच्छन्नार्य तत्स्थानं पशुरेव न संशयः ||

Pअगे नो. ३६ नोत् fओउन्द्

३७अ)

नात्यस्मादधिकं देव इति चिन्तापरायणः |
मदेन द्रव्यभोक्ते तु भवेत् कुलपरायणः ||

सोमकेक्षा भामापत्ने मम क्षोभ प्रजायते |
तस्मा प्रयत्नाद्वीरवीरवरो भवेद् भोग युतः सुखी ||

भोगेन मोक्षमाप्नोति भोग न कुलसाधनं |
विना हेतु कर्मा स्वाद्यक्षोभयुक्तो मानद्रीति ||

यत्करोति यदर्चति ||

ते सर्वं कुष्टरूपं तु ध्यात्वा च विहरेत् सुधी |
एकाकी निर्जने देशे श्मशाने पर्वते वने ||

शून्यागहे नदीतीरे निससो विहरे मुदा |
वीराणां जपकारस्तु सर्वकामप्रशस्यते ||

सर्वदर्शसर्वपीठे कर्तव्यं च न शंसयेः |
वीरसाधन कार्यञ्च कर्तव्यं वीरपूरुषैः ||

दिव्यैरपि च कर्तव्यं पशुभिन्न च पामरैः |
चरंपामरकार्यं च न पशोरिति निश्चितं ||

३७ब्)

यद्यन्न स पुराप्रोक्तं संकेतं मन्त्रसाधनं |
अंजनं गुटिकांदिंश्च कुर्याद् विरो महावलः ||

देव्य वीर न भेदोस्ति यद्भेदं तत् तु कथ्यते |
शांतो विनितो मधुरः कला लावण्य संयुतः ||

दिव्यस्तु देवन् प्रायोगा वीरश्चोर्द्धतमानसः |
भूविभूतिषणैर्वापि च हृन्नैवापि लोपितः ||

आकारगोपनो वापि त्यक्तो वा कुलभैरवः |
रक्तचन्द्र न दिग्धो वा वैष्णवश्वार्य वैष्णवः ||

अपमाने च पूजायां हृष्टः पुष्टः सदा भवेत् |
देव निन्द्रा परो व्यापि तत्त पूजापरोपि वा ||

पूजारतस्तत्र हितः कुलाकुलमते स्थितः |
निज भाव समायुक्तो देववदि हरेत् क्षितौ ||

स्वकुलान्ते पुरश्चर्या रात्रौ कुर्यान् न चान्यथाः |

३८अ)

वेदहिनो द्वीजे देव यथा न श्रुतिजकथा |
विष्णुभक्तिं विना देव भक्तिंन्न प्रभवेद् यथा ||

शाक्तज्ञानं विनामुक्तिर्यथा हास्याय कल्पते |
गुरुं विना यथा तन्त्रे नाधिकार कथंचनः ||

पतिहीना यथा नारी सर्वकर्म विवर्जीतात् |
कुलं विना देवविधौ कदापि मम साधनी ||

नाधिकारीति कौलेये ||

स्तस्माद्भावपरो भव अविनीतं कुलं यस्य |
स कथं मम पूजकः तस्माद् यत्नात् तथा कार्यं ||

भावाभावात् कुलशास्त्र नाधिकालकथंचन |
तेन भावविशुद्धैस्तु साधकः कौलिको भवेत् ||

इति श्रीकौलरहस्य अष्टमपटलः || ८ ||


श्री-ईश्वर उवाच ||

शुद्धस्तु त्रिविधः प्रोक्तः क्रमेण शृणु भैरवी |

३८ब्)

अदिक्षितः क्रियाहीनो मंत्र तत्र विवर्जितः |
महापशुरिति ख्यातं सर्वतोयं विगर्हितः ||

दीक्षीतो निंदको यस्तु द्वितीयः स प्रकीर्तितः |
एकाकी पाननिरतः पशुरित्यभिधायते ||

अस्याधिकारः पूजायां न गुरुत्वे कदाचन |
पूर्वस्य नाधिकारोस्ति पूजा देश गतागतौ ||

पुर्वस्तु सर्वकोर्हि वहिः कार्यः स्वदेशतः |
पूर्वदर्शणमात्रेण कुलदर्शणमाचरेत् ||

ब्रह्मात्यादिकं पापं वरं सत्यं न च प्रभो |
पूर्वदर्शनमात्रेण कुलदर्शनमाचरेत् ||

ब्रह्महत्यादिकं पापं वरं सत्यं न च प्रभो |
पुर्वदर्शनमात्रेण? सत्यं सत्यं वदाम्यहं ||

ममात्मापि देवेश विभुवित्यपि स प्रभे |
तथापि तत्र मे शक्तां जायते तत्पदे पदे ||

३९अ)

वरं कुलं परित्याज्यं वरं स्वकुल हिंसनं |
स्वकुलस्य वरं हानिर्वरं स्वकुलकुट्टनं ||

कायेन मनसा वाचा वलं स्वकुलपातनं |
न कुर्वीत पशोः सगंखमार्गक्षनकारणात् ||

कुलशास्त्रं द्वयं पापं शरिष्टं कुलनाशनं |
स्वकुले महती निन्द्रा परयोगात् कुलेश्वर ||

तस्मादपि महापापं पशुसंगान् प्रजायते |
सर्वथा तत्र भावौद्धौ न प्रकीश्यै कुलेश्वरः ||

सभावश्च पशुदेषात् प्रजायते ||

दैवार्च जायते वीरो वीराद् दैव प्रजायतः |
देवै वीरेन संदेहः साम्यमित्यभिधीयते ||

भावस्तु मानसा धर्मः शाब्दः स हि कुशां भवेत् |
तस्मा भीवौ न कर्तव्यो 

णो चोन्तिनुए पगे.

३९ब्)

ण्डपीडाराजपीडावह्नि पीडा व जायते |
कुलं तस्यात्र दोषेण श्रियते नात्र संशयः ||

योषिमैथुनसंभावाः ||

अधिकारविहीना नामधिकार युतैश्वरेत् |
महात्ममैवसंदेहो वर्द्धतेजेगदीश्वरि ||

ममानुग्रहतो देवि तद्वक्त्रं च त्व महसि ||

देव्युवाच ||

अहमेव परं ध्यानं सहमेव पराशुतिः |
मर्तः परतरं विश्वं न किंचिदवलोक्यते ||

अहमेव जस्सर्वं जगदेवाहमीश्वरि |
महावभाविता नारी भवदेतादृशी शिव ||

एवं ज्ञान विशिष्टः स्यादधिकारी भवेच्छिवः |
ब्रह्मादि महेशो वा सर्वदेव मया हि सः ||

जये मानस्य वालस्य मातृयोनि स्वलिंगयोः |
संपर्केण विकारो हि न तर्पोर्जायते क्वचित् ||

साधकस्य तथा यस्य मतिः स्यादधिकारिनि |
सोधीकारी भवेन् नित्यं यागादौ सह योषितां ||

Pअगे णो. ४० नोत् fओउन्द्

४१अ)

मद्भाव प्रतिपन्नाया मत्स्तूरूपहे मेव सा |
विकारं न हि योषायां तस्यामर्पित एव हि ||

एवं यस्य स्थिरा बुद्धिः स्याधिरीन संशयः |
साधकस्य स्वदेहस्याद्यत् स्वरूपेष्ट देवता ||

तद्वर्ण समतेजोभिः पूर्णभुवनमण्डलं |
भावनाभिस्थिरोक्तस्य देवता ध्यान तन्मयः ||

यथास्वरूप वर्णादि चिंतयेद् यतमानसः |
एवं ज्ञाने स्वमुत्पने स्वच्छयं विहरेत् पुनः ||

एवं यस्य मनोनास्ति तस्य प्रतिनिधिः स्मृता |
कुमार्यामेव कर्तव्यं रक्तरंस्वां कदाचन ||

कुमारीं भोजनानेन्द्रि कुमारी भोजनारपि |
कुमारी चिन्तये देवी त्रैलोक्य विजयि भवेत् ||

शृणु देवि वरारोहे रहस्य महदद्भुतं |
विना पूजांस्त्रियो योनौ संगमे साधकोत्तमः ||

सप्तजन्मदरिद्रस्यान्नरके कोटिकल्पशः |
ब्रह्महत्या सुरापानं स्तेयं गुर्वं गनागमः ||

४१ब्)

एवं नानाकृतो दोषो जायते नात्र संशयः |
वीरोर्चाप्यथ वा दिव्यो न वुर्द्धा नरकं व्रजेत् ||

इति श्रीकौलरहस्य नवमपटलः || ९ ||


प्रतारणार्थं लोकां याचितं देवल नामतः |
उच्यं कृतं तदुद्देसं गलितं तन्तु राजसं ||

वाममार्गे समाश्रित्य कौलं धर्मचार्य च |
अन्यथार्वमस्य चोद्वेषात् कृतं शुद्धं तु तामसं ||

कृतं यत्कामतः कर्मैरैसिकं पारलौकिकं |
वाममार्गं समाशित्य मिश्रिते तन्तु तामसं ||

जिह्वा लोभेन या भुक्तिः पानं यत्कामतोरतं |
अथ वामारणाद्यर्थ गलितं तत् तु तामसं ||

शुद्धसत्वेन मोक्षः स्यात् स्वर्गः स्यात्मि असतथा |
सिद्धिर्गलितसत्वस्यादैहिकी च मनुष्यतां ||

स्वर्गास्योद्राजसाच्छुर्द्धात् कामः स्यात् मिश्रराजसात् |

४२अ)

गलिताद्राजसात्तिर्यग्योनावपि सुखं भवेत् |
सात्विकार्तामसाद्देव योनित्वं प्राप्नुयान् नरः ||

मिश्रितामसतो दुःखी नारकी चांत्यता मतात् |
कर्मपंचविधं प्रोक्तं पंचध्यामुक्ति दायकं ||

प्रसर्पणमुपादानमीज्याध्यायस्तथा द्युति |
संमार्जनोपलेपादि संस्कारो देवमन्द्रिरे ||

भंकर्जवं सर्पणं स्याद् देव सा लोक्य कालकं |
पूजासाधनसामग्र्यामेलनं भक्त सेवनं ||

तत्प्रीतिः स्यादुपादानं देवतारूप दायकं |
पीठपूजनपूर्वं यत् षोडशाद्युपचारकैः ||

मूर्त्यायंत्रेथवा पूजा सेव्यासामीप्ये कालिका |
तच्छस्त्राध्ययनं सस्य कृत्यामन्त्रार्थ भावनं ||

कृत्वा जपस्तत्स्वाध्यायो देव सायुज्य कारकः |
गुरुदेवान्मकालानांर्वव्याषं प्रकाशवान् |

४२ब्)

हकारे नव हि याति शकारेण विशेत् पुनः |
अस्यासंबोधमात्रेण जीवन्न मुक्ता भवेन् नर ||

प्राणायाम प्रभावेण जीवन्मुक्तस्तु जायते |
ऋषिहंसो व्यक्त पुर्वा गायत्री च्छन्द्र उच्यते ||

देवता परमादिस्तुहसोहं वीजमुच्यते |
सः शक्तिः कीलकसोहं प्रणवस्तत्व मेव च ||

उदात्तस्वर इत्येवं मनोरस्य प्रकीर्तितः |
मोक्षार्थे विनियोगः स्यादेवं कुर्यात् सदानरः ||

सूर्यात्मनेन हृद् देवि सोमात्मने शिरस्तथा |
निरंजनं शिखाज्योतिर्निराभासा तथा प्रिये ||

अथ दन्तधावन * *? ||

* * * * * * *? न्तधावनं विहितौधसां |
ते चापार्गा वदरीनिगुण्डी विल्ववासका ||

अशोक चंपप्लक्षपर्णजं वुधव 

fओलिओ ४३ नोत् fओउन्द्.

४४अ)

स्रूवा ||

अर्कन्यग्रोधखदिरकरंजककुभादिकं ||

प्रमाण ||

द्वादशांगुलविप्राणां क्षत्रियानां नवांगुलं |
अष्टांगुलं च वैश्यानां सूद्राणां च षदंगुलं ||

चतुलंगुलमानं तु नारीनां विधिरुच्यते ||

अथमानसस्वानं ||

मनसामूलमन्त्रण प्राणायाम पुरुस्मरं |
कुर्वीत मानसं स्नानं दृतांर्थेषु भावनात् ||

अथ विभूति धारणा ||

ब्राह्मणस्यार्द्ध पुंण्डं स्या क्षत्रियस्य त्रिपुंण्डकं |
अर्द्धचन्द्रस्य वैश्यस्य शूद्राणां वर्तुरकृति ||

वैष्णवस्योर्द्धं पुंड्रं स्यात् त्रिपुण्डं शिव सेविनः |
अर्द्धचन्द्रोगणेशस्य देवी भक्तस्य वर्तुलं ||

नारायण परोयस्तु चन्दनस्य त्रिशूलकं |
विभूति धारणं स्यास्य मन्त्रस्य च सदाशिवः ||

ऋषिस्तृष्टुप् भवे छन्दो रुद्रो देव प्रकिर्तितः |

४४ब्)

प्रासाद वीजं बीज स्यात् शक्तिं कुर्च च कालक | 
क्षत्रि * * *? र्व पापक्षयार्थे विनियोगिता ||

तिलकधारणं ||

मायाकामरूपः सर्वजनमोहिनि चोर्द्धरेत् |
सर्वावधंकारी त्युक्त्वा मां ततो रक्ष युग्मकं ||

अस्त्रं शिरो युतो मन्त्रो मया ते परिकीर्तितः |
एतत्तस्त्रोदितं देवि प्रोक्तं तिलक धारणं ||

अथ संध्या ||

आचाम्य प्राङ्मुखो भूत्वा उपविश्य च मन्त्रवित् |
वैदिकीन्तान्त्रिकीन् कुर्यात् ततः सध्यां समाहितः ||

वक्षेथ तांत्रिकीं सध्यां मूलानाचमन त्रयं |

विद्याभेदसंध्यासंख्यामाह ||

सुन्दर्यास्तु चतुःकालं संध्यावन्दनमाचरेत् |
प्रातःकाले च मध्याह्ने सायाह्नेष्यर्द्धे रात्रके ||

चतुर्विधा गुगायत्री जपद्यत्नेन पार्वति |

४५अ)

प्रस्तारा कृति रूपा च उपस्थानाभिधा तथा |
वांच्छा कल्पलता देवि चतुर्थी परिकीर्तिता ||

षष्ठी पारायणं प्रातमध्याह्ने नामसंज्ञकं |
मन्त्रपारायनं रात्रौ निशायां चक्रसंज्ञकं ||

कालिकायामिदं प्रोक्तंमुपस्थानविवर्जितं |
मेधादीक्षादिराज्ञी त्वात् काल्यासंध्या चतुष्टयं ||

संध्या त्रयं च तारायां छिन्नायां त्रिविधं भवेत् |
एतासां न हि भेदोष्टि भेदश्ने नरकं व्रजेत् ||

अथ दशविद्या गायत्रीर्द्वारमाह ||

कालिया ||

कालिकाय पदं चोक्ता विद्महे तदनन्तरं |
श्मशान वाशिनी ङेन्तं धीमहीति पदं वदेत् ||

तन्नो घोर पदं प्रोच्य प्रवदे च प्रचोदयात् |

अथ ताराया ||

तारायं पदमाभाष्य विद्महे तदनंतरं |
महोग्रायै पदं प्रोच्य धीमहीति तत पुनः ||

४५ब्)

तन्नो देवि पदं प्रोच्य वदेत् परत्प्रचोदयात् |

अथ छिन्नाया ||

वैरोचन्यै विद्महे च च्छिन्न मस्तायै धीमहि | 
तन्नो देवि पदं चोक्त्वा योजनीयं प्रचोदयात् ||

अथ त्रिपुरसुन्दर्या || 

वाग्भवं त्रिपुरा देवि विद्महे तदनन्तरं |
कामबीजं समुच्चार्य कामेश्वरययै च धीमहि ||

तन्नः क्लिन्ने पदं चोक्त्वा वदेत् पश्चात् प्रचोदयात् |

अथ भैरव्याः ||

त्रिपुरा च तथा ङेन्तं विद्महे पदमुर्द्धरेत् | 
भैरव्यैश्च ततश्चोक्त्वा धीमहीति ततो वदेत् ||

ततो देवी पदं चोक्त्वा प्रचोदयादुदीरयेत् |
गायत्री त्रैपुराख्याता वाद्यं समुद्धरेत् ||

अथ कमलाया ||

महालक्ष्मी पदं प्रोच्य विद्महे तदनन्तरं |
महाश्रियै पदं चोक्त्वा धीमही च पदं वदेत् ||

४६अ)

तन्नः शब्दात् श्रीपदं च ततो दद्यात् त्रयोदयात् ||

अथ भुवनेश्वर्याः ||

मायाबीजं समुच्चार्य भुवनेश्वर्यै च विद्महे |
आद्यायै पदमुच्चार्य धीमही तदनन्तरं ||

तन्नोः देवी पदं प्रोच्य ततो देयं प्रचोदयात् ||

अथ मातङ्गी ||

अथ वक्ष्यामि गायत्री साधकस्य वरदं |
शुक प्रियायै विद्महे श्रीकामेश्वरी धीमहि | तन्नः श्यामा प्रचोदयात् ||

अथ धूमावती ||

धूमिति बीजमुच्चार्य धुमावतीति विद्महो विवर्णा देवी पदतोः धीमही 
पदमुर्द्धरेत् ||

धूमा देव्यास्तु गायत्री तन्नो घोर प्रचोदयात् ||

अथ वगलामुखी ||

स्थीरमाया समुच्चार्य वगला पदतोमुखी |
विद्महे दुष्ट पदतः स्तम्भिनी पदमुच्चरेत् ||

४६ब्)

धीमहीति पदस्यान्तरे तन्नो देवी प्रचोदयात् |
वगलाया महेशानि गायत्रीयं प्रकीर्तिता ||

अथ निषिद्धासनं ||

भृणपल्लवकाष्टानि पाषाणां मृण्मय तथा |
वंशासनं च वस्त्रं च केवलं क्षितिमासनं ||

* * *? ष्टि विधं देवि चासनं परिवर्जयेत् ||

इति श्रीकौलरहस्य दशमपटलः || १० ||


अथ मातृकामुद्रामाह ||

ललाटे नामिका मध्ये न्यसेच्च मुखवृत्तके |
तर्जनी मध्यमा नामा विन्यसेच्चैव न्यत्रयोः ||

तर्जनामीकासंयुज्य न्यसे साधकसत्तमः |
अंगुष्ठं कर्णया न्यस्य कनिष्ठांगुष्ठको नसौ ||

मध्यमा गण्डयो न्यस्य मध्यमाष्ठयोर्न्यसेत् |
अरामादन्तयोर्न्यस्य मध्यमा चोत्तमांगके ||

मुखे नामां मध्यमां च हस्तपादं च पार्श्वयोः |
कनिष्ठानामिका मध्य न्यस्तव्यो पृष्ठतस्तथा ||

४७अ)

सांगुष्ठास्तानाभिदेशे सर्वाः कुशौ च विन्यसेत् |
हृतदयेत् साधक सर्वमंशयोश्चककुत्स्थले ||

हृत्पूर्वहस्तपत्कुक्षि मुखेषु तलमेव च |
एतास्तु मातृका मुद्राः क्रमेण परिकीर्तिता ||

अज्ञात्वा विन्यसेद् यस्तु न्यासः स्यात् तस्य निस्फलः ||

अथ ऋख्यादि न्यासन्य क्रमेण स्थानानि मुद्राश्चाह | 
ऋषिं न्यसेन् मुर्द्ध्नि देशे च्छन्द्रस्तु मुखपंकजे || 
देवता हृये चैव बीजन्तु गुह्य देशके | 

शक्तिपादयोश्चैव सर्वाङ्गकीलके स्मृतं |

अथ षडंगार्थमाह ||

हृदयायेति शब्देन हृस्थो देव सविग्रहः |
उच्यते नम इत्यस्था ज्ञानं तद्विपर्य परं ||

शिरः शब्दो देवताया उत्कृष्टत्वाभिधायकः |
स्वाहेति विषयाः सर्वे देवतायां समर्पितः ||

शिखायै च स्वरूपत्वं वषडपि तदुच्यते |

४७ब्)

देवताया व्यापकत्वं केवचायाभिधीयते ||

हुमपि व्यापक तेजो देवतायाः प्रकाश्यते |
नेत्रे शब्देन देवस्य प्रकाश्यत्वं प्रकाश्यते ||

वौषडपि तदैवोक्त मन्त्रशब्देन वारणं |
अनिष्टस्य फट् शब्देन दाहकं तेज उच्यते ||

ज्ञात्वैवमंगमन्त्रार्थमंगं न्यासं करोति यः |
प्रचयास्तस्य सर्वार्थाः पुज्यते स्त्रिदशैरपि ||

अथान्तर्विधिः ||

एवं देहमयां पीठे चिन्तयेदिष्ट देवतां |
ध्यानं कुर्यात् ततो मन्त्री तत् तत् कल्पोक्त वत्मना ||

तदपि द्विविधं प्रोक्तं सगुणं निर्गुणं तथा |
आत्मना हृदयास्भाजे कर्णिका केशरो ज्वले ||

प्रहृल्लेसोमसूर्याग्नि मण्डलेन विराजिते |
स्वीयेष्ट देवतां तत्र जजेदोगमबोधितां ||

एवं यद्वेदनं तद्विसगुणं ध्यानमुच्यते |

४८अ)

अथान्तर्यजनं वक्ष्ये दृष्ट्वादृष्टफल प्रदं |
योगिणां येन जायन्ते अधीरामानवाः सदा ||

श्रीदेव्युवाच ||

वाह्य पूजां विनास्वामित्कथमन्तः प्रपूजनं |
पूजा ज्ञानं यदाजातं तदान्तः पूजनं भवेत् ||

सामग्री ज्ञान हीनत्वात् कथमन्तः प्रपूजनं |

श्रीशिव उवाच ||

सत्य मे तन्महेशानि रहस्यं शृणु यत्नतः |
विष्ठापूर्णे स्वदिरे तु वहिः शुद्धौ तु किं फलं ||

अंतः शुद्धि समासाद्य वहीः शुद्धीं समाचरेत् |
वद्भिः पूजां विधौ देवि सामग्री दुर्मिलोकलौ ||

व्यंग्यता जायते सत्यं सर्वत्र पूजन शिवे |
तस्मांगता सिद्धि हेतोरन्त पूजा प्रकीर्तिता ||

भावना मात्रगम्येयं कोटिरत्ननिकल्पयेत् |
अंतपूजा विहिनेनः कृतं तदफलं भवेत् ||

४८ब्)

संयोगं तु विना देवि यो गर्भाधानमिच्छति |
स चान्तः पूजां त्यक्त्वा वहिः पूजां समिच्छति ||

सदरिद्री महोघोरी कथमन्त्र सुखं भवेत् |
अंतपूजां समासाद्य वहिपूजां समाचरेत् ||

संभाव्य पूजनं स्वान्ते तथैवरयेद्वहि ||

श्रीदेव्युवाच ||

तथा मुक्तं त्वया देव संशयामस्तिशंकर |
वहिः पूजा नमासाद्य चांतः पूजां समाचरेत् ||

एवं क्रमेण देवेशि पूजा किं न भविष्यति |

श्रीशिव उवाच ||

मृदपर्क्वं समासाद्य यथा देवि घटोद्भवेत् |
घटः पर्क्वमृदा देवि पूर्ववत् किं भविष्यति ||

अपर्क्वामृत्समानीय यथा देवि घटो भवेत् |
ततः पर्क्व प्रकर्तव्यः सुंन्द्ररः स तु जायते ||

अन्तपूजन वहिः पूर्णं वहि न्यूनतरा भवेत् |

४९अ)

अन्योन्याशयसंयोगात् पूजनं सकलं भवेत् ||

देवो भूत्वा यद् देवं नादेवो देवमर्चयेत् |
तस्माद् देवत्व मासाद्य चांतपूजादि मार्गतः ||

गुरोध्यानं प्रकुर्वीत यथापूर्वविशोलधीः |

इति ब्राह्मी मुहूर्तकृत्यं ||

स्नानं बुधस्ततः कुर्यात् सुच्चिदानन्दसिद्धये |
स्नायार्च विमले तीर्थे पुष्ठरे हृदयाश्रिते ||

बिन्दु तीर्थे नरः स्नायात् पुनर्जन्म न विद्यते |

इति स्नानं ||

मुलाधालात् कण्डलि निमुत्थाप्यजो जयच्छिवे |
शिवः सक्त्याः समायोगो यस्मिकाले प्रजायते ||

सासन्ध्या कुलनिष्टानां समाधिस्तैः प्रगीयते |

इति संध्या ||

चन्द्रार्कानलसंघट्टाङ्गलितं यत्परामृतं |
तेनामृतेन दिव्येन तत्पयेत् परदेवतां ||

४९ब्)

ब्रह्मरंध्रादधो भागे यच्चान्द्रं पात्रमुर्तम |
कलासारेण संपूर्य तर्पयेत् तेन खेचरी ||

इति तर्पण ||

आधालिंङ्गनाभौ हृदय शशकलेत्यादि |

इत्यन्तमातृकां न्यासः || अथान्तं षडङ्ग न्यासः ||

सहस्रारे मणि निभे सर्ववर्णविभूषिते |
अथादि त्रिलेखाढ्यै हलक्षत्रयविभूषिते ||

तन्मध्ये परबिन्दुं च सृष्टिस्थितिरयात्मकं |
एवं समाहितमनां ध्यायेन् न्यासोयमान्तरः ||

मूलादि ब्रह्मरंध्रान्तं विन्द्वंध्वायेच्चिद्दात्मकं |
बिन्दुस्रुतसुधासारैस्तर्पयत्मातृकां न्यसेत् ||

एकैकं वर्गमुच्चार्य मूलाधारात् भ्रूवान्तिकं |
नमोन्त इति विन्यसः आन्तरः परिकीर्तितः ||

हृद्यान् मनोहृदान्मायां दृदयेस्यर्चिद्दान्मत्कं |
क्रियते तत्परस्य न हृन्मन्त्रे ततः परं ||

५०अ)

सर्वज्ञाद्विगुणार्तुंङ्गे सर्च्चिद्रुपे परात्मनि |
क्रियया विषया हारः शिरो मन्त्रेण देशिकैः ||

हृच्छिरो रूपचिर्द्धाम लयता भावना दृढा |
क्रियते निज देहस्य शिखामन्त्रेण देशिकैः ||

मन्त्रामत्कस्य देहस्य मन्त्रवाह्य न तेजसा |
सर्वतो वर्ममन्त्रेण क्रियतेऽहन्यसंव्यतः ||

यद् देदाति परं ज्ञानं सचिद्रूपे परान्मनि |
हृदयादि मयं तेजः स्याद् देतन्तत्र संज्ञितं ||

अध्यात्मिकादि रूपं च साधकस्य विनाशयेत् |
अविद्या जाल मन्त्रं तत्पलंधमसमीरितं ||

अथाध्यानं ||

किलकस्थंणतदग्निस्थं चन्द्रभास्करमध्यनं |
महाशून्यलयं कृत्वा पूर्णतिष्ठेति योगिलात् ||

जर्जीव ब्रह्मणोरैक्यं सोहं स्यामिति वेदनं |

५०ब्)

तदन्धनिर्गुणं ध्यानं मिति देव विदो बिन्दुः |

इति ध्यानं || अथार्चनं ||

अर्चयेद् विविधैः पुष्पैः तत्क्षणात् तन्मयो भवेत् |
न्यासस्तन्मयता बुद्धिः सोहं भावेन पूजयेत् ||

अमायामेन हंकार मनागममदं तथा |
अमोहकं मदं हस्तमह्येषा क्षोभकौवतः ||

अमात्सर्य मलोभ *? दर्शपुष्पं बिन्दुबुधाः |
अहिंसा परमं पुष्पं पुष्पमिन्द्रि ग्रह तथा ||

दया पुष्पं क्षमापुष्पं ज्ञानपुष्पं च पंचमं |
इत्युक्तैरुत्तमै पुष्पैः पूजय परदेवतां ||

इत्यर्चनं ||

मालापंशिका प्रोक्ता सुत्रं शक्तिशिवात्मकं |
ग्रत्थिकुण्डलनी शक्ति कलान्ते मेरु सिंस्थिति ||

इति जपः || अथ होम ||

मूलाधार गते कुण्डे देवताग्नि समुज्वले |

५१अ)

धर्माधर्मन्विते ऋस्रमूलमन्त्रे पुरःसरं ||

अहंजुहोमि स्वाहेति प्रत्येकं जुयात् सुधीः |
अहाताऽसत्यपैशुन्य कामक्रोधादिकं हविः ||

मनः एवश्रुवः प्रोक्त उन्मनी श्रुगुदीरिता ||

अत्र मूलान्ते ||

नाभौ चैतन्य रूपाग्नौ हविषा मनसा श्रुचा |
ज्ञानप्रदीपिते नित्यमक्षवृत्तिर्जुहोम्यहं ||

स्वाहा प्रथमाहुति || मूलान्ते ||

धर्माधर्म हवि दीप्ता आत्माश्वै मनसा श्रुचा |
सुषुम्नावत्मना नित्यमक्षवृत्त्युर्जुहोम्यहं ||

स्वाहा इति द्वितियाहुतिं || मूलान्ते || 

प्रकाशाकासहस्ताभ्यांमवलंव्योमनी स्रूवा |
धर्माधर्मकलास्नेह पूर्णमग्नौ जुहोम्यहं ||

स्वाहा इति तृतियाहुति || मूलान्ते ||

अनन्तरनिरंन्धननिवन्धन मेधमाने मायान्धकारपरिपरिपंथिनि 
संविदग्धौ |

५१ब्)

कस्मिंश्चिद भुतमरीरिविकाशभूमौ विश्वं जुहोमि वसुधादि वखावसानं 
||

इति चतुर्थाहुति ||

इत्यन्त यजनं कृत्वा साक्षाद्ब्रह्ममयो भवेत् |
न तस्य पापपुण्यानि जीवन्मुक्तो भवेद्ध्रुवं ||

इत्यन्तर्याग ||

इति श्रीकौलरहस्य एकादशपटलः ||


अर्घ्यादिकपात्राणां फलं वक्ष्य शुभाशुभं |
सर्वकामफलं स्वर्णं रौम्यमायुः सुतप्रदं ||

सौभाग्यं ताम्रपात्रेण धर्मावृद्धिस्तु मृत्मये |
नालिकेलेदवे तुष्टिः पुष्टिदं काचसंभवं ||

लक्ष्मी प्राप्तिर्विल्वपात्रे ब्रह्मण्यं ब्रह्मवृक्षजे |
मारणाच्चतने लोहंस्तंभः पाषाणजे भवेत् ||

मन्त्रस्याराधने काष्टं वाममार्गे * *? च्छ्रितं |

५२अ)

अर्घ्यपात्रमिदं प्रोक्तं सर्वदेवमनोरमं |
आधारस्थालिकामानं षोडशद्वादशांङ्गुलं ||

वस्वर्तुतौविकं ||

रत्नादीनां तु पात्रानि शुभलेखांकितानि च |
अद्येनैव्यद्य पूजार्थ वलिदाने प्रकल्पयेत् ||

पात्राणमादरः कार्यः पात्राण्योवात्तमाणि तु |
वलिहोम क्रियाद्यं हि विना पात्रं न सिध्यति ||

षट्त्रिंशदंगुलं पात्रंमुत्तमं परिकीर्तितं |
मध्यमं तु त्रिभागोनं कनिष्ठां द्वादशांगुलं ||

वस्वंगुल विहीनं तु न पात्रं कारयेत् क्वचित् |
अर्घ्यमानं तु पादेशं चतुरगुलं चक्रमसः उत्तमादि प्रभेदतः ||

पुष्पपात्रं गन्धपात्रं यथालाभेन कल्पयेत् |
श्वेतादीत्पतिशस्तानि विप्रादीनां क्रमेण च ||

मेचयेन् प्रोक्षनी पात्रवोयैमूलास्त्रे मुचरेत् |
आत्मानं यागवस्भूमि पूजाद्रव्याणि मण्डलं ||

दर्शयेद्धनुमुद्रां च द्रव्यशुद्धिरियं मता |

५२ब्)

ततः संपूजयेद् देवं शक्त्यांलत्वा *? पचारकैः |
आसनं स्वागतं चार्घ पाद्यमाचमनीयुकं ||

मधुपर्का तथा चमं स्नानं वस्त्रमलं कृतिंः |
गंधपुष्पणिधुपश्च दीपनैवेद्यचंदनाः ||

प्रयोजयेदर्चनायामुपचारांस्तु षोडशी |
दशोपचारा मध्या स्यात् सा गृहस्थै विधीयते ||

अर्घ्यं पाद्यं तथा चार्मो मधुपर्कस्तथा च यः |
गंधादयो निवेद्यंता उपचारा दश स्मृताः ||

अथ रहस्य पुष्पं ||

योनि पुष्पं महेशानि वज्रपुष्पं निगद्यते |
आषाडशादरुढाया उत्तमं सर्व * *? दं ||

वलात् क्रमेण ऊढाया मध्यमं भोगवर्द्धनं |
रजो योगवशादन्यं धर्मसुखदायकं ||

स्वयंभु कुसुमे देवि त्रिविधं भुवि जायते |

५३अ)

सर्वैः पुष्पैः सदा पूज्या विहिता विहितैरपि |
कर्तव्या सर्वदेवानां भक्तिं योगोत्र कारणं ||

अनयो ग्रहणोपायमाह ||

सूत्रेण पट्टवस्त्रेण वीरवस्त्रेन पार्वति |
काश्मीरवस्त्रसूत्रेण पट्टसूत्रेण पार्वति ||

कस्तुलकुंकुमन्त्र चन्दनागुरुकादिकं |
नानासुगंधिकं दत्वा एकीकृत्वा तु साधकः ||

अष्टगंधेन संपुष्पै संयुक्तं पुष्पमाहरेत् |
एतेनाक्षतयोगेन पूजयेत् परमेश्वरि ||

आसनार्थे च होमार्थे चक्र पूजा क्रमात् बिन्दुः |
स्वयंभु संयुतं पुष्पं सिद्धपुष्पं विदुर्वधाः ||

रति माल्यानि देवेशि न च पयुखितानि च |
सदा सुद्धानि पुष्पाणि नवीनानि दिने दिने ||

एत सर्वं समादाय तारां काली च पूजयेत् |

५३ब्)

पुष्पदानफलात्कोटि गुणितत्फलताप्नुयात् ||

अथ दशविद्याधूपविधि ||

इदानी शृणु विप्रर्ष्ण धूपनिरूपनं मम |
गुग्गुलुंशरस्रंदारु पात्रं मलय सम्भवं ||

ह्रीवेरमगुरुं कुष्टं गुडं सर्करसंघनं |
हरितकी नखीलाक्षाजटामांसां स शैलजं ||

षोडशाङ्गी विदुधूपं देवपैत्रे च कर्मणि |
मधुमुष्टं घृतं गंधो गुगुलं गुरुलजनं ||

शरणंशालसिद्धिथ दशाङ्गोधूमुच्यते |
सिताज्यमधूसंमिश्रं गुर्गुरुं गुरुचन्दनं ||

षडङ्गधूपमेतन्तु सर्वदेवप्रियं सदा |
गुग्गुल्व गुरु शीलं च शर्करामधुचन्दनं ||

धूपयेदाज्यसंमिश्रै देववस्य देशिकः |
लोहवाणौ षोडशांगं त्रिविद्यायां प्रकीर्तितौ ||

५४अ)

काली विद्या विधौ देवि अगुरुश्च दशांशकं |
अष्टादशाङ्गं श्रीखण्डतारा विद्याविधौ स्मृतं ||

च्छिन्नाविद्या विधौ देवि पञ्चांगं गुग्गुलुस्तथा |
कृष्णांगुरुं पीतसारो ब्रह्मास्त्र मनुगोचरं ||

रालोड्यगुरुचन्द्ररं मातंग्यापरिकीर्तितं |
कस्तूरी चैव कर्पूरमष्टगंधं तथैव च ||

भैरव्यां कर्तितं देवि नविचैव शिलानसः |
भुवनेश्यामयो प्रोक्तं श्रीखण्डकमलामतौ ||

लक्षागुडा हि धूम्रायां सिद्धविद्या विधौ शिवे ||

अथ दीपविधि ||

दीर्घाज्ञान महाध्यान्ता हंकारपरिवर्जनात् |
परतत्व प्रकाशाच्च दीप इत्यभिधीयते ||

घृतदीपः प्रथमतस्तिलतैलसमुद्भवः |

५४ब्)

सार्षपः फलनिर्यास जातो वोचोरिजोद्भवः |
दधिजग्धौन्नजश्चैव दीपसप्त प्रकीर्तिता ||

पद्मसूत्र भवावर्ति दर्भसूत्र भवाथवा |
जालाजावादली वापि भूलकोषोद्भवाथवा ||

वर्तिकी दीप कृत्येषु सदापञ्च विधौः स्मृतः |

अथ षोडशोपचाराणां क्रमेण मुद्रामाह ||

द्रव्यदनस्थलं वक्ष्य निबोधातः परं मम |
गन्धपुष्पं भूषणं च सुंमुखे संनियोजयेत् ||

दक्षिणे प्रदीपो देयो वामे धूपंस्तथा द्विज |
नैव्यद्यं दक्षिणे देशे पक्वं यत्नत्विवेदयेत् ||

अपक्वं वामभागे च दीपस्यातः परं शृणु |
घृतयुक्तं च यो दीपो सितावर्ति युतोपि वा ||

दक्षे देशे च तं दद्यात् अन्यन्तु वामदेशके |
आसने पद्ममुद्रास्याद्धस्तद्वयमधोमुखं ||

५५अ)

मुन्द्रैषा कुशलप्रस्ने तदैवोर्ध्वमुखं पुनः |
मुद्रा स्यात् स्वागते चार्य मुद्रात्वंजलि रूपिनी ||

अनामांगुष्ठयोर्योगात् सैवोक्ता पद्यमुद्रिका |
उत्तानं दक्षहस्तं तु कृत्वा निम्नतलं सुधी ||

कनिष्ठहीनासंयुक्ता चतस्रोद्गुल्य उन्नताः |
मूद्रैषा चमने प्रोक्ताधोमुखी सात्वनामया ||

स्पृष्टांगुष्टा भवेत् मुद्रा मधुपर्कं वरानने |
अधोमुखी दक्षहस्त कृत्वा मुष्टिः कनिष्टयोः ||

विमुक्तो स्वानमुद्रैषा गदिता परमेश्वरि |
उर्तानं दक्षिणं हस्तं कृत्वा तत्मध्यमाप्नुनः ||

अंगुष्ठेन पृशेद्रेषा मुद्रावस्त्रस्यर्तिता |
एषै वा नामिका स्पर्शोत् मुद्राभूषणसंज्ञकाः ||

कनिष्टास्पर्शतो स्वष्या द्रवितस्य च मुद्रिका |

५५ब्)

अष्टाग्रेण कनिष्टाग्रं स्पृशेत् गन्धस्य मुद्रिका |
अधोमुखं करं कृत्वा तर्जन्याग्रेण योजयेत् ||

अंगुष्ठाग्रेण मुद्रेयं पुष्पाख्या परमेश्वरि |
अंगुष्ठाग्रेण तर्जन्या स्पृशेदग्रं महेश्वरि ||

धूपमुद्रेयमाख्याता सर्वदेव प्रियं करे |
ज्येष्ठाग्रेण स्पृशेदग्रं मध्यमाया सुरार्चिते ||

दीपमुद्रेयमुदिता सर्वदेवाश्रया शुभा |
अनामाग्रं स्पृशेद् देवि ज्येष्ठाग्रेन तु देशिकः ||

नैव्य?द्यमुद्रा कथिता तत्वमुद्रेति कीर्तिता ||

अथ नित्यहोम ||

वामिनस्तूपचारांते कुर्यामद्य न तर्पणं |
ते नाम नित्य होमस्तु नित्यं तर्पण सेवनं ||

कृत्वा स्तुत्वा नमस्कृत्य बिन्दु मण्डले ||

प्रदक्षिण ||

त्रिकोणाकार सर्वत्र नतिः शक्तः समीरिता |

५६अ)

अर्द्धचन्द्रं महेशस्य पृष्ठतश्च समीरिता ||

मोहाद्वा कामतः शुद्रः पुराणां सहिता स्मृतिं |
पठन्नरकमाप्नोति पितृभिः सह पापकृत् ||

शूद्रसंस्थापितं लिंगं पूजयेद् वा नमेतवा |
तत्सर्वंधिप्रसादादि गृह्णन्नियमाप्नुयात् ||

इति श्रीकौलरहस्य द्वादशपटलः || १२ ||


अथ कौलाचारिनो (कौरवामिनो) नित्यार्चनमाह ||

दक्षयज्ञ यदा देवि त्वया स्वक्तं वारेवरं |
अहं गृह्णीत्वा तत्कंधे चितां प्रवेष्टुमुद्यतः ||

वडवाग्नेर्गवेषार्थं यत्र यत्रा भवेत् स तु |
तत्र तत्र च शक्रेण भूषणं निर्वापितो जलैः ||

एवं पर्यटतो वर्षं प्रस्वेदो मे महान भूत् |
तद्विंदुपातनिदग्धा धरणीय भविष्यति ||

५६ब्)

तदा संप्रार्थिता विष्णु धरणी रक्षणाय च |
तदा शुत्वघुभिवाणैस्त्वदंगानि समाच्छितः ||

चतुराशीति खंडानिः कृत्वासौ पातयद्भुवि |
गतेन वीजितश्चाहं प्रीतोहमखिलस्तदा ||

विष्णुश्च प्रकटी भूय पादया पतितो मम |
उत्थाप्य च परिष्ठक्तस्तवशोकश्च विस्मृतः ||

तावद्ब्रह्मादिका देवानारदाद्यामहर्षयः |
मांतुष्ठुवुस्तदा वाक्यं विष्णुः प्रोवाच पार्वति ||

ज्ञानदासि महेशत्वं कथमोहमुपागत |
सत्याः शरीरेण सहस प्रवेष्टु हव्य वाहनं ||

अमुगच्छेत् पतिं नारी न पुमान् तां च गच्छति |
इति सास्त्र मनादृत्य कथं देव विमोहितः ||

एवं वदति देवेशं ब्रह्मणामांहरिंस्तथा |

५७अ)

श्लेषालंषालंकाल वाक्यैश्चतुष्टे विना बुद्धि सह ||

आवाभ्यां तु तदा प्रोक्ता याचयाध्यवरं द्विजा |
तदा तै ब्राह्मणै युक्तं जातोयं धर्मविप्लवः ||

दक्षयज्ञा श्रिभैः शैवा ब्राह्मण्याङ्गुशिता द्विजाः |
यज्ञागताश्च सर्वेपि शैवैः सप्ताद्विजातयः ||

विष्णुणा कर्तितौरंशै सत्याश्चेदंधरातलं |
स्थरे स्थरे शवस्पर्श्चा सर्वं ब्रह्मकर्मं विवर्जितं ||

तस्याद्धरायासंशुद्धिं विप्राणां चापि शुद्ध्यतिं |
ब्रह्मवाक्यस्य सत्यं त्वं यथा भवति तत् कुरु ||

ततो ध्यात्वा मया प्रोक्तं संमती कृत्य विष्णुना |
यत्र वेद क्रिया ध्वस्ता तत्र तंत्र प्रवत्यतां ||

ये विप्रा *? शापनिर्दग्धा ब्रह्मकर्मविवर्जिता |
तेषां तु कौल धर्मोयं भुक्तिमुक्त्यास्तु शाधनं ||

५७ब्)

ये विप्राः पीठसंजात शापनिर्दग्ध शापताः |
तेषां कुलेधिकारोयं मार्गस्यास्य प्रजायते ||

तत्कुले एव पूज्यत्वा कौलोयं मार्ग उच्यते |
वाममार्ग ततो न्यूनस्तेषां क्षत्रिय वैश्यकौ ||

यजमानौस्तयोस्तत्राधिकारः समुदाहृतः |
सिद्धान्तोयस्ततो न्यूनस्तत्रा शूद्राधिकारिता ||

ये पारंपर्यमज्ञात्वा कौलधर्मविशंतिते |
निःस्वासं ततीहीनाश्च रोगिनो नात्रसंशयः ||

कौलज्ञानज्य सिद्धोयस्तद्रव्यं भोस्तुमिच्छति |
समहापातकी देवी सर्वकर्म वहिःकृतः ||

समयाचार हीनस्य स्वैरवृत्तदुरात्मनाः |
न सिद्धिः कुलत्रंशस्तत्ससगं न कालयेत् ||

यः शास्त्रविधिमुत्सृज्य वर्त्तते कामचारतः |
ससिद्धिमिहिमाप्नोति परत्र च परांगतिंः ||

कुलद्रव्याणि सेवंते येन्मदर्शनमाश्रिता |
तं? दंगरोमसंख्यातं भूतयोनिषु पूजायते ||

५८अ)

मदप्रस्खलितात्मा च न किंचिदपि वर्ति चेत् |
न ध्यानंत तपश्चर्चां न धर्म न च सस्क्रियां ||

न दैवं न गुरुन्मन्त्र विचारो यदि कौलिके |
केवलं विषया सक्तः पतत्यवनसंशयः ||

श्रीगुराः कुलशास्त्रेभ्यः सस्यग्विज्ञापवासनां |
पंचमुद्रां निषेचत चान्यथा पतितो भवेत् ||

आवृर्ति गुरुपक्तिंश्च वटुकादीन्न पूजयः |
वीराप्येवं वृथापानाद् देवता श्रापमाप्नुयात् ||

अथ मुण्डग्रहण ||

मुण्डप्रहणकाले तु सर्वथा तु शिवा वलिः |
शिवां शक्तिं च वा पूज्या दिक्पालान्ववलिं युतान् ||

पूजयेत् परमेशानि सायुधादि यथाक्रमं |
एवं क्रमेण वीरेन्द्रे ससर्वेषां वलिं माहरेत् ||

वङ्माया कमला प्रोच्य देव्यास्तु मुषवै यजुः |
प्रवर्तते इमं भाव वलिं गृह्न तु युग्मकं ||

अथासनविधि ||

ऋतुमभ्यासने देवि त्रिदिना त्रिगुणाकृतिः |
ऋतु वस्त्रासनं देवि त्रिमासात् फलदायकं ||

५८ब्)

मुण्डासनं तु षण्मासैर्दिनांतंतु शवासनं |
नरचर्मासनं देवि पक्षांतंतु फलं भवेत् ||

मृद्वासने तु मासेन कामलं तत्वमासिकं |
फलं भवति देवेशि उर्णाख्य दश वर्षतः ||

योनित्वागासने देवि सप्ताहेन फलं भवेत् |
योन्यासने पक्षान्ते सुराताख्य दिनाष्टकं ||

विपरीते षट् दिनैश्च जिह्वा स्पर्शो द्विकेदकैः |
सप्तचुंवनके देवि सप्तहेतु फलं भवेत् ||

विष्टरे मासषड्गैश्च फलं भवति पार्वति ||

अथासनस्यावस्य कर्तामाह ||

मृतासनं विना देवि योजयेत् कालिकान्नरः |
तावत् स नारकी ज्ञेया यावदाहुतसंप्लवं ||

अथ मृद्वासनाद्य भावे अनुकल्पमाह ||

मृताभावे कुशरूपं विष्टरं परिकल्पयेत् |
पूज्यं पीठं विष्टराख्यां पूज्यातारांविका परा ||

श्रीदेव्याविष्टरो देवि धारास्तस्याः स्फूतास्ति चः |

५९अ)

विष्टकं साधकस्यार्थ कथ्यते शृणु शांप्रतं |
भूतपत्राणि यस्मित्वै शकुशेत् सविधियते ||

हस्तपादे दशमितादिक् युगं हृत्सराजे विंशत्ससंख्यासकलवरदे मस्तके 
कीर्तिताश्च ||

गुह्ये जिह्वा वदनरदरे घ्राणर्णस्तनेषु लिंगे चन्द्रा चे युगपरिमिता 
योजनीयाः कुशाश्च ||

इत्यषः विष्टरः सर्व सर्वसिद्धि प्रदायः |
कुशैर्व्वा बन्धनं कार्यं नाड्या वा परमेश्वरि ||

रक्तमिश्रित सूत्रेण पट्टसूत्रेण वा पुनः |
विष्टलं पलिकल्पाथ तस्योपरि जपं चरेत् ||

विधिविस्तर पद्मस्य विधियोक्तो मया तवः |
शरूपं प्रकल्पार्थ कवि वाग्मी भवेन् नरः ||

स्वयं * *? क्तं सूत्रकर्तव्यं सर्वसिद्धिय |
सवभावे विस्तरस्तु शवरूपप्रकीर्तिताः ||

५९ब्)

साक्षान्तु शिवरूपो हि विष्टरः परिकीर्तिताः |
विष्टरः शिवरूपः स्यात् स्वस्य शक्तित्व कल्पना ||

शिवशक्तिसमायोगात् किं न सिद्ध्यति भूतले |
शवरीरोत्तमं वस्त्रं द्वितीयो विष्टरः स्मृतः ||

तृतीयं शृणु देवेशि सर्वसिद्धि प्रदायकं |
विष्टरं शंभुरूपः स्यात् स शिवाशिवविष्टरः ||

समयाशोधनं कृत्वा शक्तिसोधनमाचरेत् |
शक्तिं संशोधनं कृत्वा सुराशोधनं ||

विजया || ओं ब्राह्मै नमः स्वाहा || ऐं क्षत्रियायै नमः स्वाहा || ह्रीं 
वैश्यायै नमः स्वाहा || क्लीं शूद्रायै नमः स्वाहा || अथ ध्यानं || 
सिद्धाद्ध्यां शिवबोधिनीं करलसत् पाशांकुशां भैरवीं 
भक्ताभीष्टवलप्रदानकुशलां संसारवंधष्ठिदां ||

६०अ)

पीयुषां बुधिमंथनोद्भवरसां संसारवंधच्छिदां 
वीराराधितपादुकां सुविजयां ध्यायर्जगन्मोहिनि ||

अथ शक्ति शौधनं ||

सधोधनं मनाश्चर्यस्त्रिषु मद्येषु साधकः |
कृतेग्रि सिद्धि हानि स्यात् कुर्द्धा भवति चण्डिका ||

अभिषेकाद् भवे शक्ति मन्त्रस्योच्चारनाश्रुतौ |
रतिकारे महेशानि दीक्षाकाले च कन्यका ||

कला द्वा यत्नतर्प्यर्थाद्दभिशेषं समाचरेत् |
सुरापारेतसा वापि जलेन मनुनापुरा ||

आदौ वालां समुच्चार्य त्रिपुलायै समुच्चरेत् |
नमः शब्दं समुच्चार्य इमां शक्तिं ततो वदेत् ||

६०ब्)

पवित्री कुलुशब्दान्ते मम शक्ति कुरु प्रिये |
वह्निजायां समुच्चार्य सुद्धिमन्त्र प्रकीर्तितं ||

अनेन विधिना देवि अभिसिक्तास्त्रियः सदा |
रममाणोत्र सनित्यं सर्वसिद्धिमवाप्नुयात् ||

इहलोके सुखं भुक्त्वा परे मुक्तिमवाप्नुयात् |
अस्या कर्णे भेदबुध्या मायाबीजं समुच्चरेत् ||

तेन सुद्धा भवेन्नारी पूजा योग्या सदैव हि |

इति श्रीकौलरहस्य त्रयोदश पटलः || १३ ||


अथ द्रव्यांगीकारे अधिकारिका विरेकमाह ||

द्रव्येन सात्विके नैव ब्रह्मण पूजयेच्छिवां |
ब्राह्मणो मदिरां दत्वा ब्रह्मण्या देव हीयते ||

ब्राह्मणस्त्वनुकल्पं च कृत्वा चण्डालता मियात् |
एवं दद्यात् क्षित्रियोपि पैष्टिकीं ना कदाचन ||

६१अ)

एवं प्रदा? *? मात्रे हीनायु ब्राह्मनो भवेत् |
काम्रे गव्यं मधुलमं दैवपैत्र्ये न दुध्यति ||

अत एव महेशानि होम ताम्रे प्रगृह्यते |
ब्राह्मनेन तथा कार्य ब्राह्मण्यं न च विश्यति ||

वर्णानुक्रम भेदेन द्रव्यभेदा भवंति च |
क्षीरेण ब्राह्मणैस्तर्प्यं घृतेन नृपवंशजैः ||

माक्षिकर्वैश्यवर्यस्तु आसवै शूद्रजातिभिः |
यत्रावश्यं विनिर्दिष्टं मदिरादानमुत्तमं ||

ब्राह्मणस्तांम्र पात्रे तु गव्यमद्यं प्रकल्पयेत् |
मत्यक्रमार्चतुर्वर्णै क्षीराज्ये मधुपि?ष्टजैः ||

त्रेतायां पूजिता देवि घृतेन सर्वजातिभिः |
मभीः सर्वणेश्च पूजिता द्वापरे युगे ||

पूजनीया कलौ देवि केवलं रास वै निशि |

६१ब्)

ब्राह्मणैश्च सदाग्रे या क्षत्रियैश्च रणागमे |
वैश्वैर्द्धन प्रयोगे च शूद्रनैव कदाचन ||

ब्राह्मणस्य मुन्मद्य वासना प्रवेद्यति |
चाण्डालद्वहिकार्या नास्ये वा मीन कौलिका ||

त्राह्मनोमस्पृते मद्यं वैदिके च त्वनि स्थितं |
पंचलक्षणं युक्ता ब्राह्मनदार एव सः ||

अहं ब्रह्मा तथा विष्णु तदा ज्ञानशवर्तिनी |
स चेद् वामे पथं प्राप्तः पुनस्नानोभियायते ||

चतुलक्षल सयुक्तो विप्राज्ञायस्तु मध्यम |
ताद्स्वां दर्ताभाग्य वा तान्त्रिकः कोपि चेन्मुनु ||

सद्य फतिवाश्यस्य क्रियया वापि तस्य तु |
लक्षणययुक्तोयस्तस्य वैदिक तान्त्रिके ||

यथोक्ता चरणादेव फलदस्तुमवामकः |
लक्षणद्वयसंयुक्तास्तस्य वामश्च दक्षिण ||

समतुल्य फलौ स्यातां न कदाचन दैदिकः |

६२अ)

एकलक्षणसंयुक्तो समस्तस्य फलप्रादः |
सौत्रामिन्यां कुलचारे ब्राह्मणः प्रपिचेत्सुरां ||

अन्यत्र कामतः पीत्वा प्रायश्चित्ती भवेन् नरः |
ब्राह्मणैः कौलिकैः पेयं देवता तृप्ति हेतवे ||

वामिनीं कौलिकानां च मुखे तिष्ठन्ति देवताः |

नयन्ति तु वंद्यो हि रेरपि ||

देवता यस्य न मुखे साक्षाच्चांडाल एव सः ||
सेवेतमधूमांसानि भृस्नया चेत् स पातकी ||

मन्त्रपूतं कुल द्रव्यं गुरु देवार्पितं प्रिये |
ये पिवन्ति जनास्तेषांस्तन पानं पुनर्म च ||

बहुनोक्तेन किं देवी यथाशक्त्या ददाति यः |
कुलार्याय पूजनार्थ कुलद्रव्यं सधर्मवित् ||

शौवे तु वैष्णवे शाक्ते सौरे सुगतदशने |
बोद्धपाशुपते सांख्य मन्त्रकाला मुखे तथा ||

६२ब्)

स दक्षे वामसिद्धान्ते वैदिकादिषु पार्वति |
निवालि पिसितात्पांतु पूजनं निःफलं भवेत् ||

शृणु देवि प्रवक्षामि कौलिका चरणं यथा |
पाणे भांति भेद्यस्य मृणास्याद्रक्तरेतसौः ||

शुद्धौ वा शुद्धिता बुद्धिः पापशंका च मैथुने |
स भ्रष्ट पूजयेद् देवी चण्डी मन्त्रं कथं जपेत् ||

अथ द्रव्य नामवश्यतामाह ||

विनालिवेदानात्यां न प्रसीदति कालिका |
मधुभाण्डसहस्रैस्तु मांशभाशुशतैरपि ||

नैव तुष्टा भवेदेवि भगलिंगामृतं ऋता ||

अथ काराणां क्रमफलमाह ||

कलोति सुरापानं जीवन्मुक्तः स जायते |
विना द्रव्याधिवासेन न स्मरन जपंत्तथा ||

ये स्मरंति महामूढा तेषां दुःखं पदे पदे |

६३अ)

त्यसवेन विनामन्त्रं विना मन्त्रेन चासनं |
परस्पर विरोधित्वा कथं पूजा विधियते ||

तत्ससयनिवृर्ती च ज्ञात्वा गुरु मुखा जयेत् |
सासंखादति यो मर्त्यस्तथा मृत्यु भयं कुतः ||

यो भक्षयक्षिमत्स्वाश्वेस शिवो नात्र संशयः |
मुद्रां भक्षयते यस्तु ससिद्धानापति भवेत् ||

सुरतं यः प्रकुरुते त्रैलोक्य करण क्षमः |
एतस्याचार्थ त्रितयं सात्विकाराजसस्तथा ||

तामसश्वेति तत्राद्यौ रामादित्यनिरूपितः |
तं मर्गये विजानन्ति ते मुक्ता नात्र संशयः ||

अथासवस्यत्रैविधिमाह ||

मदिरा त्रिविधा प्रोक्ता उत्तमामध्यमाधमा |
उत्तमस्वगृहोत्पन्ना मध्यमा चान्न्यगेहजा ||

अधमासदृशंकीता एवं सात्रिविधा मता |

६३ब्)

श्रीशीव उवाच ||

देवासुरैः पुराकल्पे मध्यमाने महोदधौ |
तत्र श्यामा समुत्पना सुराकलशधारिणि ||

गौरांश्चरुण चैला च भावस्वर्द्धरितंवुका |
श्वेतार्तरपदा देवी त्रौलोक्यस्यापि मोहिने ||

दृष्ट्वातां दानवाः सर्वशुक्राचार्य वलात् सुरान् |
जित्वास्तांजगृहुस्तस्याः कलशार्चनपुः सुरां ||

देवान्येलपितान् दृष्ट्वा शस्तयस्तत्र संस्थिताः |
पपुस्ता अपितां पुण्यां सुरानपि वहृनद्युः सुरापाः सुरमातकरः ||

अभयास्मार्त पयंति शेषं गृह्नंति ये नरा |
ते स्मद्रूपा न संदेहो भुक्ति मुक्तिकभाजनं ||

सुरागंगा सुरासिन्दुः सुरा देवी सरस्वती |
सुरागोडावरी रेवा सुरैव परमं पदं ||

सूरनिन्दंतिय मूढा मूढास्ते जन्मनि |

६४अ)

गन्धर्वै भूयमानस्तो शक्तयस्ते च दानवा ||

उत्पर्तिः कथिता देवि पानं च कथयामिदं |
जिह्वा मूलं समारभ्य हृदयं याव सुन्दरी ||

षोडशाङ्गुल विज्ञेया स्थानश्वेदामृ पदं |
षोडशैव कलायुक्तं षोडशाङ्गलमयतं ||

पिवतेद्दैवतैद्देवि मद्यममृतरूपिणं |
प्रथमं पिवते वह्नि द्वीतीयं शनिना पिबेत् ||

विष्णुना च तृतीयस्तु चतुर्थं वरुण पिबेत् |
कुं चं मं देवि षष्ठ तु वा सव पिबेत् ||

सप्तमं ऋषिभिः सर्वै गणेश्वराष्टमंत्रिपे |
नवमं धर्म राजेन मरुतै दशमं पिबेत् ||

एकादशयसस्थान ब्रह्मपुत्रो पिबेत् प्रिये |
कुमारद्वादसं याति वैनायकत्रोदशं ||

चतुर्दश्या पशुपतिं एतै पित्वा दशैः पञ्च षोडशं न प्रकाशयेत् |

६४ब्)

न पितं मानुषैर्भद्रे देवै पीत्वा च शंभवैः ||

पीत्वा च कथितं भद्रे अधुना देवता शृणु |
सुरासा च उमा देवी यो मद्यः समहेश्वरः ||

यावर्णः सस्वयं ब्रह्मा यो गन्धः सजनार्दनः |

य स्वादः स तु सोमोयं ||

ज्ञानविज्ञानसंपन्नं सद्य विद्या सुलेश्वरी |

अथ पाक प्रकालमाह ||

अंसां द्वादसा प्रचतुप्रस्थं च तंडुलाः |
प्रस्थार्द्धस्थंडूलं प्रोक्तं तावर्मात्रांस्तदं कुलात् ||

शीतादि न हिते स्थाने दिवसद्वयमास्य तत् |
पश्चाभानौ समारोप्य जंवाल सदृशं पचेत् ||

प्रदपस्थं तंडुलांश्च तन्मात्रानं कुला क्षिपेत् |
दिन द्वयं तु संस्थाप्य नरेवं प्रकलल्पयेत् ||

अर्द्ध तस्य समादाय तडुलेषु विनिक्षिपेत् |

६५अ)

* * * * * * * * *? ण्डली सासुरा 
स्मृता |
पुयमेव भवेत् सोमः सोमयाग फलप्रदः ||

इति यागो भवेद् यागः सोमपान तु त स्मृतं |
या गतिः सोम च ज्ञान कौलिका नामनेनसा ||

भोगस्वर्ग च भवति विना कष्टेन वामिनां |
एवं तु यव पिष्टोत्थो देवसोम इति स्मृतः ||

ये च तण्डुल योगेन शक्ति सोमो निगद्यतेः |

स्विन्नकुबुट्टितगोधूमाः समक्लिश्ये न संयुताः |
स्थापिता द्वादशाहं च वारुण्यां परिपाचिताः ||

तन्मन्द्यं सूर्यसंज्ञं स्याद् योगिनी मदवर्द्धनं |
पीतं तच्चक्र पूजान्ते वाजपेय फलं लभेत् ||

इदमेव त्रिधा युक्तं दलं मद्यं च साधितं |
अग्निर्भवेत् तस्य पानादग्निहो फलं भवेत् ||

६५ब्)

अधसुमं च तदर्धं स्यात् तदर्द्धं च हरीतकी |
तावद् विभितकं प्रोक्तं चतुर्था शंकटु त्रयं ||

तार्च्च चित्रकं तस्मा गुडो द्वादश भागिकः |
करेण भ्रामयेत् सम्यक् न्नुगलोम विलोमतः ||

अष्टोत्तर शतावृत्या त्रिसंध्यं प्रतिपारकं |
द्वादशाहेन पाकः स्याद् वारुणी यन्त्रगं पचेत् ||

एषागौडीति विख्याता महामदकरी समतां |
शिवेन निर्मिता पूर्वं स्वयं पीत्वा च भैरवै ||

द्विगुणं मकरंदाख्या वारिसंयोजये गुडे |
षोडशाहेन पाकः स्याच्छेषमन्य पुरोक्तवत् ||

सर्वदेवि प्रिया चेव वशिकरणमद्भुतं |
देवोनां शक्तयो वश्यामानुषीनां तु का कथा ||

हरीतकी चित्रकं च मनीचं ध्यातकी तथा |
मधुपुष्पं चद्रं च भागैकेन विवर्द्धितं ||

६६अ)

अशीति गुडसंमिश्रं शेषं मन्यत् पुरोक्तवत् |
इदं मनोहरं द्रव्यं योगिनी पानमुत्तमं ||

मद्या भवे प्रवक्ष्यामि बिन्दुमद्याधिकं सुरा |
महषं दधिसंग्राह्या चतुर्दशगुणं सुरां ||

मावान्हलस्य पक्वस्य मर्दितस्य रसस्तथा |
ग्राह्यं दधि चतुर्थाशे तत्संमद्यं घटे क्षिपेत् ||

चत्वारि शब्दिनान्यष्टौ पंकपंकजसंकुले |
निधायोद्धृत्य किरणैः सौरैः * * * *? षयेत् ||

यदा तत्कठिणी भावस्तदा कुर्याद्विती शुभां |
गुंजाभींजलसंपूर्णे तांम्रपात्रेणिधापयेत् ||

इदसुरातोप्यधिकं ब्राह्मणानां प्रणस्यते |
गौडीमध्वी तथा पैष्ठी त्रिविधा तु सुरा स्मृता ||

शूद्राणमुचिचेयंते वंशाक्षत्रिय वैशयोः |
ब्राह्मनन्दसुरायैस्तु पिता * * *? कौलिकैः ||

६६ब्)

न चोन्मादकरी तेषां सुरेयं बुद्धिवद्धिनी |
सर्वसिद्धि करी षष्ठी गोडीभाग प्रदायिणि ||

माधी मुक्तिकरीज्ञायाद्राक्षाराज प्रदा मता |
विद्य प्रदैक्षवीहालाखार्जुरीरिपुनाशिनी ||

तालजा स्तम्भने शस्तापनसाख्या शुभ प्रदा |
नारिकेरोद्भवा श्रीदानिंवजारोगेगिनी ||

धूमकजाज्ञाकनरी चैल पापापनाशिनी |
यत्सा नन्दरुचि करं सा मोदं च मनोहरं ||

मृद्यं तदुत्तमं देवा देवता प्रीति कारकं |
ब्रह्मा स्यात् सलिले विष्णु गंधे रुद्रश्च तद्रुचौः ||

परमात्मा तदा नन्दे तस्मात् सेव्यमिदं प्रिये |
दृष्ट्वा प्रणम्य प्रथमं तद्रूपाम्वारुणी कलां ||

वरुणे नार्चिता देवी वारुणी इति विश्रुता |
सुरैस्तु पिवत नित्यं सुरानाम इति स्मृत ||

६७अ)

मदनेनार्चिता नित्यै मदिरेयं प्रकीर्तिताः |
परमार्थे तु उत्पन्ना पराशक्तिः प्रकीर्तिताः ||

यथामृतं तथा मद्यं प्रोक्तकाले निषेवितं |
अमृतेन सहोत्पन्न स्थाने मद्यं सुधायत ||

विषेनामहोत्पन्नं तेन मद्यं वियायते |

अथ निषिद्धमाह ||

नष्टै पयुषितोच्छिष्टैदुर्गाध्वैगंध वर्जितैः |
हेतुभिः परपात्रस्थैस्तर्पणं निःफलं भवेत् ||

मनोहश्च देवीनां तर्पणं सफलं भवेत् |
स्वपात्रं स्थं च हेतुश्च न दद्यान् भैरवाय च ||

दस्त्र च सिद्धि हानि स्यादित्याज्ञा शंकरै कृताः |
मांसं तु त्रिविधं प्रोक्तं जलखेचल भूचलं ||

जल चरास्युः कूर्माद्या खेचरा कर्कटादयः |
भूचरा तु मृगाद्यास्युः तेषां भेदाष्टकं भवेत् ||

गोनरेफास्वमहिष वराहाज मृगोद्भवं |

६७ब्)

च विस्तर्णमुत्तानेन समाकृति |

अथवा देवदेवेशि पात्रं चर्चर्तुली कृतं |
अश्वत्थ पत्राकारं ककुतयाकारमेव च ||

त्रिकोणाकार पात्रं च त्री त्री योनि समन्वितं |
मध्य बिन्दु युतं पात्रं ध्वज चिह्न समन्वितं ||

अथवा भुभगाकारं ध्वजबिन्दु स केशरी |
एवं पात्रं समानीय महाचीनेश्वरी यजेत् ||

अथ पात्रमाह ||

नारिकेर स्वर्णताम्रं काच शुक्ति शिरोद्भं |
शंखसद्दान्दकुर्मोत्थं कपालाचूमृन्मयं ||

कपालपात्रेण देवेशि कापालिसिद्धिरस्ति च |
यद्यद्वांच्छति कामानि गुडिकांजन सिद्धयः ||

सिद्धद्रव्यं कामगतिं मनोरथ मयी कलां |
वांच्छाभोगोन्नव्य सृष्टि करणं चैव दृश्यतो ||

चिन्तामणिं कामकला यत्पात्रे सर्वमेव च |
काप्यलिन्नितुर्यसिद्धिः कामेलसिद्धि * * *? ||

Fओलिओ ६८-७२ नोत् fओउन्द्

७३अ)

एकपात्रं समानीय खण्डत्रितय भेदतः |
उत्तमं मध्यमं हीनं विप्रा हीनां प्रकीर्तिता ||

लं नाति सूक्ष्मं च्छिवं भिन्नं विवर्जयेत् |
ताम्रं कास्यादिभिसोहैः पात्रं नैवन्तु * * *? ||

सर्वसिद्धिः सुवर्णस्यादुद्यमस्ताल पात्रतः |
शांतः शिलायांस्तंभस्तु शैवे शंख वराहरौ ||

महाशंषो वाममार्गे स्फटिकं ग्रह नायाके |
विश्वामित्र कपालं तु सर्वपात्रोत्तमोत्तमं ||

ब्रह्महत्यादि पापानि तथा विश्व स घातकं |
दृष्ट्वा पात्रं नालिकेलं सर्वमेव प्रणस्यति ||

कन्याकोटि प्रदानानि तथा हेम शतानि चोयोदवाति हेशानिराहुग्रस्ते दिवाकरे ||

तत्फलं कोटिगुणितं नालिकेलर्पपात्रतः |
आलाभे कौलिकै शक्ति शहितै तदुच्छिष्टं चप्येवयेत् ||

स्वशक्तिं वीरशक्तिं वा दीक्षितां गुरुरूपिणं |
पाययित्वा पिबेन्मद्यं मितिसास्त्रस्य निश्चयः ||

ततः श्रीगुरुरूपाय साक्षात् परशिवात्मने |
करोत्यां पात्रमुद्धृत्य सद्वियं निवेदयेत् ||

गुरोरभावे तत्पात्रं जलमध्ये च निःक्षिपेत् |
पूज्यशक्तिं शक्तिपात्रं वीरेत्या वीरपात्रकं ||

अन्यस्या योगिनी पात्रं स्वार्थे स्यात् भोगपात्रकं |
कुण्डली तर्पणार्थञ्च भोगपात्रं समाचरेत् ||

अन्तशक्तिमनुस्मृत्य तर्पयेद् देह देवतां |
अथ येन प्रकारेत स्वीकुर्या पात्रमुत्तमं ||

Fओलिओ ७४-८३ नोत् fओउन्द्

८४अ)

तद्देहंव्याहविष्यामि यथारुद्रेण भाषितं |
प्राणायाम विधायान्तु तत्तन्मन्त्र षडङ्गकं ||

कुर्वीत भक्ति भावेन शक्त्या वृक्षादिकं तथा |
तत्र घ्रयेतत्तत्पात्रं दक्षहस्ते निवेशयेत् ||

वामहस्ते नामिकाया अङ्गुष्ठमभियोजयेत् |
इदं हितार्पणी मुद्रा शूद्रूपापरिकीर्तिता ||

एतया मुद्रया देवि संहारक्रमतोखिलान् |
पात्रे तु द्रव्यमादाय तर्पयेदुरित क्रमैः ||

अंगुष्ठास्यानामिकाया नखै यावन् प्रलिम्यतः |
तावन् निवेशयानीह मुद्रा वै कौलिक द्रवे ||

निमील्य चक्षुषीया | 

८४ब्)

यथा विधि द्वितीयेन गृह्नीया मन्त्रमुच्चरन् |
पिशितं माषमात्रं तु मद्यं चूलूक संमित ||

स्वीकार्यमादौ गुरुणा शिष्यत्यः शेषदो भवेत् |
निस्सङ्को निर्मलो धीरो निर्लज्जो निकूतूहरः ||

निर्णीत वेदशास्त्रार्थो वरदाम्वारुणीस्सिवेत् |
देवन् पितृसमत्यर्च्य देवीशास्त्रोक्त वर्त्मना ||

गुरुं स्मरे पिबेन् मद्यं षादन्मांसं नभोषभाक् |
गुरु दैवतमन्त्राणोमैक्यं संभावयन्धिया ||

आगलान्तं पिबेद् द्रव्यं तत चर्वणमाचरेत् |
मांसं मत्स्यं च मुद्रां च मैथुनं वै क्रमार्चयेत् ||

स्वसंप्रादायसंयुक्तं वीरैश्च सह पूजयेत् |
चित्त स्वागतन्त्य सारत्वात् तस्या नन्दये त्वतः ||

तन्मयेत्वार्च भावानां 

fओलिओ ८५ नोत् fओउन्द्

८६अ)

भावश्चान्तर्हिते रसे |

स्वस्वातन्त्र्य विकासाय सुरासस्तेन पीयते |
तस्मादिमासुरादेवी पूर्णाहन्तो जुहोम्यहं ||

मन्त्रेणानेन देवेशि मूलमन्त्रेण मन्त्रवित् |
अनाकुलमनाः कुर्यान् मधुपानं शनैः शनैः ||

यावदुल्लासपर्यन्तमपदंशैः पिबेन् मधु |
ततः पात्र गतं हाला बिन्दुं भौमौ प्रपातयेत् ||

उच्छिष्टं भैरवायेह दद्यान् मन्त्रं मनुं पठेन् |
मैधमायारमाबीजे मेह्यक्मुच्छिष्टभैरव ||

विसन्धि च वलिं गृह्न युगं स्वाहा च पश्चिमो |
निघृष्यतद्भूमि तले पूर्ववच्चित्रं कंचरेत् ||

येन्येपि पात्रं स्वीकुर्युस्तेषामप्येष हि क्रमः |
पानभेदहलोल्लास प्रमान्स्थिति लक्षणं ||

८६ब्)

अविज्ञाय चरेद् यस्तु स भवेदा पदां पदं |
पानपंच विधं प्रोक्तं माहादिव्यादि भेदनः ||

महादिव्यं तथा दिव्यं विरश्चैव महापशु |
पशुः वंद्यः पशुश्चेति पंचधा परिकीर्तितः ||

प्राणापाणौ समाहारौ प्रत्याहार मनःस्थिरं |
भानुमण्डलकं भीत्वा इन्दुमण्डलमध्यगं ||

सुषुम्नावत्मणा नित्यं सुधादारा प्रवीत्तीनी |
महादिव्यमिदं प्रोक्तं शृणु दिव्यं महेश्वरि ||

दिव्यदेव्यग्रतः पालं वीरमृद्वासनोत्तरं |
त्यक्तः सर्वपासमूले * * नामलसंचयः ||

कौलिकाचार योगेन पंचतत्व न तर्पयेत् |
षट्चक्रक्रमभेदेन हुनेत द्रव्यं समन्त्रकं ||

८७अ)

पंचतत्व न तर्पयेत् ||

ध्यानार्चन परावस्था वीरपानमनुत्तमं |
उद्वासनोत्तर देवि पशुपानं शृणु प्रिये ||

वीरपाने पूर्वधीरो परस्तु पशुरित्यपि |
आसक्तलोलुपादं भोमंत्रार्थे चाप्रसंगकः ||

कामुकः कार्य निर्देशे पशुपानं तदुच्यते |
सर्वैः कूलीणैः स्थित्वा तु विनापूजां सर्वितैः ||

यत्पानं क्रीयते देवि पशुपान क्रमः शिवे |
एकाकी मद्यपायीय एकाकी शक्तिभुक् प्रिये ||

महेरस्य संसर्गं न कपि करोति चेत् |
पशुपानमिदं प्रोक्तं महादारिद्र्यदायकं ||

विनामन्त्रं विना दीक्षां विना गुरु मुखात् प्रियेत् |
यत्पानं न क्रियेते मूर्खैः पशुपानं विदुवुर्धाः ||

८७ब्)

महापशुरिति प्रोक्तः कौलवामो शृणु प्रिये |
वामरामा मनोहारी चालिपात्रं तु दक्षिणे ||

पानपात्रं महेशानि वामहस्तेन तर्पकः |
महाकौला महेशानि भूमौ स्थाप्य प्रतर्पयेत् ||

हस्त द्वयेन चद्देवि कौल इत्यभिधीयते |
वामदक्ष वात्ययेन वीलकौलः प्रकीर्तितः ||

अलिपात्रं वामपाणौ दक्षहस्तेन तर्पयेत् |
कामगौडस्तु संप्रोक्त चैतत्पाख्य चैतत्पाख्य स एव तु ||

भूमौ स्थाप्य महेशानि हस्तयुग्मेन तर्पयेत् |
आनन्दाख्य सुसंप्रोक्तः वाम इत्यविधीयते ||

अथ फलन्तु ||

मन्त्रं संस्करे संशुद्धोऽमृतनेन पार्वति |

८८अ)

जायते देवगाभावौ भववंधविमोचक ||

आनन्द ब्रह्मणो रूपं तच्च मोक्ष व्यवस्थितं |
तस्याभिव्यंजकं द्रव्यं योगिभिस्तेन भीयते ||

दिव्यपाणरतो वीरा देवी सायुज्यमाप्नुयात् |
देवेशि वीरपाणेन देवीलोकं हि वाच्छति ||

साधक पशुपानेन देवीलोकं हि गच्छति |
साधक पशुपानेन रौरवं नरकं व्रजेत् ||

आरम्भस्तरुत?श्चैव यौवनप्रौढ एव च |
तदन्त्रे चोत्तमस्थानावस्थाश्चैव सप्तमः ||

अथैषां लक्षणं ||

पात्र त्रयं स्यादारंभः कथितः कुलनायिकाः |
तदन्ते तरुणश्चैव तरुणं सुखदं प्रिये ||

८८ब्)

यौवनं मनसम्यक् गुल्लास कथितः प्रिये |
स्खलनं दृङ्मनो वाचा प्रौढमित्यभिधीयते ||

स्वभीष्टवष्टा चरणं प्रौढान्तः परिकीर्तिताः |
उन्मनाः पतनोत्थानमुच्छानाच्च मुहुमुहुः ||

देहेन्द्रिया नाम च वशश्वा नवस्था निगद्यते |
भोजनान्ते विषं मद्यं मद्यन्ते भोजनं विषं ||

अमृततंतद्विजानीयाद्यदन्नं सुरया सह |
चर्वणेन युतं मद्यं ममृतं कथितं सदा ||

चर्वणेन विनापानं केवलं विषभक्षणं |
तत स्तुत्वा नमस्कृत्य कुर्यासंभोगमेलनं ||

देवता तु संभोगे देवता प्रीणतां भवेत् |
एतासुकांचिदानीय ततश्च योनि मण्डले ||

८९अ)

पूजयित्वा महादेवी ततो मैथुनमाचरेत् |
धर्माधर्म हविर्दीप्ता आत्माग्नौ मनसा श्रुवा ||

सुषुम्ना वर्त्मना नित्यमक्षवृर्तीर्जुहोम्यहं |
स्वाहान्तोयं महामन्त्र आरंभे परिकीर्तितः ||

ततो जपेत् प्रियं गच्छन् देवीन्त्रिभुवनेश्वरीं |
प्रकाशाकशहस्ताभ्यां वलम्व्योम्मनी श्रुवा ||

धर्माधर्म कलो स्नेह पूर्णमग्नो जुहोम्यहं |
स्वाहान्तोयं महामन्त्रः शुक्रत्यागे प्रकीर्तितः ||

मादाद्यदिलुप्यते देवता सा प्रकुप्यति |
विना भुक्त्वा विना पीत्वा विना कृत्वा तु पञ्चमं ||

सयापिष्ठः कथं व्रूते काली मन्त्रं जपाम्यहं |
तस्मात् सर्व प्रयत्नेन साधयेत् पंचमं प्रिये ||

यदि चेत् क्रियते नैव तस्य दुःखं पदे पदे |

८९ब्)

यद्वियोषिन्न संगस्यात् तदानुकल्पयोगतः |
कर्तव्यं कर्मसांगाथं नाचेत् विफलमीरितं ||

इति श्रीकौलरहस्य सप्तदशमपटलः || १७ ||


अथ नीलक्रमः ||

खड्गहस्तशिरोन्यस्त सर्वदामुक्त कुन्तलः |
सदामांसासवोल्लास विजयाघूर्णलोचनः ||

सिंदूलतिलकं भाले पाणौ तु मदिरारसं |
न करोति नरोयस्तु कथं मम पूजकः ||

रात्रौ पर्यटनं चैव रात्रौ शक्त्य प्रपूजनं |
न करोति नरो यस्तु स कथं मम पूजकः ||

योनि चूम्बनकं कर्म शक्तेरालिंगनं तथा |
न करोति नरोयस्तु स कथं मम पूजकः ||

ताम्बूरं योनि चक्रं च मुण्डमालाशवासनं |

९०अ)

सिंदूलंखड्गकं चैव संविदासव योरसं |
एता विहाय कश्चित् कालिं साधि तु मुद्यतः ||

इहक्षोभमवाप्नोति परत्र नरकं व्रजेत् |

अथ शालदी विषय देवी वाक्यं ||

भगलिंग क्रियाशब्दैर्वश चेष्टाभिरुक्तिभिः |
विसर्जनस्यावसरे क्रीडितव्यं निजेच्छया ||

कार्यंजवद्भिरप्ये तद् देवी संतोष हेतवे |
परैर्नाक्षिप्यते यस्तु यः परान्नाक्षिपेत्यपि ||

तस्य क्रूद्धा भगवती शापं दद्यात् सुदारुणं |
एतत् प्रासङ्गिकी देव्या उक्तिसमररधारय ||

ममानन्दे सदानंदः सदानन्दो भविष्यति |
ममानन्दे निरानन्दो निरानन्दो भविष्यति ||

यथा यथा ममानन्दे भगवत्यून्मत्तवर्जनः |
तथा तथाहंतुष्यामि तत्कृतार्चा सुवल्लभा ||

ख्यातं मम भगं चिह्नं लिंगचिह्नं तव प्रभो |
लिंगाङ्गत्वा भगाङ्गत्वादियं माहेश्वरी प्रजा ||

त्वां मां विहाय नैवान्यत् किंचित् त्रिभुवनोदरे |
तस्मात् मत्पूजन स्यान्ते त्वमुच्चिह्नोक्तिभिर्जनः ||

यः क्रीडति महाभाग समे मनसि तिष्ठति |
अनुर्वाणोपि सूरतं भगं भगमिति ब्रुवन् ||

लिङ्गं लिंगमिति प्रोच्यमांषयति तक्षणात् |
रेतः सिक्तं भवे घादृघादृक्ता(?) दृश्यत्र जायते ||

भगं त्रिजगतांमुष्ट्रकविनिन्दितु मर्हति |
इत्यादि वचनैर्देव्या यथेष्टं विहरेर्जनः ||

अथ दशविद्या भैरव मन्त्र ध्यानं यथा |

तत्रादौ अक्षोभ्य ||

अनुत्तरं समुद्धृत्य पपञ्चमविभूषितं |

९१अ)

अक्षोभ्येति च स्वाहेति रमायन्तं महामनुः |
अथ ध्यानं प्रवक्ष्यामि सर्वसौभाग्यदायकं ||

सहस्रादित्यसंकाशं नागरूपधरं शुभं |
विद्युत्कोटि समं वक्त्रं वह्निभास्वर लोचनं ||

सार्द्ध त्रिवलै योपेतं जपाकाद्यग्रसंस्थितं |
महालावण्यसंयुक्तं सुरासुर नमस्कृतं ||

सूर्यविद्युत्समं भास्वन् महामणि शिरोपरि |
एतद्रूपं महाकायं दैवैरपि सुपूजितं ||

अथ क्रोधभैरवस्य मन्त्रमाह ||

अथ क्रोधमनुं वक्ष्ये असाध्यं येन सिध्यति |
बीजं हालाहलं गृह्य क्रोधबीजमतः परं ||

भयं करार्णमाभाष्याशितांगक्षतज स्थितं |
प्रलयाग्नि महाज्वालामाभाष्यमनूमूद्धरेत् ||

एवमूच्चारितः क्रोधः स्वयमेव प्रसिद्धति |

९१ब्)

अथ ध्यानमाह ||

तत्र मध्येनेसेद्भीमं तप्त ज्वाला समाकुलं |
साट्टहासं महारौद्रं भिन्नांजन च योपमं ||

प्रत्यालीढं चतुर्वाहुं दक्षिणे चक्र धारिणं |
तर्जनं वामहस्तेन तीक्ष्णादंष्ट्रा करालिनं ||

कपालरत्नमूकूटं त्रैलोक्यस्य विनायकं |
आदित्य कोटि संकासं अष्टनाग विभूषितं ||

अपराजित पदाक्रान्तमुद्रावान्वलविष्टितं |
अनामिका द्वयं वध्वा आकूञ्च तर्जनी द्वयं ||

कनिष्ठां मध्यमां चैव ज्येष्ठगुष्ठेन चक्रमात् |
एवमुद्राधराद्भीमां त्रैलोक्या साध्यसाधकः ||

अथ त्रिपूरभैरवस्य मन्त्रमाह ||

मायालक्ष्मीस्तथा हंसः प्रासाद बीजमेव च |
वह्नि जायान्तको मन्त्रो भवेत् त्रिपुर भैरव ||

९२अ)

षडंगं मूलमन्त्रेण वलिपूजादिकं तथा |

अथ ध्यानं ||

एकवक्त्रं त्रिनयनं चतुर्वाहु समन्वितं |
दक्षिणे चाङ्कुशं खड्गं वामे खेटकपाशकौ ||

धारयन्त रक्तवर्ण वृषासन गतं विभुं |
उर्द्धकेशं हाडहारं कपालमालयान्वितं ||

एवं विधं सदा देवि ध्यायेत् त्रिपुर भैरवं ||

अथ चतुकस्य ||

माया च वटुकं ङेन्ते मायबूद्ध्यारणाय च |
कुरुद्वयं वहुकाय ह्रीं प्रकृति वर्णकः ||

वृहदारण्यकमुनिश्च्छन्दो नूष्टुप् देवता |
भैरवो ह्रीं बीजशक्ति आः कीलकमुदाहृतं ||

एवं न्यस्त तनुध्याये च्छुर्द्ध स्फटिकसंनिभं |
दीप्तशुभ्राम्वरा भीतं किकिणी जालनूपुरैः ||

युतं रत्न मयै धानमभयं परे |

९२ब्)

सुप्रसन्नमुखाम्भोजं निविष्टं कुश विष्टरे ||

ब्रह्मविष्णु महेशाद्यै स्तुतं भक्त्यासुरासुरैः |
विश्वाद्यं विश्ववपुषं भवभीति हरं भवं ||

अथातः संप्रवक्ष्यामि चाघोरास्त्राह्वयं मनुं |
मायां स्फुर द्वयं चैव प्रस्फुर द्वितयं वदेत् ||

पश्चाद्वदे तुरुतुरु रूपान्ते च च तद्वयं |
प्रचट द्वितयं पश्चात् कह द्वयं वमद्वयं ||

वन्ध द्वयं घातयद्वि हूं फट् शरवर्णकः |

ध्यान ||

ध्यायेत् ततो मेघ कालं भीम द्रष्टं त्रिलोचनं |
भुजंग भूषणं रक्त वसनालेप शोभितं ||

परशुं करवालं च वाणंस्त्रिशिखमेव च |
दधानां दक्षिणैर्हस्तैरुद्धादि क्रमतः परैः ||

डमरूं खेटकं चापं नृकपालं च विभ्रमं |

fओलिओ ९३ नोत् fओउन्द्

९४अ)

अथ त्र्ययंवकस्य ||

भुजंगेण समारूढा पूतनावसुधे दुयुक् |
वकं यजामहे प्रोक्त्वा सुगंधि पुष्टिवर्द्धनं ||

रुर्वारुकमिव प्रोक्तारंधनान् मृपदं वदेत् |
भ्यामुक्षीय पदं व्रुयात् मामृतादि भ्यूदीरयेत् ||

त्रियंवकं मनुः प्रोक्त भजतां मृत्यु नाशनं |

ध्यान ||

हस्ताभ्यां कलश द्वयो मृतरसेराप्लावयंतं शिराद्वाभ्यांतौ दधतं 
मृगाक्त वलयेद्वाल्यां वहतं परं | अंकन्यस्तकर द्वयामृत घटं 
कैलासकांतं शिवं स्वच्छां भोजगतं नवेन्दु मुकुटं देवं त्रिनेत्रं 
भजेत् ||

अथ महाकालस्य ||

हूं क्षां यां लां आं क्रों महाकाल भैरव स विघ्नान्नाशये २ ह्रीं 
श्रीं फट् स्वाहा ||

ध्यान ||

९४ब्)

ओं शिखानाथं महादेवं कर्णिकापलिसंस्थितं |
प्रेतासवगता देवं स्वेतव्वर्न सूसोभितं ||

दक्षिणे रक्तवर्ण च पीतमूत्तर सोभितं |
उत्तरे नीलजीमूलं चतुवक्त्रे महेश्वरं ||

द्वादशानयनसंयुक्तं ईषद्द्रष्टानना शुभा |
पिङ्गभ्रूस्मश्रुकेसं च महा उग्रा भय प्रभा ||

रक्ताकलतला चैव षर्वोलम्बोदराङ्गिकं |
वज्रज्वाला गता ज्वाला महाज्वाला सजाज्वलं ||

ज्वलंतिला युधासर्वे ज्वलज्वाला विराजित |
दशर्वाहु महादेवं खड्ग फेटकधारकं ||

शरंधनुधरञ्चैव अंकुलं पाशधारकं |
वराभय प्रदादेवं पात्र खट्वाङ्गधारनं ||

एवं डमरू भुजादश योजनविस्तरं |
शरीलं व्याप्य रूपाणि सर्वशान्तिक कालकं ||

९५अ)

इति दशविद्या भैरवं ||

इति श्रीकौलरहस्य अष्टादशपटलः || १८ ||


अथ कौलिकार्चनं ||

महेश्वरं समालोक्य पूजयेद् विधि पूर्वकं |
यथाविभवरूपेण पंचतत्वं निवेद्य च ||

सदा तुष्टा भवेद् देवी सर्वान् कामान् लभेदपि |
अन्यथा नैव सिद्धिः स्यात् क्रुद्धा भवति योगिनी ||

मेदिनीं यस्तु पूर्णाञ्च ब्रह्मणे वेद पारगे |
दत्वा यत्फलमाप्नोति तत्फलं कौलिकार्चने ||

अश्वमेध सहस्राणि वाजपेय शतानि च |
दृष्ट्वा यत्फलमाप्नोति तत्फलं कौलिर्चनात् ||

वापी कूप तडागादि कृत्वा यत्फलमाप्नुयात् |
तत्फलाल्लक्षगुणितं कौलिकानां प्रपूजनात् ||

कपिला चैवगां दत्वा यत्फलं लभते नरः |

९५ब्)

तत्फलं कोटि गुणितं कौलिकानां प्रपूजनात् |

अथ दूतीयागः ||

पुरुषेण विना किंचित् प्रकृत्या क्रियतेन हि |
तथा शक्तिं विना देवो फलं दातुं क्रमोण हि ||

तस्मात् पुंशक्ति शंयोगं कृत्वा मन्त्रं प्रसाधयेत् |
कौलिकै वाममार्गे च पुमान्देवो न सिद्ध्यति ||

आत्मानन्तु शिवं ध्यायःद्देवतां शक्तिरूपिणीं |
क्रीडेत् पंचमकारैस्तु सुप्रीता तस्य देवता ||

दक्षमार्गे मातृबुद्धिः स्त्रीबुद्धिः कौलिके पथि |
यस्य जाता दृढतरा तस्य तुष्टा तु देवता ||

एतद् रहस्यमाख्यातं गोप्यं मातरि जारवत् |
शैवाः स्मार्ता याज्ञिकाश्च तां न कुर्वन्ति पार्वति ||

कौलानामागमज्ञानां तान्त्रिकाचार वर्तिनां |

९६अ)

अनुकल्प प्रदातृणां मध्यस्थानां तथैव च |
देवींतिबुद्धिर्योषित् सुयषामतिरचश्वला ||

तेषां काली सुभक्तानां सर्वदानिश्चितात्मनां |
आवश्यकी शक्ति पूजा पीठपूजा वदीश्वरि ||

काली बुद्ध्यैव संपूज्या न कामाकुलयाधिया |
चतुर्था श्रमिणे मुक्त्वा ये काल्यर्चन तत्पराः ||

कौलालि वाप्यकौलावा ये चैतन्मत वर्तितः |
तेषां नित्याशक्ति पूजा प्राहैवं मां पूरद्विषः ||

सा शक्ति द्विविधा ज्ञेया स्वकीयां च परांगना |
स्वजाति संभाया यातु परिणीता भवेत् प्रियेत् ||

सा स्वकीयो समुद्दिष्टा तथा नेयं प्रशस्यते |
परकीया पंचविधाताः क्रमेण व्रवीम्यहं ||

संजीद्भ्रतृकाऽन्येका तादृगेवेवमृत प्रिया |

९६ब्)

दासी वेश्या तथाऽरूढा प्रशस्ताचोत्तरोत्तरं |
अजातवत्सा युवती तास्वाद्यै च प्रशस्यते ||

कदाचिज्जातवत्सापि सा सर्व सदृशा मता |
अभावे पूर्वपूर्वायाः पराग्राह्या हि साधकैः ||

साधिकायास्तु कौलाया एवमेव पुमानपि |
न साधकं विनानार्यो नपुंसः साधिका मृत ||

मन्त्राः सिद्ध्यन्ति देवेशि कल्पकोटि शतैरपि |
परस्त्री संगमो सद्योपसूवा प्राणिमारणं ||

स्वार्थं चेन्नरकायै वव्यर्थं सुकृताय हि |
को हेतुर्न विजानामि देवी प्रीकरा इमे ||

न पाप जनकं यद्वतद्यर्थं पशुघातनं |
न किल्किषस्तद्वत् परस्त्री संगमादिकः ||

अर्शथक्तीनां जाति विशेषः ||

९७अ)

नटीकापालिनी वेश्या रजकीनां पितांगना |
ब्राह्मणी शूद्रकन्या च तथा गोपाल कन्यका ||

मालाकारस्य कन्या च नवकन्याः प्रकीर्तिताः |
नान्यूनांग्योनाधिकांग्यो न स्थूलानाधिकं कृशा ||

र च्छिन्ननासांगुलिका न दीर्घा न च वामना |
न मुण्डिता न कुब्जाञ्च मूढान्धवधिरा न च ||

न केकरा नखंजाश्च भिन्न योनिगंलत्कुचा |
वालापत्याश्च वित्यत्यो न कार्याः शक्तयस्त्विमाः ||

वदामि योग्यां साधिक्यां याभिस्तुष्पतिकालिका |
गौरांगी युवती रम्या स्मेरास्स चारुविग्रहा ||

विशाललोलनयना पीनोन्नत पयोधरा |
विशालजघना भोगा वलित्रय विराजिता ||

सुपाश्वेतनु मध्या च सुस्वराकुंचिता लता |

९७ब्)

विचित्र वेशाभरणा विचित्राम्वर धारिणी |
विचित्रम्रकसमाकीर्ण विचित्र रति दायिका ||

सदा प्रसन्नवदना देव्या भक्ति परायणा |
कौलिकाचरणज्ञा च साधके भक्ति तत्परा ||

भयहीनास्मेरमुखी सर्वदा प्रिये वादिनी |
समयाचार संपन्ना मन्त्रज्ञा भयवर्जिता ||

विदग्ध्या चोप्रसुताच्च धैर्यस्वातन्त्र्यसंयुता |
एवं गुणसमायुक्ताः पूजयेत् सर्वयोषितः ||

अथ विद्या विशेष शक्ति विशेषमाह ||

गन्धरूपा जाति भेदैर्महाविद्या प्रकीर्तिताः |
तत्क्रमां देवदेवेशि शृणु यत्नेन साम्प्रतं ||

रूप गन्ध क्रमेणैव नामदद्यान् महेश्वरि |
मातृपितृ कृतं नाम त्यक्त्वायज्ञानपार्वति ||

९८अ)

स्वयं नाम प्रदद्याव्वै यथा योगेन पार्वपि |
या कृष्णा नीलकृष्णा भामधुपिंगल लोचना ||

साधका कांक्षि हृदया पुंगन्धा निंद्य गन्धिका |
तस्यां काली समायोज्या सा काली परिकीर्तिता || १ ||

मद्यगन्धा तु या नारी रक्त नेत्राति निष्टुरा |
महोग्रतारा सा प्रोक्ता महापाप विनाशिनी || २ ||

सर्वदा भोजना शक्ता वहुभोज्याति चंचला |
त्रैलोक्या मोहनाकारा च्छिन्ना विद्या प्रकीर्तिता || ३ ||

सर्वलक्षणसंयुक्ता नानागन्धसमाकुला |
सुन्दरी चारुकेशी च दीर्घनेत्रा मनोहरा ||

नाना विलाश कुशला कुलशास्त्र विचारणी |
गुरुवक्त्रः स्थला क्रान्ता मध्याविनलदर्शिनी ||

सुन्दरी सा भवेद्गौरी सर्वकार्या प्रवर्तिनी || ४ ||

९८ब्)

यासा तृतीया गौरांगी मधुगन्धानुलेपना |
त्रिपुरा नाम सा देवी स्वपुष्प क्रमसाधिनी || ५ ||

चार्वगी चारुणेत्रा च कंज पद्मासन स्थिता |
पीताभरणभूषांगी कमला परिकीर्तिता || ६ ||

गुंजाहार विभूषाढ्या श्यामा चंचल लोचन |
चारुहासा तु मातंगी विद्या ख्याता महेश्वरि || ७ ||

दिव्यवर्णां कृशांगी च दिव्यगन्धानुलेपना |
भुवनेशी मया प्रोक्ता नानाभरणभूषिता || ८ ||

पिंगनेत्रा पिंगकेशा किश्चिदुच्चाति हासिनी |
धूमावती च सा प्रोक्ता सिद्धि विद्यां शृणु प्रियेत् || ९ ||

लम्बवक्त्रा च लम्बोष्ठी पीतवर्णति निश्चला |
वगला या महेशानि कीर्तिता तव सुव्रते ||

९९अ)

दशविद्यादुमाख्याता शक्तिरूपेण पार्वति |
दशविद्या महेशानि मातृस्त्री भगिनी क्रमात् ||

क्रीडन्ति शततं देवि विद्या एव न संशयः |
दश क्रमो महेशानि दशविद्या सुयत्नतः ||

सर्वथा कारयेद् देवि नान्यथा युगकोटिभिः |
न हि सिद्द्यन्ति देवेशि दशपद्म जपेन वै ||

तस्मात् सर्व प्रयत्नेन स्वस्वविद्या क्रमं चरेत् |
आत्मीया च परा चैव शक्तिमात्रं महेश्वरि ||

मन्त्राधि देवता बुद्ध्या पूजा सर्वोपचारकैः |
विविधैः फलताम्बूलैर्वस्त्रालंकालहेमभिः ||

संपूज्य विधिवद्भक्त्या वहु हेतुं प्रदापयेत् |
संभोग वासनां धृत्वा यः कुर्याच्छक्ति पूजनं ||

सदारिद्र्यमवाप्नोति नारकी च भवेद्ध्रुवं |

९९ब्)

वहुभिः किं वरोजालैः समासात् समप्यं शृणु |
निर्दिश्यते शक्ति पूजा कौलिकानां दिने दिने ||

प्रत्येहं च सूरादानं तत्स्वीकारोत्वहं तथा |
नित्यतोक्तस्तयोद्देवि कुलमार्गारतेषु च ||

हेया हेय विवहे (रो हि) तथा | विरलः शक्तिषु प्रिये |
अनुकल्प प्रदातृणामपि नित्यन्वमेव हि ||

विहाय गर्हिताः शक्ति योग्या एव हि गृह्यते |
इतरेषां शक्ति पूजा काम्या नैमित्तिकी तथा ||

समाधिष्ठित चित्तानामितरासां निराकृतिः |
विधानैकंलयेदानीं मन्त्रानपि च पार्वति ||

स्नातां दिव्यांवर धरां नानारंकारमण्डितां |
युवतीं पीनवक्षोजां तथा चाकृति भोजनां ||

हस्ते गृहीत्वा वामौरौ स्थापयेच्छक्तिमुत्तमं |

१००अ)

अशक्त वामोवोढुत्तां देव्यावामेथवासने |
वामभागे समालिख्य त्रिकोणं पद्मवर्तुलं ||

श्वेतरक्तसमायुक्तं नालं सिंदूल चर्चितं |
साधकः प्राङ्मुखो भूत्वा देवीं प्रत्यङ्मुपूजयेत् ||

उड्डियानं तु त्रेतायां कृते पूर्णगिरिं यजेत् |
जालन्धरं द्वापरेषु कामपीठं कलौयुगे ||

तानि चत्वारि वक्ष्यामि गुह्याद्गुह्य तरानि च |
शक्तेः सर्व शरीरं यत् पीठं पूर्णगिरं मतं ||

तस्याः शिरश्चन्द्रभागे उद्यानं कीर्तितं मया |
स्तनौ जालंधरं प्रोक्तं कामपीठं भगं स्मृतं ||

प्राणायाम त्रयं कृत्वा ऋष्यादि न्यासमाचरेत् |
ऋष्यादिं च चरेदादौ ततः शोधनमाचरेत् ||

ऋष्यादि कण्ठश्चिदानिं एतस्य सुरवन्दिनी |

१००ब्)

श्रीशक्तिपूजनस्यास्यगोनर्द्ध ऋषिरीरितः |
विकृतिश्च्छन्द आख्यातं शक्तिरूपापदादनु ||

महाकाली देवता च कामो बीजमुदाहृतं |
शक्तिर्वधू भौवणेशी कीलकं समुदाहृतं ||

शिवशक्तिसामरस्य प्रकाशे विनियोगता |
संसर्गा पंचदीर्घाढ्यैर्वधूबीजैः षडंगकं ||

विधायात्मनि शक्त्यंगे न्यासं वाच्यमथाचरेत् |
स्त्रीवेच्छक्ति पदस्थाने भैरवेति पदं वदेत् ||

योषिद्योनि पदस्थाने स्याल्लिंग पदकल्पना |
गुरुपदेशतश्चापि स्वबुद्ध्या चासुरेश्वरि ||

ऊहः सर्वत्र कर्तव्यो लिंगे तत् तत् पदेपि च |
समानः किन्तु गायत्र्यां सासमानो भयत्र हि ||

१०१अ)

न्यासोद्धारमिदानित्यं सावधाना निशामय |
त्रयाकामोरमारावो योगिनी रोषयोषितौ ||

डाकिनी प्रलयोहारः फेत्कारी कर्णिकापि च |
प्रेतो नृसिंहकुलिकं चिच्छुक्तिः सर्वशेषगा ||

एकैकं परतो दद्याद् बीजं नाम्नां सुरार्चिते |
तान्पथादौलिकी च भगमालिन्यनन्तरं ||

रति प्रियातथानंगोऽकुला समय पालिनी |
मदनोत्मादिनी कामा वेशिनी तदनन्तरं ||

चिन्तोन्माथिन्यपि ततो मोहन्या कर्षणी तथा |
स्मरा तरानंग भूपा हृत्प्रमो दिव्यनन्तरं ||

सन्तापिनी ततः संक्षोभिनी च त्रिदशार्चितो |
सर्वशेषे परिज्ञेया सामरस्य स्वरूपिणी ||

एताः षोडश वै कार्या ङेन्ताः पूर्वाणसंयुताः |

१०१ब्)

स्त्रीकत्वे पुलिंगा भैरवार्चन कर्मणि |
नमः शेषेषु सर्वेषु स्थानानि कलयाधुना ||

शिरः कपोल्यै च गलः स्कन्धौ वक्षः कुचौ तथा |
पार्श्वे कुक्षि च नाभिश्च वस्तिर्वक्षुण एव च ||

ऊरूजानू च जंघे च पादौ योनिश्च शेषगा |
जीव न्यास वदे तस्याः सामरस्य मथाचरेत् ||

एते देवेति संप्रोक्तं शक्तिशोधनमीश्वरि |
कृत्वा प्रहस्तन्तु करं दत्वा तु हृदनोजयोः ||

कामपीठेथवा देवि नाभौ मौलीयकी मते |
मनुं गृणन्वक्ष्यमानं वारैकं वा त्रिवारकं ||

जीवन्यासात्मकमिदं शक्ति शोधनमाचरेत् |
अनेन शुद्ध्यते शक्तिर्नान्यथा मन्त्र कोटिभिः ||

मायाकामोवधूर्लक्ष्मीः कूर्च प्रासाद एव च |

१०२अ)

शाकिनी डाकिनी चापि बीजाभान्यष्टौ पुरः स्मरेत् |
भोगानन्द कलादोक्ति जीवात्म परमात्मकः ||

प्रतिबिम्बा द्वैत संज्ञा कात्म्यनालयाऽभिधान् |
दशकूटाकन्मान् प्रोच्य ब्रह्म तद्विपरीतकं ||

द्वयं दशान्त उच्चार्यमेवमद्धार्द्ध सम्मितं |
ततो ममानु हृदय तवानु हृदयं वदेत् ||

दधा तु मम वाच्युक्त्वा ते वाचं समूदीरयेत् |
मतेन्द्रियेषु तदनु प्रवदेकमलानने ||

तेन्द्रियाणि च संभाष्य मम वाचं जुहुस्व च |
ततः सिद्धिकरालीति त्वां मह्यं निपुनकुच ||

येवत्वंच स एवाहं य एवाहमितीरयेत् |
सैवत्वं सन्धिनायुक्तमुभौ तदनुकीर्तयेत् ||

शिवशक्ति समारभ्यमापन्नौ तदनन्तरं |

१०२ब्)

तदैक्यमिति संकीर्त्य साधया च इतीरयेत् |
स सन्धिस्तार हृच्छीर्ष मन्त्रस्तदनु सुन्दरि ||

अयं मन्त्रः समुद्दिष्टः शक्तिशोधनकर्मणि |
अष्टोत्तर शतार्णढ्यो नन्यूनोनापि चाधिकः ||

ध्यानं पूर्वोदितं यत् ते भगवत्या मया तव |
शक्तिं तादृशाकारां ध्यायेद्वीक्ष्यांगसंचयं ||

भैरव ध्यानसदृशमात्मानं च विभावयेत् |
ततः आवाहयेद् देवीं शक्त्यंगपीठसंनिभे ||

वक्ष्यमानेन मन्त्रेण साधकोंजलि मुद्रया |
मायाकामवधूराव कमलायोगिनीरुषः ||

डाकिनी चापि फेत्कारी नवैतान्यादिगान हि |
एह्येहि भगवत्युक्त्वा महाकालि समीरयेत् ||

शक्तिपीठेनुसान्निध्यामावेशयसमुद्धरेत् |

१०३अ)

ततस्त्वमहमूल्लिख्या वाहयामि च कीर्तयेत् |
सर्वशक्ति समाभाष्य स्वरूपिणि ततो वदेत् ||

तारं प्रतिष्ट शीर्षं च शक्तिमूल मनुं शृणु |
मायारावः स्मरो नारी शक्तये हृदयेत् ततः ||

मन्त्रो नवाक्षरः प्रोक्तः शक्तिपूजन कर्मणि |
ऋष्यादि नास्ति चैतस्य न छन्दो बीजशक्तयः ||

बिन्दुपाद्यादि नैवेद्य सर्वोपचाराघर्पण हेतुकः |
जप्तव्यो नैव चायं हि त्रिपुरघ्न वचोद्यथा ||

सर्वोपचारान्ये तेन प्रदद्यात् किन्तु शक्तयेत् |
पाद्यदानानि नैवेद्य दानन्त यद्यदिष्यते ||

न चान्य मन्त्रो भिन्नोस्ति मन्मतेज गदीश्वरि |
कूर्चते यत् तु मौलेया तदमूलं विभाव्यतां ||

१०३ब्)

शक्ति पूजा वशिष्टं यत् पुष्पस्रगनुलेपनं |
यदात्मने दीयतेमत्मामरस्यार्चनं भवेत् ||

तदमन्त्रं प्रकर्तव्यमेवमीशानशाशनं |
ततो दत्वा करंशक्ति योनि पीठे जपं चरेत् ||

साधकः शक्ति गायत्र्या शतमर्द्धार्द्धमेव च |
योनिपीठ जपप्रख्यो न जप क्वापि विद्यते ||

सत्यप्रभावजनको मन्त्राणां पीठ उत्तमः |
मन्त्राणां वलहीनानां प्रयोगक्षीण चेतसां ||

अनुद्धृतानां सापेभ्यो न्यूनाधिक्यार्णता जुषां |
गुरुमिष्टानामपि चे प्रदानो नौजसान्तथा ||

अज्ञानविधि पूजानाम पात्रार्पणभागिनां |
त्यक्तानां विस्मितानां च तथा चैवा प्रभाविनां ||

सन्धूक्षणार्थमुभयं प्रोक्तं त्रिपुर वैरिणां |
एकं निर्वाणमन्त्रेण संपुटीकृत्य तज्जपं ||

१०४अ)

कौलासनेनापरं च योनि पीठे जप क्रिया |
कौलासनं योनि पीठेजः स्त्रीभ्यो मनुग्रहः ||

गुरुस्त्री शक्तिता चापि मिश्रीभूप जपेद् द्वयोः |
अन्यैः समिन्धनं मन्त्रैर्वजाधिक्यकरं परं ||

अथात शक्ति गायत्री शृणु देवि महाफलं |
कामबीजोद्भगवतीं ङेन्तां पुरत ईरयेत् ||

विद्महे योनि मालिन्यै धीमहीति ततः परं |
तन्नः शक्तिरिति प्रोच्य सर्वशेषे प्रचोदयात् ||

एषा हि शक्ति गायत्री सर्वागम सुगोपिता |
एतान्विना नशक्त्याच्चान शक्त्यच्चींगिको जपः ||

यथाशक्ति यपित्वैनां तत्समर्प्य च शक्तये |
वामोरावुपवेश्यैव कुर्यान् मूल जपं प्रियेत् ||

१०४ब्)

पूजयेन् मदनागारं रक्तचन्दन चर्चिते |
भागतदीये विज्ञेया नाड्यस्तिस्रः प्रवाहिकाः ||

एकोत्तरा हि का चान्द्री सौरी चान्यातु वाहिका |
आग्नेयी चापरा ज्ञेया पूजयेत् तस्तु साधकः ||

अस्त्र श्रवति चान्द्री सा पुष्पं श्रवति भानवी |
बीजं श्रवति चाग्नेयी तास्तु नामभिरर्चयेत् ||

वाग्भवाद्यैर्नमो युक्तैः पूजयेत् सुप्रसन्नधीः |
ध्यानं कुर्यान् महेशानि गह्व चेका करानने ||

ताम्रचूडाशिस्वारं गजवक्त्रसमप्रभं |
तत्रस्थां चिन्तयेद् देवि विद्यां भुवनमोहिनीं ||

भगमालामन्त्रस्तु ||

वाग्भवंगशद्वान्ते भगे भगिनि चालिखेत् |
भगोदरी भगाकेतु भगमाले भगावहे ||

भगगुह्ये भगप्रान्ते योनिप्रान्ते भगान्तके |

१०५अ)

निप्रातिनि च सर्वान्ते ततो भगवतिशरि ||

भगरूपे ततो लेख्यं नीरजायतलोचने |
नित्य क्लिन्ने भगप्रान्ते सरूपे सर्व चालिखेत् ||

भगाविमेह्या नमोन्ते वरदेथ समालिखेत् |
रतेस्वरते भगवत् क्लिन्ने क्लिन्ने द्रवे ततः ||

क्रेदय द्रावय चाथ सर्वसत्वान् भगेश्वरी |
अमोघे भगविच्चे चक्षुभः क्षोभय सर्व च ||

सत्वान् भगेश्वरी ब्रूयाद् वाग्भवं ब्रूजमादिकं |
भं व्लुं मौं व्लूं च हैं क्रिन्ने च ततः परं ||

सर्वाणि च भगान्यन्ते मेव शंचानयेति च |
स्त्रीबीजञ्च हरे प्रान्ते वलमात्मकमक्षरं ||

भुवनशीं समालिख्य विद्ययं भगमालिनी |
चतुर्थ्यन्ते यजेद् देवि भगे पुष्पं विनिःक्षिपेत् ||

१०५ब्)

प्रक्षाल्यकुलद्रव्येण गन्धपुष्पैः समर्चयेत् |
धूपदीपादिकं कृत्वा पश्चादावरणं यजेत् ||

इहाप्यावाहनं नास्ति जीव न्यासो महेश्वरि |
अथैवं च विधानेन ताः षोडशोपचारकैः ||

इष्टदेवीं प्रपूज्याथ सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् |
अर्चयेद् गन्धपुष्पाद्यैः स्वशिवन्तदनन्तरं ||

अथ न्यासं प्रवक्ष्यामि शिवात्मानं विभावयेत् |
पंचवक्त्रं महादेवं कलायुक्तं न्येत् क्रमात् ||

ईशानस्सर्वविद्यानां शशिनी प्रथमा कला |
ईश्वरस्सर्वभूतानां मंगदा तदनन्तरं ||

ब्रह्माधिपति शब्दान्ते ब्रह्मणोधिपतिः पुनः |
ब्रह्मेष्टदाशिवोमस्तु मरीचि संपुटं न्यसेत् ||

सदाशिवों समुर्च्चार्य मुंण्डमालिन्यथा परा |

१०६अ)

तत्पुरुषाय विद्महे कलान्तिरितिरिता |
महादेय धीमही कलाविद्या तथैव च ||

तन्नोरुद्रः पदं पश्चात् प्रतिष्ठा कथिता कलाः |
प्रचोदयात् समुच्चार्य निवृर्ति स्यात् ततः परं ||

पूर्वपश्चिम याम्येषु उत्तरेष्वप्यनुक्रमात् |
हृदये विन्यसेद् देवि अघोरेभ्यः स्तमः कला ||

अथ घोरेभ्यो मोहां च ग्रीवायां विनासेत् ततः |
घोरान्ते स्यात् क्रिया पश्चाद् दक्षिणंशे प्रविन्यसेत् ततः ||

घोरान्ते स्यात् क्रिया पश्चाद् दक्षिणांश प्रविन्यसेत् |
नमस्तेस्तु क्षुधां पश्चा कलां पृष्ठे न्यसे क्रमात् ||

भुद्ररूपेभ्य इत्यन्ते तृषान्तार नमोन्तकाः |
वामदेवाय नमोन्तेरजा स्याद्गुह्य देशके ||

१०६ब्)

मुखसव्ये प्रविन्यस्य रक्ष्या ज्येष्ठाय वै नमः |
रुद्राय नमोरतिं पश्चाद् वाममुषकलामिमां ||

कालाय नम इत्यन्ते पालिनी उरु दक्षिणे | 
कलकामा च देवेशि वामे विकरणाय च ||

नमः पदं समुच्चार्य संयमनीन्दक्षजानुनि |
वलक्रिया समुद्दिष्टा वामे विकरणाय च ||

नमोन्ते वृद्धिमुच्चार्य दक्षिणे स्फित्रि विन्यसेत् |
वलप्रमथनाय नमो रात्रिं वामे प्रविन्यसेत् ||

सर्वभूतदमनाय नमोऽन्ते ब्रह्मणा कला |
कटि देश प्रविन्यस्य मनान्ते मोहिनी कलां ||

दक्षिणे पार्श्वके न्यस्य उन्मनाय नमो ज्वलां |
पादयोस्तननासासुमूर्द्ध्निनिवाहु युगे न्यसेत् ||

१०७अ)

सद्योजातोद्भवा सम्यगष्टौ मन्त्री कला क्रमात् |
सद्योजातं प्रवक्ष्यामि सिद्धिः स्यात् प्रथमो कला ||

सद्योजातोये वै भूयो नमः स्यादृद्धिरीरिता |
भवेद्युतिस्तृतीयास्मादभवेतदनन्तरं ||

लक्ष्मीश्चतुर्थी कथिता ततो नाति भवै पदं |
मेधाख्या पंचमी प्रोक्ता कला भूयो भवस्वतां ||

प्रज्ञासमीरिता षष्ठी भवान्त्य स्यात् प्रभा कला |
उद्भवाय नमः पश्चात् सुद्धा स्यादष्टमी कला ||

प्रणवाद्याश्चतुर्थ्यन्ता नमोन्ताश्च प्रविन्यसेत् |
एवं न्यासविधिं कृत्वा स्वयं शैवं विभावयेत् ||

पंचाक्षरं पुरस्कृत्य रुद्रध्यान परायणः |
सामरस्य मयं कृत्वा रक्षार्थं कवचं पथेत् ||

वध्वा तु क्षोभिनीं मुद्र्यं न कालिकान्तर्पयेत् सदा |

१०७ब्)

सान्निध्यान्तत्क्षणाद्वापि * * * * * * * *? 
|
* * * * * *? नाश्च तर्पणं चणदामृतैः ||

गुरूणां साधकानाञ्च सर्वेषां तर्पणं चरेत् |
तेनामृत न दिव्येन सर्वे तुष्टा भवन्ति च ||

यत्कामं कुरुते मन्त्री तत्क्षणादेव सिद्ध्यति |
कुलामृतं समादाय तत्रार्घ निःक्षिपेद् बुधः ||

ततः सोमकलाः पूज्याः साधकैनिर्मलाशयः |
मधुभाण्डसहस्रैस्तु मांशभारशतैरपि ||

नैव तुष्टा भवेद् देवि भगलिंगामृतादृते |
कुलद्रव्यञ्च संशोध्य शिवशक्ति मयं प्रिये ||

जीवामृतं परं ब्रह्म रूपं निक्षिप्य सुन्दरी |
अर्घपात्रामृतैयुष्णा निर्विकल्पः सदानघः ||

अर्घ द्रव्यश्च देवेशि योनौ देवीं प्रपूजयेत् |

Fओलिओ १०८ नोत् fओउन्द्

१०९अ)

योनि पूजां विना पूज्या कृता चाप्य कृता भवेत् |
दूती योगे कृते मन्त्री सर्वज्ञा जायते ध्रुवं ||

न तस्य पुनरावृत्तिः कल्पकोटि शतैरपि |
यैः कृतं यजनं दूत्यास्तेरिष्टाः क्रतवोखिलाः ||

सर्वतीर्थ मयोः प्रोक्तः सर्वदेव मयो भवेत् |
पुरश्चर्यादि सकलं कृतं तेन संशयः ||

अश्वमेध सहस्राणि वाजपेय शतानि च |
आसमुद्राश्च धरणी तत तेन स दक्षिणाः ||

मेरुमन्दर तुल्याणि सुवर्णन्यर्पितानि वैः |
गो कोटिदानाद्यत् पुण्यं तत्पुण्यं जायते प्रिये ||

तस्मात् सर्वप्रयत्नेन दूतीयागं समाचरेत् |
पूजासंपूर्णदं भद्रे सर्वारिष्ट प्रकाशकं ||

योनि पूजा युता पूजा कृतामप्यक्षया भवेत् |

१०९ब्)

आयुरारोग्यविभवा नमितान् लभते नरः |
अनेनैव विधानेन विषार्तोन्निर्विषो भवेत् ||

पुत्रार्थी लभते पुत्रं धनार्थी लभते धनं |
मातंगी शक्तिमत्यर्च्यतंपासाकं समर्चयेत् ||

मातंगी मन्मथोपेतां सर्वकामार्थसिद्धये |
शक्त्या साकं सदा पूज्या मातंगी मन्त्र देवता ||

सा देवी शक्ति हीना तु न ददाति मनोरथं |
पूर्णाभिषेक रहितो य शक्तिं साधयेन् नरः ||

सोधमः पतितो रोगी पंचत्वं लभते ध्रुवं |
इन्द्रियाणामधृष्यत्वात् कामलोभा सम्भवात् ||

प्रायः कलो कौलिकोयं पंथानरक हेतवे |
उत्तमा नित्य पूजा स्यान् मध्यमं पर्वपूजनं ||

मासपूजाधमाप्रोक्ता मासादूर्द्धपशुर्भवेत् |

११०अ)

मासे वाथ त्रिमासे वा षण्मासे वत्सरेत् पिवा |
श्रीगुरुं पूजयेद् भक्त्या प्राप्नोतत्स्त्री सुतादिकान् ||

तदभावे तत्कुलीनं तच्छिष्यं वा योगिनं |
संतोषयेत् कुलद्रव्यैश्चक्र पूजा पुरःसरं ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागम एकोनविंशतितम पटलः || १९ ||


अथ चक्रस्य विशेषाचारमाह ||

उच्छिष्टो न स्पृशेच्चक्रं कुलं द्रव्य तथा गुरुं |
वहि पक्षाल्प च करौ कुलद्रव्याणि दापयेत् ||

मद्यभाण्डं समुद्धृत्य न पात्रं परिपूरयेत् |
भोगपात्रं सुराकुम्भं निःक्षिपेन्न कदाचन ||

चक्रमध्ये शुचि धिया करास्यक्षालदिकं |
यः करोति हि मूढात्मा स भवेदापदां पदं ||

निष्ठीवनं मलं मूत्रमधोवायविसर्जनं |
श्रीचक्रमध्ये यः कुर्यात् स भवेद् योगिनी पशुः ||

११०ब्)

चक्र मध्येद्यतेभिण्य पात्रे वासुवलिते तथा |
दीपनाशे राजपीडा तच्छान्त्यै चक्रपूजनं ||

परिहासं प्रलापं च विडंवं वहुभाषणं |
क्षौदासीन्यं भयं क्रोधं चक्रमध्ये विवर्जयेत् ||

पात्र हस्तश्चक्रमध्ये न भ्रमेत् पूर्ण पात्रकं |
विरं न स्थापयेद्धस्ते नालयेत् पात्रपाणिकः ||

पादाभ्यां न स्पृशेत् पात्रं न चस्भं?द्यात् कदाचन |
नैव हस्तेन दातव्यं न बिन्दुं पातयेदधः ||

पात्रं न चालये स्थानान्न मुद्रा वर्जिते पिबेत् |
स शब्देन पिबेत् मद्यं न कुर्यात् पात्रसंकरं ||

पात्रस्यां शब्दयं मद्य पूर्णं त्र्यशंतुरीयकं |
नाना न्यान्यं ताडयेत् पात्रं न पात्रं ताडयेदधः ||

साधारे नोद्धि प्रदं || १ ||

Fओलिओ १११ नोत् fओउन्द्

११२अ)

सर्वाम्नाय कलाकलापकलितं कौतुहल द्योतकं चन्द्रोपेन्द्रशम्भुवरुण 
ब्रह्मादिभि सेवितं |
ध्यातं देव गणै मोक्षार्थिभिः सर्वदा लोकानामति वर्द्धनं सुखकरं 
पात्रं द्वितीयं नमः || २ ||

मद्यं मांसकमत्स्यकं हरिहर ब्रह्मादिभिः पूरितं मुद्रामैथुन 
धर्मसुखदं क्षाराम्लतिक्ताश्रयं |
आचार्यार्चितमष्टभैरव कलान्यासेन संसोधिपायात् 
पञ्चमकारसंयुतमिदं पात्रं तृतीयं नमः || ३ ||

आविर्भूत स गोलकुण्डसुखदं ब्रह्मादि रुद्रार्चितं नीराज्यं प्रथमो गजात 
कुसुमं दिव्याधि कूटं परैः |
मच्छोच्छाममुत्तमोत्तमरसंसंस्यव्यादिव्यामृतं भूयः 
पंचकमुक्ति कामकमिदंपाचतुर्थं मुदे || ४ ||

११२ब्)

आधारे भुजगाधिराजवलये पात्रं मही मण्डलं मद्यं सप्तसमुद्रवारि 
पिशितं चाष्टौ च दिग्दन्तिनः |
सोहं भैरवमर्चयन् प्रतिदिनं तारागणैरक्षितं आदित्य प्रमुखैः 
सुरासुरगणैराज्ञा करैः किं करैः || ५ ||

च्छत्रं चामर भद्रपीठ परमानन्दायितं दायिनं रामाराज्य 
मनोहरसुखरंसायुज्य सामाज्यदं |
नानाव्याधि भवान्धकार हरणं जन्मान्तरं नाशनं श्रीमत्सुन्दरि 
तर्पणेन्द्र वरदं पात्रं च षष्ठं भजेत् || ६ ||

जाग्रत् स्वप्न सुषुप्ति तुर्यपुरतो चैतन्य साक्षात् प्रदं विद्युद्भास्कर वह्नि 
चन्द्र धनुषजातिः कथाभाषितं |
इडापिंगलमध्ये गात्रिवलया सत्कुण्डली चोर्द्ध पात्रं सप्तमपूरणेन 
तनुनानन्दोधिकः पातुमां || ७ ||

११३अ)

खड्गं पादुकमंजनं च गुटिकं सारस्वतं सास्वतं सत्पदं 
मृत्योर्वंचनमुग्रकार्य ग्रहनं देह स्थिरः कारणं |
पायात् सिद्धिकरं मनः स्थिरकरं वश्यं जगघोषितां पात्रं चाष्ट 
ममष्टसिद्धिकरणं प्रौढ प्रसन्नं सदा || ८ ||

सर्वानन्द करं सदा शिवपदे द्वद्वैक मुक्तिप्रदं साम्राज्यं सुखदं 
मनोरथ करंत्व ज्ञानविध्वंसनं |
आयुः कीर्तियशोविवर्द्धनकरं संसारमोहच्छिदं पात्रं श्री 
नवनाथशक्ति नवकं प्रौढ प्रतीपादितं || ९ ||

त्रिपात्रं पंच पात्रं वा सप्त पात्रमथापि वा |
नव पात्रं पिबेद् वापि षोडशार्द्धं पिबेन हि ||

यावन्न चरते दृष्टिर्यावन्न चरते मनः |

११३ब्)

तावत्पानं प्रकूर्वीत पशुपानमतः परं ||

पूर्णाभिषेक युक्तानां पानन्दे विनिगद्यते |
कराभ्यां पात्रमुद्धृत्य स्मरन्मूलञ्च पादुकां ||

आगलान्तं पिबेन्मद्यं समुक्तां नात्रसंशयः |
पीत्वा पीत्वा पुनः पीत्वा यावत् पतति भूतले ||

उत्थाय च पुनः पीत्वा पुनर्जन्म न विद्यते |
आनन्दा भृययते देवीमूच्छया भैरवः स्वयं ||

वमनाःत्सर्वदेवासु तस्मान्त्रितयमाचरेत् |
ब्रह्मज्ञानी कुलाचारे सुरापीत्वा स्खलन्मुहुः ||

भूमौ पतति तस्यांगे खगन्ति यदि रेणुवः |
तावत् कारं रेणु संख्यं ब्रह्मलोके समोदते ||

पीत्वा पीत्वा जपित्वा च मुक्तः कोटि कुलैः सह |
ब्रह्मलोके वसेद् देवि सत्यं सत्यं न संशयः ||

११४अ)

तत्रैव व्याप्ति माप्नोति न पुनः प्रपतेद्विह |
पीत्वा च पूजयित्वैशामीशत्वं लभते ध्रुवं ||

तत्रैव लयमाप्नोति पुनर्नैव निवर्तते |
तत्र मत्तेषु वीरेषु कार्याकार्यं न विद्यते ||

तत्र यद्यत् कृतं कर्म शुभं वा यदि वा शुभं |
तत्सर्वं देवता प्रीत्यै जायते नात्र संशयः ||

जल्पोजपफलं तन्द्रा समाधिरभिधीयते |
विक्रिया पूजनं प्रोक्तं च्छर्द्दिगं भैरवो वलिः ||

मुक्तिः स्माच्छक्तिसंयोग स्तोत्रं तत्कारभाषणं |
न्यासो वयव संस्पर्शो भोजनं हवन क्रिया ||

ध्यानं तु वीक्षणं प्रोक्तं शयनं वंदनं भवेत् |
तदुल्लासकृतानां च या चेष्टा सा च सत्क्रिया ||

कार्या कार्य विचारन्तु यः करोति स पातकी |

११४ब्)

एतच्चक्र गता वीरा विज्ञयाः परयोगिनः ||

येनाप्नुवन्ति मनुजाः साक्षाद् भैरवरूपतां |
संमोदकोपशमनं पतनोट्तान नर्तनं ||

वेणुवीणादि वाद्यं च कविता रचनादिकं |
नोदनं भाषणं पातः समुत्थानं विजृम्भवं ||

गमनं विक्रिया देवि योग इत्यभिधीयते |
विकृतिं मनसो हित्वा ये पाल्लासः प्रवर्तते ||

तदा तु देवता भावं भजन्ते योगि पुंगवाः |
कौलिकाम्भैरवा वैशान्या चानिन्दंति मूढधीः ||

तन्नाशयंभ्यसंदेहो योगिन्यो नात्रसंशयः |
यद्यद्वक्तिमदावेशादूद्भुतं कौलिकौजनः ||

तत्तद्भवस्यसंदिग्धं शुभं वा यदि वा शुभं |
तारो नमो भगवति मद्यमांसविहारिणि ||

११५अ)

रति प्रिये चक्र देवि वद कौलिक वल्लभे |
सत्यं मनो गतं मद्य त्युक्त्वा मद्यं पलान्वितं ||

प्रदद्यात् कौलिके भ्यस्तस्तन्मताः प्रव्रुवन्तिते |
तत्र कश्चिद कौलञ्चन्नसास्फुरंति भारती ||

नन्दिन्देन्न हसेत् कुप्येच्चक्रे मधु मदाकुलान् |
एतच्चक्र गतां वर्ता वहिर्नैव प्रकाशयेत् ||

तेभ्यो द्रोहं न कुर्वीत नाहितं च समाचरेत् |
भक्त्या संक्षयेत् तान्वै गोपयेच्च प्रयत्नतः ||

चक्रे च प्रमदां दृष्ट्वा चिन्तयेद् देवताधिया |
मोदते वन्दते भक्त्या स गच्छेद्योगिनी पदं ||

प्रवृत्ते भैरवी चक्रे सर्ववर्णा पृथक् पृथक् |
स्त्रियोथ पुरुषः षण्डाश्चाण्डालो चाद्विजोत्तमः ||

चक्र मध्ये न भेदोस्ति सर्वे देव समाः स्मृताः |

११५ब्)

चक्रमध्ये गताः सर्वे पुरुषा शिवरूपिणः |
स्त्रियः सर्वाश्च पार्वत्यस्तस्माद् भेदं न कारयेत् ||

कामुको न स्त्रियं गच्छेदनिछन्तीमदीक्षितां |
सद्यः संस्कारसंशुद्धां विहितत्वाद्व्रजेत् स्त्रियं ||

सहस्र चक्र पूजातोराज्य भ्रष्टो नृपो भवेत् |
पंचाशद्भिश्च पुत्रप्तिर्निरोगो दशभिर्भवेत् ||

यस्य चक्रस्य पूजायां रतास्खालति चांगना |
अवश्यं सार्वभौमोसौ वर्षमध्ये भविष्यति ||

यथेप्सित प्रिया प्राप्त्यै पंचधा पूजनं चरेत् |
सप्तभिः स्याद्धन प्राप्तिश्चक्र पूजा विधिस्त्वयं ||

भगिनी वा सुतां भार्यां यो दद्यात् कुलयोगिने |
मधुमत्ताय चक्रान्ते तस्य पुण्यं न गण्यते ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमे विंशपटलः || २० ||


११६अ)

अथ नैमित्तिकमाह ||

श्रीमहाकाल उवाच ||

एतावान्नित्य पूजाया विधिरुक्तो मया तव |
नैमित्तिकानि काम्यानि सांप्रतत्वं निशामय ||

निमित्तं किंचिदुद्दिश्य यदा याति सुरेश्वरि |
तन्नैमित्तिकमुद्दिष्टं नित्यवत् तदपि प्रियं ||

कामनां कामपि स्वीयां चित्ते कृत्वा प्रवर्तते |
तत्काम्यमिति निद्दिष्टं कामनाफल साधकं ||

तत्रापि प्रथमं वक्ष्ये कर्मनैमित्तिकं शिवे |
नैमित्तिका श्रपि प्रायो विज्ञेयं नित्यवद्बुधैः ||

यस्तु नैमिर्तिकीं पूजां निमित्तत्वैरूपस्थितां |
कुरुते नित्य पूजा च दज्ञानपरिवृंहित ||

तस्मात् पापतरैः को वा कालिका द्वेष भाजनं |

११६ब्)

अंगहान्यापि नित्यस्य न हानि रूपकल्प्यते |
नैमित्तिकस्याद्गहा निःफलहानिः प्रजायते ||

तस्मात् सांगं प्रकर्तव्यं श्रास्त्रं दृष्ट्वा गुरुक्रमैः |
अंगानिकानि विच्चास्याः पात्राधिक्यं शिवावलिः ||

पंचायतेनरीतिश्च मन्त्रपार्थक्यमेव च |
पूजा वलिः पशु वलिः पूजाया क्रममेव च ||

धूपदीपादि संभारंः शक्तिपूजा जपोदशः |
नित्य पूजासुसंत्येव यद्यप्येतेषु केचनः ||

स्यान्नित्स नैमित्तिकयो भिर्न्नारीभिस्तथापि हि |
सरद्वासन्तिकी पूजा तथा चैवोपरागिकी ||

निमित्तत्वेनाभ्यूपेता तेन नैमित्तिकी मता |
एतयोरणनुष्टानाज्जायतेन च नित्यता ||

नाना तंत्रोदिताः सन्ति प्रधानंन्तत्र तन्मतां |

११७अ)

एवं सर्वत्र बोद्धव्यं सर्वेश्वेवनित्तिषु |
शुद्धा नैमित्तिका पूजा प्रोक्ता विंशति भेदिका ||

पर्वानि च महाप्रेता व्यतीपातः स वैधृतः |
मन्वादयो युगाद्याश्च वेदांगं देवता भवं ||

पुष्पाञ्चर विवाराञ्च त्रिगुरूणां स्वकीयकं |
जन्माहश्चापि दीक्षाया दिवसं नवरात्रके ||

चन्द्रसूर्यो परागौ च सूतसंस्कार एव च |
तीर्थयात्राभिगमनं तथा चागमनन्तरं ||

पीठे पीठगमे पुण्य लाभे होमे व्रतोत्सवे |
उत्पातानां दर्शनं च बन्धमोक्षो रिपून्नतिः ||

रोगेष्वापत्सूदोषेषु दुःसंगे दुर्निमित्तके |
ग्रहपीडाराजभयं शान्तिरत्युदयंत्तथा ||

एवं नाना प्रकारेण निमित्तानीरितानि ते |

११७ब्)

दमनारोपनं नाम पवित्रारोहणन्तथा |
अन्तर्भवन्ति कृत्येषु तिथी नामे च पार्वति ||

तिथि पर्वाणि कथ्यन्ते येषु नैमित्तिकार्चनं |

अथ कुलवारादि निर्णयः ||

कुलवाले कुलाष्टम्यां चतुर्दश्यां विशेषतः |
योगिनी पूजनं तत्र प्रधानं कुलपूजनं ||

रविश्चंद्रो गुरुः सौरिश्चत्वारस्त्व कुला मताः |
भौमशुक्रौ कुलाख्यौ तु बुधवारः कुलाकुलः ||

द्वितीया दशमी षष्ठी कुलाकुलमुदाहृतं |
कुलानिसमधिच्छ्यानि तच्छेषान्य कुलानि तु ||

अष्टमी नवमी चैव तथा चैव चतुर्दशी |
उभयोः पक्षयोरेता पूर्णिमा दर्श एव च ||

संक्रामाद्वादश तथा चत्वारस्तेष्वपीरिताः |

११८अ)

अयने द्वे द्वे विषुवे षडशीति चतुष्टयं ||

चतुष्कं विषुवत्याश्च नैते पूर्व समा प्रिये |
श्चाद्येश्चराणां चत्वारो द्विभूपाणान्ततः परं ||

ततः स्थिराणां तावन्तो येषां पुण्योदयः शुभः |
व्यतीपातो वैधृती च तिथीनां क्षय एव च ||

चतस्रोपि युगाद्यास्तामहापुण्यफलप्रदाः |
शुक्ला तृतीयाराधी पातादृगूर्जनवम्यति ||

भ्राद्री त्रयोदशी कृष्णा तापसा दर्श एव च |
शुक्ला सप्तमी कृष्णा रविवारेण संयुता ||

अष्टमी सौम्यसहिता दशमी गुरुणापि च |
षष्ठी भार्गवसंयुक्ता शनिना च त्रयोदशी ||

वैशाखी सप्तमी शुक्ला ज्येष्ठी या च चतुर्थ्यपि |
ज्येष्ठस्य शुक्ला षष्ठी च दशमी गुरुनापि च ||

११८ब्)

श्रावणी पञ्चमी कृष्णा शुक्लापंचम्यपि प्रिये |
द्वितीया तिथिमारभ्य तिथि स्याद् यावदष्टमी ||

शुक्लपक्षे तु भाद्रस्य तिथयः सप्तपुण्यदाः |
सामान्येताष्टमीत्वेन पर्वत्वे प्रत्युपस्थितो ||

दुर्गाष्टमी विशेषेण दुर्गाप्रीति प्रदा तिथिः |
दुर्वाङ्कुरारोपणाख्यं मौलेया अत्र कुर्वते ||

अरभ्येवाष्टमी कृष्णां यावत् स्याद् दशमीसिता |
अष्टादशेमास्तिथयो देवी प्रीतिकराः स्मृताः ||

तिस्रो विशेषतः पुण्याः सप्तमाद्यावरानने |
सर्वै निवर्त्यते यासुशारदीयो महोत्सवः ||

त्रयोदश्यादयस्तिप्रस्तिथयः कार्तिकस्य तु |
कृष्णपक्षे वरारोहे स्युरनन्तफल प्रदाः ||

११९अ)

फले त्रयोदशी नाम्नाऽघोराख्या चतुर्दशी |
दर्शे तु सुखरात्र्याख्या अथवा दीपमालिका ||

प्रतिप्रद्वाहुले या च सितातस्यां यजेच्छिवां |
शुक्लाष्टमी तु गोष्ठाख्या सा भूरिमुकृत प्रदा ||

युगाद्या नवमी प्रोक्ता तस्यां जागर्ति कालिका |
अतस्तु पूजाविस्तारः कार्यास्तस्याम्विशेषतः ||

अथ तिथिनिर्णयः ||

तिथीनां निर्णयं वच्मि सुक्ष्मांतां न तु विस्तरात् |
नैमिर्तिकीषु पूजासु तिथयो यानिरूपिताः ||

ग्राह्यानिशीथ व्यापिन्यः पक्षयोरुभयोरपि |
प्रशस्तमर्द्धरात्रं हि भगवत्यर्च्यने मुदा ||

योगोनिशीथेन यदा तिथीनां नैव जायते |
तदा विवेकः कर्तर्थो द्वयोरेव हि पक्षयोः ||

११९ब्)

यासूदितो रविः शुक्ले तिथय विहितां |
कृष्णया स्वस्तमायाति सामान्योयन्विधिर्मतः ||

मुहुर्तमात्रादधिकाया तिथिः शुक्लयोक्षिकी |
सा स्नान दान पूजादौ विहितत्वेन गृह्यते ||

न्यूनामुहुर्त मात्राद्वा मुहुर्तेनमितापिता |
तिथिः कालमतत्येन सा न ग्राह्या कदाचन ||

यावती या तिथिस्तिष्टेत्तावत्यां तदुरीरिता |
क्रियारत्य समाप्तव्या तत्तत्कर्मोपयोगिनी ||

कृष्णप्येवं यदा सा तु तिथिः कालेन युज्यते |
तदा तद्विहितं कर्म कार्यं रात्रौ दिनेपि वा ||

निशीथ योगा भावे तु पक्षयोरुभयोरपि |
पूजादिकं तु कर्तव्यां पूर्वाह्नेनापराह्नतः ||

देवानामिह पूर्वाह्ने मध्याह्ने तु तृणां भवेत् |

१२०अ)

अपराह्नः पितृणां स्याः देवं धर्मविनिर्णयः |
तिथि द्वेध विचाराय मधुना वै विरुप्यते ||

दितद्वयोपि चेल्लन्या पूर्वाह्न व्यापिनी तिथिः |
पराविद्ध्ये पूर्वविद्धो तिथ्या नैवाद्यता क्वचित् ||

चतुर्थी सहिता कार्या तृतीयांतद्वितीय या |
चतुर्थी पूर्वविद्धै च कर्तर्व्यार्चन वासरे ||

पंचम्यां सहितां कुर्वन सद्यो नश्रु सान्वयः |
चतुर्थ्या सहिता कार्या सर्वदा कालिकार्चने ||

सप्तम्या सहिता षष्ठी प्रसस्ता सर्वकर्मसु |
षष्ठी विद्धो प्रकर्तव्या सप्तम्मन्मत्र वासरे ||

नत्वाश्विने तु शारद्यां पूजायां जगदीश्वरिः |
पक्षद्वयोप्यष्ठमी तु विधातव्या परान्विता ||

१२०ब्)

अष्टम्या सहिता कार्या नवमी पुण्यदा तिथि |
नवम्या दशमी विद्धा सर्वसौख्य करी मता ||

नैकादशी दशा विद्धा कर्तव्या भूतिमिच्छता |
नैकादशी द्वादशी च न द्वादश्यां त्रयोदसी ||

चतुर्दशी प्रकर्तव्या त्रयोदश्या समन्विता |
अमापरयुता कार्या चतुर्दश्या न योजिता ||

इति देव्यर्चन विधौ तिथि कर्तव्यतेरिता ||

अथ वीररात्र्यादि निर्णयः || 

देव्युवाच ||

देवेश श्रोतुमिच्छामि वीररात्र्यादि निर्णयं |
वीररात्रि महारात्रिः काललात्रिस्तथैव च ||

मोहरात्रिर्घोररात्रिः क्रोधरात्रिस्तथैव च |
शिवरात्रि दिव्यरात्रि दारुणा च यथा क्रमात् ||

श्रीभैरव उवाच ||

कथ्यते परमेशानि शृणु सा वहितोद्भव |

१२१अ)

चतुर्दशी संक्रमश्च कुलकुंकुलावासरः |
अर्द्धरात्रौ यथायोगा वीररात्रिः प्रकीर्तिता ||

शुक्लाष्टमी चाश्विनस्य नवरात्रं तु तस्य वै |
महारात्रिर्महेशानि कालरात्रि शृणु प्रिये ||

दीपोत्सव चतुर्दश्यां त्वमाया योग एव च |
कालरात्रिर्महेशानि ताराकाली प्रियंकरी ||

जन्माष्टमी महेशानि मोहरात्रिः प्रकीर्तिता |
मासि मार्ग शिरे प्राप्ते कृष्णाष्टम्यां महेश्वरि ||

महाकालः स्वरूपाय घोररात्रिः प्रकीर्तिताः |
चैत्रमासि नवम्यां च शुक्लपक्षे च भूसुते ||

क्रोधरात्रि महेशानि तारा रूपा भविष्यति |
प्राप्ते फाल्गुणके मासि कृष्णैकादशिका तु या ||

भृगुभौमयुता चेत् स्यादवलारात्रिरीरिता |

१२१ब्)

ज्येष्ठीया दशमी शुक्ला दशयोगसमन्विता ||

अमा भौमसमायुक्ता संक्रमेण समन्विता |
कुल ऋक्षसमायुक्ता ग्रहणं यदि चेद्भवेत् ||

तारा त्रिस्तुसंप्रोक्तं भाग्यादेव तु लभ्यते |
फाल्गुणे कृष्णपक्षे तु त्यर्द्धरात्रौ भृगौ शिव ||

शिवरात्रिस्तु संजाता सर्वसिद्धि प्रदायिनी |
ज्येष्ठी या दशम्ये शुक्ला भृगुवासुरसंयुता ||

दशयोगसमायुक्ता रात्रावेकादशी यदि |
सा तिथिर्दिव्यरात्रिश्च कीर्तिता परमेश्वरि ||

तृतीया माधवे शुक्ला कुलचालक्षसंयुता |
दारूणा कीर्तिता देवि सर्वसिद्धिश्वरी परा ||

अथ चान्द्रादि मासः परिग्राह्या शौचादौवसुरेश्वरि |
राशिक्रमेण या मासौ विवाहादौ सहि स्मृतः ||

१२२अ)

ऋणादान प्रयोगेन श्रावनश्याध्वनादिषु |
शान्तिके पौष्टिके वापि नाक्षत्रो मास ईष्यते ||

इन्द्राग्न्येराहुतिर्यत्र दीयते सुरवन्दिते |
मासस्यादिः स विज्ञेयो व्रतारंभादि कर्मणि ||

भोमाग्नीषो मयोर्यत्र मासमध्यक उच्यते |
पितृणामाङ्क कर्म यदा निर्वहति प्रिये ||

अन्तो मासस्य विज्ञेयः प्रतिमासमियं क्रिया |
नैमिर्तिकार्चने कालाः प्रातर्मध्याह्नसंगवाः ||

प्रदोषरात्री विघेशर विविक्तीशशक्तिजाः |
विहितं कालमूलंघ्य या काचि क्रियते क्रिया ||

तया किंचित् फलमपि जायते सुरवन्दिते |
वित्तराशस्तथा यासौ भवतीत्याहुरागमाः ||

१२२ब्)

तस्मात् काले प्रकर्तव्यं कर्मस्वर्गा फलार्थिभिः |
यथाकालं यथाश्रद्धा यथाद्रव्यं यथोचितं ||

यथावलं यथा देशं तथा पूजां समाचरेत् |
नैमित्तिक महाकृत्यश्चः कर्तव्ये सुरेश्वरि ||

एकवारं हविष्यान्नं भुंजीत विजितेन्द्रियः |
मलीमशांशुभ्यासंक्षौर कर्मधरोषितां ||

मूर्तिपीठादि संसृष्टिं तत् प्रासादे विलेपनं |
पूजापात्रा हि संशुद्धिन्ततोद्द्रव्यैर्विशेषतः ||

नैमित्तिक क्रियायां हि षडेतानि समाचरेत् |
धूमोङ्गारे दन्तरक्ते सूतके च गलद्वणे ||

पूजापूर्वं मैथुनं च स्त्रीद्विजा क्रोशने तथा |
नैमित्तिकं न कुर्वीत कुर्वन्नैवाप्नुयात् फलं ||

कौलाचाररतः सर्वान् योषितश्चा कुलाध्वगाः |

१२३अ)

निमन्त्रयीत यत्नेन सर्वैषां प्रथमं गुरुं ||

नैवेद्य धूपदीपानां कुर्याद् यत्नेन संभृतिं |
विशेषतश्च पुष्पानां माल्यानां च वरानने ||

रजन्यां दिवसे वापि विहितार्चन संभुतिः |
कत नित्य क्रियोदर्भ पाणिः श्रुतिरन्यधीः ||

अपनीय सुनादीन गन्धादीन् स्थापयेत् पुनः |
पूर्ववत् सर्वपात्राणि प्रक्षाल्य च सुरेश्वरि ||

मृद्वासने सुखासीनो यथा विभव कल्पिते |
प्राचुर्यं वकुलानां च वैशाखे मासि कारयेत् ||

नागकेशरपुष्पानां ज्येष्ठमासि समाचरेत् |
भूरीष्टता विधातव्या वंधूकस्याश्विने पुनः ||

अगस्त्य कुसुमानां हि भूरितामूर्ज आचरेत् |
आधिक्य विश्वपत्राणां मार्गशीर्षे समाचरेत् ||

पौषे दुर्वाङ्कुराणां हि संदोहोति फल प्रदः |

१२३ब्)

कौन्दस्तोमौ मघमासे सर्वकल्याणदायकः |
फाल्गुणे माधवी पुष्पं सर्वसिद्धि प्रदायकं ||

चैत्रेऽशोकस्य कलिका कलिकार विनाशिनी |
मालती यूथिका चैव दमनं कर्णिकारकं ||

कुरुण्ठकं कुरुवकमम्लानं पातलान्तथा |
नवमालिर्क पुष्पं * तथा चैवाति मुक्तिदं ||

एकादशैतानि सदा कुसुमानि वरानने |
माघस्य वाथ पौषस्य कशोर्केण युतो यदि ||

व्यती पातश्रवण भयोषादर्द्धो वयो भवेत् |
युगाद्या कोटिभिस्तुल्या विज्ञेया सा महातिथिः ||

अन्तफल प्रदन्तत्र च वलिं दत्वा विधानतः |
धनधान्य सुतान् प्राप्य देहान्ते मोक्षमाप्नुयात् ||

माघ शुक्ला तृतीया च वरनाम्नाभिधीयते |

१२४अ)

अत्रार्चिता कालिका हि कन्याभ्यो वरमृच्छला ||

कारस्य कन्या च कुंभकारस्य कन्यथा | 
कन्याष्टकमिदं प्रोक्तं कुलाष्टमथा शृणु ||

राजवेश्या गुप्तवेश्या देवदेश्या विलासिनी |
नृत्यपात्री तीर्थवेश्या कुटिनीव्यभिचारिणी ||

पंचलिंग हतावेश्या दशलिंगा भगेश्वरी |
पञ्चविंशति लिंगा च लिंगं तुष्टाः प्रकीर्तिता ||

पंचाशलिंगसंयुक्ता लिंगसिद्धाः प्रकीर्तिता |
शतलिंगा भगानन्दा सहस्राभगसुन्दरी ||

असंख्या लिंगसंयुक्ता भगब्रह्म परामता |
कुलाष्टकमथेदानीं शृणु पार्वति तत्वतः ||

मध्ये लिंगा महेशानि भगमाजा महोत्तमा |

विश्वलिंगा सर्वयोनि सर्वस्मादपि चोत्तमा |

१२४ब्)

कुलाकुलाष्टके देवि द्विविध परिकीर्तिते |
राजवेश्यादिका युग्मं गोपयश्च यथादिकं ||

मात्रा पूत्री तथा पौत्री स्वसारवैस्तुषातुया |
कालिके केलि कुंची च भातृजा तथाष्टमी ||

कुलाष्टकमिदं प्रोक्तं सर्वसिद्धिं प्रदायकं |
तरुणीं सुन्दरीं रम्यां चंचलां कामलोलुपां ||

गुरु भक्ता मन्त्रयुक्तां सर्वलक्षणसंयुतां |
ईदृग्विधां समानीय प्रसून तुलिकोपरि ||

कुचौ तु कलशौ प्रोक्तं सामान्यार्घ्यन्तु नाभिका |
भगध्वजै विषैशाघ्यौ त्रिकोणं यन्त्रमीरितं ||

गमागमा वृत्तिरुक्ता पुष्पप्रहसितं स्मृतं |
आलायस्तु तपः प्रोक्तं न्ववलोकवरः स्मृतः ||

क्रोधस्तु निग्रहः प्रोक्ते करग्राहो भयं भवेत् |

१२५अ)

तस्याः पादप्रमारस्तु पृथिव्यास्तु प्रदक्षिणा ||

चुंवनं स्तोत्र पाठोत्र कुचधारस्तु सत् क्रियाः |
गलपादस्य निक्षेपः सिंहासनमितीरितं ||

विपरीतं दोलिकाख्या पूजा प्रोक्ता महेश्वरि |
विसर्जनं वीजपातो मुद्रात्वा लिंगनं भवेत् ||

क्षौष्टसंचुंवनं देवि खेचरी योग ईरिताः |
कपोलचुंवनं देवि गुटिका परिकीर्तिता ||

ललाटे चुम्वनं देवि पादुकापरिकीर्तिता |
नेत्रसंचुम्वनं देवि अंजनं परिकीर्तितं ||

करसंचुंवनं देवि खड्गसिद्धिः प्रकीर्तिता |
योनिसंचुवनं देवि मनोरथ मयी शतिः ||

जिह्वा प्रदानं देवेशि कालवंचनमीरितं |

१२५ब्)

रससंलेलिनं देवि ब्रह्मरूपं न संशयः ||

आलोचने पृथिव्यास्तु देवता दर्शनं भवेत् |
तत्संगिना सदाभाव्यं तामालोक्य जपेत् सदा ||

कोटि ब्रह्माण्डदानादि एकतं परिकीर्तितं |
तस्याश्वलोकनं देवि सर्वश्रेष्टतरं भवेत् ||

तपः स्यात् कोटितीर्थेषु योगानामपि कोटयः |
देवालयानामभ्यं कृतं येन निरंतरं ||

तेनेदं प्राप्यते देवि दर्शनं विंदुरूपिणः |
ब्रह्मणो दर्शनं देवि शब्दब्रह्म महत्तरं ||

चंद्रामृतंराहु भीत्या तथा स्वर्गामृतं पियत् |
राक्षसानां तु संभीत्या क्षोष्टे योनौ विराजिते ||

चंद्रामृतं चाधरोष्ठे योनौ स्वर्गामृतं प्रिये |
सदा तिष्ठति देवेशि ज्ञानास्सिध्यति नान्यथा ||

अज्ञाराद्विषरूपं स्यान्नात्र कार्या विचारणा |

१२६अ)

मुखे हालाकरे माला योनिशाला च चक्षुषि |
हुदयेस्त्री करालातु दीपमाला गृहांगणे ||

न करोति परं यस्तु स कथं मम पूजकः |
संयोगो गृहेनं देवि महाकल्पांततोपि च ||

सूर्यग्रहो यथा योगे विपरीते निशाकरे |
तयायेदुच्यते वाक्यं तद् देव कारये प्रिये ||

तदा योगे समालब्धे योगे यदाचन |
पुरुषस्य न जातो हि तेन सः क्रीडते मुहुः ||

ग्रस्तास्त स तु विज्ञेय सर्वश्चोत्तमोत्तमः |
स्वयं योगे समालब्धे स्वस्य पूर्वं तु स च्युतिः ||

तया कार्यं समाचर्यं तस्याः पातो न जायते |
ग्रस्तोदयः स विज्ञेयाः सर्वसिद्धि प्रदायकः ||

१२६ब्)

इदं रहस्यं यत्प्रोक्तं दिवायोगं शृणु प्रिये |
स्वस्थ क्रमेणैव तस्य तस्यास्नार्द्धो दयोद्भ मतः ||

महोदयः स्वयोगे स्याद्वार्तादशहरः स्मृतः |
तद्वार्ताक्षप्यरूपाख्यास्तृतीयः परीकीर्तितः ||

इति संक्षेपतः प्रोक्तं विशेषं शृणु पार्वति |
मास द्वादसकं देवि क्रमेण परिकीर्तितं ||

शतयोगे महेशानि महासाम्राज्यमीरितं |
दिव्यादीनामिति प्रोक्तं दशूना शृणु चापरं ||

राज्यं शृणु महेशानि सूर्यचन्द्र क्रमाद्विचा |
दर्शवा पूर्णिमायाम्वा राहुसूर्यनिशा करौ ||

संच्छ्रादयति देवेशि ब्रह्मणो वरदानतः |
भूमिच्छायानुगश्चन्द्रः चन्द्रशोर्क कदाचन ||

एकरासावेकभेचायदातोभ्यां निलस्वयं |

१२७अ)

सति योगे सप्तमे वाराकादर्शावसानतः |
ततो परापगो भवति कोटि पुण्यफलप्रदः ||

सूर्य भेदत्रयं देवि चन्द्रे भेद त्रयं तथा |
सूर्योपरागोग्रत्तास्तस्तथाग्रस्तोदयः स्मृतः ||

चंद्रेपि भेद त्रितयं शाक्तोवपि त्रिधा त्रिधा |
सार्द्ध द्वयं गुरोत्तरं ग्रस्तत्वं परिकीर्तिते ||

स्नाने जपे तथा होमे दाने श्राद्धोंविकार्चने |
समहान् पुण्यकालो हि विज्ञातव्यः सुरेश्वरि ||

अहोरात्रोपितः पूर्वं ग्रहणे चन्द्रसूर्ययोः |
जपित्वाभ्यर्च्य वा देवी दानदत्वा तथैव च ||

कृत्वा श्रार्द्धं विधानेन सर्वपापै प्रमुच्यते |
यद्यत् करोतितते काले तस्या दक्षयं हि तत् ||

धनदोप्यत्र पुण्येन मोदने ब्रह्मणा सह |
भास्करस्य च चंद्रस्य ग्रहणे प्रत्यूपस्थिते ||

१२७ब्)

आपः कौप्यापि देवेशि गंगाजलसमाः स्मृताः |
तस्याच्छतगुणं ज्ञेयं सारसं सलिलं शुचि ||

तस्मात् सहसस्रगुणितं नादेयं परिकीर्तितं |
तस्मात् कोटि गुणं ज्ञेयं गांगेयं पावनं महत् ||

स्नानात् सहस्रगुणितो होमो ज्ञेयो विचक्षणैः |
होमाच्छतगुणं श्राद्धं श्राद्धाच्छतगुणा जपः ||

जपात् सहस्रगुणितं दानमाहुर्मणीषिणः |
दानात्कोटिगुणा पूजा भगवत्या विशिष्यते ||

तत्र नैमिर्तिकी पूजा कार्यातित्या कदापि न |
पूर्वेद्युरुपवासे तु पूजाकोटि गुणा भवेत् ||

उपोषणस्या सामर्थ्ये पूजा लक्षगुणा मतां |
चंद्राक्कौ तमसाग्रस्तौ दृद्धैवार्चांसमारभेत् ||

अदृष्टे तु ग्रहे देवि सर्वविफलमीरितं |

१२८अ)

न तत्र प्रत्ययात् स्वस्य प्रत्ययो देवकर्मणि |
स्नाने दाने जपे होमे श्राद्धेर्चार्यां प्रतिग्रहं ||

दर्शना नन्तरं दृणांमधिकारो न चान्यथा |
अन्तर्दृष्टे तु ग्रहे देवि मध्यग्रासे महेश्वरि ||

मेघाच्छन्ने मुक्तिहीने स्नानदानादिकं चरेत् |
जपमात्रं विधातव्यं मध्यग्रासे तु सूर्यके ||

ग्रस्तोदयं समारभ्य ग्रस्तास्ते परमेश्वरि |
शास्त्रं दृष्ट्वा समालोक्य स्नानदानादिकं चरेत् ||

कदालग्नं कदामुक्ति सर्वज्ञात्वा प्रयत्नतः |
स्नानदानादिकं कार्यं नान्यथा शांकरं वच ||

स्वराशितो वरारोहे त्रिषष्ठ्यैकादशे ग्रहे |
सदोषे पश्यतोराहुमिति तत्रापदोषता ||

यतः फलानां वाहुल्यं दोषाणमल्पना तथा |

१२८ब्)

जायते तः प्रकर्तव्यमवश्यं राहु दर्शनं |
नाडीभाष्टमचन्द्रादि दोषाणामपनुत्तये ||

किंचिद् दानं प्रकर्तव्यं तत् तद् विघ्नोपशान्तये |
उद्धृत्ताये मया प्रोक्ताः काली मन्त्राः शुचिस्तिते ||

तेषामेकोप्यकवारं जप्तश्वेद्राहु दर्शने |
पापानि नाशयेत्येवं कोटि जन्मकृतान्यपि ||

षोडशार्णं सप्तदशीमेकवारं य उच्चरेत् |
सप्तद्वीपावती पृथ्वी दानस्य फलमश्रुते ||

तस्माद् विशेषतः कार्यो जपः पूजा समन्वितः |
पुरश्चरण मन्त्रैव गौणं कुर्वि केचन ||

कर्मैकं कार्यमेतस्मान्तते पूजाधिकारिणः |
आवश्यकतयातैस्तु प्रकर्तव्यमुपोषणं ||

पूजाकर्तनमुख्यन्तत्कृते तु फलभूरिता |
यामत्रयं न भोक्तव्यं चन्द्र * हणपूर्वतः ||

१२९अ)

सूर्यग्रहणतः पूर्वं प्रहराणां चतुष्टयं |
राहुनिर्मुक्तमरूणं तथैव रजनी करं ||

दृष्ट्वैव भोजनं कुर्यादन्यथा नारकी भवेत् |
ग्रस्तास्तौ च दुभौस्मातामथवाचनिमीलितै ||

दिवारात्रमुपोषैव ततोऽग्नीयाद्यथा क्रमं |
अत्र केचिदपीच्छंति भवशास्त्र विमोहिताः || 

उपवासं प्रकुर्वीत ग्रस्तास्ते परमेश्वरि |
शास्त्र दर्शस्तु संदर्शः प्रत्यक्षे पूर्णरूपता ||

दिव्यानामपि देवेशि अंगुल द्वयतो भवेत् |
उपवासं त्रिरात्रं तु शैवानीं परिकीर्तितं ||

विष्णुगाणपसौराणां द्विरात्रं परिकीर्तितं |
शाक्तानां पूर्वरात्रं तु पुरश्चर्या युतो भवेत् ||

पुरश्चण हीनानां पूर्वमेततन्मया तव |

१२९ब्)

चांद्रे स्वायंभुवे देवि द्विरात्रं परिकीर्तितं |
नोपवासं प्रकुर्वीत जीवपुत्रो हि कचिहिते ||

नैमित्तिकं द्वयं यत्र तत्राल्पं काम्यवाचकं |
अविधाय नरोयस्तु विमुक्तस्नानमीश्वरि ||

भुक्ते स केवलं मद्यं भुक्ते विश्व स केवलं |
श्राद्धकृद्धोम कृद्वासि दानकृज्जपकृच्च वा ||

निवर्तित प्रात्यषिकः कलाकांक्षी स्थितो भवेत् |
ग्रहं दृष्ट्वाशु च स्नात्वा मर्तत्कम समाचरेत् ||

आशौचं जन्ममरणं जनितं चेत् प्रजायते |
न काम्याश्रार्द्ध दानार्चाः केवलं स्नानमाचरेत् ||

सूतकद्वय युक्तोपि यो मूर्खो वा स्नाति न ग्रहे |
सद्यः समृत्युमाप्नोति स्नायी पापान्न विंदति ||

जपेदान तथा होमे श्राद्ध चैव सुरार्चने |

१३०अ)

असौ च दोषः सर्वत्र न तु स्नाने सुरेश्वरि |
मासयोर्भाद्र नभसोः सरितः स्युरजस्वराः ||

चन्द्रसूर्यग्रहे प्राप्ते रजो दोषो न विद्यते |
स्नात्वा पुण्येदके तीर्थे शुचिः पूर्वेमपोषित ||

स्पर्शाद्विमुक्ति पर्यन्तं जपेन्मन्त्रमनन्यधी |
अनन्तरं दशांशेन क्रमाद्धोमादिकं चरेत् ||

अथ वामहतीं पूजां कुर्याद् दानं तथैव च |
मूलमन्त्रस्य सिद्ध्यर्थं गुरू यत्नेन तोषयेत् ||

एवं च मन्त्रसिद्धिः स्यात देवता च प्रसीदति |
तत् तिर्थे विशेषस्यात तथैव च फलेष्वपि ||

स्नानादौ तेन कर्तव्यं तीर्थाभिगमनं प्रिये |
गंगा फलसमान्युस्युः सर्वाण्यमसिभूतले ||

तथापि तत् तत् तिथानां विशेषः कोपि कथ्यते |

१३०ब्)

दशजन्म कृतं पापं गंगास्नानेन नश्यति |
त्रिंशज्जन्म कृतं पापं गंगायमुनासंगमे ||

शतजन्मकृतं पापं गंगासागरसंगमे |
जन्मनां तु सहस्रेण यत्पापं समुपार्जितं ||

कृत्वा सूर्यग्रहे स्नानं तन्मुंरति महोदधौ |
जन्मनांति युते नैव यत्किंचिन्नृभिरर्जितं ||

वाराणस्यां ग्रहे नाम्नात्तदाश्चैव व्यपोहति |
नरैख्यापं कृतं यद्यज्जन्मनां कोटिकोटिभिः ||

तत्सर्वं सन्निहत्यायां राहुग्रस्ते निशाचरे |
नाशयेत् स्नानमात्रेण सत्यं सत्यं सुरेश्वरि ||

सूर्यग्रहः सूर्यवारे सोमे सोमग्रहस्तथा |
चूडामणिरिति ख्यातस्तदा योगो महाफलः ||

सर्वेभ्यो देवि दानभ्यो द्वेदानेति महत्फले |
भूमेरथसुवर्णस्य वर्णाद्भूमिः प्रशस्यते ||

१३१अ)

पूजायामपि देवेशि परिवारगणार्चनात् |
षोडशद्वादशाष्टांब्दा कुलपूजा प्रसस्यते ||

ततः कोटिगुणं ज्ञेयं निश्चितं बिन्दु पूजनं |
चन्द्रसूर्यग्रहे वापि यन्त्रस्थापनमाचरेत् ||

यंत्रसंस्थापनं कर्मं चन्द्रसूर्य ग्रहे शिवे |
तद्यन्त्रस्था देवता तु सद्ग्रस्रावरदायिनी ||

चन्द्रसूर्य ग्रहे देवि यद्यत्कर्म करोति च |
तत्तदक्षयमायाति विद्याराज्ञा प्रसादतः ||

चन्द्रसूर्योपरागे तु मेरुसाधनमाचरेत् |
दुष्टमन्त्रोपि देवेशि क्रमेण सिध्यति ध्रुवं ||

तारापिंड ग्रहे प्राप्ते तथा सूर्य ग्रहेपि च |
जपादिकं विधातव्यं शक्ति पूजां ततश्चरेत् ||

सर्वसिद्धिश्वरो भूयान् नात्रकार्या विचारणा |
ऋतु स्नातां स्त्रियं ज्ञात्वा सूर्यचन्द्रग्रहान्तरे ||

१३१ब्)

पतिपार्वणमासाद्य पिंडं तस्मै प्रदापयेत् |
वंध्या पुत्र प्रदो योगः सर्वसिद्धि प्रदायकः ||

सूर्योपरागे देवेशि स्नात्वा पूजां समाचरेत् |
सांगां सावरणां पूज्य सवल्यन्तं महेश्वरि ||

कुमारी पूजनं कृत्वा सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् |
चन्द्रर्प्य ग्रहे देवि शतसंख्यां कुमारिकां ||

पूज्यसिद्धिश्वरो भूयान् नात्रकार्या विचारणा |
सूर्यग्रहे महेशानि काम्यहोमं चरन् शिवः ||

तर्पणं कुरुते यस्तु तस्य श्रीसर्वतो मुखी |
मार्जनं तु प्रकर्तव्यं सर्वदुःख प्रशान्तये ||

सूर्यग्रहे समायाते परधिर्यदि वै भवेत् |
परभृद्वाभिधो योगः सर्वसाम्राज्यदायकः ||

तारापिंडे परागे तु गुरुं संपूज्य देवतां |

१३२अ)

संतोष्य तद्वरो ग्राह्यः सर्वसिद्धीश्वरो भवेत् ||

तारापिंडाग्रहे प्रोक्ते शवमानीयसाधकः |
शवासने जपेद् देवि ग्रासादुद्ग्रासतः शिवे ||

सर्वसिद्धिश्वरो भूयात् तद्वन्ते शिवतां व्रजेत् |
सूर्योपरागे देवेशि शुद्धांतः करणो यदि ||

स्नात्वा यथोक्त विधिना संपूज्य जगदंविकां |
शिरः पुष्पः कर्तयित्वा देवतायै निवेदयेत् ||

देवता पश्यति शिवे वरदान पराध्रुवं |
सूर्योपरागे संप्राप्ते स्नात्वा प्रोक्तेन वर्त्मनां ||

शक्तिमानीय तद्ग्रात्रे न्यासजालं प्रविन्यसेत् |
मद्यैमांसैस्तथा मत्स्यै भगलिंगामृतैरपि ||

देवतां तत्र संपूज्य सांगांसावणां शिवे |
तत्र जिह्वां प्रदत्वा तु जपात् त्रैकाल्यच्चिद्भवेत् ||

१३२ब्)

अतीता नागतज्ञाने वर्तमानं च पश्यति |
सूर्यग्रहे महेशानि वेश्यामानीय सादरं ||

शक्तिं लिंगोपरिस्थाप्य जपेद् यत्नेन पार्वति |
त्रैलोक्य विजयी भूत्वा नात्रकार्याविचारणा ||

अनुकल्प प्रदातृणां द्विजानां श्राद्धमेव च |
कौलानामपि सर्वेषां विमुक्तानां महेश्वरि ||

पात्राणां स्वग्रहणं सस्तं ग्रहं मध्ये कदाचन |
इति संक्षेपतः प्रोक्तः ग्रहणस्य विनिर्णयः ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमे एकविंशपटलः || २१ ||


अथ यन्त्रभेद ||

जावज्जीवं सुवर्णे स्याद् रौप्य द्वाविंशति प्रिये |
ताम्रे द्वादशकं वर्षं तदर्द्धं भूर्ज पत्रके ||

ताम्रे द्वादश वर्षाणि धारणेन तु पूजने |
ताम्रार्घ्ये ताम्र यन्त्रे च देवता सर्वदा स्थिता ||

संस्कृत्य पूजयेद् देवि स्फटिकादौ तु सर्वदा |

१३३अ)

ताम्रे लक्षगुणं प्रोक्तं रौप्य कोटिगुणं भवेत् |
सौवर्णेऽनन्त फलकं मण्यादौ किं वदामि ते ||

अथ यन्त्रा ध्यानमाह ||

देव्युवाच ||

पूर्वसंसूचितं नाथ यन्त्रध्यानं त्वया प्रभो |
कथं ध्येयं किं विशिष्टं किं ध्येयाध्ययमेव हि ||

वृत्तं मूर्ति स्वरूपं वा मेखलावस्वरूपकं |
किं वारेखा मयं ध्यायं किं वा वै भूस्वरूपकं ||

विश्वरूपं स्मरेद्वापि तत्सर्वमपि कथ्यतां |

ईश्वर उवाच ||

ध्यानन्तु त्रिविधं प्रोक्तं यन्त्रे मात्रे महेश्वरि |
आदौ विराद्विश्वरूपंद्विश्वचन्द्र स्वरूपिणं ||

यन्त्रं संभावयेद् देवि सर्वत्र कथितं स्विदं |
श्रीचक्रादौ महादेवि विरद्रूपे तु साम्यता ||

द्वितीयं च कथं ध्यायं तन्मे वद महेश्वरि |

१३३ब्)

रजः पुंजनिभारेखा सर्वचैतन्य रूपिणी |
सर्वदर्पणवद्भाव्यं स्वप्रकाशस्वरूपिणं ||

चैतन्यं भाववयत्सर्वं विंद्वादिं भूपुरात्तकं |
मूलतेजः प्रकाशेन अभिन्नं भावयेत् प्रिये ||

तृतीयं शृणु देवेशि मेरु रूपं समातनं |
उत्तरोत्तरमुच्चं स्यात् विद्वारभ्यविभावयेत् ||

द्विंद्वधो भावयेद् देवि एकैकोत्तरत शिवे |
न चोत्तरक्रमेणैव भावयेद् वा महेश्वरि ||

काली विद्या विधौ देवि नवरत्न स्वरूपिणीं |
रेखां संभावयेद् देवि मेरु प्रस्तार वच्च वा ||

श्रीचक्रं वीजसंयुक्तं निःफलं परमेश्वरि |
बीजहीनन्तु यच्चक्रं निर्बीजं सिद्धिदं न हि ||

सृष्टि चक्रं भवेदादौ स्थिति चक्रं द्वितीयकं |
लय चक्रं तृतीयस्या त्रिधा चक्रं विभेदितं ||

१३४अ)

बीजसंलेखरं देवि त्रिधात्र गदितं मया |
बीजं विना तु निर्जीवं शववत् परिकीर्तितं ||

बीजयुक्तं भवेद् यन्त्रं निःशप्त सिद्धिदायकं |
बीजाभावे मातृकार्णत् संलिखे बिन्दु भूषितान् ||

यन्त्र मध्ये तु संलिख्य तद्यन्त्रं पूजये च्छिवे |
दलाकारन्तु यद् यन्त्रं तद्यन्त्रं सिद्धिदायकं ||

दलाकारं कलौ पूज्यनान्यथा सिद्धिदं शिवे |
मन्त्रचैतन्यकं देवि यंत्र चैतन्यकं देवि स्वस्मिन् त्रितय भावना ||

न तत्र ध्यानरूपादि तेजो यन्त्रं विभावना |
सप्रपंचे तु संसारे दूराचारा वृत शिवे ||

भावेनैव तु संप्रोक्ता भावना सिद्धिदा मता |

अथ कौलिका देविशेषमाह ||

देव्युवाच ||

देवेश श्रोतुमिच्छामि रहस्याति रहस्यकं |
वामिनां चैव कौरानां यन्त्रसंस्कार कर्मा च ||

१३४ब्)

शिव उवाच ||

अथोच्यते महायन्त्र संस्कारः सर्वसिद्धिदः |
शुभेह्निस्नानमाचर्य शुभे लग्ने शुभक्षणे ||

कृत नित्य कृतो मन्त्री प्राङ्मुखो वाप्युदङ्मुखः |
पूर्वोक्त धातु द्रव्यैश्च सुन्दरं सुमनोहरं ||

सुरेखं शुभदं यन्त्रं लेखयित्वा विधानतः |
प्रतिष्ठां च ततः कुर्याद् यथाशास्त्र प्रमानतः ||

शुभे लग्ने पुण्यकाले शैलादि विहित स्थले |
मंत्री कल्पानुसारे तु पूर्वद्युरधिवासयेत् ||

सायं संकल्प विधिवत् घतस्थापनः पूर्वकं |
गणेशादीन् समभ्यर्च दिक्पालां परिपूजयेत् ||

मद्यं मांसं तथा मत्स्यं मुद्रामैथुनमेव च |
यन्त्रसंस्कार कर्मादौ द्रव्यमेतन्मयेरितं ||

यथाशक्त्यापचाराद्यै पूजनं मूल देवतां |

१३५अ)

सुगंधतैलगन्धाद्यै द्रव्यैस्तमधिवासयेत् ||

चन्द्रेत्यादि च मन्त्रेण जपघोषपुरस्मरं |
इत्यादिधिवासितं कृत्वा संयतो विजितेन्द्रियः ||

प्रातर्नित्यं विधायादौ ततो यागस्थले विशेत् |
पतकाध्वजसंकीर्णं दिव्यमण्डलमण्डिते ||

वितानचामरच्छत्र पुष्पमाला विराजिते |
मंगलांकुर पत्राद्यै कलशैपरिभूषिते ||

मण्डलं सर्वतो भद्रे रेखा साहस्रसंयुतं |
सामान्य भद्रं वा देवि वेद्याश्चोपरितो लिखेत् ||

अथवा दक्षिणे वामे वक्ष्ये वारुणमण्डलं |
चतुरस्रं चतुःषष्ठिकोष्ठं विद्यां निवेशयेत् ||

अन्त्यो यान्ति महत्यास्तु दिक्षु कोष्ठानिमार्जयेत् |
मध्येस्थ चतुरक्षीणि तद्वाराख्यानि पूर्ववत् ||

१३५ब्)

पीतश्यामश्वेतहरिद्रजोभिः परिपूजयेत् |
कोणकोष्ठं विहायैक पंचाशत् पादसंगिता ||

पीठस्य पाण्डुरारक्त पीतकृष्णः प्रपूजयेत् |
आग्ने पीतः कोणकोष्ठान्या रक्तहरिमासितैः ||

श्वेतवर्णेन चत्वारि मध्ये वृत्तारिकारयेत् |
पूजयेदथ तस्यार्धं वितानं वन्धयेद् यथा ||

षट्त्रिंश शदशव्या सार्द्ध वृत्तमाद्यं तु पीततः |
तत्पीतं कर्णिकाकारं सितरेखा वृतं ततः ||

द्वितीयं द्विगुणव्यासभूपकेशरसंयुतां |
पीतरक्तश्वेतवर्णमूलमध्यग्रकेशरं ||

द्विसप्तत्यंशिकाश्चेतां तस्याग्रे कुरु रेखिकां |
तृतीयं तु तृतीयांशं तुल्याव्यासं तु वर्तुलं ||

श्वेतमष्टदलं तत्र रक्ताग्रं तद्दलांतले |

१३६अ)

श्वेतं वहिः कृष्णवर्णा प्रागवद् रेखांसितां कुरु |
तद्वहिर्वृत्तसंलग्नान् षोडशारन् प्रकल्पयेत् ||

श्यामपीतारुणश्चैतैस्तदन्तस्तु यवाकृती |
सितपीतारुणश्यामहरिताः पंचमेखिकाः ||

कार्याः सुरूचिरां पंच स्यान्तरेवं प्रपूरयेत् |
वज्रशक्ति दण्डखड्गपाशध्वजगदां लिखेत् ||

पूर्वतस्तु तथैशान्यं शूलचक्रां व्रजान्वितं |
वामदक्षिणयोरेत मण्डलं वारुणा द्वयं ||

प्राङ्मुखो वाग्यतो भूत्वा संकल्प्याभीष्टसिद्धये |
पंचशुद्धिं समाचर्य हुर्वन्तक्षत संयुतं ||

संस्थाप्यमण्डले तत्र यजेदाधारशक्तितः |
पीठमन्त्रं समास्तीर्य स्थापये कलशं बुधः ||

दीक्षाक्रमोक्त विधिनाभिषेक कलसं तथा |
पंचगव्यं ततः कुर्याच्छिवमन्त्रविवोधितं ||

१३६ब्)

तेन सुस्नापयेन्मन्त्री यन्त्रं च प्रणवं जपन् |
पंचामृतेन हविषा दघ्ना? च पयसा क्रमात् ||

तत उद्धृत्तनं कृत्वा जलेन स्नापयेदपि |
पंचगव्यं समानीय तत्र यन्त्रं समाहितः ||

जपन् क्षिपेत् सुवर्णादौ वेदसूत्रं पुरस्सरं |
तत उद्धृत्यस्वर्णादि पात्रे संस्थाप्य मन्त्रवित् ||

पंचामृतेन तीर्थेन शीतलेन जलेन च |
सहस्रशिर्षामन्त्रेण मूलमन्त्रपुरस्सरं ||

सुस्नाप्य पावनेन कर्पूरां गुरुनीरतः |
सर्वोषधि जलैर्गंध जलैर्यत्नेन मार्जनं ||

ततः सुद्धदुकुलेन जलमुत्सार्यसाधकः |
परिधायह कुलेहे स्वर्णनिर्मितदोलया ||

मण्डले तं सन्यानीय नृत्यगीतैजयस्वनैः |

१३७अ)

कुंकुमाद्यैर्विलिप्यांथ पूज्यसर्वोपचारकैः |
पीठपूजां ततः कुर्यात् स्वस्वकल्पोक्तमामतः ||

कुशैः कुलीनैर्वा देवि शतमष्टोत्तरं जपेत् |
पूर्वोक्तां यन्त्र गायत्रीं जप्त्वा देवत्वमाप्नुयात् ||

अथेष्ट देवतां ध्यात्वा मुद्रया वाहयेत् ततः |
जीव न्यासं ततः कुर्यात् पूजयेद् दिष्ट दैवता ||

नृत्यगीतैश्ववादित्रैः पंचघोष पुरःसरं |
ततो जपेदिष्टमन्त्रमष्टोत्तर सहस्रकं ||

कुण्डे वा स्थण्डिले मन्त्री हविषा संस्कृतेले |
यथाविधिविधानेन श्रुचाहोमं समाचरेत् ||

ग्रासप्रमानं च चरुं मूले नाकृक्षमन्त्रवित् |
घृतश्रावं ततो दत्वा जुहुयादग्निसंमुखे ||

पंचविंशति तत्वैश्च तत्वेन तर्पणं चरेत् |

१३७ब्)

इन्द्रादि दिक्पतित्यश्च दद्यान् पूर्वोदितं वलि |
तत आवृत्ति देवेभ्यो घृतेनाहुति माचरेत् ||

तदंते देवि मन्त्रेण हुनेदष्टोत्तरं शतं |
मातृका युक्त मन्त्रे तु जपं जय जयस्वनैः ||

गत्वा होमसमांपेतु दत्वा पूर्णाहुतिं ततः |
इष्टसिद्ध्यै वलि दत्वा प्रणमेच्चक्रमुत्तमं ||

तोषयेत् स्वर्णवस्त्राद्यैः प्रदद्याद् दक्षिणामपि |
मकारैः पंचभीद्देवि वीरपूजा समाचरेत् ||

शक्तिं कुमारिकां वालां पूजयेत् पंचपंचकं |
कुर्याद् दशाष्टकं वापि कुलद्रव्यैः समस्तकैः ||

त्रैलोक्य नाथो भवति मन्त्रपूजन योगतः |
भुतशुध्यादि कृत्वा च कल्पोक्त न्यासमाचरेत् ||

निशायां शक्तिपूजां च दूतीयागश्च कौलिका |

१३८अ)

मकारैः पंचभियुक्तै चर्वारेयुमिनोर्चनं ||

एवन्दिनत्रयं कृत्वा ततो नित्य क्रमं भवेत् |
सृष्टिस्थिति लयेत्वेन सुन्दरी यन्त्र पूजनं ||

सृष्टिसंहारमार्गेण कालिकायन्त्र पूजनं |
सृष्टिसंहारमार्गेण ताराच्छिन्ना च पीजभा ||

एवं देवी प्रतिष्ठायां क्रम सान्निध्यकारकः |
स्त्रीशूद्रानां वामिनां च कौलिकानामयं विधिः ||

विधि युक्तं प्रकर्तव्यं विधिहीनं न कारयेत् |
विधिहीनास्य विघ्नानि यानिते कथयाम्यहं ||

कलहो द्वेगद्वंद्वश्च व्याधिशूलं ज्वलं तथा |
राजोपद्रवहानिश्च द्रव्यनाशं रुजं तथा ||

चिह्लाकाकाश्च काकुल्यो शिवाफेत्कार दारुणा |
कपोताश्च गृहे तस्य आरुहन्ति विशन्ति च ||

१३८ब्)

विघ्नं कुर्वन्ति वै तस्य विधानं गुप्तसंस्थिता |
च्छिद्रन्ति तस्य योगिन्यो नाना विघ्नैः प्रबाध्यते ||

सर्पवृश्चिकुलूताश्च कीतोश्चैव तु दारुणाः |
दशक्ति च महा उग्रा प्रेरितास्ते मरीचिभिः ||

वृषैश्चाश्चैर्गजेन्द्रश्च मेघैर्चक्र समनिस्तथा |
उपद्रवंति दुष्टाश्च ज्वराभूता दयस्तथा ||

लूतागद्दसापंस्मारा अभिभवन्ति नान्यथा |
अथ मालां प्रवक्ष्यामि द्विविधा सा स्थिर चला ||

स्थिरा तु स्थिर चित्तानां चंचला चलते तसां |
तत् साधनं त्रिधा प्रोक्तं प्रथमावर्णमालिका ||

द्वितीया जपमाला स्यातृतीयांगुलि मालिका ||

अथः वर्णमालामाह ||

अकारादिक्षकारान्तैर्विन्दुमन्मातृकाक्षरैः ||

१३९अ)

अनुलोम विलोमस्थैः कॢप्तयावर्णमालिका |
एकैकं वर्णमुच्चार्य वर्णेनान्तरितं मनुं ||

सुधीरे वलकारान्तं तत आन्तं समानयेत् |
अकारम्मेरु रूपन्तु लंघयेन्न कदाचन ||

सकृदेवोच्चरेत् क्षन्तु तदन्ते नोच्चरेन्मनुं |
मेरु हीना च या माला मेरु लंघ्या च या भवेत् ||

अशुद्धा तु भवेदत्र सामाला निःफला भवेत् |
चित्रीणी विसतं त्वाभा ब्रह्मणादी गता तु या ||

तथा संग्रथिता ध्येया सर्वकामफलप्रदा |
अष्टोत्तरशते जप्ते त्वादौ क्लीवं समुच्चरेत् ||

ऋ ऋ ऌ ॡ वर्णे चतुष्टत्य क्लीवे प्रचक्षते |
वर्गाणामष्टकं वापि कामभेद क्रमेन तु ||

अकचटत पयसा इत्येवं चाष्टवर्गकं |

किं वामृतत्रैत्यजैः ||

१३९ब्)

प्रवालैःम्मौक्तिकैद्देवि पश्चिमाम्नाय दैवतै |
उत्तराम्नाय देवानां महाशंखाख्यमालिका ||

उर्द्धाम्नाय स्वयंभूस्था पाताले रत्नसंभवा |
प्रवालैः सूर्यमन्त्रै च मौक्तिकै शक्तिमात्रके ||

शिवशक्ति मयी माला रुद्राक्षस्फटिकै युता |
रुद्राक्ष स्वर्णसंयुक्ता माला विधि शिवात्मिका ||

सर्वमन्त्रेषु रुद्राक्षा शक्तिमन्त्रे दिवा न हि |

तथा च ||

शिवशक्तिवियोगत्वान्नरुद्राक्षैर्दिवा जपः |
विजोग पूजिता काली सहिसान प्रसीदती ||

रुद्राक्षैः शक्ति मन्त्रं तु दिवायो जपति प्रिये |
स दुर्गति मवाप्नोति जपन्तस्य निरर्थकः ||

इति शापः पुरादत्तेस्तत्कथा कथ्यते शृणु |
कदाचित् समये देवि दक्षयज्ञोपरायणः ||

Fओलिओ १४० नोत् fओउन्द्

१४१अ)

सकलां ऋषयो देवा यक्षविद्याधरोरगाः |
पुत्रीजामातृ संबंधाद् गृहेनाकारिता च ता ||

महादेवः सत्यवती तेन नाकारिता व्रुतौ |
सती च भर्तृनिको उक्ता तत्र प्रगम्यते ||

शिव उवाच ||

ममैवकारनं तेन न कृतं प्राणवल्लभे |
तव लज्जा कथं नास्ति त्वया तत्र प्रगम्यते ||

प्रियो देवः प्रियः प्राण प्रिय एव हि भूषणं |
मां विहाय कथं देवि त्वया तत्र प्रगम्यते ||

पातिव्रत्तामिदं क्वास्ति प्रतियोगी विहीनतः |
तथापि तव वांच्छा च्छेत श्रीघ्रं गन्तु कृपां कुरु ||

भर्तुराज्ञां गृहीत्वा च प्रस्थितं यागमण्डपेत् |
तस्मिं हे नक्षणान्नीतं ब्रह्मणो यागमंण्डपं ||

तेन नादरिता कन्या दुःखिता दीनमानसा |

१४१ब्)

अधोमुखी स्थिता तत्र पार्वती रूपमावहन् |
सर्वदेवा *? त्र सन्ति मद्भर्ताना च दृश्यत ||

महदुःखं मम कृते मेतावृद्धृदय स्थितं |
एतस्मिनन्तरे देवि दक्ष प्रजापतिः स्वयं ||

शिवनिन्दापरो भूत्वा पुनर्निन्दार्थमुद्यतः |
अनाचारितरूपो भूत् विष्णुना वात्रितोपि च ||

महुर्न्निन्दापरो भूत्वा भृंगीवृषभवाहनः |
श्मशानवासी मांसाशी नग्नोधारतराविराट् ||

कपाली च त्रिशूली च मुण्डमाला विभूषितः |
भस्मोद्धूलित सर्वागो व्याघ्रजिन समास्थितः ||

लम्पटोलोलपाश्चेति वहुनिन्दापरो भवेत् |
दुःखिता निन्दया त्वाहि मण्डपाद्वहिरा गता ||

दूरे नेत्रान्तरे गत्वा वह्नि कुण्डं विधाय च |

१४२अ)

सतीत्यक्त्वा तत्र देहं वह्नि रूपत्वतां गता |
शिवोहं क्रोधरूपेण ज्वालाभास्वरमण्डलः ||

मत्क्रोधेन महेशानि भस्मीभूतं जगत्रयं |
मर्ज्वालया सत्पन्नो वीरभद्रो महाविभुः ||

कोटिकालान्त दहनो दुःसहः सर्वजस्तुषु |
दक्षप्रजापतेर्यज्ञ ध्वंसनार्थसमुद्यतः ||

त्रिशूल हस्त्री क्रूरश्च यज्ञध्वंस परायणः |
शवरूपां शिवां देवि गृहीत्वा स्कन्ध गोचरां ||

रोदनं चक्र तुस्तस्मात् पतिताश्चाश्रुवि विन्दवः |
तत्र श्रुविन्दवाजाता महारुद्राक्षवृक्षकाः ||

स्थावरत्व मनुप्रावर्त्यानुग्रहकारणात् |
फलंति सर्वकानेत्रा मोरङ्गीयः प्रकीर्तितः ||

मध्य नेत्रात् समुत्पन्नो मालान्ती परिकीर्तितः |

१४२ब्)

धुनाश्रीकोष्ट दश च पार्वतीय मनुर्भवेत् |
एकविंशति वक्त्रांतं मलाकी परिकीर्तितः ||

एवं वक्त्राणि जानानि रुद्ररोदनसंभवात् |
स्फटवक्त्रे पार्वतीये प्रतिष्ठा स्फुटमेव च ||

धनाशीकेशरी कान्ति रेखायी जायते प्रभो |
मलाकीये वह्निनाशस्तत्कालं जलमध्यतः ||

जलोपरि समायाति समलाकी प्रकीर्तितः |
तेन यत् क्रियते कर्म तदनन्तभरं भवेत् ||

अन्य मन्त्रे सिद्धिरूपा शक्तिमन्त्रे दिवा न हि |
इति कारणतो देवि रात्रावेव जपः स्मृतः ||

रात्रिः संयोगरूपा स्यात् विद्यात्वं च महेश्वरि |
वियोगरूपो देशो मन्त्रशास्त्रे प्रकीर्तितः ||

महामालामाह ||

१४३अ)

अतः परं पृथक् रूपो मालासंस्कार माचरेत् |
मालारात्रि विधं वक्ष्ये शृणु सा वहिता भव ||

सुदिने शुभ ऋक्तादि दिने शुद्ध दिने शिवे |
महामालां समादाय वीरपात्रं समानयेत् ||

वीरयन्त्रं समासाद्य वीरमालां च शोधयेत् |
देवीं सावरणां पूज्य सवल्यान्तं महेश्वरि ||

दशविशत् पंचविंशद् दीपां दत्वा वलिं चरेत् |
एवं मालांशभां कृत्वा महासंस्कारमाचरेत् ||

शुभे मुहुर्तसंलग्ने मालां वा पंचगव्यके |
निमन्त्रो पंचगव्यं च गोमुत्रं गोमयं पुनः ||

दधिसर्पिः क्रमे नैव पंचगव्यं प्रकीर्तितं |
तदुर्तार्य शुद्धजलैः शंक्षाल्यसंविदाशवैः ||

मूलमन्त्रेन संक्षाल्य तद् द्रव्ये स्थापयेद् दिनं |

१४३ब्)

तृतिये दिवस देवि यक्षकर्दमकैर्यजेत् |
सर्वगन्धैरष्टगन्धैरे निमाद्यष्टकैर्यजेत् ||

अष्टनीलाश्वतारायास्ताराष्टा रोचिनी मनौ |
चतुर्थ दिवसे देवि त्र्यशान् स्थाप्य यजेत् क्रमात् ||

रहस्य माला मन्त्रस्यास्य ऋषिः परमेश्वरः |
श्रीमहातारिणी देवि उष्णिक् च्छन्द प्रकीर्तितः ||

क्रीं बीजं स्त्रीं तथा शक्ति हूं मन्त्र कीलकं स्मृतं |
महामहालादन्तमाला शोधने विनियोजने ||

त्रिशक्त्या तु षव्यंगानि ध्यानं मन्त्र वदाचरेत् |
ध्यात्वा संकल्पयत्नेन मन्त्रे नानेन पार्वति ||

प्रणवं च तथा लज्जा श्रीलज्जा कामकुर्चकः |
फट् स्वाहेति मन्त्रेण च सकमालिकीक्षिपेत् ||

१४४अ)

तत्र वाहनमन्त्राद्यैः कालिकालसारदां |
साधुधां परिवारीश्च पूजयेत् परमेश्वरि ||

मूलमावृत्यतात्तीयं संस्मरन् धेनु मुद्रया |
अमृती कृत्य कवचे नावगुंठ्य महेश्वरि ||

महामुद्रा समाचाद्य देवी रूपी विभावयेत् |
ध्यायेत् तत्र क्षिपेद् बिन्दुं तत्र मन्त्रात् शृणु प्रियेत् ||

प्रणवं कुर्चयुग्म युग्मं च स्वाहा प्रणव कूर्चकै |
वह्निजाया च तारास्त्रे वह्निजाया विषं तथा ||

तारां च वह्निजायां च तारलज्जा सकुच्चकैः |
वह्निजाया ततस्तारं लज्जाकटुवह्निजायया ||

द्वि त्रि सृखलिकाच्य समस्तमन्त्र मालया |
शतधानेन मन्त्रेण बिन्दुप्रक्षेपमाचरेत् ||

वह्निजावस्तुनिकाकेशरं च चन्द्रा गुरु प्रधूपकै |

१४४ब्)

पुष्पमालां समुत्तार्य विद्यया चाभि मन्त्रयेत् |
प्रणवं च तथा माया श्रीमहावज्रिणाति च ||

ततो महाघोरन प्राकर्कणेति पदं वदेत् |
महास्थि मण्डले प्रोच्य प्रविशति पदं तथा ||

सर्वसिद्धिं प्रयेच्छेति प्रणवं कूर्चबीजकं |
मायाबीजं वह्निजाया महा कपालिनीति च ||

ततो महाघोररूपे स्वाहा प्रणवमायया |
माया कूर्चस्त्रि स्वाहान्ता विद्योक्ता चाभि मन्त्रणे ||

दूर्वाक्षतैः समभ्यर्च्य कामेनो दीपनं चरेत् |
उपचारैः समभ्यर्च्य मातृकां मूलमन्त्रतः ||

उद्दीपनं ततः कृत्वा हंकारेण तु वेष्टयेत् |
वलिं दद्यादने नैव तारं माया द्वयं वदेत् ||

वासुदेवं बिन्दुयुतं कूर्चं न पुटितं वदेत् |

१४५अ)

वासुदेवं बिन्दुयुतं कूर्चं न पुटितं वदेत् |
कूर्चतारे फट् चर्चं प्रणवद्वयमुर्च्चरेत् ||

कूर्चबीजं वह्निजाया प्रणवं कूर्च बीजकैः |
महायोगिनि शब्दान्ते ततस्त्रिभुवनमारिणि ||

महासंखास्थिताला च मध्ये निवास कूर्चति |
कुरुशब्दं सर्वसिद्धिं देहि युकूर्चसुरापदं ||

मांसो प्रहारेण गृह्नेति युकु गृह्नापय द्वयं |
कुल्लुका फट् ततः स्वाहा मन्त्रेणानेन पार्वति ||

यथोचितेन द्रव्येन वलिं दत्वा विधानतः |
पंचद्रव्यैः पंचदिनं मालास्थाप्य चमे चमे ||

मालारात्रि विधिं कुर्यात् तेन सिद्ध्यति मालिका |
निभृते स्थापयेन् मालां रहस्य मालिका विधि ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमे द्वाविंशपटलः || २२ ||


१४५ब्)

अथ स्त्रीसूद्रार्थं मालासंस्कारमाह ||

शूद्रार्थं चास्त्रियामर्थे मालासंस्कार उच्यते |
गणेश सूर्यविष्णीश दुर्गाः संपूज्य भक्तितः ||

मालायामथतां मालां ह्वौं बीजे नाभि मंत्रितां |
अष्टोत्तरं शतं पंच गव्येतां स्थापयेत्र्यहं ||

चतुर्थे तु समुद्धृत्य क्षालयेदस्त्र मन्त्रतः |
हृन्मन्त्रेण ग्रंथयित्वा स्थंडिले तां निधापयेत् ||

ततस्तु तोल्यतां मालां स्थापयेद्वेमपात्रके |
पंचामृतेन संस्नाप्य शीतलेन जलेन च ||

चन्दनेन सुगंधेन कस्तुरी कुंकुमादिभिः |
अभिषेकं ततः कुर्या हसौं मन्त्रेण साधकः ||

नवग्रहात् पूजयित्वा दिक्पालाश्चांपि पूजयेत् |
तिलेनामृत युक्तेन शक्तितो होमयेत् ततः ||

स्वर्णन्तु दक्षिणां दद्याद् गुरुवे मनिसंख्याकान् |

१४६अ)

तन्मन्त्र जापिनो विप्रान् भोजयेद् वाथ वैदिकान् ||

अभावे स्वर्णपात्रस्य ग्रह्येमस्वत्थ पत्रकं |
मालासंस्कार इत्युक्तो जपः स्यात् सिद्धिदायकः ||

ग्रथन प्रकालमन्त्र ||

शक्तिमन्त्रेण संग्रंथ्य शिवमन्त्रं जपेच्छिवे |
शिवमन्त्रेण संगथ्य शक्तिमन्त्रं जपे च्छिवे ||

शिवशक्त्योरभेदेन मालाकार्यकरी परा |
ये नैव ग्रंथ्यते देवि तमेव प्रजपेन्मनुं ||

इत्याद्युक्तं त्वया पूर्वं किं त्वया विस्मृतं प्रभो |
इदानीमन्यथा प्रोक्तं संशयोस्ति मम प्रभो ||

मातृकातारभिन्नानि शिवशक्ति विहीनके |
मातृकायामिदं नोक्तंमन्यमालाविधौ मतं ||

अन्यप्रकारग्रथने ये नैव ग्रथनं चरेत् |
तमेव प्रजपेन् मन्त्रं जपेच्छिवे ||

१४६ब्)

मातृकादावपि शिवे *? लाक्रन्तु रूपिणी |

ग्रथितासूत्र ||

ग्रथितापट्टसूत्रेण देव्याः प्रीत्यै तु मालिका |
कार्पास वैष्णवी माला पद्मसूत्रेरथापि वा ||

ऊर्णभिर्वावल्कल्लैर्वा सौत्रिकार्याससूत्रजाः |
कार्पासंधर्मकर्मादि साधनं सर्वसिद्धिदं ||

प्रायशः सर्वदेवानां सूत्रोत्पर्ति विधिं शृणु |
सूत्रं द्विजेन्द्र पुन्यस्त्री निर्मितं ग्रन्थि वर्जितं ||

या जीववत्सकानारी सुन्दरी पतिवल्लभा |
तया कर्तितसूत्रं च कुमारी कर्तितं च वा ||

श्वेतरक्त सुवर्णाभ कृष्णवर्णा द्विजा दिनः |
सर्वेषामेव वर्णानां रक्तं सर्वेप्सित प्रदं ||

त्रिगुणं त्रिगुणीकृत्य ग्राह्यं प्रक्षाल्यजत्ततः |
मेरु सूत्रेण पट्टेन त्रसरेण विनिर्मिता ||

१४७अ)

निर्मिता स्वर्णरजतैः स्वर्णेनापि शुभा मता |
हारिद्रं सर्वथा सूत्रं ग्रामकार्पाससंभवं ||

चैत्रकार्पासजं चाथ त्यजेद् ग्रथन कर्मणि |
गुरुणा ग्रथिता श्रेष्ठा स्वयं कॢप्ता तपतोऽवरा ||

शक्त्या च ग्रथिता श्रेष्ठा न शूद्रादिभिरीश्वरि |
एतेषु ब्राह्मणः श्रेष्टो जपमालाकृते भृशं ||

अलाभे तु द्विजातीनामपि वा स्वजातयः |
कलौ तु दुर्लभा विप्रा यथाविप्रा स्वधर्मगाः ||

अथ स्याः शोधनं वक्ष्ये समासात् परमेश्वरि |
कुलमार्गानुसारेण स्मृत्युक्त विधिनापि वा ||

कृतनित्य क्रिया शुद्धे उक्ते व्यक्तेष्वतन्द्रित |
उपवासं हविष्यं वा तथैक भक्षमेव वा ||

विधाय पट्टकार्पासः शनैः सूत्रं विनिर्ममेत् |

१४७ब्)

उपवास दिने देवि तानि सर्वाणि पूजयेत् |
द्विगुणां त्रिगुणां वापि तच्च त्रिगुणमाचरेत् ||

चन्दनाक्षतधूपाद्यैः कुसुमैर्वलिदीपकैः |
कर्तव्यानि समासानि न स्थूलानि कृशानि च ||

प्रातस्तत्सूत्रमादाय कामना कार्य भेदतः |
श्वेतं नीलं तथा पीतं रक्तवर्ण च कारयेत् ||

अथ पवित्रारोहनं ||

श्रीदेव्युवाच ||

कुलजानां महेशानि पवित्रां रोहणं कथं |
कस्मिन् काले कथं कार्यां किमर्थं वद मे प्रभो ||

श्रीभैरव उवाच ||

पुरादेवासुरैर्देवि क्षीरोदध्सुमत्थितः |
तत्र नेत्रे महाभागे कश्यपस्य सुतो वली ||

मन्थाने योजिते भद्रे विषनिद्रीविमूर्च्छिदः |
न शक्नोति तलस्यान्ते वर्षासुवसितुंन्तदा ||

आराधितस्तुते नाहं पवित्रेण महान्मना |

१४८अ)

द्रव्यवर्षसहस्रन्तु वायुभक्षो महावलः |
तुष्टोहं तेन देवेशि किं कर्तव्यं पुरोदितं ||

ततोसौ दण्डवद् भूमौ पपातमभ्यदाग्रमः |
प्रावृत्कालेन शक्नोमि तलान्ते वसितुं हरः ||

ततः सोपि मया देवि कराभ्यां गृह्यभूतलात् |
शिरसा धारितो देवि जटाजूटे वरानने ||

ततः सर्वैस्तु देवैश्च शिरसाधारितः शुचिः |
पुनः पवित्र नागाय वरो दन्ता मया शिवे ||

पवित्र रोपणं यस्तु क्रियते न फलं तव |
दशकोट्यास्तु पूजायास्तेषामेव पवित्रकः ||

तस्मात् सर्वेषु देवेषु पवित्रारोपणं क्रमात् |
प्रतिपत् पौर्णमास्या तु यस्य या तिथिरुच्यते ||

द्वादश्यां वैष्णवे कार्यं शुक्ले कृष्णथवा हरेः |

१४८ब्)

व्यतीपातेऽयने चैव चन्द्रसूर्य ग्रहे शिव |
विषुवे वृद्धिकाले च गुरोरागमने तथा ||

नित्यं पवित्रमुद्दिष्टं प्रावृत्काले स्ववश्यकं |
कुर्यान् मिथुन संक्रान्ते तुल्वासंक्रमणावधि ||

आषाढ उत्तमो मासः श्रावणे मध्यमो भवेत् |
हीनो भाद्रपदः पक्षः श्वेतः सन्मध्यमोसितः ||

पंचमी चाष्टमी चैव नवमी दशमी तिथौ |
द्वादश्यां च चतुर्दश्यां पौर्णमास्यामथापि वा ||

कालो ग्रीष्मः शरद्वर्षा एवमुख्यतमः प्रिये |
केचिद्वसन्तमिच्छन्ति कालं माध्यमिकं वुधाः ||

नैव हेमन्तशिशिरौ प्रशस्तौतौ कदाचन |
एकं विज्ञाय देवेशि कृतादिषु यथाक्रमं ||

सौवर्णं राजतं ताम्रं कलौ कार्पासजं शुभं |
कौणेय पट्टकंराज्ञां वनस्थानां तु कल्कलं ||

१४९अ)

पद्मजातं सौगतानां शूद्राणां क्षौमपिष्यते |
वटुनादर्भसंजातं वैश्यानां तुशाशाद्भवं ||

मुंजजातं व्रतस्थानामाविकं समरैक्षणां |
कार्पासिकं पद्मजं च सर्वेषां सस्तमीश्वरि ||

अम्नाय भेदाद्भिद्यन्ते सूत्रवर्णः सुरेश्वरि |
पूर्वार्द्धयोस्मितं सूत्रं रक्तसूत्रं तथोत्तरे ||

पश्चिमेप्यथ पीतं हि अथोदक्षिणयोर्मतं |
निलेनाक्तं भवेत् सूत्रं षडाम्नायेषु कर्हिचित् ||

आम्नायेप्यथ सर्वषु प्रशस्तं सितमेव वा |

अथ दमनारोपणं ||

दमनारोपनाख्यैकापवित्रारोपणी परा |
प्रतिसम्वत्सरश्वैते योन कुर्वीत साधकाः ||

तस्य वर्ष कृता पूजा व्यर्थाभावेति भाविनि |
कृतामपि विलुप्यम्नि भूतप्रेतादयो गणाः ||

१४९ब्)

प्रतिसवत्सरं तस्मात् कुर्याद् यत्नेन साधकः |
दमनारोपणं कर्म पवित्रारोपणन्तथा ||

दमनेन च यो देवं वर्षमध्येन पूजयेत् |
तस्य वर्ष कृतं पूजा फलं गृह्नाति कामरात् ||

अथा स्यात्पर्तिबीजमाह ||

पार्वत्युवाच ||

एकविज्ञेप्नुमिच्छामि प्राणनाथ महेश्वरि |
अस्थाय परमं योगं योगिन्द्रेण त्वया प्रभा ||

आवांयुयुक्षु धर्मदतोदाग्धानयन वह्निना |
किमर्थं परिणीताहमथभोगं समुज्जता ||

आवयोः किं सुखं तस्मिन् मृतेरति विवर्द्धने |
यद्यसित्वं मयासार्द्धं चिकीर्षुकेलि मुत्तमां ||

संजीव यदा कामं प्रीयते मम धूर्जत |
श्रुत्वेत्थं गिरिजा वाक्यं रतिलीलासुखावहं ||

स्मिदं विधाय प्रोवाच मानयत् प्रेयसो भवः |

१५०अ)

श्रीमहादेव उवाच ||

ईदृशी यदि ते श्रद्धा कामसंजीविने प्रिये |
न दास्य सिरसिश्चापि ते विचेमिरीन्द्रजे ||

एषमं जीवयाम्येनं प्रीयते तव पार्वति |
ख्यातिं प्रख्यापयिष्यामि तवानेन च कर्मणा ||

विधास्यामि तथा चान्यं व्यवस्थां भुवन त्रये |
अघोत्तरा फल्गुणीभं तिथिश्चापि त्रयोदशी ||

शुक्लः पक्षश्चैत्र मासो योगो वृद्धिस्तथैव च |
पूजामृतमयेप्यनं मुदेतवममापि च ||

पुष्पधन्वेति नामास्य पुष्पैरेवास्यपि ग्रहं |
संकल्प्यारचयिष्यामि पश्यन्त्यास्तव पार्वति ||

इत्युक्त्वा ज्ञाप्यगणपाना लेप्य कुसुमानि च |
कामसंजीवयामास तत्तदङ्ग प्रकल्प्यसः ||

सर्वं शरीरं दमनैर्वदनं कमलेन च |

१५०ब्)

नासीचम्पक पुष्पैण दृशो कुवलयेन च |
मल्लिकाभिः कपोलौ द्वौ यूथिभिरलकं तथा ||

द्वौ कर्णो करवीरैश्च पाटलाभिर्हमुद्वयं |
माधवीभिर्जत्रुणा द्वेशिरीषै गुणुयायुगं ||

नासापुटे द्वेवकुलैः कर्णिकारैर्गलस्तथा |
चूतांकुरैर्वाहु युगं केशपाशः कुरुण्ठकैः ||

काञ्चनारैरशयुगं कुन्दैः कुक्षियुगं तथा |
वक्षःस्थलमशोकैश्च जठरं केतकीदकैः ||

पार्श्व हृयं जातिभिश्च वक्षणं किंशुकैरपि |
तवर्गोरूरुयुगं ध्वजं प्येजवया तथा ||

पारिजातैर्मरुवकैः कदम्बैर्वन्धजीवकैः |
अंगपादानि सर्वाणि प्रत्येक कुसुमै भवेत् ||

चकार कामदेवस्य समग्रन्तु कलेवरं |
दमनैः कल्पया मास शरांश्चापि शरोसनं ||

१५१अ)

वसन्तं काकिलां भृंगां मलयानिलमेव च |
रतिञ्च वामदिग्भागे प्रीतिं दक्षिणतस्तथा ||

प्रकल्प भगवानीशो मृतसुञ्जीवनी मनुं |
गृणन् सञ्जीवया मास स्वशक्त्या प्रमथाधिपः ||

स जीवितः समुत्थायऽवसहाय समन्वितः |
उमामहेश्वरौ भक्त्या नमामनु विदण्डवत् ||

विज्ञापया मास तथा प्राप्ते देहः स्मरोहरं |
किं कर्तव्यं मया देवे तदनुज्ञा तु मर्हसि ||

उवाच तमथेशानो भक्ति प्रणत कन्धरं |
त्रिजगन् मोहयन् नित्यं पौष्पेण धनुषा स्मर ||

विचरेत् स्वच्छेयै ताभिः शक्तिभिः परिवारितैः |
मित्री भूत सहायैश्च तथाऽमीभिरेषि ध्रुवं ||

मोहयन् युवती यूनः शरैः पञ्चविधौः सदा |
सदामत्तः कलेवरं लब्धं त्वया देव्याः प्रसादतः ||

१५१ब्)

इयं तिथिररंगाष्या तवनाम्ना भविष्यति |
त्वमस्यां येऽर्चयिष्यन्ति गन्धपुष्पादि विस्तरैः ||

नैवेद्यधूपदीपाद्यैर्गीतवाद्यादिनत्तनैः |
अश्लीलवचनाक्षेपैर्गीतवाद्यादिनर्मादकद्रव्यभोजनैः ||

योनि लिंगादि श * * * * * हास्यकारकैः |
तत् तदाकार वचनैर्महात्सव समान्वतैः ||

लंवाराणिप्सितां दद्यास्तेषां मद्वचनात् स्मर |
तत्परेऽहनिमत्पूजा विस्तार्यामकत्र ध्वज ||

इत्युक्त्वा संविसर्प्यामुंसवसन्तरति हरेः |
उमामुवाच पार्श्वस्थां विहसन्मानयंश्वतां ||

देवित्वद्वाक्यमात्रेण मयासंजीवितः स्मरः |
तवापि नाम भुवनख्यापयिष्यामि सुन्दरि ||

कामदेवशरीराख्यैर्दमनैरधिवासितैः |

१५२अ)

पङ्करोपितमूलैश्च त्वामर्चिष्यन्ति ये नराः |
तेषां त्वयि कृता पूजा वार्षिकी सफला भवेत् ||

दमनारोपनं कर्म न कृतं यैः प्रमादतः |
शुभानि नाशयित्वैषा मण्डभानि प्रदीस्यति ||

त्वदीयाश्च गणाः सर्वे हरिष्यभ्योब्दिकार्चनं |
यथाते शारदीयार्चा नित्याक्षेम प्रदायिनी ||

दमनारोपनं * द सुधा भवतु भूतले |
दमरोपनं कर्म ततः प्रभृति सुन्दरि ||

दमनारोपनं कर्म ततः प्रभृति सुन्दरि |
स्थितमावश्यक तया कर्तव्ये त्वेन चा प्रिये ||

अथ दशमहाविद्यायाः षडम्नायं निर्णय माह ||

भुवनेशी महालक्ष्मीः सर्वाम्नाय प्रगोचरा |
त्रिपुरा त्रिपुटा वाला विशालाक्षेन्न पूर्णिका ||

१५२ब्)

दक्षवक्त्रेण देवेशि मयाद्यापि प्रजाप्यते |
वगला चैव मातंगी सिद्धलक्ष्मीररुधती ||

आम्नायाः पश्चिमाख्या तु तद्ववक्त्रेण प्रजप्यते |
ताराच्छिन्नापिशाची च धूम्रा चोत्तरगोचरा ||

कालिका भेद सहिता उर्ध्वम्नाय प्रगोचरा |
उपविद्याश्च पाताले विद्याम्नायः प्रकीर्तितः ||

अथ दशविद्यासूत्र ||

काली तारा महाविद्या षोडशी भुवनेश्वरि |
भैरवी च्छिन्नमस्ता च विद्याधूमावती तथा ||

वगला सिद्धि विद्या च मातंगी कमलाम्विके |
एतादश महाविद्या सिद्धिविद्या प्रकीर्तिता ||

अथ दशविद्या पुरश्चरणमाह ||

दीक्षां प्राप्य पुरश्चर्या षण्मासात् परतो यदि |
भ्रष्टतां याति पापात्मा अब्दलक्षं च रौरवं ||

१५३अ)

दीक्षां प्राप्य पुरश्चर्यां अकृत्वा मृयते यदि |
पच्यत रौरवे घोरे यावचन्द्रार्क मेदिनी ||

पुरश्चरणकं देवि त्रयोदश प्रकारकं |
आत्मवित्तानुसारेण कृत्वा श्रद्धा समन्वितः ||

गुरुं संतोष्य यत्नेन प्रयोगं कारयेद् बुधः |
पुरश्चरणकं कृत्वा अष्टोत्तरशतं दिने ||

अनन्तरं च प्रयो नागा कृयते सदुरात्मवान् |
भक्षन्ति तस्य मांसानि इन्द्राक्षी प्रमुखा गणां ||

डाकिन्याद्या महाक्रोधा तर्जयन्ति मुहुर्मुहुः |
मृते नरके पच्यन्ति कुम्भि पाकेऽति दारुणे ||

प्रयोगेषु च कार्येषु दीक्षासु च विधानतः |
पुरश्चरणके देवि अन्तरं नैव कारयेत् ||

दीक्षा पुरश्चरणकं प्रयोगेस्ति विधामतः |
यथोक्तं क्रियमाणस्य मन्त्रसिद्धिर्न संशयः ||

१५३ब्)

पार्वत्युवाच ||

पुरश्चरणशब्दस्य ब्रुह्यर्थ च विधिं ततः |
वैदिकाद्याः सर्वा मन्त्रा न सिद्ध्यन् निचयं विना ||

श्री-ईश्वर उवाच ||

धर्मार्थकाम मोक्षाणां साधको मन्त्र उच्यते |
तत्सिद्धये पुरोयच चर्यते तत् प्रकीर्तितं ||

पुरश्चरण कर्माख्यं वेदादौ शावरान्तके |
मन्त्रे यन्त्रे तथा वश्यं तत् प्रकारान् व्रवीम्यहं ||

जपहोमस्तर्पगं च मार्जनं विप्र भोजनं |
पंचांग कर्म रूपं तदाहुः केचन तत्र तु ||

चतुरंगास्तथा त्र्यंगाद्व्यंगा एकागिनांपि च |
मन्त्रास्तिष्ठन्ति वेदेषु तथा तन्त्रे पिशाचरेत् ||

केचित् षडंगा मन्त्रास्पस्तदंगानां जपादिति |
अर्घमर्षशसूर्यार्घ जलपान प्रणामकैः ||

देवार्चया पंचभिश्च तैरेवं स्युर्दशांगकाः |
दूतीयागात्तथोच्चोन्नि कर्मतश्चक्र पूजनात् ||

१५४अ)

ध्वजलिंगसमायोग जपाच्च वलिदानतः |
महावलि प्रदानाच्च भवंत्येका दशांगतः ||

षोडशांगा कौलिकानां वामकानां द्विकेरितं |
अन्यर्यश्मरि सेवातोष्टा दशांगास्वघोरिणां ||

सर्वपापक्षयं कुर्याद् अन्यथा सिद्धिवन्ध कृत् |
यावत् पापं तस्य नाशं कृत्वा कुर्यात् पुरस्कृतिं ||

यथा प्रोक्तेन मार्गेण तस्य सिद्धिरहुरतः |
सर्वपापक्षयस्तत्र भवेद् वैदिक वर्त्मना ||

कल्पोक्तैवकृतं संख्या त्रेतायां द्विगुणां भवेत् |
द्वापरे त्रिगुणा प्रोक्ता कलौसंख्या चतुर्गुण ||

अथासितायाः पुरश्चरणमाह ||

दिवालक्षं शुचि भुत्वा हविष्याशी जपेद् बुधः |
ततस्तस्य दशांशेन होमयद्व्रविषा प्रिये ||

१५४ब्)

तर्पये तीर्थतोयेन पयसा सर्पिषापि वा |
मधुनावासिमामिश्र तोयन परमेश्वरिं ||

देवीं चाभिषिंचर्तोयंस्तर्पणस्य दशांशतः |
तर्दशांशैहविद्रव्यैर्भोजयेद्भक्तितः प्रिये ||

कालि मन्त्र विदो विप्रान् दक्षिणां गुरुवददेत् |
पाशवं कथितं कल्पं शृणु चैवंः ततः प्रिये ||

रात्रौ मांससर्वदेवीं पूजयित्वा विधानतः |
ततोणग्नंस्त्रियं नग्नो रमक्लेद युतोपि वा ||

जप लक्षं ततो देवि होमय ज्वलितेऽनल |
योनिकुण्डे स्थिते सर्पि मांसद्युयुतं तथा ||

दशांशं तर्पयेन्मद्यै मांसमिश्रैसुसाधकः |
तर्पणस्य दशांशेन अभिषिंच्य जगन्मयीं ||

दशांशं भोजयेत् साधु साधकं कालिका प्रियं |

१५५अ)

मद्यं मासं च मत्स्यं च तर्पणं च प्रदापयेत् |
ततस्तु तोषये भक्त्या गुरुं स्वर्णादिभिः प्रिये ||

एतत् कत्वद्वयाद् देवि मन्त्रः सिद्ध्यति वै ध्रुवं |
द्विजातीनां च सर्वेषा दिवाविधिरिहोच्यते ||

शूद्राणां च तथा प्रोक्तं रात्रो विष्टं महाफलं |

अथ तारायाः ||

नक्तभोजी हविष्याशि जपल्लक्षे चतुष्टयं |
रहस्य मालामादाय जपेद्वा रक्षमेव चः ||

लक्षमात्रं जपेन्मन्त्रं दशांमसितोत्पलैः |
आद्याक्तैर्जुहुयान्मन्त्री तद्दशांशेन तर्पयेत् ः ||

काण्डागुरुद्रवोपतैमिमर्लर्गन्धवारिभिः |
तर्पयेच्च परां देवीं तत्प्रकारमिहोच्यते ||

जलेचावाद्ध्य विधिवत् पाद्यं रुपचारकैः |
सन्तर्पविधिवद्देवी परिवारान् सकृत् ||

देवीवुर्द्ध्यास्वमान्मानं संपूज्याधकात्तमः |

१५५ब्)

तालिणीसिञ्चयामीति जलं मूद्ध्नि निविक्षिपे ||

कुम्भाख्य मुद्रा देवि नमोस्तेनाभिसेवलं ||

अथ निशाक्रममाह ||

एवं कुर्वन्नदन्भक्ष्ये मनकं दधिमध्यपि |
मधुमांसं च ताम्बूलं जपेल्लक्षं चतुष्टयं ||

दशांणं जुहुयाद्रक्त पद्मैः क्षीराज्य लोलितैः |
शवमुण्डं पूरयित्वा जपस्थाने जपं चरेत् ||

नारी पश्य स्मृशन् गच्छन् महानिशि वलिं ददेत् |
न कार्यः सुभ्रुवां द्वेषां यत्नतः परिपूजयेत् ||

जपेन कालनियमो न स्थितौ सर्वदा जपेत् ||

अथ च्छिन्नायाः ||

आदौ पूजा प्रकर्तव्या जपेल्लक्ष चतुष्टयं |
पातालैर्विल्वजैर्वापि जुक्षुयात् कुसुमैः फलैः ||

तर्पणादिं ततः कुर्यादेवं सिद्धो भवेन् मनुः |

१५६अ)

अथ षोडशी विद्यायाः ||

तत्र स्थित्वा जपेल्लक्षं साक्षो देवीं स्वरूप धृक् |
किंशुकै हवनं कुर्यादशांशेन महेश्वरिः ||

कुसुमैर्वापि धुरत्रयमिति स्मृतैः ||

अथ त्रिर भैव्याः ||

दीक्षां प्राप्य जपेन्मन्त्रं तस्वलक्षजितेन्द्रिय |
पुष्पैभानु सहस्राणि जुहुयाद्ब्रह्मवृक्षजैः ||

त्रिमध्यक्तैः प्रसूतैर्वा करवीरसमुद्भवैः ||

अथ महालक्ष्माः ||

जपेद् भास्कर लक्षं च नियताशीयत व्रतः |
तद्दशांशं प्रज्जुहुयाघृतैस्त्रिस्वादुसंयुतैः ||

पद्मैरमाद्रुम फलैः प्रभ्यकमयुतै हुनेत् |
सुधीतैः शुचिभिस्तायैस्तर्पयेदचततद्वयं ||

अथ मातंग्याः ||

पुरश्चरण काले तु षट् सहस्रं जपेन्मनुं |

१५६ब्)

तद्दशांशं हुनेदाज्यैः शर्करा मधुभिः सहः |
ब्रह्मतरुद्भवैः काष्टैः साधकैः शक्तिभिः सह ||

एवं पुरक्रियां कृत्वा प्रयोगविधिमाचरेत् ||

अथ भुवनेश्वर्याः ||

रविलक्ष्यं जपेन् मन्त्रं पायसै मधुरान्वितैः |
दशां जुहुया मन्त्री शतर्द्दशांशं यथाक्रमं ||

तर्पणं मार्जनं कुर्यास्तथा ब्रह्मण भोजनं ||

अथ धूमावत्याः ||

जपं कृष्णचतुर्दश्यां शून्यागारे दिवानिशं |
उपवास परश्चैव मेकाहात् सिद्धिमाप्नुयात् ||

यस्या श्मशाने विपिने जपंल्लक्षं तु वाश्यते |
सौष्ट्रष आद्रवासश्वतेन मन्त्रः प्रसिद्ध्यति ||

होमचात्रघृते नैव तर्पणादिं ततश्चरेत् |
अथवा प्रजपे लक्षं श्मशाने विगताम्वरे ||

१५७अ)

निशाभोजी दशांशेन तिलैर्हवनमाचरेत् |

अथ वगलामुख्यं ||

पीताम्बलधरो भूत्वा *? र्वा शाभिमुख स्थितः |
लक्षमेकं जपेन्मन्त्रं हलिद्रा प्रधिमालया ||

ब्रह्मचार्यरतो नित्यं प्रखे यातो ध्यान तत्पराः |
प्रियंगु पायसे नापि पीतपुष्पैश्च पूजयेत् ||

इति कौलरहस्य सर्वागमसारे त्रयविंश पटलः || २३ ||


अथ जपरहस्यमाह ||

स्वस्वध्वनि प्रोच्चरितो प्रभुत्वं प्राप्नुवन्ति ते |
मन्त्रारक्ष * * *? न्सूत्रे प्रोतारिपरिभावयेत् ||

तामेव परमे व्यानि परमामृतसंज्ञके |
दर्शयेदान्मसद्भाव पूजाहोमादिभिर्विना ||

अथ मन्त्राणां सूतकादिनिर्णयमाह ||

१५७ब्)

जातसुतकमादौ स्यात् मृतसुतकमन्तकं |
सुतकद्वयसंयुक्तो यो मन्त्रस्मरसिद्ध्यति ||

गुरुकुण्डलिनी ध्यानं विवाहः परिकिर्तिताः |
द्विरागमो भवेत् सानं संयोगः संध्यया भवेत् ||

अर्घदानं भवेद् गर्भा गायत्री त्वष्ट मानिकं |
भुतशुद्ध्यादि प्राणान्तं गत्रा वयवकल्पनं ||

देही चापि मातृकाया प्राणायामस्तु संस्क्रियाः |
ध्यानोच्चारे महेशानि वालक्तात्पर्तिरीरीता ||

मन्त्राच्चारणतो देवि जातसूतकमीरीतं |
जातसूतस्य दोषस्य शमनार्थं महेश्वरिः ||

दशविंशति पंचाशद् यथाशक्त्या जपेच्छिवे |
दशांगादि पुरश्चर्या संस्कारा दशवै शिवे ||

इदमादि समादिष्टं मृति संशृणु सादरं ||

संस्कारात् प्राशवांस्तानथ जप्त्वा हृदिमं शिवे |
प्रसन्नां तत्क्रमेणैव तसिद्धि साधनं तथा ||

साहं भावे मातृकाप्तिष्यरचैतन्य मेलनं |
अंगाज्ञानं च तादात्यं तदनन्तरमीरितंः ||

१५८अ)

विसर्जनं महेशानि मृतसूतकमीरीतं |
मृतसूतकशांत्यर्थं दशविंशति वा जपेत् ||

तेन तस्य निवृर्त्ति हि भवत्येव न शंसयः ||

अथवाः ||

ब्रह्मबीजं मनोद्दत्वा अद्यन्त परमेश्वरः |
सप्तवारं जपेन्मन्त्रं सूतकद्वय मुक्तये ||

एवं जपं पुरा कृत्वा तेजो रूपं समर्प्ययेः ||

अथारक्तं कर्मसूतकान्न त्याज्यं ||

यज्ञव्रतविवाहेषु अद्धेहोमोच्चने विधि ||

आरब्धे सूतकं नस्यादनारंभे च सूतकं |
योरंभो वरणं यज्ञ संकल्पो व्रत जापयेत् ||

नादिमुखं विनाहादौ आर्द्धपाक परिस्क्रिया |
जपादीक्षार्चन विधिः कार्या दीक्षान्वितैर्नरैः ||

मास्तिपापं यतस्तेषां सूतकं वायतात्मनां |
सूतके मृतके चैव धूमाज्ञारादिके तथाः ||

जपं चार्घं तथा कुर्यान् मन्त्र न्यासे पुरःसरं ||

१५८ब्)

अथ मन्त्रविद्याया भेदमाहः ||

मन्त्रविद्या विभागे तु द्विधा मन्त्र जातयः |
मन्त्राः पुन्द्रेवता प्रोक्ता विद्या स्त्री देवता मता ||

पुन्मन्त्राः फेत् उक्तास्यु द्वितान्तास्युस्त्रियो मताः |
नपुंसका नमोन्तास्यूरित्युक्ता मनवस्त्रिधा ||

एतत् सून्या महाविद्या महामन्त्रस्तु गीयते |
चन्द्रात्मिका स्मृता विद्या मन्त्रा देवी प्रसीपकाः ||

आग्नेयासंप्रवुद्ध्यन्ते प्राणे चरति दक्षिणे |
भागे न्यस्मिन् गते प्राणे सौम्या बोधं प्रयान्ति हि ||

नाडीर्द्धये गते प्राणे सर्ववाढं पयार्तिते |
प्रयच्छन्ति फलं सर्व प्रबुद्ध्या मन्त्रिणां द्रुतं ||

अथ मन्त्रशिखामाहः ||

शृणु देवि परं तत्वं सर्वज्ञानोत्तमोत्तमं |
येन विज्ञान मात्रेण क्षिप्रं विद्या प्रसीदसि ||

१५९अ)

मूलकुण्डे तु या शक्ति भुजंगाकार रूपिणि |
तत भ्रमावत्तवातोयं प्राण इत्यभिधियते ||

तं त्यक्त्वा व्यक्त मधुरां कुजन्ती सहसा स्थिताः |
गच्छन्ती ब्रह्मरंध्रेण व्रणिशन्ती पुरस्तनुंः ||

यातायात क्रमेणैव तत कुर्यान् ममोलयं |
तेन मन्त्र शिखा जाता सर्वमन्त्रप्रदीपिणीः ||

तमः पूर्णे गृहे यद्वन्न किञ्चित् प्रतिभासते |
शिखा हीनास्तथा मन्त्रा न सिद्ध्यन्ति कदाचनः ||

शिखोपदेश सर्वत्र गोपितः परमेश्वरि |
विना येन न सिद्धिः स्याद् वर्षकोटि शतैरपि ||

तस्माद् यत्नेन कर्तव्यं शिखाया भावनं मनोः |

अथ चैतन्य मन्त्रमाह ||

मन्त्ररूपी भवेद् देवो देवरूपी गुरुर्भवेत् |
गुरुरूपि भवेदात्स्मा आत्मरूपी मनु भवेत् ||

१५९ब्)

इति ते कथितं देवि मन्त्र चैतन्य मुर्त्तमं |
यस्य विज्ञानमात्रेण अद्वैतं ज्ञानमुत्तमंः ||

श्रीदेव्युवाचः ||

अवैथ कुलुकोत्पर्ति कथयस्वममाधुना |
कुल्लुका कीदृशी नाथ सेतुर्वा देवकी दृशः ||

कीदृशो वा महासेतुन्निर्वाणं त्वथ कीदृशं |
अन्यद्वा कथितं यन्मे कीदृशं तद्वद प्रभो ||

श्रीशिव उवाच ||

रहस्यमपि ते देवि कथ्यते शृणु सा प्रतं |
विना येन महेशानि निष्फलं तु जपादिकं ||

कुल्लुका च तथा सेतुर्महासेतुस्तथैव च |
निर्वाणं कुण्डली षष्ठी सर्वो सर्वोत्पर्ति शृणु प्रिये ||

विद्यानां कुल पूज्य त्वात् कुल्लुका तेन कीर्तिता |
विद्या संवंधि दोषाणां भक्षयित्री यतः शिवोः ||

तेन यं कुल्लुकान्नाम्ना सर्वतंत्रे अगोपिता |

१६०अ)

विद्यासिद्धार्णवे देवि येन पारं प्रगच्छति |
तेन सेतुर्महेशानि विद्यामार्गः प्रकीर्तितः ||

महाविद्याप्तिशंदर्शी महासेतुर्महेश्वरि |
महाविद्या नवस्यार्थ चैतन्यस्य प्रदर्शकं ||

महासेतु?र्मदेविर्महाविद्यार्स्वरूपर्धृक् ः |
देवतायास्तु निर्वाणं चैतन्य ये च कीर्तितं ||

निर्वाणं कथितं भद्रे विद्यावाक् मातृकार्णकैः |
निर्वाणं परमेशानि चतुश्चरण रूपधृक् ||

निर्वाणं च महेशानि परं ब्रह्मात्मतात्मता |
चतुर्थं कर्तितं भद्रे विद्याचरणमीरितः ||

पंचमीं कुण्डलीं देवि यथावद वधारये |
मूलाधारादाविलातं विसातन्तु तनीयसीं ||

सर्वदेव स्वरूपां च सर्ववर्ण प्रदीपिनीं |
महाकुण्डलीनीं देवि ममली कुण्डली परां ||

१६०ब्)

श्रीदेव्युवाच ||

क्रमेण दशविद्यायाः कुल्लुकाया विधिं वद |

श्रीशिव उवाच ||

पंचाक्षरी कालीकायाः कुल्लुकापरि कथ्यते |
कालाकूर्च वधू मया फडंता परमेश्वरि ||

अघोराक्षो ऋषिः प्रोक्ता विराट् च्छन्द्रः प्रकीर्तितं |
देवता कुल्लुका काली वाजमायाभिधं मतं ||

कामः शक्तिस्तथा कूर्चं कीलकं परि * र्तितं |
षट्दीर्घद्येन कामेन षडंगन्यास ईरितः ||

ध्यान पूजादिकं सर्वं कालिकावत्समापयेत् |
मायावधूवतध्वा कूर्चं तरिणी कुल्लुकामता ||

तारिणी कुल्लुकायाश्च विरुपाक्षे ऋषिः स्मृतः |
उष्णिक् च्छन्द्रः समाख्यातं देवता नीलतारिणि ||

कूर्चबीजं तथा माया शक्तिर्वधु च कीलकं |

१६१अ)

र्माययार्तु षडंगानि सर्वं नीलर्सरस्वति ||

च्छिन्नायाश्च महेशानि कुल्लुकाष्टाक्षस्सि भवेत् |
वज्रवैरोचनीये च अन्ते चर्म प्रकीर्तिकंत् ||

अति कालो ऋषिः प्रोक्ता गायत्री च्छन्द्र ईरितं |
हं बीज भू तथा शक्तिः कीलकं राचिनी मता ||

शिवः षट् दीर्घयुक्तेन षटंगन्यासमाचरेत् |
ध्यान पूजादिकं सर्वं च्छिम्नावत्समुपाचरेत् ||

सुन्दर्याः कुल्लुका देवि संप्रोक्ता द्वादशाक्षरी |
वाग्भवं कामराजं चल्लर्जा च त्रिपुरे पदं ||

भगवती पदं प्रोच्य तदन्ते ठ द्वयं वदेत् |
सुन्दरी कुल्लुकायास्तु ऋषिरानन्द भैरवः ||

गायत्री च्छन्द्र आदिष्टं वग्भवं बीजमीरितं |
लर्जा शक्तिर्महेशानि कामबीजं च कीलकं ||

१६१ब्)

देवता त्रिपुरेशी च षडंगं त्रि द्वयं न च |
ध्यानपूजादिकं सर्वं सुन्दरी वत्समाचरेत् ||

संपत्प्रदायाः प्रथमं बीजं श्रीभैरवी मनौ |
विकरालो ऋषिः प्रोक्तः पंक्तिः च्छन्द प्रकीर्तितं ||

देवता भैरवी नाम्ना कुल्लुका परिकीर्तिता |
हं बीजं सं महाशक्तिरमत्र कीलकं मतं ||

षट् दीर्घ न बीजेन षडंगन्यासमाचरेत् |
मातंगी वगलालक्ष्मी धूमोच्छिष्टाक्रमे शृणु ||

तारं कूर्चं नारसिंहै पंचानां कुलकामना |
ऋषि भैरवनामा च यावत् च्छन्दांसि पार्वती ||

देवता सवबीजादि स्वस्वदैव क्रमेन च |
ध्यानपूजादिकं सर्वं स्वदैवत वदा चरेत् ||

ईयन्ते कथिता देवि संक्षेपात् कुल्लुका मया |
अथ दश महाविद्या जिह्वाशोधनमन्त्र ||

श्रीशिव उवाच ||

अपरैकं प्रवक्ष्यामि जिह्वाशोधनमुर्त्तमं |

१६२अ)

यत्र कृत्वा महादेवि जप पूजा वृथा भवेत् |
अशुद्ध जिह्वाया देवि यो जपेत् स तु पापकृत् ||

तस्मात् सर्वप्रयत्नेन जिह्वाशोधनमुर्त्त चरेत् |

देव्युवाच ||

देवदेवं महादेव शूलपाणेपिशाक धृक् |
पृथक् पृथक् महादेव कथयस्व मया निधे ||

श्रीशीव उवाच ||

शोधनं सर्वविद्याणां मुखस्य शोधनं शुभे |
श्रीबीजं प्रणवं लक्ष्मी तार श्रीप्रणवं तथा ||

इयं षडक्षरी विद्या सुन्दर्या दशधा जपेत् |
भैरव्याः शृणु चार्वग्नि मुखशोधनमुर्त्तमं ||

प्रणवं च ह्सौं बीजं प्रणवं सुरवन्दिते |
इदं हि त्र्यक्षली मन्त्रं दशधा प्रथमं जपेत् ||

शृणु सुन्दरि श्यामाया मुखशोधनमुत्तमं |
निजबीजे त्रयं देवि प्रणव त्रितयं पुनः ||

१६२ब्)

कामेतयं वदि बिन्दु रति बीज युतं त्रिकं |
एषा नवाक्षरी विद्या जिह्वा शोधन कारिणि ||

तारायाः शृणु चार्वंगि अपूर्व मुखशोधनंः |
जीवनी भुवना लर्जा भुवनेशी ततः प्रिये ||

त्र्यक्षरीयं महाविद्या विज्ञाय मृतवर्षिणी |
दुर्गायाः शृणु चार्वंगि मुखशोधनमुत्तमं ||

द्वादश स्वरमुधृत्वा बिन्दुयुक्तं त्रियं तथा |
अपरैकं प्रवक्ष्यामि वगलमुखशोधनं ||

वाग्भवं भुवनेशानी वाग्वीजं सुरविन्द्रिते |
मातंग्याः शोधनं देवि अकुसं वाग्भवं तथा ||

बीजं चाकुशमेतद्धि विज्ञेयं त्र्यक्षरीयकं |
लक्ष्याश्च शोधनं देवि श्रीबीजं कमलानने ||

प्रणवं दान्तमुधृत्य वामकर्णविभूषितं |
पुनः प्रणवमुद्धृत्य विद्येयं त्र्यक्षरी मता ||

१६३अ)

वालादीनां च श्रन्या सांप्रगवं सुशशोधनं |
स्त्रीशूद्राणां महेशानि औकारेण तु शोधनं ||

मुखशोधनमात्रेण जिह्वामृत मयी भवेत् |
अन्यथा मन्त्र विट् युक्ता जिह्वा भवति सर्वदा ||

भक्षणे दुषिता जिह्वा मिथ्या वाक्य न दूषिता |
कलहै दुषिता जिह्वा तत्कथं जतपन्मनुं ||

तत् शोधनमना चार्य न जपेत् यामरः क्वचित् |
शैव शाक्त वैष्णवानां सर्वेषामप्यवश्यकं ||

अन्यथा प्रजपेन्मत्रं मोहन यदि भविनि |?
सर्वं तस्य वृथा देवि मन्त्रसिद्धिर्न जायते ||

अन्तेनरकमाप्नोति भवेत् सापि न चान्यथा |
देवो यदि जपेन् मन्त्रंमकृत्वा मुखशोधनं ||

पतनं तस्य वै देवि किं पुन कर्मभ्य वासिनां |

१६३ब्)

अथ शापोर्द्धारः ||

शापोर्द्धारोत् कीलेन तु तत्र भेदः क्रियात् भवेत् |
*? श्म वद महादेव यद्यहं तव वल्लभा ||

श्रीमहादेव उवाच ||

उत्कालनं वधं वंध न स्वाच्छापस्तेजानिरोधकः |
कीलेन तु महादेवि न गतागतमीरितं ||

गतागतं महादेवि शापोर्द्धारे तु वर्तुतः |
भक्तानुग्रहकामत्वार्देवी साक्षाधकसनिधौ ||

गत्वादभोवरो देवि समय जात एव हिः |
मन्त्र चैतन्य रोधत्वान् मृषाजाता महेश्वरि ||

यथा दुरतरे वत्से धेनुः प्रीतिस्तु वर्तते |
वंधनस्य यदामुक्ति स्तनपानं तदैव हि ||

काली तारा तथा च्छिन्ना तेजाः पुंजनिभा मता |
त्रयाणां तेजसंरोधं कोहि कतुक्षमो भवेत् ||

तस्माच्छ्रापादिकं नास्ति कालिकाया महेश्वरि |

१६४अ)

कालितारिणी च्छिना उत्कीलन विमोचिनी |
दामसंत्रोटनं कृत्वा धेनुर्याति यथासुभं ||

भक्तानुग्रह काम्यत्वान्नधेयं कालिका परा |
ताराच्छिनास्तंभवेशी सर्ववन्धविमोचिणी ||

शापो तु प्रस्तवो नास्त्रि कीलेन प्रस्तरो नास्ति कीलेन प्रस्तवोस्ति हि |
कालिका या महादेवि सर्वदा प्रस्तवोस्ति हि ||

शापोर्द्धारनिरुक्तिस्तु शृणु यत्नेन साप्रतं |
वत्सो निकटवत्नी स्यार्द्धे तु निकटवर्तिनी ||

दुग्धा भाववान् महादेवि नैकट्यै किं फलं भवेत् |
काली तरे समायाते पुनदुग्धं यथा भवेत् ||

शापो निर्मोचाना देव पुनस्तेजः प्रवर्तते |
वत्सबंन्धन मुक्ती त्वात् फलसिद्धि हि वर्तने ||

उत्कीलनवंन्धनं हि फलसिद्धिः प्रदा प्रिये |
तस्मादुत्कीलनं भिन्नं शापो भिन्नः प्रकीर्तितः ||

१६४ब्)

अक्षरव्यत्ययो देवि *? त्कीलन विधौ स्मृतः |
मन्त्र चैतन्य व्यत्ययोन चः ||

चैतन्य व्यत्वया मन्त्री पापभागी नरो भवेत् |
तत्पापस्य निवृत्यर्थं प्राणायाःम प्रकिर्तिताः ||

देहवन् मन्त्ररूपत्वं द्यक्षरेवत् तते शिवे |
अक्षरव्यत्ययोर्देवि हींशां गत्वं प्रजायतेः ||

शापदाने महादेवि सर्वांगं सिद्धमेव हि |
वत्सवंधनकं कर्म पुनः सिद्धं यथा भवेत् ||

ततोत्कीलनकं कर्म पुनः सिद्धं महेश्वरि |
शापदान महादेवि चैतन्या भाव एव हिः ||

विद्यमाना यथा गादो दुग्धं ना महेश्वरि |
शापदाने महेशानि चैतन्यं नास्ति शांभविः ||

उत्कीलने महादेवि चैतन्यं सिद्धमेव हि |
एकदा समये कोपि साधकः स्थिरमानसः ||

संस्मारदक्षिणां देवी सदा भक्तैक मानसां |

१६५अ)

द्युतक्रीडां मयासार्द्धं प्रवर्ता च विहाय सा |
गता सा साधको यत्र दलातस्यैवरंततः ||

निवृत्ता सामया शक्ता क्रुद्धेन मनसा मुने |
यतोमां त्वं विहायैव गतामाधक सन्निधिं ||

अतस्त्वं शीघ्र फलदान भविष्यसि दक्षिणे |
ततो दीनमना देवि संतुतोषस्तथा वैः ||

ततस्तुष्टोह मनया पुनरेनां समुर्चिवान् |
महाविद्यां संपुटितां जप्त्वा यप्त्वां सुमंध्यमे ||

ततस्त्वं शापनिर्मुक्ता भविष्यसि फलप्रभा |
ततः प्रभृति विद्येयं द्रुतं च फलदायिनी ||

साधकसं महाभाग जननी बन्धमुक्तये |
इत्युक्वान्तर्दधेशस्तु भार्गवस्य हि पश्यतेः ||

भार्गवा हि मुनिश्रेष्टेस्तपश्य वमनोदधे |
शापोद्धारं प्रवक्ष्यामि वशिष्ठ मुनिना कृतं ||

चतुर्विंशति लक्षाणि जप्त्वा कोपेन शप्तवान् |

१६५ब्)

अद्य प्रभृति देवेशि कालिके कालरूपिणी ||

तवमन्त्रेषु संसिद्धिः कष्ठे नैव भविष्यति |
इति श्रुत्वा महादेवि प्रादुभूता प्रसाद्यतं ||

उच्चा च पुत्रकीमिदं शापदानं वृथाकृतं |
एवं फलं यथा न स्यात् तथा कुरु मुनीश्वर ||

ज्ञानदर्तं दुचाराध्यं दुल्लभं यत्सुरेरपि |
ततः प्रीत्या वारं लब्ध्वा ज्ञानविज्ञानसंयुतं ||

उवाच प्रीत मनसा शापान्तं मन्त्र संकटे |
मातः क्रोधेन कथितं तत्रोपाय महं वदे ||

प्रणवं पूर्वमुद्धृत्य घोररूपे च दक्षिणेः |
सिद्धिं कुरु द्वय प्रोच्य कालिकेति पदं ततः ||

ममाभीष्ट फलं शीघ्रं देवि द्रवैण संपदं |
जपादौ मन्त्रमुच्चार्य जपान्ते च पुनष्पथेत् ||

१६६अ)

भविष्यति ततः सिद्धिरचिरात् परमेश्वरि |

अथ मन्त्रोयवे ज्ञानमाह ||

श्रवणास्य हृदये नेत्र ज्ञानन्मोक्षो मनोः सद्यः |
श्रोत्रादीनां ज्ञाना भावे मन्त्रस्य ग्रहण मात्रात् ||

दारिद्रञ्च विपर्ति चर्नरक प्राप्तिर्यशोवंशः |
दीनोति दुःखभागी पराजितः शत्रु पीडितः ||

कुर्यादवस्थित चित्तो मन्त्री शोत्रादि विज्ञानं |
स्वनाति भक्त्या श्रोत्रादिनां गुरोज्ञानं भवति तादा कृतभ्या लोकत्रय 
पूजितो नघमन्त्री ||

लयश्रोत्रा मृगास्यादि हृच्छून्याः सदृशः स्वराः |
गर्जिनि ध्रुम्र भैरव्या आभावेरदृशौ स्मृतौ ||

मूलार्णमुखमादिष्टं हृदयं स्वरशक्तयः |
एभिरशेषमन्त्राणां हृन्नेत्र वदनानि च ||

१६६ब्)

असावास्य परिज्ञयः सर्वतन्त्रेषु गोपिता |
बीजरक्त मुखासर्वमूलार्ण हृदयं स्वराः ||

दक्षिवामदृशौ चण्डी विचारे मध्यसा नम |
बीजाभावे मनो विद्यू नेत्र वमनो हरीः ||

मूलार्णं हृदयं दण्डी पाणौ च स्वरशक्तयः |
चिन्तामनि नृसिंहाख्यौ नेत्रास्य प्रणहृत् श्रुतीः ||

यत्री बीजाक्षरं मन्त्रं तत्र सर्व स एव हि |
प्रधान पूर्वपरगा विकरा यत्रः हृश्यतेः ||

तत्र नेत्रं विजानीयान् मुखं चक्षु तजोक्षितं |
रक्तवर्ज मनोमूल वर्णमास्यं प्रकल्पितंः ||

मालापूजा ||

इष्टमन्त्रेण मालायाः प्रोक्षःणं परिकीर्तितं |
ओं मालामाले महामाले सर्वशक्ति स्वरूपिणि ||

चतुर्वर्गस्त्वयि न्यस्तस्तस्मान् मे सिद्धिदा भवः |
वाग्भवं च तथा लक्ष्मी महादिमालिकान्तथा ||

ङेन्तां हृयं देवर्णान्तो मन्त्रेणानेन पूजयेत् |

१६७अ)

मन्त्रध्यानः ||

चिन्तयित्वा गुरुं मूर्द्ध्न यथावर्णादिकं भवेत् |
मन्त्रं ध्यायेत् तणुमध्यपीतावर्ण हिणायं ||

महामायां च हृदये स्वात्मानं गुरुपादयोः |
आज्ञा चक्रेतगः पश्चाद् गुरोम्मन्त्रस्य चान्मनः ||

देव्याश्चाप्यकतां दीत्वा सुषम्नावन्मना ततः |

अथ जपसंख्याकृतौम्मह ||

नाक्षतैहस्त पर्वैर्वानधान्यै न च पूष्पकैः |
न चन्दनैर्मृतीकया जपसंख्यां न कारयेत् ||

लाक्षाकुलूशीतशिन्दुलं गोमयं च करीषकं |
विलोद्य गुटिकां कृत्वा जपसंख्यां तु कालयेत् ||

इति श्रीकौल रहस्य सर्वागमसारे चतुर्विंशपटलः || २४ ||


अथ मन्त्रसिद्धिदीपो यथा ||

अथातः संप्रवक्षामि सर्व तन्त्रेषु गोपितं |
मन्त्रसिद्धिकरं दीपं न वाच्यं यस्य कस्यचित् ||

शक्त्याद्यहगणार्केपु भक्तोवर्ण प्रजायते |

१६७ब्)

मन्त्रवर्णस्य दिवसे क्रमार्द्दिवं प्रकल्पयेत् ||

सायं तु कुडवाहस्य वर्तिभूपंचतंतुभिः |
यावज्वलति दीपो स्यैतावत्पश्यन्मनुं जपेत् ||

मन्त्रार्णख्य दीपेषु ज्वलितेष्वथ तद्दिनेः |
पुनर्दीपे कृसा तु दीपे संदृश्यते स्फुटं ||

इष्टं स्वकीयं कथयेद्या च येन्मनसेत्प्सितां |
ददाति देवता तुष्टा गुह्य *? तत्प्रकाशितं ||

अथ सावरमन्त्रपुरश्चरणं ||

अथ सावरमन्त्राणां पुरश्चरणमुच्यते |
कामरूपाक्ष देशे तु कामाक्षा यन्त्र देवता ||

कामशैलोस्त्रियत्रासौ कामपीठं तदुच्यते |
तत्रासंलेख्य मन्त्रं हि वंशोपरि यथाक्रमं ||

गुरुणा वाचनीयः सस्वयं पञ्चात्पथेन्मुनुं |
गुरोरभावे तस्यैव मूले शैलश्य पर्वणि ||

लिखित्वा प्रपठेन्मनु ||

ज्वालामुखी समीपे वा हिंगुलाया समीपतः |
लिखित्वा प्रपठेन्मन्त्रं नान्यथैव प्रसिध्यति |

१६८अ)

मुखतः स्त्रीसमीपे हि कामपीठे मनोग्रहः |
अथवासदेशेषु मन्त्रग्रहणमुच्यके ||

तालपत्रे मनुंल्यख्य पूर्णकुम्भनिधापयेत् |
भास्करं तु गुरुं ध्यात्वा वाचयेन्त्रि गुरु रवि ||

इति सावरण मन्त्रपुरश्चरण विधि ||

अथ षोढान्यासपुरश्चरणं ||

देवी भावसमायुक्तः षोढान्यास परो भवेत् |
दशविद्याविधो सा च दशधा भिन्नभिन्नतः ||

प्रत्येकं षट् ऋषिं तं तं तद्ध्यानं च समाचरेत् |
* * * *? च्छन्दादिकं यत्र कीर्तितं परमेश्वरि ||

तदेव तत्र ग्रदितं मनुक्ते सूलदेवेवत् |
ध्यानं च्छन्दादिकं स्त्रोत्रं देवीवत्सर्वमेव तु ||

आयुतं च पुरश्चर्या न्यसन क्रमयोर्गतः |

१६८ब्)

अथ सहस्रनामस्तव कवचाणां पुरश्चरणं |

ईश्वर उवाच ||

सहस्रनामस्तोत्रंषु कवचेष्वपि पार्वति |
तत्कोवचोदिता प्रोक्ता सावै कार्या पुरस्क्रिया ||

यत्रनोक्ता पुरश्चर्या तत्र किं वा विधियते |
अयुतं तु पुरश्चर्या स्तोत्रमात्रे प्रकिर्तिताः ||

माहाकाल मते प्रोक्तं तत्रस्थं चेत्समाचरेत् |
विप्रसंतोषने नैव सर्वसिद्ध्यति पार्वति ||

हवगर्तु कथं  कार्यं पुरश्चर्यादिकं भवेत् |
सहस्रनाममरूपं वै कीदृशं परमेश्वरी ||

तथा च कवचं देवि किं रूपं परिकिर्तितं |
शिव देव्यास्तु संवादो ब्रह्मरंध्रेति कीर्तितं ||

अन्य श्लोकाकेश तुल्या ऋषिः शिर ईतिरितं |

१६९अ)

छन्द्रो किं मुखोद् देवि देवता हृदयं भवेत् |
बीजं गुह्यमिति प्रोक्तं शक्तिस्तु परमंगोता ||

सर्वांगं कीलकं देवि ह्यर्थ वादः प्रकीर्तितः |
स्त्रोत्र मध्ये स्थितं यद्यत्तत्सर्वं स्तोत्र रूपकं ||

एवं च देवदेवेशि स्तोत्ररूपा प्रकीर्तितः |
तथैव कवचं देवि ज्ञात्वा पाठे पठेत् प्रिये ||

अंगहीने भवेन्नाशः सर्वथा परमेश्वरि |
फलं स्तुत्वादिकं देवि अंगमित्यभिधीयते ||

आद्योपान्तं विना देवि फलमर्द्धं प्रकीर्तितंः |
अत्रार्थे प्रत्यया देवि षडङ्गाद्या यथा स्मृता ||

हवणं कवचांदीनां श्लोकान्ते विहितं वचा |
आद्योपान्तं पाठीत्वा वा पश्चा तुफ हवनं मतं ||

अथवा देव देवेशि नामान्तं भव मतं |
कवचादवावपि प्रिये मन्त्रान्त्रे हवनं भवेत् ||

उपक्रमस्य संहारी श्लोकान्ते वहणं मतं |

१६९ब्)

आदौ पूर्णा तु संपथ्य तथैचान्ते महेश्वरि ||

मध्य नामानि पाद्यानिद्यानि पुरश्चर्या प्रकीर्तिताः ||

श्लोकान्ते मार्जनादिकं ||

तत्र स्त्रोत्रोक्त विधिना पुरश्चर्यादिकं चरेत् |
स्तोत्रमावर्त्य संपूर्णं तदन्ते गणनां चरेत् ||

संपूर्ण होमयोगोयं कथितस्तु प्रियं वदेत् |
मार्जनाभिषेकर्म कुर्यादत्र महेश्वरि ||

सारूपं कवचाख्यं च सायुज्यं स्तोत्रमीरितं |
सानिध्यं नाम साहस्र त्रितयं परिकिर्तितं ||

कवचं कवचं रूपं स्यात् स्तोत्रं सहचरो भवेत् |
सह नामस्तोत्रं तु पूजास्थाने प्रकीर्तितंः ||

पूजादूर्गा स्वरूपा स्यात् वलिदानं तु मारणं |
मंत्रोराज पुरश्चर्या राज्यसंपर्तिरीतिता ||

सपत्या तु विनाराजा न शोभति मेश्वरि |

१७०अ)

संपर्तिमूलमेतद्धि सर्वमेव प्रकीर्तितं |
होममन्त्रमिति प्रोक्तं पर्जन्यास्त्रं तु तर्पणं ||

जले दूर्ग स्वरूपं वै त्वभिषेकः प्रकिर्तितः |
ब्राह्मणानां भोजनं तु दुष्टसैन्य प्रभक्षणं ||

देवता गुरुविद्यैक्यं त्वान्मैक्यं परिभाव्यने |
सर्वसिद्धीश्वरो भूत्वा त्रैलोक्या विधिपति भवेत् ||

यथा च राजराज्यादौ शत्रुसैन्यं भयं भवेत् |
सिद्धिराज्यं महादेवि तथैव परिकीर्तितं ||

दूर्गाद्यम्वादिकं देवि देशराज्य यथामतं |
तथैव सिद्धिराज्यस्य पुरश्चर्यादिकं मतं ||

मन्त्रोराजागुरोर्मंत्री गणेशाद्वारपालकाः |
साधनं शवमुण्डस्य सिहासनमितिरितं ||

१७०ब्)

साधकेन तथा कार्यं येन सर्वं तु सिध्यति |
नैमित्तिकं च काम्यं च हय द्विरदकौ मतौ ||

होमधूपः पताका स्यात् ततस्तु सिद्धिराजाधिपे देवि किन्न सिध्येति भूतले |
षोढान्यासादिकं सेना देवताराद्यदायिका ||

यन्त्रं तु वज्रदूर्ग तु जीवचक्रं विभेदकं |
कचादि पुरश्चर्या प्रोक्ता किंशोतु मिच्छसि ||

अथाङ्कयंत्रपुरश्चरणमाह ||

आदौ यन्त्रंस्य सिद्ध्यर्थे तन्मन्त्रस्य पुरस्कृयां |
कृत्वा युत प्रमाणेन पञ्चाद्यन्त्रस्य वाचरेत् ||

यथाधारे यथा द्रव्य यन्त्रसंलिखा यत्नतः |
तत्रा वाह्यैव नर्देवं संपूज्य विधि पूर्वकं ||

ध्यात्वा जपं वलिं होमं कृत्वा ||

* * * * * * *? ||

एकैकवारमावान्य मन्त्रं यन्त्रं स्मरन बुधः |
इत्थं जपादिभिः सिद्धे यन्त्रे नामाध्यता क्वचित् ||

१७१अ)

दिक् सहस्र प्रमाणे यन्त्रे कार्य पुरस्कृतां ||

अथ द्वित्रिपुरश्चरणैर्मन्त्रामसिद्धत्वेमेति पुनस्तत्रोपायामाह ||

तथा च सम्यग तुष्टिते मन्त्र यदि सिद्धिर्न्न जायते |
पुनस्तेनैव कर्तव्यंस्ततः सिद्धिर्न जायते ||

तकोपायं प्रकुर्वीतद्यत्तङ्गोप्य मधुनोच्यते |
अनुलोमविलोमेन बिन्दुमातृकाक्षरैः ||

जपेत् संपुटितं मन्त्रं पत्यहं सत संख्यया |
एकमाततोहोमादिकात् सिद्धा भवेत् मनुः ||

पुरश्चर्याक्तमखिलमाहिकं च सामाचरेत् |
क्रूरदैवत मन्त्रन्तु भूतलिप्यापुटी कुरु ||

क्रमान्क्रमाच्छता वृत्तिं कुर्यात् सिद्धिस्तु मासतः |

अचोहयरवलाश्चान्तिमादि द्विचतुर्थकं |
तृतीयं च क्रमेणैव वर्गानामक्षरं पठेत् ||

१७१ब्)

उष्मत्रयं ततश्वेद्यं अर्चितासु प्रसीदति |

शपोतावाकीलितत्वात्तत्रापायाष्टकं भवेत् |
संपाताथायनं द्रावो वोधनं वचवशी कृतिः ||

पीडनं षोषणं शौचं दहनं तत्रु क्रियोच्यते |
भूर्जपत्रं समानीय पद्ममष्टदलं लिखेत् ||

अष्टगंधेन देवस्य रोचनान्दनेन वा |
साधकस्य तु नामार्णै मन्त्रं संदभिलिखेत् ||

यावत् द्वयो समाप्तिः स्यात् तस्य चाद्यं तयो लिखेत् |
तारादिकं साधकस्य नामाथाष्टादलेषु तु ||

द्वौ द्वौ लेख्यौ स्वरौ तच्च सस्यग्या यत्सुधात्मकं |
तत्संवेष्टो मृदासम्यग् वेष्टयद्ब्राह्मणादिकंः ||

शुक्लादि वर्णया पश्चात् सिक्स्वकेन च वेष्टयेत् |

१७२अ)

क्षिप्रे त्रिमधुरेतर्तु मृन्मये लघुभाजनः |
क्षीरपूर्णेनवेकुले तत्क्षिपेल्लघु भोजने ||

अग्निसंस्थापनं कृत्वा सनिधो तस्य तं घटं |
संस्थापयेन्त्रिमधुरै मूलमन्त्रेण होमयेत् ||

अष्टाधिक सहस्रं तु संपातं कलशे क्षिपेत् |
होमांसंमाथतं कुंभं निक्षिपेच्च जलाशये ||

स्वगुरुं ब्रह्मणाश्वान्तैस्तोषयेद् दक्षिणादिभि |
संपाताधाय चैतश्चदुक्तं सिद्धिर्न चेद्भवेत् ||

द्रावणं तु तदा कुर्यात् तत् प्रकार इहोच्यते |
वं बीजेन ग्रथयित्वा भूर्जपत्रे लिखेन् मनुं ||

उशीररोचनाभ्यां च शिखाकर्पूर कुम्भमैः |
क्षीराज्य मधुतोयातां मध्य तं लिखितं क्षिपेत् ||

पूजनार्च्च जपाद्धोमात् द्रावितः फलदो भवेत् |

१७२ब्)

द्रावितोपि न सिद्धश्वर्द्धाधनं तस्य कारयेत् |
वाग्भवेन च बीजेन संपूतीकृत्यं तं जपेत् ||

एवं बुद्धा भवेत् सिद्धो नोच्यत् कुर्याद् वशो कृतं |
कुचंदनं महादारु हरिद्रामदनीशिलाः ||

एतैस्तु लिखीतो मन्त्रो भूर्जपत्रे सुशोभने |
कठे धृतो भवेद् वश्यो नोचेन्कुर्याच्च पीडनं ||

अनुदात्तस्वरश्याच्य मुदात् तेन द्वितीयकं |
तृतीयमधुदात्ते च पठेत भुर्जमुदात्ततः ||

एवं पादानि सर्वणि पठे मन्त्रस्य साधकः |
अनुदात्तर्पदाचार देवं ध्यायेदधः स्थितंः ||

उधो स्थिते मुदात् तस्योच्चारेष्टादि सहस्रकंः |
जपेन् मन्त्रं ततो भूर्जे भानुदग्धे वलेखयेत् ||

मंट्रं तमाक्रमेद्वाम पादनाथ च होमयेत् |
अष्टोत्तरशतं मन्त्रः पीडितः सन्प्रसीदति ||

१७३अ)

न सिद्धश्वेत्तदोपोष्यः प्रोच्यते तत्क्रियाधुना |
सौः बीज पूटितं मन्त्रं विलिख्येद्भूर्जपत्रके ||

रोचनाकुंकुंमभ्यां च धारयेदिति |
एतच्छोखलमित्युक्तं दहनं प्रोच्यतेधुना ||

पृथक् पृथक् स्वमन्त्रार्णान् चतुदिक्षु समावृतान् |
रंबीजेन पलाशश्य वेजे तैलेन संलित् ||

भूर्ज पत्रेथ गतेर्द्धर्य कंठे दाह क्रिया त्वियं |

इति सप्तसंस्कारः || अथ मन्त्रार्थ प्रकरनं ||

मन्त्रार्थं मन्त्र चैतन्यं योनि मुद्रा न वेत्ति यः |
शतकोटि जपेनापि तस्य सिद्धिर्न जायते ||

तत्रादौ गुरुमन्त्रार्थ || यथा ||

अथातसंःप्रवक्ष्यामि मन्त्रार्थं गुरुनामतः |
गकाराज्ञानसंपर्तिरकारात् तप्रकाशकः ||

उकाराशिवतादात्म्यं दद्याति गुरुत स्मृताः |
गुरु दैवतयोरैक्यं भावयेत् परमेश्वरि ||

१७३ब्)

इडा नाडी स्थित चन्द्र पिङ्गलाभारवाहिणी |
सुषुम्ना भेदरूपाणि दहनं पापनासनं ||

गुरुनामा प्रयत्नेण परतत्वं च प्राप्यते ||

अथ शिवमन्त्रार्थमाह ||

ओंकारं प्रथमं विद्यान्नकारां तु ततः परं |
गकारं तत्परं विद्यां च्छिकारं तु ततः परं ||

वाकारं पंचमं विद्यां द्यकारं तु षडक्षरं |
एवं पंचाक्षरेषु स्याद्रुत दृष्टिस्तथा शिवे ||

प्रणवे ब्रह्मदृष्टिः स्याद् ब्रह्मैवाहं न संशयः |
मन्त्रार्थः कथ्यते पश्चाद् येन मुक्ति नृणां स्मृता ||

सत्यज्ञान परानंद स्वरूपा चित्कला पला |
अति व्यक्त तया ज्ञेया शिवशब्देन शाम्भवि ||

१७४अ)

वाचकोयं ततः शब्दो ब्रह्मणश्चित्कला मनः |
नम शब्दो नमस्कार वाचकः परिकीर्तितः ||

प्रह्वत्व लक्षणः प्रोक्ता नमस्कार पुरातनैः |
प्रह्वतारामजीवस्य शिवात् सस्यादि लक्षणात् ||

भेदेन भासमानस्य मायया सर्वरूपतः |
संवंधं नम इत्याह शिवतात्म्य लक्षणं ||

नित्यः शुद्धिः शिवः साक्ष्यात् स्वरूपः सर्वदेहिनां |
तस्माद्बुभुत्सोर्जीवश्य नोपादेयं हि सर्वदा ||

सहोयमपि वा तद्वद्वस्तुतो न प्रकीर्तितः |
एवं विद्यान्नकारार्थं मकारार्थं मुदीयते ||

वकारो मम शब्दार्था लुप्तस्त्वेको मकारकः |
व्यवहारिक दृष्ट्वायं नमस्कारः प्रकीर्तितः ||

१७४ब्)

तस्माचतुर्थी शवस्तु प्रोच्यते नापि वस्तुतः |
ओंकालं सर्वशब्दार्थ वाचक परिकिर्तितः ||

प्रयोगा देव सर्वत्र सर्वार्थः शिव एव हि |
तस्माच्छिवस्य पूर्णत प्रणवा वाचक स्मृताः ||

वाच्यवाचतावास्य लक्षलक्षणं तापि च |
अन्यथापि च नास्त्व च परमार्थ निरूपणेः ||

अथवा देवसर्वस्य शिवादन्यस्य सर्वदा |
नास्तीति स्यान्मृषाभागि न भातीत्यादि माययाः ||

कल्पितं चिन्मुखनंदं परमार्थ शिवात्मकं |
माया तत्कार्यमप्यस्माच्छिवात्सत्यादि लक्षणांत् ||

प्रत्यक्षसिद्धिनास्त्यैव परमार्थनिरूपणे |
अथ किं वहुनोक्तेन शिवादन्य न विद्यते ||

शिवस्वरूप मे वाहुरिदं सर्वं विचक्षणः |
सर्वस्वरूपमज्ञात्वा दृश्यतेन तु वस्तुयोः ||

१७५अ)

एष एव हि सर्वार्थं सेव्यं सर्वं च नान्यथा |
वध्यवाधकतां याति व्यवहारे परक्षणं ||

समुद्र इव कल्लोला इति मन्त्रार्थ संग्रहः ||

अथ तारायाः ||

स्वयं लीलया परं विष्णुमूर्तिर्वभौचेम्न चैवं कथं चन्द्रचूडः |
त्रदंघ्रि प्रपद्माङ्गतांवु प्रवाही जगनित्य बीजं भेतां त्रिनेत्रां ||

विधाता यदायान चास्ते स्वयं सः स्वयंभुः कथं स्यात् कदातोति 
तूर्णनुनाभिधेधोनजातङ्कलौकेजगत्यादि ||

जगतम्रष्ट्रमस्मै चतुर्भिः स्वहस्तै ददौ या चरस्त्रं नु वेदाननोभूत् |
अतः सन्ति वर्णायुगादि वेदा जगत्यादि || 
तदंशं समायं हि बीजं ततस्यात् त्रिपादेतिदान्तिनोयां वदन्ति ||

१७५ब्)

चिदेक्षरं व्रर्णा युगादिनी वेदा जागत्यादिः |
ततोस्त्रं यदासार्ध पंचाक्षली सा जगत्तारणादुग्रह ताराप्रसिद्धा ||

विनातारकं सापरैका जटास्याजगन्नित्यादि |
इदं ये जना स्त्रोत्र राजरिडन्ति प्रसिद्धाश्च ते गद्य पद्य प्रसंशे | 
जगद्रूपपाणाद्विमुक्ता हि तूर्णं शरीरान्तरे यान्ति तारा सस्तिपं ||

विपर्तौ निशार्द्ध जपान्ते प्रभाते पठेद्यस्तु भक्त्या तदतदर्थं विचित्य || 
भवेन्नीलवान्याद्विरेफांघ्रि पद्मे सजीवस्तु हंसः सजीववस्तु जीवः ||

इती श्री-अर्द्धतनिरूपते मन्त्रार्थविवरणान्मकतारा अर्थं संपूर्णं ||

अथ श्रीमहात्रिपूलसुन्दर्यमन्त्रार्थमाह ||

भैरवो उवाच ||

लकारान्पृथिवी देवि सशैलवनकानना |

१७६अ)

पंचाशत्पीठसंपन्ना सर्वतीर्थ मयी परा ||

सर्वगंगा मयी सर्व क्षेत्रस्थान मयी शिवे |
सकारा चंद्रतारादि ग्रहदेवस्वरूपिणी || २ ||

हकाराच्छीवसंयोगाद्व्योमं मडलसंस्थिताः || ३ ||
इकाराद्विश्वकर्त्रीयं माया तूर्यात्मिका प्रिये || ४ ||

एकाराद्वैष्णवी शक्ति विश्वपालन तत्परा |
रकाराद्वैष्णवी शक्ति विश्वपाला न तत्परा || ५ ||

रकारारेजसा युक्ता परं ज्योति स्वरूपिणि || ६ ||

ककारात् कातदाकाम रूपिणि स्फूरव्ययदा || ७ ||

अर्द्धचंद्रे तु देवेशि विश्वयोनिरितीरिता || ८ ||

बिंदुना शिव रूपेण सून्यरूपेण साक्षिणी || ९ ||

१७६ब्)

अनया सहवत्रत व्यापि निश्चलतात्मना |

श्रीचक्रमपि देवेशि मेरु रूपं न संशयः || १० ||

सकला भुवनेशानि कामेशी बीजमुत्तमं |
अनेन सकला विद्या कथयामि विशेषतः ||

शक्त्यंत सूर्यवणेयं कलमध्येसुरोचने |
वाग्भवं पंचवणाढ्यं कामराजमथोच्यते ||

मादनं शिवचंद्राढ्यं शिवांतं नील लोचने |
कामराजमिदं भद्रे षट्वर्णं सव मोहनं ||

शक्तिबीजवरारोह चंद्राद्यं सर्वमोहनं |
चतुरक्षररूपं तु त्र्यक्षरात्रि पुरापरा ||

इति सुचनामन्त्रार्थ उर्द्धाम्नाय ||

अथवालक संस्कारमन्त्रमाह ||

अथातः संप्रवक्ष्यामि वाङ्मत्वाश्च मनुत्तमं |
वाग्बीजं प्रथमं मन्त्रानारदोस्य मतो मुनिः च्छन्दोनुष्टुप् देवता तु 
वाङ्मतां परीकीर्तिताः || 

१७७अ)

बीजपूर्वैश्च षड्दीघैः षडंगविधिरीरितः |
श्वेतांवरांश्वेतवर्णां श्वेतगन्धानुलेपनां ||

सुधाकुंम्भश्च पद्मंञ्च वीणापुस्तकमेव च |
करैदधर्ती मीनस्यां मुक्ताभरणभूषितां ||

एवं ध्यात्वा कनीकायां यजेद् देवी षडस्रके |
रुद्रधारां मणिमतिं फल्गुं विष्णुमनीं तथा ||

प्रभावती भानुमतिं भूपुरे तु दिगीश्वराम् |
लक्ष त्रयं जपेन्मन्त्रं पञ्चषाद्यैस्तथा हुनेत् ||

तर्पणादि ततः कृत्वा सिद्धि मन्त्रः प्रजायते |
सद्यो जातस्य वालस्य जिह्वायां बीजमालिखेत् ||

मधुना स्वणलैखन्या सोष्टवर्षः कवि भवेत् |
वाग्मत्यां चाथगंगायां पुरश्चर्या कलोति यः ||

द्वितीयस्या प्रतिष्ठाही भिक्षाशी वाथ मौनवान् |

१७७ब्)

ब्रह्मचारी भूमिशायी श्वेताम्बर धरः शुचिः |
वाक्सिद्धि लभते वेश्यं दाता भोक्ता त्वया च कः ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमसारे पञ्चविंशपटलः || २५ ||


अथ दशविद्यायाः मन्त्रसंख्यामाह ||

दशलक्ष प्रभेदैश्च कालि विद्या कलौ स्थिता |
दशपूर्वैः शप्तलक्षैः सुन्दरीकात्तिता भुवि ||

त्रिनिखर्वं तुरास्या च च्छिन्नायाः खमात्रकं |
पंचाशीति सहस्रश्च लक्षपंचकसंयुता ||

भुवनेश्रीमहाविद्या वगलां शृणु सारदं |
तत्वलक्ष्या तु वगला सहस्र नवतीर्गता ||

धूमावती महाविद्या षोडशीतिस्तु भैरवी ||

१७८अ)

मातंग्या नेत्रलक्षा च कमला लक्षपंचका |
एते सृंखलिका योगान् प्रस्तारास्तु विनिर्गताः ||

अथ कौमारी जाति भेदफलं ||

विप्रां सर्वेष्टसंसिध्यै यशसक्षत्रियोद्भवां |
वेश्या प्रयागं देवेशि कोटिसिद्धि प्रदायकं ||

स्वैरिणी वांच्छिताद्यर्थं कुट्टिनी सर्वकर्मसू |
हृती प्रीति विधौ वश्य कुमारी परिकीर्तिता ||

वृषली देवता सिद्धै देहसिद्ध्यैकिरातिनी |
पार्वतीया सर्वकर्यमनोरथ मयी कला ||

चाण्डालिनी राष्ट्रसिद्ध्यैराज्युसिद्धैकुविन्दजा |
विद्यासिद्ध्यैराजसुता क्रमेन परिकीर्तिता ||

सर्ववाच्छा प्रसिद्ध्यर्थ प्रोक्ता श्रीवालसुन्दरी ||

न कौमरी ||

अद्याशुद्धा वासिकान्या तृतीया ललिता स्मृता |

१७८ब्)

चतुर्थी मालिरीख्याता पञ्चमी स्याद् वसुन्धुरा |
सरस्वति रमागौरी दुर्गा तु नवमी भवेत् ||

पुरुषस्य ||

पञ्चन्नववषञ्च यद्देद्वालंविचक्षणः |
पंचाध्यावटुक प्रोक्ता न वर्षा गणेश्वरः ||

अथ प्रसंत् विविध प्रायश्चित्तमाह ||

प्रयोगं नैव कर्त्तव्यं साधकंः सिद्धिकांक्षिभिः |
प्रयोगान्नरकः प्राप्तिः परकोनविद्यते ||

प्रयोगां श्रीपमाप्नोति प्रायश्चिर्त्ती तु साधकः |
प्रयोगदोषशात्त्यर्थं लक्षमात्रं जपेत् मनु ||

मारणेर्च्चाटने द्वेष लक्षमात्रात् सुचि भवेत् |
वश्याकरणस्तथा भादौ लक्षवाप्य युतं जपेत् ||

ईश्वर उवाच ||

१७९अ)

शृणु देवि प्रवक्षामि प्रायश्चित्त विधिन्नवः |
गुरुत्यागकरः शिष्यः प्रायश्चिर्त्ती भध्रुवं ||

लक्षं श्रितोद्रकं जप्त्वा तस्मात् पाद्विशुद्ध्यति |
मन्त्रात्यागकरो यस्तु तत्संङ्गं वर्जयेत् प्रिये ||

लक्षमेकं जपेन्मन्त्रं होमतर्पणतः शुचिः |
सर्वेषामेव पापानां शंकरे समुपस्थिते ||

प्रायश्चित्तं विजानीयादयुतं मन्त्रजापतः |
नित्यादि क्रमदोमानां शान्त्यै विद्याशतं जपेत् ||

नैमिर्तिकाति क्रमणे सहस्रं जपमेन्मनुं |
यदि दैवात् पशोर्विद्या लभते कुलजैन्नरैः ||

द्विजन्तु कौलिकं प्राप्ये पुनर्विद्यामुपालभेत् |
शकलोबीजहीनस्तु सन्दिग्धो निन्दितस्तथाः ||

१७९ब्)

मनवस्तु न सिद्ध्यंति गुरुः स्याद्ब्रह्मघातकः |
तदा तं सहसा ज्ञात्वा मन्त्रदेवं गुरुं त्यजेत् ||

लक्ष त्रयं जपेल्लीपीं लक्षम्वाप्य जपाजपेत् |
होमयेद्ध विपान्तेन निष्या पश्यात् तथा ध्रुवं ||

एकपात्रे पिबेद् द्रव्यं वीरीमहेश्वरो यदि |
श्वारोच्छिष्टं भवेत् पानं प्रायश्चित्तं स कौलिकः ||

गायत्र्यास्तु सहस्रेण उपवास त्रयेन च |
सम्यक् शोथित चित्तस्तु सुवर्णं गुरु देवदेत् ||

वलात्त स्वरतो वापि योरमेन्मन्त्रमातरं |
शदलक्षं मनुं जप्त्वा तुषानलं समाचरेत् ||

मन्त्रपुत्र्याः स्वपुंत्र्यश्च भगिन्याश्च कुलस्त्रिये |
रमना लक्षजापेन पूतो भवति कौलिकः ||

कृत्वा वीरे वधं मन्त्री वृथापानं गुरोःस्तुषां |

१८०अ)

मन्त्रपूर्त्रीम्वीरपत्नीं रमित्वा रक्षमो जपेत् ||

अस्थि प्राणिसंघाते हत्वा वनरकं व्रजेत् |
हत्वा च पक्षिणस्यर्वान् स्त्रियं चैकादशं जपेत् ||

सर्पमार्जारनकुलमुखमुष्ट्रखरं हयं |
गजात्वाथ मृगान् सर्वान् हत्वा चाष्ट शतं जपेत् ||

जपेदष्टं सहस्रस्तु क्षुद्रजन्तु क्षुद्रजन्तु वधे कृते |

वलिदानम्विना मन्त्री पातयेन्न पशून् क्वचित् |
अन्यथा स्मार्तु मुदितं प्रायश्चित्त मनिषिभिः ||

गोवधे दशभिलक्षैम्मुच्यतेनरकाणवात् |
लक्षैर्द्वादशभिमन्त्री वृषं हत्वा विमूच्यते ||

गुरुं हत्वा प्रमादेन पञ्चलक्षैब्भवेच्छुचि |
दशभिः कोटिर्मन्त्री स्त्रीवधात् प्रविमुच्यते ||

१८०ब्)

प्रमादात् पतिते विप्रे लक्षैर्विंशतिभिशुचिः |
क्षत्रादयो यथोक्तेन मुच्यते किल्विषादितः ||

ब्रह्मणास्य वधे लक्षं क्षेत्रिये द्विणां स्मृतं |
वैश्यां त्रिगुणद्दिष्टं पादये च चतुर्गुणंः ||

अहर्द्धा द्वावधे मन्त्री खाब्धिलमुनुं जपेत् |
वभ्रोश्यशूकलाणाञ्च वधे पञ्च सहस्रकं ||

क्षिणां हनने मन्त्री द्विसहस्रेण शुद्ध्यति |
सर्पमार्जारमत्स्यानां वधे वेदसहस्रकं ||

देवेद्रोहाद्गुरुद्रोहान्त्रिंशत्कोटिम्मनु जपेत् |
देवद्रव्यं गुरुद्रव्यं भुक्त्वा तावन्मनुं जपेत् ||

निन्दने समयानाञ्च योगिनी वीरयो शिव |
शास्त्राणां मन्त्रिणां स्त्रिणां सहस्रं जप माचरेत् ||

वा दक्षिणसिद्ध्यान्ते शैवव्रतधरे हरेः |

१८१अ)

चतुःकोटिमितं मन्त्री जपशुद्ध्यति किल्विषात् ||

अर्घ्यादि निन्दने मन्त्री दशावत्तनशुध्यति |
अर्घामृतं पिबेन् पूर्वं देवीमुत्थापयेत् ततः ||

पशुपानं भवेत् तस्य तत्क्षोयो लक्षयो भवेत् |
अनिवेद्य तु भुक्ते प्रायपेत् सतताष्टकं ||

वीरपत्नी वृथा ||

प्रायश्चित्तं चरेन् मन्त्री दिव्यवीरार्चनादिकं |
दीपनाशे पात्रनाशे पात्रस्खलनं तथा ||

पूजयित्वा महादेवीं जपेदष्टोत्तरं शतं |
आज्ञानाते तदुच्छिष्टं ज्ञानतो द्विगुणं भवेत् ||

दग्धं च स्फुटितं यन्त्रं हृतञ्चैवेण वा प्रियेत् |
विदिर्णं घृष्टवीं खेचदुपायं च शृणु प्रिये ||

लक्षमात्रं जपेद् विद्या होमतर्पण पूर्विकां |

१८१ब्)

सद्भक्त्या चलुंतोष्य ब्राह्मणानपि भोजयेत् |
शक्तिपूजा ततः कार्या कुर्यादष्टाष्टकं वुधः ||

पंचपंचककं वापि कालि तारा तु सारतः |
कदाचिल्लुप्तचिह्नम्वा स्फटितो विभूषणं ||

भग्नं नष्टकरो मर्त्या मृत्युस्तस्य भवेद्ध्रुवं |
तस्मात् स तीर्थराजे वा गंगादि सरिताम्वरे ||

समुन्द्रे वा क्षिपेद् देवि अन्यथा दुःखमाप्नुयात् |
विद्यामात्रे त्विदं कार्य विशेषं शृणु सादरं ||

लिगे वाणे नर्मदोत्थय च युग्मेन दुष्यति |
शलाक चादिनो भदिनो भग्ना तदा लिंगं न दुष्यति ||

शालग्रामनिलामात्रे भंगे मृत्युक भवेत् |
भूमौ पादकलो घाते नेदि मस्तके शिवे ||

१८२अ)

हृदया चातमे यत्र सर्वनश्याति पार्वति |
तां मूर्तिं विसृजे देवि पुनमूर्ति समाचरेत् ||

महाविद्या विधौ देवि विशेषं शृणु सादरं |
यत्र देवो गतो देवि तद् देशतस्थलं त्यजेत् ||

प्रायश्चित्तं ततः कृत्वा सुखमाप्नोति साधक |
वालामनीयकौमारीं चर्वगिं चारुचर्चितां ||

प्रसूनमंचे संस्थाप्य सांगं सावरणां यजेत् |
देव्याः स्वरूपं देवेशि तद्वेत्तस्याः स्वरूपकंः ||

विभाव्य प्रजपेद् देवि संप्रदायानुसारतः |
उपवासं प्रकुर्वीत दिनमेदं मद्रिततः ||

लक्षमात्रं जपेन्मन्त्रं जप तर्पण भेदतः |
कुमार्यामेव संपूज्य तत् तद् दीपात् समाचरेत् ||

१८२ब्)

त्रिशक्ति परविद्यादौ दीपराजं समाचरेत् |
दीपाग्रे दीपीनी जप्त्वा दोषहीनस्तथा भवेत् ||

सिन्दूरण कृतं यन्त्रं मूलेनावेष्टितं ततः |
तत्कोणे कुल्लुकां लिख्य तत्र दीपं समाचरेत् ||

अष्टगंधेनपेनापि गंधेनद्यसृणेनचः |
दिव्यवर्ण न देवेशि तेन सिद्धीश्वरो भवेत् ||

पश्चिमाभिमुखं दीपं पात्रं त्रिपलमात्रकं |
सौवर्णराजतं ताम्रं मार्तिक्यं धातुयं भवेत् ||

दीपं कृत्वा प्रयत्नेन एकविंशति तंतुभिः |
त्रियं च नवरुद्रैश्च वितस्तिवर्तिकां चरेत् ||

शोप्यतेन पलाष्टेन आह्यपात्रं समाचरेत् |
चतुरंगुलमुच्छ्रायं सार्द्धांगुलसमुत्तमंः ||

१८३अ)

वध्रंगुणीलप्रोक्तं कवचं सप्तधा भरेत् |
दीपस्वदेविसंपूज्य सांगां सावरणा शिवे ||

एवं क्रमेण देवेशि सिद्धिमाप्नोति साधकः |
वलिदानं ततः कुर्यात् सात्विकादि प्रभेदत ||

आपदूर्द्धारकं जप्त्वा दोषहीनो नरो भवेत् |
अयं च नित्य दीपो हि त्रिशक्ति विषं ये मतः ||

प्रायश्चित्त प्रसंगेण कीर्तितः परमेश्वरि |
एवं दोष विनिमुक्तः पुनर्यन्त्रं च संग्रहेत् ||

उक्तसंक्तारमासाद्य स्वगुरुक्तेन वस्मनाः |
महाविद्या विधौ प्रोक्तं शैववैष्णव यो शृणु ||

उपोष्य रजिनीमेकामघोरं लक्षमात्रकं |
तद्दशांशं होमकर्म दोषहीनस्ततो भवेत् || १ ||

सौरेहं संजपेच्छिवे ||

गाणपे श्रीहरिद्राष्य जप्त्वा सिद्धिश्वरो भवेत् |
 
१८३ब्)

अन्यथा कुरुते यस्तु तत्वापापो भविष्यति |
अयुतं त्रयमीच्छन्ति दिव्यौघाश्चात्र पार्वति ||

कौलिकः पशुगामी च परशक्तिं रमेद्वलात् |
गोष्टी मध्ये च यत्नेन स्पर्शं तस्या न कारयेत् ||

अविषेकविनाभूते आचार्यत्वं करोति यः |
योनि कोटि शतं याति रौरवं नरकं व्रजेत् ||

मातृरूपं परित्यज्यास्त्रिरूपं शक्तिमादरेत् |
सयाति नरकं घोरं जन्मकोटि शतानि च ||

परं लक्षत्रयं जप्त्वा अजपां लक्षमेव च |
तुर्यावीजंपंलक्षणं ततः शुचिं समाचरेत् ||

अथ मालायतनादौ प्रायश्चित्तमाह ||

प्रमादात्मालिकाभंगो प्रायश्चित्तं समाचरेत् |
रहस्य मालाभंगे तु दद्याच्छाग वलि नरः ||

१८४अ)

अग्नि दग्धेपि लक्षं च नष्टे भहस्त च्युता यदि |
चौरानी षट् सहस्रं पतिते त्रिशतं जपेत् ||

कराङ्ग्रष्टे शब्दकृते प्रजपेर्द्धि शतं शतं |
पुरश्चर्या जपे होमे मालाहस्तच्युता यदि ||

प्रायश्चित्तं शतं जप्त्वा तद्दशांश प्रवर्द्धनं |
त्यजेद् दशांशं त्यर्जायं प्रायश्चित्त क्रमेण च ||

केचिदत्रममिच्छन्ति पुरश्चर्या पुनर्भवेत् |
प्रायश्चित्त शतं जप्त्वा पुरश्चरनमाश्चरेत् ||

त्रुटिता मेरु मूले तु स्त्रिणां तस्य चादिशेत् |
त्रुतिता चेत् स्वयं माला प्रायश्चित्तं समाचरेत् ||

गजान्तक सहस्रं तु जपहोमसमाचरेत् |
पुनः संग्रथनं कृत्वा प्राणस्थापनपूर्वकं ||

तदा माला सिद्धिदा स्यान् नान्यथा शांकरं वच |

१८४ब्)

अथ ग्रहमातृका मन्त्रमाह ||

अथातसंःप्रवक्षामि ग्रहमातृ सुधासनं |
ग्रहमातृरितुष्टायं किं ग्रहहैदुरितैरवि ||

ग्रहमातरि तुष्टायां सुग्रहैः किं प्रयोजपं |
मंगरापिङ्गलाढान्या भ्रामली भद्रिका तथा ||

उल्कासिद्धासंकटा च विकटा गर्भपालिका |
रौद्रनक्षत्र तचाष्टौजन्माधिष्ठ्या क्रमाद् दशा ||

फलं नामानुरूपं स्यादेकोपचयमाब्दयाः |
पिंगला सूर्यजनी महाव्याधिकारिका ||

तुष्टावेच्छत्र वर्गस्य रुष्टा कुर्याच्च साधके |
ब्जं बीजं तु समुच्चार्य पिंगले वैरिवारिणि ||

प्रसीद फलडिति प्रोक्तस्त्रयोग्नि शक्ति वर्णिकः |
दीर्घ षट्कयुजा पूर्व बीजेनवषडंगकं ||

१८५अ)

पिंगवर्णापिंगकेशो पिंगनेत्राधुनुः शचान् |
हस्तात्यर्थ दधतीं पद्मयुगलं तां भजाम्यहं ||

अथ पूजा विधिं वक्ष्य सर्वासामेवतं तत्रः |
जपा पुष्पानि शस्ता च धूपो तुग्गुलसंभवा ||

घृतप्रदीप्तमधुरा नैवद्याः पायसादयः |
अलंकारास्तथा रक्तास्तथा वस्त्राणि चन्दनं ||

स्वर्णलंकारणैश्वापि समुद्रव्यैर्वहुपंचकैः |
तर्पयेत् परमेशानिं तत्तन्मन्त्रैः सहस्रधा ||

सुवर्ण पत्रे निःच्छंद्रे हस्तायामे मनोरमे |
कृत्वा यंत्रं यथोक्तं तु योगिनिं तत्र पूजयेत् ||

तत्तन्मन्त्रवलं जप्त्वा विघ्नंशात्यै सहस्रकः |
सप्ताहेन प्रजायेते त्रिविधोत् पाववारकं ||

१८५ब्)

ततश्च कुंडं विधिवत् कृत्वा चे चतुरस्रकं |
अथवा स्थंडिले शुद्धे सुलिप्ते गोमयां वुभिः ||

चतुहस्त प्रमाणेन यो जपे स्थिरमानसः |
योगीन्यश्वितु संस्थाप्य कृत्वा पूर्वादिताः क्रिया ||

अन्यासां दशवारं तु विरुद्धायाः सहस्रधाः |
विल्व पत्रै तत्फलैश्च कमल्लरागकेशनैः ||

जुहुयात् पायसान्नेन तथैवहुलव पूजयेत् |
सहस्रमयुतं चापि लक्षं वा कामरा क्रमात् ||

अथातसंप्रवक्षामि मध्ये देवीं प्रपूजयेत् |
इच्छां ज्ञानां क्रियां शक्तिं त्रिषु कोणे पूजयेत् ||

पूजा प्रकारो होमश्च सर्वासामयमेव ही |
विशेषःषुनरत्रास्तशत्रोच्छदाभिचारकै ||

१८६अ)

खड्गचर्माधारामुद्रां ध्याये पद्भुजधारीनी |
गरुडासममासीनां वैनिसिग्रह कालिका ||

लक्षमेकं प्रजप्यादौ जपेलक्षं हि तपयेत् |
सर्वशत्रु विनाशः स्या दुःखं नाप्नोति कुत्रचित् ||

अथातसंप्रवक्षामिश्चन्द्रमातुश्च साधकः |
मायाद्या वह्निजायान्तो मंगले मंगलालये ||

एकादशाक्षर मन्त्रो मङ्गलाद्याः प्रकीर्तितः |
कृत्वात्वेन षडंगादि दीर्घषड्ग पूजा तथा ||

ध्यायद् देविं त्रिनयनामुद्यदादित्य संनिभां |
दरस्मरमुखां भोजां सिन्दुराधरं ||

पद्म द्वय धनुर्वाणान् दधन्ती भुजपलवैः |
सुगंजन्मज्यमंजीरंक्तंचीगुण विराजितात् ||

१८६ब्)

एवं ध्यात्वा महेशानि पूर्ववत् परिपूजयेत् |
ततोलब्धं तनुं जप्त्वा तारमाया पुरःसरं ||

योगिनी क्षत्रवटुक गणाधिपवलिं हरेत् |
सर्वास्थयेत पूजांते मंगलैव प्रसीदति ||

योगिन्यार्तुपसार्थाय लक्षजपेमनुं |
दुयोगिन्यानां कुल्यार्थं जपे तत्संख्यका युतं ||

श्रष्टदृष्ट प्रतिवद्ध शुभायास्तु फलस्य च |
प्राप्तजे जपतां चत् सहस्रं प्रत्यहं जपं ||

प्रकर्तव्या वर्णशतं यावदुष्टा तु योगिनी |
स्रष्टाया वर्णदशकं रोगिणं चाभिं मन्त्रयेत् ||

वर्ण तुल्य न मन्त्रेण यस्याः सवापरो भवेत् |
तस्य पीडानिवृत्तव्योद्वर्णात्यंगततैर्दिनै ||

सायं विधिर्न वांतु विज्ञेयः सुरसमाः |

१८७अ)

योगिनी तुल्य फलदा वाम मार्गे च दक्षिणेः |
अथातः संप्रवक्षामि भ्रामरी भौममातरं ||

क्षीं भ्रामपि पदं प्रोक्त्वा जयतां मे अधीश्वरि |
भ्रामय क्लीं षोडशानौर्मत्रो स्याः परीकीर्तितः ||

पिंगलावत् सर्वस्याः सिद्धियं शर्करान्दश |
मन्त्रयित्वा न यामर्गे दशदिक्षु च संत्यजेत् ||

प्रातस्तता व्रजेन् मार्गं मार्गस्थाः सर्व एव हि |
सर्वे मोहं समायाति व्याघ्रा सर्पाश्च तस्कराः ||

शुक्लनादुष्टभूचाश्च नित्यमेकं समाचरेत् |
उपानत्कतले यस्य लिखित्वा नाम वा व्रजेत् ||

योजनैकं जपेन् मन्त्रं सभ्रमेच्च वसुन्धरां |

१८७ब्)

अथातः संप्रवक्षामि भद्रिकां बुधमातर |
व्लूं बीजं तोयभूयो गार्जानमादौ समुच्चरेत् ||

भक्तिके मे मम भद्रं देहीति च पदं पुनः |
वदेर्च्च परभद्राणि नाशये द्वितयं ततः ||

स्वाहान्तोजिनवर्णोयं भद्रिकाया मनुर्मतः |
षट्दीर्घ युक्तबीजेन षडंगं विधिरीरितंः ||

मंगला च च्छुभानां स्याध्यानं दुःफलदायिनां |
पिंगलावत् समुद्दिष्टं जपाद्यं प्रोक्तवर्त्मना ||

अथातः संप्रवक्ष्यामि धन्याख्यां गुरुमातरं |
श्रीध्वजदे समुर्च्चार्य धन्य स्वाहाष्टवर्णकः ||

षट्दीर्घाद्य बीजेन षडंगं विधिरितः |
नास्ति धन्या समाकाचिदिह लोके फल प्रदाः ||

१८८अ)

पुरश्चर्या त्रयं कृत्वा प्रागुन्मार्जित पातकं |
सस्तंत्यधन्या ददते धन्यत्वं साधकयतु ||

वृहस्पतीश्वराल्पश्चात् काश्वाधन्यां विलोकयेत् |
पुरश्चर्या तत्र कृत्वा वंशोधन्यः प्रजायते ||

अथातः संप्रवक्ष्यामि सिद्ध्याशुक्रस्य मातरं |
ह्रीं सिद्धमत्सर्व मानसमुक्ता साधयतद्वयं ||

हृदयान्ता मन्त्रवर्णः सिद्धाया मनुरीरितः |
बीजेनैव षडंगानि जपाद्यं प्रोक्तवच्चरेत् ||

नास्तिसिद्धा पासकानां कर्मसिद्धिस्तु कुत्रचित् |
उपासकाये सिद्धाया ये नाम्नाय न जायत ||

तदाम्नाय पदेवानां पाकेस्याः सर्वमेव हि |
षट् कर्मसिद्ध्यते तस्य मनोराराधनं विना ||

१८८ब्)

अथातः संप्रवक्ष्यामि चोत्कामंदस्य मातरं |
ओं मम रोगं नाशाय भंजकायै दशाक्षर ||

सर्वरोगापहो मन्त्रा मर्जनात् सप्तद्यमतः |
उल्का मंत्रो यस्य सिद्धा न गदास्तस्य मंदिरे ||

शीतायां महामया महिषं लक्षणान्वितं |
उल्काप्रीत्यैतमुत्सृज्य नगरे भ्रामयत् पुनः ||

नानावाद्यैः परिवृतं वस्त्रादिभिरलंकृतं |
उत्सृजेर्त्तपमशोयामुपद्रव शमो भवेत् ||

अथात संःप्रवक्ष्यामि संकटां राहुमातरं |
ह्रीं संकटा चरोममे परमं नाशय द्वयं ||

षोडशार्णस्तु मन्त्रोयं सर्वदुःख पनोदयः |
काला गृहे जपे रक्षं बन्धमोक्षः प्रजायते ||

१८९अ)

वीरेश्वरादुदङ्काश्यां संकटा यत्र संस्थिता |
तत्र षोडश लक्षाणि जप्त्वा होमस्तु दुर्वर्या ||

तस्या सिद्धा भवेन्मन्त्रस्तन्मुखाद्यदि निःसरेत् |
अमुकस्यामुकं कष्टं गंतं तद्गतमेव हि ||

अथातः संप्रवक्ष्यामि विकटां केतु मातलं |
तारौ नमो भगवति विकटे वीर पालिके ||

प्रसीदयुगलं मंत्रः प्रकृर्तिता |

कास्यां वीरेश्वरासन्नार्पश्चिमे विकटा स्थिता |
तत्र मंत्रमिदं जप्त्वा ग्रहतस्ताश्च वालुकाः ||

उदरं चापि वंध्यात्वा प्रशवंभ्यास्तथा शिरः |
यात्रादिभिस्त्यक्त वालान्तथा मातृविवर्जितान् ||

साधकरे पृष्ठा नीरोगञ्चरजीविनाः ||

१८९ब्)

अथ मुक्त्युपायमाह ||

देव्युवाच ||

क्वचिद् दक्षं क्वचिद् वामं क्वचित् सौचं च शांभवं |
उर्द्धाम्नायं क्वचिद् दक्ष मूर्तरं परश्विमं क्वचित् ||

अथ आम्नायकं चापि गाणापत्यं च वैषुवं |
पारसीक क्वचिद्धौर्द्धा पाषण्डं च कोचिक्वाचित् ||

द्वीपधर्मात्खंड धर्मात् कुलधर्मात्कालधर्मान्व्राति धर्मान् क्वचित् चेत् |

तत्त प्रकरणेस्तौषिक्वचिन्निन्दसितं पुनः |
तंत्रोत्तममिदं तन्त्रं प्रशन्नश्वेत्सुरापिरि ||

तदा तत्वं मम ब्रुहि निःसंदेहात्सुनीत्कुरुः |

श्रीशिव उवाच ||

अहोकालस्य माम्यहं तंत्र तंत्र त्वया पुनः |
पृच्छ्यते तत् तदाधिक्यं सोहं कालं व्रवीमि तत् ||

वलेयं सात्विकि चर्जा वा कालस्यम्वया उपकाराय सर्वेषां पृथ तत्वं 
व्रवीमि तत् ||

१९०अ)

यथा वेद तथा लोके यथाकारं प्रजायते |
यथा ब्रह्माण्डगोलोयं लिख्यते मध्येतः ||

सत्य तत्र च षश्यात्वं पनितं कियदंतरं |
तथा नरेण कालेन्त वेदे नेतरशास्त्रतः ||

अन्तरं पश्य देवेशि शृणु तत्वं समातरं |
यथाचानाहतः शब्दो नरे क्षप्यः प्रवर्तते ||

स नित्योपि पतेत्कणेन कदापि पतेत् कणे | न कदापि मूमूर्षतः ||

महापुरुषकालस्य तथा वेदध्वनि स्मृतः |
कलेद्दश सहस्राणि यदा वर्षाणि यांचित ||

वेदो नारायणः साक्षात् काला वयव जंतुभिः |
न श्रूयते तदा विंज्ञेयः(?) कालः समागतः ||

१९०ब्)

वग्जम्भाजुत पदादि शब्दाश्चोत्पर्तितश्वरा |
वेदभिन्नाशिनास्त्राणि तथा जानं तु देवताः ||

यस्य शास्त्रस्य लोकेस्मिन् प्रचीरायावदस्तिभि |
वातत्तमार्गिणां सौख्यं वेदमार्गोह्य कुंठितः ||

तस्या तत्मार्गकत्तारः शिष्यात् स्तन्मन्त्र दायिनः |
ताना नयंतिस्य मार्गे यतस्तावत् सुखं भवेत् ||

नृपां ज्ञानं यथा षड्भिरिंद्रियै परिजायते |
तथा षदंगै वेदार्थ ज्ञानं भवति निश्चितं ||

कर्मेन्द्रियानि च तथा नृणां पंचमितानि तु |
तद्वत्काले महेशस्य पंचाम्नाया मयेरिताः ||

उर्द्धाम्नाय समुद्दिष्टं वाचिकं कर्म तस्य तत् |
तत्र प्रमानं वेदाः स्युस्तदंशाः स्यूतयस्तथा ||

तदंगानि पुराणाणि गायत्र्याद्यास्तु देवताः |

१९१अ)

ब्रह्मबीजं तथा क्षेत्रं संस्कारा ब्रह्मसंम्भवाः |
ब्रह्मणा चरणं ब्रह्म विद्याभि ब्राह्मणो भवेत् ||

यस्यावक्ष्यावयं यस्य वाच मध्ये तु धावति |
एकस्मिल्लक्षणे हीने वागर्थ मनु धावति ||

द्विहिने लक्षणे देवि स्वाचाला ब्राह्मणो भवेत् |
लक्षण त्रय हीनोयस्तंत्र मार्गेण सिद्ध्यति ||

चतुलक्षणहीनानां मार्गाः स्यु कौलिकादयः |
एतल्लक्षण भिन्नेन यथा देहं यथाकुलं ||

यथाजाति यथाकालं कर्तव्यं धर्मसंग्रहः |
मिथ्यासंभाषणस्तयं सर्वमार्गेषु गर्हितं ||

यत्किंचिर्जन्मयेत् कर्म न जपो न तपः क्रिया |
जीवन्मुक्तः सत्य वक्ता सर्वसत्ये प्रतिस्थितंः ||

१९१ब्)

अहिंसा परधर्मोर्मः स च वाक्काय कर्मभिः |
दृढो यस्य न चारो न जातिः सोपि मुक्तवत् ||

परसर्ताय तत्रन्तु विष्टावद्यस्य चेतसि |
स पुष्कलौपि जानी ही जीवन्मुक्त न संशयः ||

पडिन्द्रियिज्ञियज्ञानवतां सृष्टि भवति मैथूनात् |
त्यक्तं तन्मनसा येन जीवन्मुक्तः स कोपी हि ||

वेदाः पूजनमिच्छंतिस्तथाद्वर्द्धाः प्रतिग्रहान् |
शुकवद्यो प्रतिग्राही जीवन्मुक्तः सन्यवीहि ||

शौचं प्रकुर्वता नित्यं विष्ठा वुद्धिः कले वले |
देहमाभिमानो गलितो जीवमुक्तः स एव हि ||

यठेच्छलाभसंतुष्टः स्तौतिनोन च विंदति |
न मुखेन दुग्धःखे कर्मनाशात् मुच्यते ||

१९२अ)

हित्वा विषय सौख्यं यस्तपस्तपति निर्जने |
न फलं कामयत् किंचिर्जीवमुक्तः स एव हि ||

यावद् देहस्य निर्वाहस्तावत् कलं परिक्षिपेत् |
वेदस्यात्यास्तः सर्वंः योनयेत् स तु मोक्षमात् ||

कोहं कीं दृश्यते कर्ता कास्ययाति क्वचेतसि |
इति संभावयं नित्यं महाकाले लयं व्रजेत् ||

कलौ पाप समाकीर्णे न समाभिर्न योगता |
यदि योगा भवेद् देवि न हि तत्र फलं भवेत् ||

तस्मात् कारणता देवि मन्त्रयोगं समत्यजेत् |
एते तु भूगमोपाय नात्रचित्तस्थिरं भवेत् ||

कामक्रोधारिसंतप्तं महामाया विमोहितं |
दुर्विज्ञया दुर्निवारा महाकालास्यग्येहिनी ||

१९२ब्)

तदंशाराधनात् सा तु प्रसन्ना चेद्विमुंचति |
सुवुद्धिभिः प्रियैः पुत्रैर्यथा मता प्रतायते ||

तथा प्रतार्यते चेयं जीवे मुक्तः स जायते |
कृतं वंध्यार्थ मनया खानपानं च मैथुनं ||

ते नैव चेदियं वर्द्धा स्वयं मुक्तस्तथा भवेत् |
वामिकैकोलिकैस्तम्मादज्ञानैश्च गुरुं विनाः ||

समस्तैरथवा ज्ञानै वद्ध्यतेयं न चेतरैः |
वंध्येयं वंधनैः स्वस्य त्रोटयंद्वंधनानि च ||

भावयेच्च महाकालं जीवन्मुक्तस्तदा भवेत् |
वंधमोक्ष प्रकारस्तु तत्रयं कुलिता मताः ||

यैज्ञाना गुरुमार्गेन तैवर्द्धेयं सदुस्तराः |
सुकृतान्मानवो भूत्वा ज्ञानी चे मोक्षमायात् ||

चतुराशीति लक्षे वुं? शरीरेषुरीरिणां |

१९३अ)

नमानुष्यं विनान्यत्र तत्वज्ञानं तु लभ्यते |
अत्र जन्म सहस्राणां सहस्रैरपि पार्वति ||

कदाचिल्लभ्यते जन्तु मानुष्यं पुण्ये संचयात् |
सोपानभूतं मोक्षस्य मानुष्यं प्राप्यदुर्लभं ||

यस्तारयति नान्मानं तस्यत्वापतरोत्रकः |
नरः प्राप्योत्तमं जन्म लब्द्धा चेन्द्रिय सौष्टवं ||

न वेत्यान् महितयम्तु सम्भवेद्ब्रह्म घातकः |
विना देहेन कस्यापि पुरुषार्था न विद्यते ||

तस्माद् देहं धनं धनं राज्यं पुण्यकर्म नियोजयेत् |
लक्षयेत् सर्वदान्मानमान्मा सर्वस्य भाजनं ||

रक्षणे सत्वमातिष्टेज्जीवन भद्राणि पःश्यति |
पुनग्रामं पुनःक्षेत्रं पुनर्वित्तं पुन गृहं ||

१९३ब्)

पुनः शुभकर्म न शरीरं पुनः पुनः |
शरीर रक्षणाया सः सततं क्रियते जनैः ||

यावत् तिष्ठति देहीयं ताव तत्वं समभ्यसेत् |
ब्रह्माविष्णुमहेशानि देवता भूतजायतः ||

नाशमेवानुधावंति तस्मात् तत्वं समभ्यसेत् |
यावन् न जीयते दुःखं योवन्ना याति चापदः ||

यावन्नेन्द्रियकै वैकल्पं वर्तात्तत्वं समभ्यसेत् |
इत्थं सर्वसमाख्यात तवाग्रेमपि पार्वतिः ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमसारे षट्विंशपटलः || २६ ||


अथ बलिदानं ||

अथाते वलिदानंस्य वधिरत्र निगद्यते |
वलिस्तु त्रिविधौ ज्ञेयस्तांत्रिकस्मात्तन्य वच ||

१९४अ)

वैदिकश्चेति तत्रादौ तान्त्रिकोष्ट विधः स्मृतः |
नित्याऽनि पशुवलिर्नित्यो नैमिर्त्तिकार्चने ||

आवश्यकः पशुवलिस्तस्मान्नैमिर्त्तिक विधौ |
पशूनायांति भेदेन भिन्ना च प्रोक्षण क्रिया ||

पूजान्ते वक्ष्यते सापि वलिदान क्षणे प्रिये |
वलित्वेन विनिर्दिष्टा महिषष्टागलादयः ||

जलजास्था लजाश्चापि ग्रामजारण्यजास्तथा |
पश्यवः पक्षिणः कीटास्तीर्यग्योनयवच ||

इमे विधात्रा विहिता वलित्वेन दिवौकसां |
नान्यै नैवेद्ये संभारैस्तथा तुष्यन्ति देवतां ||

यथा पशूनां वलिभिर्वीहिगानां तथैव च |
अत एव हि देवेशि यज्ञादौ विहितस्वसौ ||

देवानां प्रियशब्दस्तु पशुपर्याय उच्यते |

१९४ब्)

एवं विज्ञाय सिद्धन्तं देव्याः संतोषहेतवे ||

पशुन् दद्याद् वलिं त्वेन मध्यानपिहिताः प्रिये |
आलभेत वृषं श्वेतां यज्ञं गोमधनामनि ||

नरमेधे नरं चापि गजक्रान्ते गजन्तथा |
अश्वमेध शंखचूड्क्षेवहस्तिनं ||

व्रवीति यत्रकैवविदोपि तत्र चाणणा |
तस्मान्नैमिर्तीकार्चार्या वलिरावश्यकः प्रिये ||

विशेषेण प्रदातव्यो देवी संतोषहेतवे |
वलिम्विना नैव देवी पूजानंगी करोति हि ||

तत्राप्यूभौ प्रशस्यते महिषञ्छाग एव च |
अन्य देवो चितवलि विचारैः किं प्रयोजनं ||

येन संतुष्यते काली तद्विचारं ब्रुवे धुना |

१९५अ)

आरण्य अथवा ग्राम्य जलवैजानां च जायतः |
खगानां जातयश्चापि ता एवादौ व्रवीमिदे ||

मत्स्यामृगावराहश्च कच्छपा महिषास्तथा |
गंडक्या गोधिकाग्राहाः शार्कला हरयो पिवा ||

नकुलाशलभाश्चापि गवयाञ्चापि गलास्तथा |
मनुष्यापक्षिणश्चापि तेषां कोशा अपि प्रिये ||

भगवत्या वलित्वेन विधात्रा वलि कल्पिताः |
एतेषां वलिदानेन सर्वकार्याणि साधयेत् ||

अथ वलिदान फलं ||

वलिभिवर्द्धते कायुर्वलिभिः शाम्यतेरुजा |
जयेत्परातीन् वलिभिर्वलिभिः प्राप्यते धनं ||

वलिभिस्त्रिदिवं व्रजेत् ||

निष्कामानं वलौदर्ते प्राप्यो मोक्ष्योपि यद् भवेत् |

१९५ब्)

अथ जाति भेदा तथोवक्ष्य समासादुपरारये |
अष्टादशविधामत्स्यो चतुर्विंशतिधामृगा ||

वराहाः पंचधा प्रोक्तास्त्रिभेदाः 
कच्छपाद्विभेदामभिषास्तद्वगण्डकाश्च चतुर्विधाः ||

गाधिका च त्रिभेदास्युर्द्विविधा ग्राह एव च |
त्रिविधौ व्याघ्रसिंहौ च नकुलो द्विधापि च ||

शलभैश्चैकजातिः स्यान्नास्य भेदो वरानने |
गवयस्त्रिविधः प्रोक्तः छागः षष्ठविधौ मतः ||

चतुर्विधा मनुष्याश्च षट्त्रिंश जातयः खगा |
क्रमेण नामान्य तेषां व्याहरामि तव प्रिया ||

अथ पशुलक्षणं ||

श्रेष्टस्तत्र कलौ देवि महापीठे नरोवलि महापीठे नरो वलिः ||
कर्तव्यः साधकेन्द्रेण सचारोगी च सुन्दरः ||

१९६अ)

धातुवर्द्धः कृष्णकुर्चोक्षरादिरनुलोमजः |
मुल्योद्ग्रीहीतः पापिष्टा देवतैः स्वयमागतः ||

वर्षषण्मासमर्थवा यथैच्छाचारपालित |
स भवेद् वलियोग्यस्तु नान्यश्चौरादिकी हृतः ||

महिषः पंचमादुर्द्धं दशाधस्ताद्वनोद्भवः |
ग्रामजोपि महक्रूरो नीरकुसांडौकवर्णकः ||

आरक्ताक्षश्चोर्ध गृग्रोदीघपुच्छश्च मांसल |
अनारवाहकोभीतो वलि योग्यः परो नसत् ||

वनस्थाःश्चैत वर्णोयावन एव प्रपालितः |
महाशूरोमांशलश्च शुकरो योग्य उच्यते ||

ऊर्द्धं त्रिवर्षात् सप्तार्वाक् मग्निहीनश्च मासलः |

१९६ब्)

एकवर्णो देवताया वर्णरूपो शदोज्झितः |
सांडः ससृगोयुर्गशागंधिमानौषधादिभिः ||

विगंधी कृत्य वलये योह्यंः सर्वोत्तममृयं |
अजस्य लक्षणं देवि कथयामि विशेषतः ||

उर्द्धसंगमुर्द्ध लोमालम्बकणश्वपीवरः |
साहंकारः पुष्टतनुर्वलीपलित वर्जितः |

लम्बकर्णः शुर्द्धकृष्णः प्रशस्तः पशुलक्षणः |
श्वेतः कृष्णालोहितश्च कपिलश्चित्र पांडरौ ||

पद्धिधञ्छागलः प्रोक्ता गृहस्थानां पलोवलिः |
उत्तमौसित कृष्णै च मध्यमौ चित्रपाडलौ ||

लोहितः कपिलञ्चैश्चैव कविष्ठ परिकीर्तितः |
त्रिमासात् परतश्चैव यावर्द्धोर्ष द्वयं भवेत् ||

उर्त्तमोसौ वलिः प्रोक्तास्तस्मार्द्धीनोधमः स्मृताः |

१९७अ)

कृष्णवर्णो वलिर्यस्तु श्वेतपूच्छो यदा भवेत् |
च्छागलं तादृशं विद्वान् दुरः परिवर्जयेत् ||

एवं सिते कृष्णपुच्छे वर्जयेन्मतिमात्सदा |
कृष्णवर्ण्येच्छगलस्तु पृष्ठवंशेसितो यदि ||

प्रशस्तं तं विजानीयाद् विपरीतं तु वर्जयेत् |
पंचाब्दं महिषं श्वेतं प्रशस्तं परिकीर्तितं ||

स एव महिषः श्वेतं प्रशस्तं परिकीर्तितं |
स एव महिषः कृष्णः पांडलेश्चाधमो वलिः ||

पञ्क्षिणस्तु प्रशस्ताः स्युः सर्ववर्णः सुशोभनाः |
त्रिपक्षात् परतश्चैव दिने चापि विवर्जयेः ||

सर्वेषामेव वर्णानां देवतानां तथैव च |
अति कालः प्रीतिदश्च यज्ञप्येको विशिष्यते ||

मेषः स शृंगस्त्वाजवच्छृंग हीनोपि कुत्रचित् |
वर्षच्च यायार्धं च गृहे पालितो वलवर्तरः ||

१९७ब्)

मांसभारोत्तथोदाने नक्षमः सारसो वरः |
नीलकंठच्छविः कंठे कघोतः पुष्टकंधरः ||

वर्षादूर्द्धं गृहे पुष्टो वल्यर्थं योग्य उच्यते |
सर्वषामग्रतोरौति यः प्रातर्वहुवर्णकः ||

मांसलस्त्वेक वर्णे वा ताम्रचूडो विशिष्यते ||

अथ निषिद्धानि ||

काश्चिन्निषिर्द्धानुक्ष्यामि विहितेषु वलिष्वपिः |
ग्राम्यानाथवन्यानां पशूनां पक्षिणां तथा ||

स्त्रियं नैव प्रजुर्जीत वलिकर्मनि साधकः |
ज्ञानपूर्ववलिं दत्वा नरकं प्रतिपद्यते ||

अज्ञानेन विनिर्याति किंचित् पायं समश्नुते |
अत्रिसाससमुत्पन्नं पशुं न विनियोजपेत् ||

पुनस्तर्द्धानुगतं जातु देव्यै समर्पयेत् |
भग्नं शृगं भग्नदन्तमच्छिन्नानालमेव च ||

काणं व्यंगं रोगिनं च शृगाहतनरं तथा |

१९८अ)

दुष्टं गलितरोमानं क्षीरपंचगलद्विशं |
पशुनददृशं तथा चैव हि हायसं ||

च्छिन्न त्रोटिं च्छिन्नपक्षं नुग्नमाहारवर्जितं |
अनुड्डीनं तथा काशे मातुरङ्कपरिस्थितं ||

विहितावर्य विज्ञतौ न दद्यापशुपक्षिणौ ||

भग्नाङ्गहीनः कृर्तार्णो वालोवृर्द्धो न शस्यते |
न दद्यात् स्त्री पशोर्मांसं हव्यकव्ये विशेषतः ||

अथानुकल्पः ||

देवेश चानुकल्पस्य विधिं ब्रूहि सत्वरंः |
वानप्रस्थो ब्रह्मचारी गृहस्थो वादयो परः ||

सात्विकी ब्रह्मनिष्ठश्च यश्व हिंसा विवर्जतः |
तेन दद्युः पशुवलिमनुकल्पं चरन्स्वपि ||

तर्तात् पदानानां फलावात्यै वरानने |
घृतगोधुमैक्षव्यद्यैः फातितैरनुजैस्तथा ||

कृत्वा तं तं पशु दद्युस्तर्तत् फलमाप्नुयुः |

१९८ब्)

कुष्माण्ड पनसा सवू(?) कर्कटी वील्वडाडिमाः |
द्राक्षाखर्जुरलकुचरसालाऽमलजम्बूकं ||

नालिकेलेक्षुदण्डाश्च मोचामोम्रातकतीर्कराः |
नालिकंलेक्षुदण्डाश्च मोचाम्रातकतीर्कराः ||

बीजपूरागरंगास्तालां च फललापि |
वलि तुल्यानि चैतानि छागतुल्यानि तृप्तिषु ||

माहिषत्वेन कुष्माण्डं च्छागत्वेनैव कर्कतीं |
वृर्ताकं कुर्कुटे त्वेन तथा कोशातकं मृगे ||

पायंसंतुगगजत्वेन मार्जात्वे कुलस्थकं |
पटोलंशूकरत्वेन शर्करावाल्लुकं तथा ||

खड्गत्वेन महेशानि मत्सत्वे कदली फलं |
मुखत्वे मूलकं चैव सारंगत्वेकलिंजकं ||

१९९अ)

कलित्वेनारिकेलं च कल्पयेत् परमेश्वरि |
माषाः सर्व वलित्वेन सर्वेषां कृशरान्नतः ||

पायसा पूपसंतापास्नुड्ड्रकैः कशरान्तकैः |
शाकोदनैस्तथा सुपैपिण्याकाद्रकपोलिका ||

वटकालसुनं गृजं कलिजं बीजहोदरं |
नानोपायैः षड्रसैश्च वलिरेषः प्रकीर्तितः ||

क्रूरविद्याविधौ देवि पशुंपिष्टयं चरेत् |
यवक्षोद मयं वापि यद्वा धान्यसमुद्भवं ||

माषपिष्टमयं देवि सर्वकर्मणि कारयेत् |
गुडार्द्धक दधिगुडो लवणं गुडमेव च ||

कुष्माण्डं नालिकेरं वा श्रीफलं चक्षुमेव च |
वस्त्र संवेष्टितं कृत्वा छेदयच्छुलिकादिभिः ||

एषस्मार्ता वलिः प्रोक्ता धर्मशास्त्रानुमिनां |

१९९ब्)

पूर्वपूर्वात्रापि चोक्ता विशिष्टो देवताषकः |
यस्य यत्राधिभक्तिस्तेन तुष्यति देवताः ||

वैदिकं तु वलिं दद्यादोदनं स्विन्न मायमान् |
सरोचन मति क्रूर दैवते वटते कान्वितं ||

यथानुकल्पयोगेन योगिनियं महेश्वरिः |
यथोक्तविधिमासाद्य यथोक्तं फलमाप्नुयात् ||

अथ प्रोक्षणं ||

श्रीपार्वत्युवाच ||

प्रसूनां प्रोक्षणं देवि प्रकाराणि कथं विभो |

श्रीभैरव उवाच ||

देयादेय विचारस्तु एतावानुपवर्णितः |
स्थान पात्राधिकारिंष्ट दानकाल क्रमोपि च ||

इदानींमेकरूपेण सर्वेषां प्रोक्षणं शृणु |
वाराही यमुना गंगा करतोया सरस्वती ||

२००अ)

कावेरी चन्द्रभागा च सिंधु भैरव सागराः |
अजस्नने महेशानि सानिध्यमिह कल्पयेत् ||

अर्घपात्रोदकैः शुद्धैर्मूल न प्रोक्षय त्रिशः |
पशुपाविनाशाय हेमकूट स्थिताय च ||

पराय परमेष्ठिरे हूंकाराय च मूर्तयेत् |
बिल्व पत्रोदकैरेभिः प्रोक्षणं कारयेदये ||

पशुनां यत्र वाहुल्यं भवेद्विर्तानुसारतः |
तत्रैव प्रथमं देवि सर्वलक्षणलक्षितं ||

ड्डर्जस्विनं सुन्द्ररश्च वलिनं पशुमुत्सृजेत् |
अनन्तरं क्रमेणैव न च तत्र विचारणा ||

अस्त्र मन्त्रेण संरक्ष्य कवचेनाव गुण्ठ च |
मूलमन्त्रं समुच्चार्य धेनुमुद्राः मृतीकृतंः ||

गन्धपूष्पाक्षतैस्सम्यक् परिपूज्यो पचारकैः ||

२००ब्)

वलिसंपूज्य विधिवद् गंधपूष्पाक्षतादिभिः |
चैतन्यं काम डाकिन्यो बीजत्रयमिदं स्थितं ||

वाक्पादो फत्परं पायुरूपख्या चक्षुषी ततः |
कर्णौ सर्वाङ्गनिततो मनःशेषे निगद्यते ||

सरस्वति च पृथिवी मित्रश्च जलमेव च |
तेजा नभो दिशः काली लीयताञ्च क्रिया पदं ||

हृदद्वस्तु शीर्षाण्यन्ते च मनवोऽष्टौ स्फुटा मताः |
पाद्यार्घा चमनीयाद्यौ गन्धपुष्पै वलिं ततः ||

पूजयेद् देवता वुद्ध्या प्रणमेन् मनसा तथा ||

अथ पसु गायत्री यथा ||

पशोः कर्णे चापि पशु गायत्रीं तदनुर्चरेत् |
तत्परं तन्मनुं चापि समुर्द्धारं शृणु द्वयोः ||

योगिनी बीजतो ङेन्तं वलिरूपं तु विद्महे |

२०१अ)

देवी प्रिये पूर्वा वच धीमहीतिः परं |
तन्नः पशुदिति प्रोच्य वदेर्चाथ प्रचोदयात् ||

अथ खड्गलक्षणं लक्षणं तन्त्र वर्त्मना |
येन संच्छेदनेनापि साधकः सिद्धिमालभेत् ||

सर्वेषामुर्तमः खड्गश्चन्द्रहासः सुखावहः |
पंचाशदंगुलोः कार्यः किम्वा तालत्रयेण तु ||

करवीरदलाकारः किम्वा पद्म दला कृतिः |
अथवा कुब्जखड्गेण दण्डखड्गेण भेदयेत् ||

महावलीनां सर्वेषां दात्रमत्र प्रकीर्तितात् |
कर्तकयां क्षुरेणापि छिद्याच्छुरिकया न च ||

कुठारपर्शु खंडाभैश्च्छेदद्येयेन्न कदाचन |
खड्गाग्रमध्येमुष्टो तु मिथुनानां त्रयं जपेत् ||

वागीशी सहितो ब्रह्मा लक्ष्मी नारायणौ तथा |

२०१ब्)

उमा महेश्वरो चैव तत आवाहयेदसौ |
काली कृतान्त सदृशीं येनच्छेद्यो वलिः प्रिये ||

माया कुर्चः शाकिनि च एह्येहि भगवत्यपि |
चामुण्डा चाथ सानिध्यं कुरु युग्मत्यधिष्ठिता ||

भवद्वयंधिहिनं फट् युगं शिरः |
खड्गस्य मूलमन्त्रेण खड्गं समाभि पूजयेत् ||

तारपाश त्रयाकूर्च शाकिनीभिः उच्यते |
ध्यायेत् कुशुमादाय खड्गमादौ वलानने ||

कृष्णापिणाकपाणि च कालताराति स्वपिणंः |
उग्रं रक्तास्य नयनं रक्तमाल्यानुलेपनं ||

रक्ताम्बर धरं चैव पाशहस्तं दुम्बिनंः |
पिबमानश्च रुधिरं भुजानं क्रव्यसंहतिं ||

क्षोभयन्तं जगत्सर्वं कंपनादि प्रसारणैः |

२०२अ)

वेष्टितं मृत्युकालाभ्यां वामदक्षिणभागतः |
पूर्वादितेन मन्त्रेण प्रत्येकं कीर्तितेन हि ||

गन्धपूष्पाक्षतैद्धूप दीपैपाद्यादिभैर्यजेत् |
ततो वर्द्धाजलि मन्त्रं पठेत् खड्गर्तिरीक्ष्यवीः ||

रसनात्वं चण्डिकायाः सुरलोक प्रसाधक |
तुक्षौ तस्य पशोरक्तं क्रव्यसंहंतिमेव च ||

च्छिंधीममिव मे शत्रु मगलानि प्रयच्छ च |
दैत्यदानवरक्षो सृक् मदोन्मत्त नमोस्तुते ||

एतेन खड्गमान्त्र्य तन्नामाष्टकमुच्चरन् |
गृह्नीन्निशितं खड्गं येन सत्यो भवेद् वधः ||

अशिर्विंश सः खड्गस्तीक्ष्नुधारोदुरासदः |
श्रीगर्भा विजयश्चैव धर्म पालस्तु नमोस्तुतेः ||

२०२ब्)

तारकां युगं यज्ञ शारिलोहपदं वदेत् |
दंडायै नम इत्यतेन् मन्त्रंः षोडश वर्णकः ||

अष्टोत्तरशतं जप्त्वा तत उत्थाय साधकः |
प्रहराणां चपि काली तेषामेव विधियते ||

सोयं वा भ्रातृ पुत्रो वा भ्राता वा सुहृदेवताः |
स पिण्डंश्चेदेयद्वापि शुद्धातः करणो यदि ||

नरि पूर्णां गहिनो वा न काणं नापि कुब्जकं |
न योजयेच्छत्रु पक्षं वलिच्छदन कर्मणि ||

उर्तराभि मुखो भूत्वा वलिपूर्व मुखं तथा |
नीरीक्ष्य सधकः पश्चादिदं मन्त्रमुदिरयेत् ||

पशुस्त्वं वलि रूपेणे मम भाग्यादुपस्थितः |
प्रणमामि ततः सर्वरूपिणं वलिलुपिणं ||

चण्डिका प्रीति दानेन दातुरापद्विनाशिनं |
चामुण्डा वलिरूपाय वलतुभ्यं नमोस्तुतेः ||

यज्ञार्थे वलयः सृष्टास्वयमेव स्वयंभुवा |

२०३अ)

अतस्तां घातयाम्यद्ये तस्माद् यज्ञ वधोऽवधेः |
शिवात् कृतमिदं पिण्डं मतस्त्वं शिवतांगतः ||

उवुद्ध्यास्वपशोत्व हिना शिवत्वं शिवाह्यसिः ||

ऐं ह्रीं मिति मन्त्रेण वंते वलिमत्स्वरूपिणं |
चिन्तयित्वा न्यसेत् पुष्पं कुम्भकेनास्यस्तकः ||

छित्वानेन पशु सद्यस्तदीयं रुधिरं प्रिये |
ततः स्वर्णादि पात्रेषु गृह्नीयदुर्ष्ण फणिलं ||

पात्राणि यथाः ||

अथ पात्रादि वक्षेहं स्थाप्यते यत्र शोणितं |
हैमे वा राजते तांम्रे ग्राह्यं रक्ता महीभृताः ||

समन्तर्मण्डलीकैश्च ताम्रे वाकंस्यरैस्वयोः |
दरिद्र गृहिभिश्चापि मार्तके वाथ दारव ||

अथ वाङ्मपुते वानैव लोहे कदाचन ||

२०३ब्)

नरंगेसी सकेवापि नालिकेल फलेत्वचि |
कौलाणां सर्वपात्रेभ्यः कपालं नान्यमीष्यते ||

येषा पशूनां पललै यावती तृप्तिरीरिता |
भगवत्या प्रिये तृप्ती रुधिरैरपि तावती ||

नित्य नैमित्तिके वापि कात्यायन्याः प्रसूजने |
विना कलि नैव दद्यादामे पललशोणिते ||

पशोर्वा पक्षिणो वापि नरस्यापि विशेषतः |

अथ मस्तकपति फलं ||

एवं दत्वा वलिं देव्यै वलिदानविधिर्ययाः |

शुभाशुभं स्वजानीयाद्राह्यस्य च नृपस्य च |
यदि वयव्य दिग्भागे नै-ऋत्य दक्षिणेपि वा ||

मस्तके पतिते चैव हारिरत्र विनिर्दीशेत् |
शेषेषु दिक्षु सर्वासु विदिक्षु च फलं शृणुः ||

२०४अ)

सर्वचोर्त्तर दिग्भागे पतते यदि मस्तकः |
सर्वसंपत्करं विद्या डाजाराज्यं विर्दिशेत् ||

भ्रमित्वा दक्षिणे कर्णे यदा पतति वै शिरः |
तदा सिद्धिं च मासांते वामकर्णे विपर्भवेत् ||

राज्ञामग्रे भवेर्द्धाणिर्गृहस्थानां शुभं भवेत् |
ऐंशान्य मध्ययोश्चैव पतते यदि मस्तकंः ||

तदा स्वल्पेन कालेन सर्वसिद्धि भवेद् ध्रुवं |
च्छिन्नशिरो निपतितं सहास्यं यदि दृस्यतेः ||

विभूतिं तस्य जानियाद् राजाराज्यं विनिर्दिशेत् |
एकवारे भवेत् सिद्धींर्दिवारेहानिनुच्यते ||

गृहस्थानां विजानीयाद्राज्ञां भुविपरीतकं |
यदाश्रु दृश्यतेत्र तदाहानिं विनिर्दिशेत् ||

यदा कटकटा शब्दो दन्ताना श्रूयते क्वचित् |

२०४ब्)

तदा तु मरणं विद्यार्द्धानिंसर्वत्र विनिर्दिशेत् |
दत्याद्रक्षसदिग्भागे मन्त्री वलिशिरः स्वयं ||

तर्द्दक्षिणे रक्तपात्रं विपरीतं न संददेत् |
देवस्य संमुखं कृत्वा च्छिन्नं भागं प्रकल्पयेत् ||

तदैव शस्तं जानीयान् मध्यमं विपरीतकीं |
वलीनामिति संज्ञानं शिरश्च पुरतो ददेत् ||

कीलकान्ते न्यत्सर्वं यथाकम्पो न जायते |
शीर्षोपरि ज्वलद् दीपं प्रदद्यार्चन्द्रनाक्षतंः ||

घृतेन सार्वभौमः स्यात न सिद्धि च विन्दति |
शिरश्च संमुखे स्थाप्यं स दीपं पात्रवर्जितं ||

स चापि हविरक्तः स्यादथ वा तिलजाक्षितः |
सार्षप्रन प्रदातव्यं न चान्य फलसंभव ||

२०५अ)

मुर्द्धाभिधिक्ता हभिषा तैलेन वहुसिद्धिभात् |
अन्यवीनोद्भवैरोगं शोकं मृत्यु च विन्दतिः ||

यथा लोमानि दह्यन्ते यर्तात् कार्यन्तथा नरैः |
सूत्रवर्तिं प्रदद्यार्च वस्त्रवर्त्या प्रश्यते ||

अंगुष्ठस्य प्रमाणं च दीर्घ चैव षडंगुलं |
कार्तलसुत्रै दद्यादेक विंशति सूत्रकैः ||

सुगन्धी द्रव्यैस्त कुर्यात् कुर्पूरागुरुचन्दनैः |
ग्रहाणां कच्छपानां च गोधायाश्च विशेषतः ||

तत्स्यारामपि पक्षीणां न दीपं दापयेच्छिरः |
शीर्षोपरि ज्वलद् दिपो यावत् कालं वत्तत ||

तावत् कालं वसेत् स्वर्ग तस्माद् यत्नेन दापयेत् |
होमदाहोद् भवं गंध घ्रात्वा देवी प्रसीदतति ||

तस्मात् संवर्द्धयेद्वीपं तस्मात् पात्रं विवर्जयेत् |
निर्वाणे मृत्युमाप्नोति दीयमाने प्रदीपके ||

२०५ब्)

ततः पात्रं पुरकृत्वा देव्याः पशुशोभितं |
शर्करा युतदुर्वाणां प्रदद्या त्रिमहाघृतं ||

सैन्धवं शृंगवैरं च कदली फलमेव च |
पातयेन् मधुराणां च काममुर्द्दिश्यसाधकः ||

अष्टधा विभजेद् विद्वान् मध्ये चैकं कुशादिभिः |
दत्वा किंचित् घृत तत्र कुर्यातर्तपमुद्रया ||

तर्पणं भागभाजां वै देवीनां द्विर्द्विरेव च |
आद्यन्तिमौतालाहार्द्दि मध्य आदि मनोनिपि ||

तर्तन्नामान्नमपि च तर्पयामिति संयुतंः |
द्वितीयं रूपं ङेन्तां च तद्वितीयो पदोदितं ||

मध्ये नित्योदित आख्या पात्रवत् पीठशा क्रिया |
पूर्वस्यां दिष्ठि चामुण्डा दक्षिणस्यां तु योगिनी ||

डाकिखुक्ता पश्चिमाया मुर्तरस्यां तु भैरवी |

२०६अ)

विदागिकाग्ने काणे नै-ऋत्यां पापराक्षसी ||

पूतना चापि वायव्ये ऐशाने कालिका तथा |
तत स्तुतिं प्रकुर्वीत वर्द्धाजलि पुटाग्रतः ||

जय देवि जगत्मातात् र्जयपापौघहारिणा |
जय जन्म जलाव्याधि तृण्यादावानाला कृते ||

जयसर्वविपर्तिघ्ने जय त्रिदशवन्दिते |
जयनित्यानन्दरूपे जयकल्ताण दायिने ||

र्ययत्रुशक्षकरेर्यत जयरोग प्रणासिनि |
जयभीमे जयघोरे जगशंकटतारिणि ||

जयमृतरसा स्वाद तुन्दिलामन्दविग्रहा |
त्रिनेत्र किकलालास्ये मुण्डमालाविभूषिते ||

सर्वासुरक्षये करिखड्गखट्वांग धारिणी |
महाघोरे महारावे दैत्यदर्पनिसुदनि ||

इमं पशुवलिं देवि गृहात्वा कालरात्रिके |
प्रीता भव महाचण्डे रक्षमां शरणागतंः ||

२०६ब्)

आयुरा हि धनं देवि भाग्यं कीर्तिं च देहि मे |
स्त्रियं देहि सुतान्द्रे हि सर्वाकामांश्च दोहि मे ||

उग्र चण्डे प्रचण्डासि प्रचण्डकरवालिनि |
महाचण्डोग्रदोर्दण्डे विश्वेश्वरि नमोस्तुते ||

रक्षमांशरणापत्वं त्वपादार्पित मानसं |
हरपापंहरक्ते हरशोकं हरासुखं ||

हररोगं हरक्षोभं हरदैत्यं हर प्रिये |
स्तुति मेतां पठित्वैवं दण्डवत् प्रणमे भुवि ||

गुह्यकालि जगद्धात्रि सर्वान्तर्यामि निश्वरि |
गृहेत्वेमं पशुवलिं यथोक्त फलदा भव ||

कायेन न मनसा वाचा त्वर्ता नन्यागतिर्ममः |
अन्तश्चरसि भूतानां उष्टीत्वं परमेश्वरिः ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमसरे सप्तविंशपटलः || २७ ||


प्. २०७अ)

अथ सर्वापयुक्ततया मातृकावर्णानां प्रत्येकं ध्यानादिकमाहः ||

श्रीभैरवोवाचः ||

शृणु देवि प्रवक्ष्यामि पञ्चाशद् वर्ण निर्णयं |
यैर्व्याप्तमखिलं देवि त्रौलोक्यं स चराचरं ||

एकैकस्य तु वर्णस्य ध्यानधारनरूपकंः |
आयुधन्यानसंङ्मुद्राः कर्म तेषां पृथक् पृथक् ||

एत सर्वं समासे च शृणुष्व कथयामि ते |
वहुशा मन्त्रकाट्यस्तु सासांरसं भवन्ति च ||

सत्पाद्याः पशवः प्रोक्ता ईशानान्ताः सुमध्येमेः |
ब्रह्मादेषां चरेदज्ञो मोचानायानकं प्रति ||

पञ्चाशदक्षरा एते कलाः पञ्च तथैव च |
पृथिव्यां जानि भूतानि पञ्चैतानि पृथक् पृथक् ||

द्विसप्त भुवणं सर्वं ब्रह्म व्याप्ति समन्ततः |
एभ्यो मन्त्रा समुद्भूता नानाकर्मश्चराश्चये ||

मन्त्राणां चैव रूपंञ्च प्रमानं दैवतं तथा |

२०७ब्)

ब्रह्माणि च भुजां चैव वर्णान्वर्ण युधानि च |
साधकाय न जानन्ति न तेषां सिद्धिदा क्वचित् ||

यानि कर्मानि कुर्वंन्ति यत्र यत्रापि जोजिताः |
तस्मात् सर्व प्रजन्नेन ज्ञातव्या मातृका वुधाः ||

ककारं कनकाभसं सौवर्ण कलशासनंः |
सुवर्णकवचं हैमं महापुरुषविग्रहं ||

खड्गहस्तं चतुभुजं महासौ उंचतुभुजंः |
क्षोभयत् पृथिवी सर्वास शैलरकालनंः ||

पुरुषो अस्मरे नित्यं विषनाशायका कथाः || १ ||

खकालं धूम्रवर्णाभं चापपाणि खरासनं |
त्रिशीर्ष त्रिभुजं रौद्रं त्रिचालं नवलोचनंः ||

सर्वग्रहहरह्यन्तमन्तराय हरंन्तथाः |
सर्वज्वल हलं चैव ग्रहसैन्य विमर्दनंः || २ ||

२०८अ)

गकालं गगनारूढमष्टवाहुं चतुमुखंः |
त्रिशूलपाणि रौद्रं च हिमकुन्देन्दु सन्निभं ||

विषनाशयते ह्येषमर्जाग्रमस्थिशं तथा |
गजवक्त्रं स्वयं ह्यन्तं सर्वविघ्नविनाशनं || ३ ||

घकालं वृषभारूढं दशवाहुं महावलं |
पंचवक्त्रं त्रिनेत्रं च शूरपाणि महाभूजं ||

गजचर्मोत्तरासंगं घंटाटंकविभूषतं |
इं ह्री वरदलश्यामं मध्यमंम्भीरनिस्वनं ||

ब्रह्मराक्षसवेतालान्नाशयन्नात्रसंशयः || ४ ||

ङकारं नागमारूढं द्विभुजं पिंगरोचनंः |
हरहाससितं सौम्यं वीणाखड्गरतं सदा ||

स्मरतां चैव सर्वेषां बालग्रहविमर्दनं |
नाशयशरणादेष विषं स्थावरजंगमं || ५ ||

चकारं तु हिनाभासं शशाङ्काङ्कितशेखरं |

२०८ब्)

चतुर्वक्त्रं चाष्टभुजं पाश पट्टिशधारिणं |
पद्मासन स्थितं नित्यं सर्पमण्डितमेखलं ||

ध्यानधारणसंयुक्तं ये पाश्वदि समन्वितं |
दुष्टरोगैश्वने केचिद् व्याधिका ज्वल व्याधिभिः ||

सर्वते मुक्तरोगांश्च स्मरणास्य न जायते |
गोनासागरैद्दिर्ष्टादुंदुमासैश्च मारिताः ||

विषणाशाशनं ह्येष कलोत्येव न संशयः |
तद्विषं नाससायाति तमः सूर्योदय यथा || ६ ||

छकारं श्वेतवर्णाभं छालस्थं च महावलं |
भुजैः षोडशभिर्दिव्यैराहुमानं यथा रविंः ||

पट्टिसंपरशुंशुरं मुद्गलं कनसं तथा |
अन्यानिधारयस्वन्तमायुधानि विशेषतः ||

यस्मिं स्थानं विषं घोरं स्थितं स्थाकरजंगमं |
नाशयेत् स्वरितं ह्येष स्मरितो नात्रसंशयः || ७ ||

२०९अ)

जकारं हरिणाकारं द्विभुजं नवशीर्षकंः |
शृंषका चायुधं तस्य शशाङ्काङ्कित शेखरं ||

यस्यानुस्मरणा देवि विषं स्थावरजंगमं |
माशये पथितो ह्येष पेयोदामिवभास्करः || ८ ||

ऋकारं कृष्ण मेघाभं षट्भुजं नवलोचनं |
त्रिशिर्ष च महाकालं उष्ट्रालीढं वलीयसंः ||

यस्य ग्रहा महारौद्रा ज्वलम्वा भूतदोषजं |
विषं हालाहलं रौद्रं योगानां कृत्रिमं तथा ||

मुष्टिणा ग्राहयित्वा तु उत्थापयति तत्क्षणात् || ९ ||

ञकारं घनवर्णाहं भिनाञ्चन निभोपमं |
कमरस्थं चतुवक्त्रं भुजाष्टक विभूषितं ||

असिमुद्गर हस्त्र च वज्रहस्तं महावलं |
वालग्रहाणां सर्वेषां पठेनाद् देवनाशनं || १० ||

टकारमग्निवर्णाभं दहन्तमिव पावकं |

२०९ब्)

भुजै षोडशभिर्देव्यैद्दिव्यमाल्याकेतं वपुः |
मेषारुधं महाकायं सर्वमेखल मन्त्रितं ||

त्रिशीर्षं च वृहद्रूप सेंन्दुराभं महाद्यूतिः |
जलंतं मुद्ग्रलं शक्ति ज्वाला ज्वलित भूषितं ||

ग्रहाणां निग्रहो ह्येष भूतानां दाकिनीषु च |
निमर्जत्मा जपेदेनं तं नयेदुषिभूषितः || ११ ||

ठकारंक्तंदपुष्पाभं वृषारूढं महावलं |
चतुभुजं महाकायमेक शीर्ष त्रिरोचनं ||

गौक्षिरधवलं नित्यं विषस्यैन्यविमर्दनं |
आन्मलक्षा परस्यैववर्थिवा निर्जने वने ||

गसिंहवलाहेषु व्यालव्याघ्र भयेषु च |
विषवंधे प्रमोक्तव्यं जीवलक्षासु चिन्तयेत् ||

सुवर्णममृतं ह्येनं कालद्रष्ट्रो भवेद् यदि |
अहिनां स्तंभने प्रोक्तां सर्वसत्वेषु सीतलं || १२ ||

२१०अ)

डकालं हरिं तं ध्यायेदुष्ट्राभीषणविग्रहं |
चतुर्वक्त्रं महाकायं चतुर्विंशार्द्धलोचनं ||

धर्मासनसमारूढं दण्डपाणिं जटाधरं |
जक्षराक्षसभूतादि डाकिनि सिद्धियोगिनि ||

स्तंदादीनी सरौघाश्या पिशाचोरगकिन्नभाः |
कुष्माण्डराक्षसांश्चैव स्मरमा देवनाशयेत् || १३ ||

धकारं भुजगारूढं फणिलक्षणभूषितं |
ज्वलनार्क प्रतीकाशमालक्तायत लोचणं ||

द्रंष्ट्राकलालिनं घोरं मेघगम्भीर निःस्वरंः |
चतुःषष्ठी भुजैर्दिव्यंन्नाना प्रहणा युताधुनं ||

द्रष्ट्राटंकाक्षमालांश्च शूलपट्टशधारिणंः |
गदामुगरपाशांश्च खड्गचक्रं च विभ्रतां ||

क्षोभय पृथिविं सर्वां सशैलवनकाननां दैत्यदानवलाक्षसां |

२१०ब्)

नागानां दमनोह्येष पाताल भववासिणी |
द्रढिमाकर्षणे योज्यं मेघानां च निवारणे ||

लूतागर्दभ विस्फो * *? सहलिंगादि चर्चिकाः |
डाकिनीभूतदोषांश्च नाशयेन्नात्रसंशयः || १४ ||

णकारं गौरवर्णाभं तामसी कुसुम प्रभं |
चतुर्भुजं चतुवक्त्रं कृर्ष्णं द्रंष्ट्राकलोलिनं ||

राजवर्णनिभं श्यामं ज्वलद्भासुरलोचनं |
मेरु शृगयुतं भीमं चाहहस्त विभूषितं ||

त्रासयन्तं महानादं क्षोभयन्तं रसातरंः |
विषांश्च विविधाकारा नश्यंन्ते नात्रसंशयः || १५ ||

तकालं रक्तवर्णाभं पूर्णकुम्भोपरिस्थितं |
शशाङ्ककृतमुर्द्धानं द्विभुजं मीनवाहणंः ||

एकशीर्ष ततसूक्ष्मै नेत्रतयविभूषितं |

२११अ)

निःशेषविषनागनामंतरायं विशेषतः |
स्मरणान् णाशयच्छुलंघनवाताहतां यथा || १६ ||

थकालं हिरवर्णाभं शंखकुन्द्रदुनिम्मलं |
मकालापृष्टमारूढमारक्तापितलोचनं ||

दीर्घस्थंधं सुरुचापं च विभ्रतं |
मन्मथञ्च स्वयं देवी कन्द्रर्प शहणाशनं ||

दीपैरगरपुष्पैञ्च सुगंधौश्चानु लेपनैः |
अकारमरणं ह्येष नाशयत्य विचारनं ||

दीर्घस्थंधं सुरूपञ्च शराचापं च विभ्रतांः |
मन्मथञ्च स्वयं देवि कन्द्रर्प्य ग्रहवर्णाभं कंकवाहनसंस्थितं ||

क्षीरोदकलसावर्त मध्यगं चिन्तयेत् सदा |
त्रित्रिर्शीर्षो महाकायं शोभमीनं त्रिलोचनं ||

त्रिनेत्राणि च पार्वाणि वक्त्रानिमुस्थितानि च |

२११ब्)

ज्वरंनाशयते घोरं तृतीयक चतुर्थकंः ||

साध्यं रात्रि ज्वलं चैव शीतादाह ज्वलं तथा || १८ ||

धकारं पाटलाभासं धनुष्पाणिं चतुर्भुजं |
एकशीर्षमहाकायं सिंहारूढं महावलं ||

रौद्राट्टहासनिनदं ग्रहसैन्यविमर्दनं |
तुष्टा तु हरते दोषं छायादोषंञ्च नाशयेत् ||

परदोष कृतं चैव वलीनां लंघनं तथा |
अनिरघु प्रहारैश्च रक्षते नात्रसंशयः || १९ ||

नकारं नीलवर्णाभं कृत्वा सारकृतायनं |
चतुर्वक्त्रं चाष्टवहुं ज्वालावंशधरं शुभं ||

तोमरास्त्रधनं शुभं ||

ततो रास्त्रधनं सत्यं चक्रपाणिं सुभूषितं |
विविधानि च यन्त्रानि च धायेर्तु विशेषतः ||

२१२अ)

आकाश गगणं चैव गुलिजाञ्चनसंनिभंः |
वेतालास्थापनं चैव स्वस्थाने सर्वकर्मणि || २० ||

पकारं रक्तपद्माभं पद्मस्थं पद्मधारिणं |
शंखचक्रगदापद्मपीताकार्षायवासनं ||

चतुभुजं चतुवक्त्रं पद्मशस्योपरिस्थितंः |
यक्षराक्षस भूता च पिशाचान् ब्रह्मरक्षसान् ||

कुष्माण्ड दाकिनीं चैव भूतवेतालराक्षसात् |
अपस्मारग्रहांश्चैव तथा वालग्रहानपि ||

स्मरणान्नाशयेत्यष विषं स्थावरजंगमंः |
कायिकं चैचिकं चैव मानसं त्रिविधं तथाः ||

जन्मान्तर कृतं पापं नाशयेत् स्मरणादसौ || २१ ||

फलारं पथ्यते योगी योगीनी हृदये तथाः |
चतुभुजं चतुर्वक्त्रं हंसारूढं विचिन्तयेत् ||

२१२ब्)

कपाली चाक्षमाली च म्रश्विमेखलवानंपिः |
सृष्टिकर्ता जगत्यैव त्रैलोक्य प्रभुरव्ययं ||

अमृता कर्षणा ह्येष जीवदाने विशेषतः |
भयनाशं सदा कुर्यात् सत्वानन्द्रविशेषतः || २२ ||

वकालं कृष्णवर्णाभं साक्षाद् वरुणं दैवतं |
नागासनसमारूढं फणिव्याकुललोचनं ||

हिमकुन्द्रे संकासं शंखगोक्षीरसंनिभं |
षड्विशार्द्ध भुजं सौम्यं मणिरत्नविभूषितं ||

गदापाणि च देवेशिं राशिचक्र समाकुलं |
खड्गपाशधरं सौख्यं दाहज्वलविनाशनं ||

चातिकैपैत्तिकं चैव श्लेष्मक सान्निपातिकां |
वाधिरिन्निपतेन निविषं कुलुते क्षणात् || २३ ||

फकांरं कृर्ष्णवर्णाभा पीतकौसीपरासनं |

२१३अ)

दण्डहस्तं महाकायं महिषासूरवाहणंः |
कालपासधरं रौद्रं मारक्तायतलोचनं ||

तस्मा सर्व प्रयत्नेन कालदष्टास्यजोजयेत् || २४ ||

मकारं वृषभारूढंः || भस्माद्रूरितधूसरं ||

नीलकण्ठञ्च जतिलं सर्वणितिकलं शिवंः |
पंचवक्त्रदशभुजं त्रिशद्धपिङ्गरोचनंः ||

कपालासिधरं तीक्षां त्रिशूराकुशधारिणं || २५ ||

यकालं संप्रवक्ष्यामि स्वयं वायुं व्यवस्थितंः |
षड्भजं शतवक्त्रं च महावलपराक्रमंः ||

कुलं शासनमारूढं शुभावरधरं तथा |
सर्वदोषाः समं यान्ति सिंहदृष्ट्वा यथामृगाः || २६ ||

रकारमग्निवर्णं तु रक्तकौशीय वासनं |
रक्ताक्षरक्त दंष्ट्रञ्च रसमासप्तव्याकुलंः ||

२१३ब्)

चतुर्भुजं चतुवक्त्रं काराग्निरुद्रतेजसंः |
दुष्टानां प्रसमास्थाय विषसुप्तप्रबोधयत् ः || २७ ||

लकारं पीतवर्णाभं वज्रहस्तं महावलंः |
ऐरावत समारूढं सहस्राक्षं सुरेश्वरंः ||

चामलेण सुवर्णेन वीजमानं सुरासुरैः |
मेरु पृष्ट सुखाशिनमप्सराभिः सुसेवितंः || २८ ||

वकालं तु हिनाभासं मुखकपरिसंस्थितं |
आयुधं तस्य पासं तु चतुवक्त्रं चतुभुजं ||

शुक्लवस्त्रधरं नित्यं सौम्यरूपं सुलोचनं |
आप्यायनं च सर्वेषां विषानां चैव नाशनं || २९ ||

शकारं शितपद्मास्थं सितचन्दणशोभितं |
षड्भुजं शक्तिहस्तं च शिशीवाहनसंस्थितं ||

षड्वक्त्रां स्वयमेव शतं निजं शिखि वल्लभं |

२१४अ)

दर्शनार्तस्य नश्यन्ति महापातकनाशयः || ३० ||

षकारं षड्भुजं रौद्रं त्रिशीर्ष नवलोचन |
त्रिपादं रक्तनेत्रं च ज्वलन्तमिव पावकं ||

भूतपृष्ठे समारूढं पाशतोमरमुद्गरैः |
शोभितं भुजदण्डैश्च सौम्यरूपं महाप्रभुं || ३१ ||

सकालं सर्वभूतेषु सर्वभूतेष्ववस्थितं |
भूमिकीटपटंगोषु चिन्तयेदमृतोपमं || ३२ ||

हकारं संप्रवक्ष्यामि शब्दरूपं परात्परं |
सूक्षं निलंजनं नित्यं शब्दातितं परात्परंः ||

भिन्नेन्दुनीलसंकाशं कालिन्दी जलसंनिभं |
ध्यात्वा च नासयत्येष विषं स्थावरजंगमंः || ३३ ||

२१४ब्)

क्षकालं पठ्यते यस्तु स्वयंभुवरुणायकं |
पद्मासनसमारूढं शशाङ्कङ्कितशेखरं ||

जटामुकुटसन्नर्द्धं पचवक्त्रत्रिलोचनं |
अनिमाद्यष्टकं प्रोक्तं सर्वायुधविभूषितं ||

दण्डं कंठाख्य मालां च गडा चक्र त्रिशूलिकं |
अकुशं रत्नपात्रं च सर्वत्रोपरिवारितं ||

सर्वसिद्धिकलो ह्येषः क्षकारः परिपठ्यतां |
ब्रह्माविष्णुमहेशाद्या नित्यं ध्यायन्ति योगीनः ||

एतमन्त्रं वलं प्राप्य त्यजेदन्मलालवत् ः |
नवतत्व समायुक्तं क्षकालं परिपठ्यतां ||

व्याधितस्कर चौरेभ्यां वंधने ग्रहसंकटा |
जपत्स्मरन्तं ध्यापयेन् न भयं विन्दते क्वचित् ||

अधुना संप्रवक्षामि कलानाञ्च यता तथाः |

२१५अ)

पूर्वतं चैव वर्णाणां तथैव मनुपूर्वशः || ३४ ||

अकालं विर्ष्णु दैवत्वं वैर्ष्णव्याचापालजितं |
शंखं चक्रगदापाणि चतुर्वक्त्रं चतुभुजं ||

गरुडासनमारूढं सर्वदुष्टनिकृन्तनं || १ ||

आकारं ब्रह्मदैवत्यं हंसारूढं चतुभुजं |
चतुर्वक्त्रं सस्वरूपं सुराक्तायितलोचनः ||

दण्डंकमण्डरूं चैव मुजमेखलधाणिणं |
ब्रह्मसूत्रधरा देवी ब्रह्मणी परिपथ्यतां || २ ||

इकालं पार्वति देवी सौम्यरूप्य त्रीरोचन |
सभ्रूललाठविम्बोष्ठा वलि त्रितयशालिका ||

कुटिलाकुब्जिताकेशी पीन्नोन्नत पयोधारा || ३ ||

ईकालमीश्वरं विद्या जतामुकुटधारिणं |
शशाङ्क शेखरं देवि पंचवक्त्र त्रिलोचनं ||

कपालमालिनं देवी पचवक्त्रं त्रिलोचनंः |

२१५ब्)

कपालमालिनं देवि जतामुकुटधारिणं देवी |
शिवसक्त्या सहैकोयं त्रिदशैरपि दुल्लभंः || ४ ||

उकारं विनता पुत्रं स्वयं ताक्षपतिं शुभं |
अव्याहत गतिं नित्यं भुवनानि चतुर्दशः ||

हरिं वहा तु तर्द्देवी यक्षभूताविनाशिनीः |
गारुडी सा तु विज्ञया सर्वदुष्टविनाशिनी ||

सर्वेषां च ग्रहादीनामुन्मादकारिणी शुभाः || ५ ||

ऊकालं हंसमीत्युक्तं शंखकुण्डसि निभंः |
स्मरणात् सर्वपापाणी नाशयनात्रसंशयः || ६ ||

अथ ऌ ॡः ऋग्वेदं च यजुः सामः प्रसीत्तितः |
वेदमार्थर्वलं चैव पूजाकाले तु चिन्तयेत् || १० ||

एकारं षण्मुखं विद्यार्चर्तुविंशाद्धलोचनं |
शिखिवाहनमारुढा शक्तिहस्तं महावलं ||

२१६अ)

स्मरनान्नाशये देवी कौमार ग्रहपीडनंडनं ||

ऐंकालं सुरराजेन्द्रमैरावतरथे स्थितं |
तेजस्विनं सहस्राक्षं वज्रहस्तं महावलं ||

द्विभुजं सौम्यवदनं नेत्रय विभूषितं || १२ ||

उकारं सिंहमारूढं त्रिनेत्रं च महावलं |
द्विभुजं सौम्य वदनं शोभनं च महाभुजं ||

शिवदुति च सा देवी श्मशानिलया प्रियाः || १३ ||

औकालो भैरवः साक्षाज्वालाकपिललोचनं |
दंष्ट्राकरालिनं भीमं लेलिहानं सुभीषणं ||

त्रिपादं त्रिकरं ज्ञेयं त्रिशीर्षक्लरशेषरं |

२१६ब्)

अधारमुर्द्धमातृणां योगीनीनां सदालयं |
शूलमुर्द्गलवीणासिनी वीणांकुशधरं तथा ||

गजचर्मनिवर्धाङ्गं सर्वमेखलमण्डितं |
सर्वाभरनसंयुक्तं मणिकुण्डलभूषितं ||

नृत्यमानं श्मशानेषु वेतालैः सह क्रीडते || १४ ||

अंगारं वीन्दुसंयुक्तं शुष्का देवि तु भीषणा |
अंत्रात्रपिशिता हारा चास्थिभिः कृतमेखला ||

अस्थिशेषा च निर्मांसा प्रेतवाहनसंस्थित्वा |
दंष्टाकरारिणी चाग्रामेघगंरनितः स्वाराः ||

शुष्काशुष्कमुषिभीमा चोर्द्धकेशि भयानका |
समांसुरुधिराहारा श्मशाने नित्यवासीनी ||

गजचर्मोत्तरीया तु नागभरणभूषिताः |
चामुण्डामुण्डवेता च खेचरी हृदयं गमा || १५ ||

२१७अ)

अः षोडशं चैव बीजं शीतं तु हिनशीतलं |
पूर्णेन्दु चन्दनं सौम्यं करो षोडशवत्सदा ||

सिच्यमानं स दध्येयेदमृतं श्रवते सदा |
एतच्चाप्यायनं जीवो विषमज्वारनाशनं ||

एकाह्निकं मुहुत्ते च तितियेक चतुर्थकं |
गीतज्वलमहाघोरे पिर्त्तान्मादज्वरं तथा ||

मासे षण्मासिके चैव तथा स वत्सरादिके |
नाशशनं सर्वरोगाणामायुरारार्गे वर्द्धनं ||

एतद् देवि मयाख्यातं धर्मसर्वस्वमात्मनः |
न कस्यचित् मयाख्यातं त्वां विनावरवर्णिनी ||

जानुजानातिमोधात्मा मातृकाज्ञानमुर्त्तमं |
व्यर्थपरिः श्रमस्तेषां सिद्धिं मार्गस्तु दुरगा ||

क्षमे शंभूः स्वयं देवे पंचास्यश्चन्द्रशेखरः |

२१७ब्)

खट्वांगाकुशशूलाक्षामालाटंकं मनीगदां |
दण्डमुद्गरचक्रांक दशपाणिर्हलायुधः ||

धर्माधर्म वेदयुगो धर्मासनरोर्द्धतः |
वर्णाक्षेत्रेश्वरा मन्त्रा न पृथक्त्वेन संस्थिता ||

सिद्धिदाः पूजिता नित्यं जपध्यान पतर्पणैः |
तस्मात् सर्वप्रजन्नेन वर्णध्यानं भुजायुताः ||

कार्यसिद्धि चिन्तनियानि योज्यास्तत्व दर्शना |
उमातिलकनित्येताः प्रेक्षवाक्या गमात्वहुनुः ||

अथ नेपालपीठ ||

नेपारं तु इकारस्याः गुदं तत्र तु पार्वति |
तस्माद् वामस्य मार्गस्य मूलस्थानं तदुच्यतेः ||

षट्पंचाशलक्षमिता भैरव्यो भैरवीस्तथा |
शक्तिनां च सहस्रे द्वे पीठानां च शतत्रयं ||

चर्तुदशश्मशानानि तत्र संहिति तानि च |

२१८अ)

दक्षमार्गे सिद्धिदानी पीठान्यष्टौ च तप्र च |
सिद्धि वैदिक मन्त्राणां तत्र पीथ चतुष्ट च ||

तन्मलं यत्र पतितं जातं तदुपपीठकं |
नेपालात् पूर्वदेशे तत् किंरातैरुपवेष्टितं ||

त्रिशत्तसहस्राणि देवयोनि निसंति हिः ||

इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमसारे अष्टाविंशतिमे पटलः || २८ ||


अथ दशविद्यायन्त्रमाह ||

अथ काली ||

आदौ यन्त्रं प्रवक्ष्यामि यज्ञात्वामरतां व्रजेत् |
आदौ त्रिकोणं विन्यस्य त्रिकोणं तद्वहि न्यसेत् ||

ततो वै विलिखेन् मन्त्री त्रिकोण त्रय मुत्तमं |

२१८ब्)

वृर्तं विलिख्य विधिवल्लिखेत् पद्मं सुरक्षणं |

तस्याध्यानं ||

ध्यानमध्याः प्रवक्षामि स्मरणाच्छिवतां व्रजेत् |
करारवदना घोरां मुक्तकेशि चतुभुजां ||

कालिका दक्षिणा दिव्यां मुण्डमालाविभूषितां |
सद्य छिन्नशिरः खड्ग वामार्द्धाधः करांवुजां ||

अभयवरदं चैव दक्षिणाधोर्द्धपार्णिकां |
महामेघ प्रभा श्यामं तथा चैदिवगदिगम्वरां ||

कण्ठावसिक्तमुण्डाली गलद्रुधिर चर्चितांः |
कर्णावतं समानीत सवयुग्म भयानकां ||

घोरदष्ट्राकलालो च पीन्नोन्नत पयोधरांः |
शवानां करशंघातैः कृतकाञ्चा सहन्मुखी ||

सृक्व द्वय गलद्रक्त धारो विस्फुरिताननां |
घोररावां महारौद्रीं शाशानालयवासिनीं ||

२१९अ)

अथ ताराधासयानिं चन्दनेनाष्ट पत्रपद्मं लिखेत् ततः |
मृदुमासेन मातह्ये माया पूर्वदले लिखेत् ||

तस्याध्यानं ||

कतृपरिगतां ध्यायदात्मानं तारिणी मयं |
प्रत्यारीढं पदां घोरां मुत्रमाला विभूषितं ||

खर्वारं चोदरीं भामां व्याघ्रचर्म धृता कटी |
नवयौनव संपन्ना पंचमुद्रां विभूषितांः ||

भैरवोक्त महं वक्षा यन्त्रं सर्वसमृर्द्धीदं |
त्रिकोणं प्रथमे लेख्यं खट्कोणैवेष्टयेर्चतं ||

त्रिविर्ति च ततो दद्याद् गुणानां परिणमकं |
भूपुर त्रितयं कुर्याद् वज्रशूलसमिन्वितंः ||

कोणदेशे ततो दद्यात् टंकास्त्र सुमनोहरं |
यथास्थाने लिखेद्धीमान् कतृखर्परकं शुभं ||

२१९ब्)

रतिकामे पादिध्यायेद् देवीं वैरोचनीं शुभां |

तस्याध्यानं ||

ध्यायेद् देवि महामायां सर्वकल्यान कारिणी |
सुधासागर द्विपै च स्मरेदुद्यानमद्भुतं ||

तस्मिनमसरस्त्रीरेशोभनं रक्तमंत्रपं |
चतुद्वार समोपेत स्तंभराजि विलाजितंः ||

गवाक्ष्मार्गदशक वायु युक्त स केशणं |
सुधासंसाविसततं कल्पविक्ष्य चतुष्टयं ||

निविष्टां रत्न स्तंभे च संस्मरे निज देवतां |
शवाशनकतां ध्यायच्छिन्नमष्टां महोररीं ||

चतुभुजां समारूढां रक्तवस्त्रां त्रिलोचनां |
मुक्ताटोपसंपन्नां दक्षिणे खड्गधारिणे ||

सात्परां वामहस्तेन दोर्भ्यां पुस्तकधारिणिं |
निकृत्यसशिरः खड्गैः पिवन्ति रुधीरं वहुः ||

२२०अ)

उद्यदिनकराभावं चंद्रार्धकृतसेखरांः |
योगिभिः व्यासमुनिशंनाग यज्ञोपवीतिनीं ||

त्रिपूराया ||

विन्दुत्रिकोणवसुकोणदसालयुग्मंन्वश्रेनागदलसंयुतं षोदसालां 
वृत्तत्रयं च धरनी सदन त्रयं च श्रीयन्त्रराजमुदितं पर देवतायाः ||

तस्याध्यानं ||

वालार्कमण्डलाभासां चतुर्वाहुं त्रिलोचनं |
पाशाङ्कुश सरश्चापं धारयन्तीं शिवाम्भजेत् ||

भैरवी जन्त्रं ||

तन्मध्य कल्पयेद् यन्त्रं जवजोनिंत्मकं शुभं |
अष्टच्छदश्व तद् वाह्ये चतुरम्रं मनोरमं ||

तस्या ध्यानं ||

रक्तांसुरर्मूलविलसन् मनिपीठगां |
सणिपाशकपालेषु मातुलुंगधनुधरान् ||

रक्तैररं कृता पूष्पैर्मदाघूर्णित रोचणं |
हैलाविलाससंपन्ना नवयोवनसुन्दरीं ||

२२०ब्)

देवी ध्यात्वा जपे लक्षं यो बीजं मध्यमं वशी |
त्रौलोक्यं क्षोभयदाशुयुसावत्सिर्द्धि भागसौः ||

अथ महालक्ष्माया ||

वालभास्करसत्कान्तिं शशिशेखरमण्डितं |
मुक्ताहारो ज्वत्वां रम्यां लत्नाकल्पविभूषितिं ||

हस्ताभाजैश्च विभ्राणां रुतमांगानिमंजलिं |
पद्म द्वयं कौस्तुभं च सस्मितास्य सरोरुहां ||

विकचोत्पल संशोभिलोचनत्रयशोभितां |
क्वणनूपुरसंस्फुल्लरक्तोत्पल पद्वयं ||

नितम्बबिम्बविरसद्रसनाद्रामनंजुलां |
वलित्रयलसद् देवि मध्ये देशे सुशोभनं ||

गम्भीरावत्तकृन्नाभि ह्रदमण्डलमण्डितां |
यक्षकर्दमसंलिप्त पिन्नोन्नत घनस्तनीं ||

२२१अ)

कुंम्भीकुम्भोद्भवद्राद्य मुक्तादामविराजितांः |
क्षोमोत्तरासंगवती पुर्ष्पदाममभूषितां ||

माणिक्यस्वर्णखचित वैदर्याद्यंगंगदो ज्वलां |
कांचनोद्यत्पद्मरागमणिसंवद्धककणां नाना विधं 
लसद्रत्नमुद्रिकालं कृतांगुलिं ||

कंबुकण्ठकरारवां स्वर्णग्रे वे पराजितां |
विचिन्त नानालंकाला कृतीलगीसुविस्मीतां ||

उद्यदर्क प्रभाभास्वद्रत्नताटंकशोभितां |
कर्णपूरि कृतस्वर्ण वर्द्धरन्नां कुलां भुभां ||

प्रवालविलसस्कान्तिरुचिराधारपचिकां |
शिषरप्रोल्लुसद्रम्य दशनावलिशोभितां ||

निर्लांच्छतशरडाकाकाराधिपशुभाननां |
पञ्चसायककोदण्ड विलास्यधिक चिल्लिकां ||

२२१ब्)

विभ्राणां नाशिकां प्रोद्यर्तिलपुष्टा ज्वलोद्यतां |
शीतांशु सकलाररुचिलारिकराजितां ||

घनसौगन्धसंपन्न मृगनाभि विशेषतांः |
मनाक्तंतसस्निग्धनीलमंजुलमुर्द्धजांयते ||

पारिजातद्रुकुसुमगन्धवाहि समुर्द्धजांः |
तप्तहातकसंवर्द्ध नानारत्नौघषरां सौन्दर्य भूमेरवधिं तेजसां 
जन्मभूमिकां ||

विलासलक्ष्मी भवनं महालक्ष्मी विचिन्तयेत् |
वामालधः करामरत्यध्यायद्दक्षकराविधिः ||

आयुरानी महारक्ष्माः कराम्बुज गतानिमः |
धर्मादि कल्पिते पीठे भूरद्वारशोभिते ||

दलाष्टकेशराराढ्य कर्णिकायां जजेदिमां |

२२२अ)

अथ मातंगीनि ||

षट्कोणाष्टदलं पद्मं लिखेन् मन्त्रं मनोरमं |
एतस्मिन् पूजयेठे नवशक्तिं क्रमादितः ||

तस्याध्यानं ||

श्यामागी शशिशेषरां त्रिनयनां सद्रन्नसिहासने संस्कारत्नविविभूषण 
युतां क्षीण मध्यस्थलांः ||

आपीनस्तन मण्डलां स्मितमुखीं ध्यायेद् दधन्ती 
क्रमाद्वदैर्वाहुभिरुंकुशासिलतिकेपाशं तथा खटकं ||

एवं ध्यात्वा महादेवि गन्धपुष्पैर्मनोहरैः |

भुवनेश्वरीः ||

पद्ममष्टदरं वाह्य वृर्तिषोडशभिर्दलैः |
विलिखेत् कणिका मध्य षट्कोणमकिसुन्द्ररं ||

तस्याध्यानं ||

उद्यदिनद्युतिमिन्दु किरिटां भुंगं कुचां नयनत्रययुक्तां |
स्मेरमुखी वरदां कुशाभिति करां प्रभजे भुवनेश्वरींः ||

२२२ब्)

अथ धूमावती क्रमः ||

पूर्वोक्त पूजयेत् पीठे ज्येष्ठां शत्रु निवृत्तये |
केशरेषु षडंगानि पत्रस्था अष्टशक्तयः ||

अस्याध्यानं ||

विवर्णाचञ्चला कृर्ष्णादीर्घा च मलिनांवरा |
विमुक्तकुण्डदीर्घा विधवा विरलद्विजा ||

काकध्वजरथारूढा विलमृत तवयोधराः |
शुर्षहस्तातिरुक्ष्माक्षी धुतहस्तात्वरान्विता ||

प्रवृर्द्धरोमा तु भृशं जटिलाकुटिलाक्षणाः |
क्षुत्पिपासादिता नित्यं सदा कलह तत्परा ||

एवं विधा सदा ध्यायेत् ततः कर्म समाचरेत् |

अथ वगलामुखी ||

मध्ययो समालिख्य तद् वाह्ये तु षडंम्रकं |
तद्वाह्येष्ट दलं पद्मं तद् वाह्ये षोडशच्छदं ||

चतुरस्र त्रयं वाह्ये चतुद्वारो पशोभितंत् |

२२३अ)

अस्याध्यानं ||

गभीरां च मदोन्मर्तां तप्तकांचनसंनिभां |
चतुभुजां त्रिनयनां कमलासनसंस्थितांः ||

मुद्गलं दक्षिणे पासां वामे जिह्वां च वज्रकं |
पीताम्वलधरां सान्द्र वृर्त्तपीनपयोधरां ||

हेमकुण्डलभूषां च पीतचन्द्रार्द्धशेखरां |
पीतभूषणभूषा च स्वर्णसिंहासन स्थिता ||

एवं ध्यात्वा च देवेशि शत्रु स्तंभनकारिणीं ||

अथ भुवनेश्वरि मन्त्रार्थ ||

हहित्वा च हरत्वा च मुंपकृत्योस्तु युक्तयोः |
श्लिष्टोच्चारितमेवेदं शब्दतद्रूपमीरितं || १ ||

व्योमबीजे महेशानि कैलाशाद्रिः प्रतिष्ठिताः |
वह्नि बीजात् सुवर्णादि निष्पन्नं वहुधा प्रिये || २ ||

तेन यं वत्तते लोके भूमण्डल स्थितं ततः |

२२३ब्)

तूर्यस्वरेण पाताले शेषरूपेण धार्ययेत् || ३ ||

महाभूमण्डलं तस्यात् पातालस्यापि नायिका |
अत एव महेशानि भुवनाधीश्वरी प्रिये || ४ ||

हकारे व्योम तूर्येण स्वरेनानिलसंभव |
वाकिरे सतिले फेण साक्षाद् ब्रह्म स्वरूपीणि || ५ ||

वह्निवीर्यं वसुज्ञया तस्योद्रकेवसुंधरा |
अत एव महेशानि रलयोः संमता भवेत् || ६ ||

बिंदुनामृतरूपेण प्लावयन्ती जगत्त्रयं |
द्रवरूपा भवेत् तस्माद्रवन्ति बोधमात्रया || ७ ||

अत एव महेशानि भुवनेशीति कथ्यते ||

अथ योनि मुद्रामाह ||

श्रीदेव्युवाच ||

योनिमुद्रावकथितां यत्नतो ब्रह्मकाशितः |

२२४अ)

सा प्रतं श्रोतुमिच्छामि मुद्रायाश्वपि लक्षणं |
योनि मुद्रा च किं नाम फलं तस्याश्च कि प्रभो ||

विधनं कं स्वरूपं च कथयस्व जग प्रभो |

श्रीशिव उवाच ||

शृणु देवि महाभागे मुद्राज्ञान स्वरूपिणी |
याज्ञात्वा साधका सर्वे ज्ञानपीयुष सागरेः ||

निमर्जन्ति कुलैसार्द्धं सकृदत्यास योगतः |
षन्नवत्यास्तुलायं शशरीरमुभयान्मकं ||

गुदध्वजान्तरे केन्द्रं डच्छोषोध्यस्तुलं प्रिये |
तस्य द्विगुणविस्तारं वृर्त्तरूपेन शोभितंः ||

नाद्यस्तत्र समुत्पन्ना सुख्यास्ति प्रातिभाविनी |
इदावामे स्थितानाडी पिङ्गला दक्षिणेस्थीता ||

तयो मध्यर्गता नाडी सुम्नापृष्ठरंशगा |
पादाङ्गुष्ट द्वयं जाते शिखाया शिरशा पुनः ||

ब्रह्मस्थानं समुययाग्नि रूपिणी ||

२२४ब्)

तस्या मध्यगतानाडी चित्राख्या योगी वल्लभा |
धर्मनी चित्रिना मध्या वज्रायामेद्र देशतः ||

ब्रह्मरंध्र विदुस्तत्र पद्मसुत्रनिभपरं |
इडाया चरते चन्द्र पिंगलायां दिवाकरः ||

शृणु सर्वविधानेन सुष्ष्नायान्तुरावुभौ |
आधारकन्द मध्यस्थं त्रिकोणमति सुन्दरं ||

त्रिकोण मध्य देवेशि कामबीजमनुत्तमं |
कामबीजोद्भवं तत्र स्वयंभुलिंगमुत्तमं ||

तत्र त्रिवलयाकारा कुण्डरी परदेवतां |
श्यामवर्णा महाशुक्ष्मी स्वयम्भुलिंगवेष्टिता ||

परिस्फुरती सर्वान्मो स्वयंभुलिंगमुर्तमं |
तत्र त्रिविलयाकारा कुण्डरी परदेवतां ||

श्यामवर्णा महाशूक्ष्मी स्वयम्भुलिंग वेष्टिता |
परिस्फुरति सर्वात्मा सुप्ता हि सदृशो कृति ||

२२५अ)

विभर्ति कुण्डली रूपामात्मानं हंसमाश्रिताः |
हंसप्राणाश्रयो नित्यं प्राणानाडी समाश्रयः ||

आधारादुङ्गतो वायु यथा च सर्वदेहिनां |
देहं प्राप्य स्वनाडीभिः प्रयानं कुरुते वहि ||

द्वादशाङ्गुलमानेन तस्मात् प्राणसमीरितः |
रस्ये मृर्द्धासने शुद्धे पठ्याजिन कुशोद्भवे ||

वर्द्धेक मासनं योगि योगमार्गं परो भवेत् |
इदाया कर्षयेद् वायु वाह्यं तस्मैव मुद्रया ||

धारयेत् पुरितं वायु उभाभ्यां कुम्भकेन च |
नाड्यापिंगलया चैवं रेचयेर्च शनैः शनैः ||

भूयो भूयः क्रमातस्य वाभ्यासेन समाचरेत् |
एवं मत्यशतः पुंसो देहस्वदोङ्गमोधमः ||

मध्यमः कल्पयं युक्तो भूमित्यागो परा ततः |

२२५ब्)

एवं क्रमेण डानां च शोधनं कल्पयेद् बुधः ||

ततो गुह्ये वामपाद पार्श्वञ्च विनिवेशयेत् |
तस्यौपरि महादेवी दक्षपादं निधापयेत् ||

ऋजुकायः शिरो ग्रिवः काकचञ्चु पुटै न च |
आकालेन वहि वायुं जठरे परिपूरयेत् ||

अङ्गलीभि दृढं वध्वा करणानि समाहितः |
अङ्गुष्ठाभ्यामुभे श्रोत्रे तर्जनीभ्यां च लोचने ||

नासारन्ध्रे च मध्याभ्यां मन्याभ्यां वेदनं दृढं |
वध्वान्मण प्राणसा एकत्वं तन्मनुस्मरेत् ||

धारये मारुतं सम्यक् योगोयं योगि वल्लभाः |
नादरवसमः पश्चा घनमेद्ये स्वलोशतः सनैः ||

मत्तभृग्यगनाशीत सदृसः प्रथिमध्वनीः |

२२६अ)

विशिकाश्वादिना पूर्ण वंशस्वनिनिभो परः |
घण्टारव समः पश्चा घनमेद्य स्वलोपरः ||

ततः सप्तादि शदृशीं कुण्डली परदेवतां |
सुषम्ना मुखमादृशवेष्टितां परिचिन्तयेत् ||

कान्तावस्थित योन्यास्तु भ्रमन्तं रक्त वर्णकं |
कामशिवश्च रूपञ्च चिन्तये साधकोत्तमः ||

अनाहत ततो ध्याये चित्कलां हंसमाश्रितां |
प्रदीप कलिकाकारां कुण्डल्यासश्वरूपिनीं ||

विकलया कुण्डलिनीं तेजो रूपं जगर्न्मयीं |
हंसेन मनुना देवी ब्रह्मपद्मं नयेत् सुनीः ||

पट् चक्र सन्धिमार्गेण सुषुम्नावन्मना तथा |
ऊर्द्धं नये कुण्डलिनां जीवोन्मसहितां परां ||

आधारो स्थित मरुता नयेद् ब्रह्म शनैः शनैः |

२२६ब्)

ते नैव मरुता तानि पद्मान्युर्द्धमुखानि च |
भावये संविको योगी ज्ञानमार्गेन चेतसा ||

आधारे चक्रपद्म वै वेदपत्रं सुशोभनं |
स्वाधिष्ठाने लिङ्गमूले षट्दलं परिचिन्तयो ||

मनिपूरे नाभिमूले दिग्दलं सुरसुन्दरी |
अनाहते हृदि ध्याये द्वादशांसलक्षणं ||

विशुर्द्धाख्यो महाचक्रे शोदषेच्छपङ्कजं |
भुवो मध्ये महाचक्रे आज्ञाख्येदिरसस्तथा ||

आधारादिनि चक्रानि भित्वा तेज स्वरूपिनी |
ब्रह्मपद्मं नये देवि कुण्डलीं परदेवतां ||

डाकिणी लाकिणि चैव लाकिनि साकिनी तथा |
काकिनि हाकिनि चैव एटा षट् चक्र देवताः ||

एतानि योज्य षट्चक्रे ब्रह्मत्वेन महेश्वरि |

२२७अ)

ब्रह्मणंन्धे सहस्रारे कुण्डली स्थापये वधुः ||

परमान्मा च तत्रैव ब्रह्म पद्मे स्थितः प्रभुः |
कुण्डरि शक्तिरूपा च परमात्मा शिरस्वयं ||

क्रियासम हि हारेण तयोरैक्यं विभावये |
पृथिव्याधिनि तत्वानि जीवभावे विलिनयेत् ||

तमेव परमेशानी चन्द्रमुण्डरमेव च |
अमुतपरमं स्थानं ज्ञानपीयुखसागलं ||

तस्माद् विनीर्गता धारां षत्वक्तेषु विचिन्तयेत् |
तत्संगङ्गाच्च चक्रा च नितेजारूपानि चिन्तयेत् ||

सहस्रारे महापद्मे अमृतं विनिवेशयेत् |
तेनामृतेन संप्राप्य कुण्डली परदेवतांः ||

तेनैव वर्मना देवि स्वस्थानमानयेत् पुनः |
सोहि नित्यात्मना ज्ञानं भावयेत् साधकोत्तमः ||

२२७ब्)

षट्चक्र देवतास्तातु लोलीभूता मृतेन च |
चिन्तयित्वा महापद्मे स्वस्वस्थाने निवेशयेत् ||

वैष्णवस्य च शाक्तस्य शौरेस्य च वरानने |
शिव सक्त्या समायोगा महातज्ञा प्रयातपे ||

ततस्तु चित्रिनी नाड्यामक्षमालां विभावयेत् ः |
पञ्चाशन्मनि रूपा च मातृका च सरस्वती ||

अकारादि क्षकारान्ता अक्षमाला प्रकीर्तिता |
क्षकाल मेरु रूपन्तु रङ्गा येन कदाचन ||

अनुरोम विलोमस्थ कॢप्तय वर्णमालया |
आदिरान्तलाद्यकारा क्रमेण परमेश्वरि ||

अष्टोत्तर शतं मूलं मन्त्रं ज्ञानेण संजपेत् |
मनसा च मनुं जप्त्वा मन्त्रसिद्धा भवे ध्रुवं ||

अष्टोत्तर शतं जापे आदौ कु?वंसमाचरेत् |

२२८अ)

अष्टवालं जपं मन्त्रं पुनः क्लीवं परित्यजे |
वर्गाणामपवर्गन अष्टवारं जपेत् सुधी ||

अकचटतपय इत्येवं चाष्टवर्गतः |
स विन्द्वं वर्णं संस्मृत्य पश्चा मन्त्रञ्च संस्मरेत् ||

इति ते कथीतं देवि मुद्रालक्षणमुत्तमं |
अनया मुद्रया देवी सुप्तादितोषसान्तय ||

मासमेकं जपेन्मन्त्र हविष्यासी जीतेन्द्रियः |
योनि प्राक्ति रूपाय तत्र नास्ति महेश्वरि ||

तत्र देवा न गृह्नंति पूजाहोमादिकं तु यत् |
शक्तिहिनं गुरुं द्राप्य शिष्यः शक्तीं कुतः प्रिये ||

मूले च्छिन्ने द्रुमे देवी कुतः पुष्प फलादिकं |
मनोन्यत्र शिवोन्यत्र शाक्तिरन्यत्र पार्वति ||

न सिद्ध्यन्ति वरानने कल्पकोटि शटैरपि |
योनिमुद्रा महामुद्रा ज्ञातव्या यत्नतः सुधी ||

अज्ञात्वा शकरं देवि भस्मी भवति काष्टवेत् |
एषा मुद्रा मया गुप्ता तन्त्रादि यामलेपि च ||

२२८ब्)

साम्प्रतं कथितं देवी शृणु पर्वत कन्यके |

इति श्रीमन्त्रमुक्तावल्यां शिवदेव्यासम्वादे योनिमुद्रालक्षणं संपूर्णं ||


इति श्रीकौलरहस्य सर्वागमसारे उनविंशपटलः || २९ ||


अथ दशमहाविद्यानां कवचमाह ||

तत्रादौ || श्यामाया ||

भैरव्युवाच ||

कारी पूजा श्रुतानाथ भावाश्च त्रिविधाः प्रभो |
इदाणीं श्रोतुमिच्छामि कवचं पूर्वसूचितं ||

त्वमेव शरणं नाथ ऋहिमां दुःखसंकटात् |

भैरव उवाच ||

रहस्यं शृणु वक्ष्यामि भैरवी प्राणवल्लभे |
श्रीजगन्मंगलं नाम कवचं मन्त्रविग्रहं ||

पठेद्वाधारयित्वेदं त्रैलोक्यं मोहये क्षणात् |

२२९अ)

नारायनोपियधृत्वा नारी भूत्वा महेश्वरं |
योगे शंक्षोभनयघृद्धृत्वा च घुद्वहः ||

वरदृप्ता जघानैव रावणादि निशा चरेत् |
यस्य प्रमादानी शोपि त्रैलोक्यं विजय प्रभुः ||

धनाधिप कुवेरोपिः सुरेशो भूचरी पतिः |
एवं हि शकला देव्याः सर्वसिद्धि स्वरा प्रियेत् ||

श्रीपगमंगलस्यास्य कवचंस्यरिषिः शिवः |
छन्द्रोऽनुष्टुब्देवता च का दक्षिणेतिरा ||

जगतां मोहयेदुष्ट विजय भुक्तिमुक्तिषुः |
योषिडा कर्षणे चैवै नियोगः प्रकीर्तितः ||

शिरो मे कालिकापतुकीं कारैकाक्षरी परः |
क्रीं क्रीं क्रीं मेललाटं च कालिका खड्गधारिणीः ||

हूं हूं पातु नेत्र युग्मं ह्रीं ह्रीं पाशु श्रुती मम |

२२९ब्)

दक्षिणे कालीका पातु घ्राणयुग्मं महेश्वरी ||

क्रीं क्रीं क्रीं रसतां पातु हूं हूं पातु कपोलकं |
वदनं सकलं पातु ह्रीं ह्रीं स्वाहा स्वरूपिणि ||

द्वाविंश त्यक्षरी स्कंधौ महाविद्या सुखप्रदा |
खड्गं मुंडधराकाली सर्वागमभितोवतु ||

क्रीं हूं ह्रींञ्च क्षरी पातु चामुंडा हृदयं मम |
ऐं हूं ओं ऐं स्तन द्वद्वं ह्रीं फट् स्वाहा ककुत्स्थलं ||

अष्टाक्षरी महाविद्या भुजौ पातु सकर्तृका |
क्रीं क्रीं हूं हूं ह्रीं ह्रीं करौ पातु षदक्षरी मम ||

ह्रीं नासिं मध्यदेशं चः दक्षिणि कालिकेव तु |
ह्रीं स्वाहा पातु पृष्ठ तु कालिका सा दशाक्षरी ||

हूं हूं दक्षिण कालिके हूं हूं पातु कटि द्वयं |
काली दशाक्षरी विद्या स्वाहा सान्तौरुयुग्मकंः ||

२३०अ)

ओं ज्रीं ह्रीं मे स्वाहा पातु कालिका जानुनी सदा |
काल्नी हृन्नाम विद्ययं चतुवर्गा फल प्रदा ||

क्रीं हूं क्रीं या तु गल्फं दक्षिणे कालिकेव तु |
ह्रीं हूं ह्रीं स्वाहा पातु चतुर्दशाक्षरी ममः ||

खड्गमुडधला पातु वरदाभय हारीणि |
विद्याभि सकलाभिश्च सर्वागम हितोऽवतु ||

कालि कपालिनि कुल्या कुलुकुल्या विरोधिनी |
विप्राचिर्त्ता तथा चोग्रा प्रभादीसाद्यनन्विषः ||

नीलाषनावलाका च मात्रामुद्रामिचमां |
एताः सर्वाः खड्गधरा मुंडमाला विभूषणाः ||

लक्ष तु दिग्वदिक्षु मां ब्राह्मी नारायणी तथा |
महेश्वरी च चामुंडा कौमारी चापराजिता ||

वाराहि नारसिंही च सर्वाश्वासित भूषणाः |

२३०ब्)

लक्षस्तु आयुधै दिक्षुगां(?) यथा तथा |
इति ते कथितं दिव्यं कवचं परमाद्भुतं ||

श्रीजगन्मंगलं नाम महा * *? घ विग्रहं |
त्रैलोक्य कवचं ब्रह्म कवचं मन्मुखोदितं ||

* * *? जं विधि यथाविधिवत् प्रपठेत् ततः |
कवचं त्रिःसकृत्वापि यावद् वा पंचधा पुनः(?) ||

एतच्छताद्धमातृभ्य त्रैलोक्ये विजयि भवेत् |
त्रैलोक्यं क्षोभयेत्येवकवदस्य प्रसादतः ||

महाकविर्भवेन्मासा सर्वसीद्धिश्वरो भवेत् |
पुष्पाञ्जलि कालिका * *? ले नैव पठेत् स कृत् ||

शतवर्षसहस्राणां पूजाफलमाप्नुया |

भूर्जे विलि * * ता * * त् || स्वर्णस्थं धारयेद् यदि || 

शिखायां दक्षिणे वाहौ कंठे वा धारयेद् यदि |

२३१अ)

त्रैलोक्यं मोहयेत् क्रोधात् त्रैलोक्यं मोहयेत् क्षणा |
पुत्रवां धनवान् श्रीमावान् नानाविद्या निधिर्भवेत् ||

ब्रह्मस्त्रादीणि नस्त्राणि तद्गात्रस्पर्शनात् ततः |
नाशमायांति या नारी वंध्या वा मृत पुत्रिणी ||

कंठे वा वामहौ हौ वा कवचस्य * * * *? |
वह्वपत्या जीववत्सा भवेत् पीठ न शंशयेः ||

न देयं परशिष्यस्या * * * * * * *? |
शिष्यस्यो भक्ति युक्तेभ्यो नान्यधा मृत्युमाप्नुयात् ||

स्पर्द्धामुद्धृव * * *? वाग्देवी मंदिले मुखे |
पौत्रान्तं स्थैयमास्थाय निवसस्योवन्निश्चितं ||

इ * *? वचमज्ञात्वा यो भवेदक्षकालिकां |
शतलक्ष प्रजप्तोपि तस्या विद्या न सिद्ध्यति ||

२३१ब्)

मणन्त्र घातमाप्नोति सोचिरामृत्युमाप्नुयात् |
तस्मात् सर्व प्रयत्नेन एतर्द्धर्ता पुरःसरं ||

संजपा सिद्धिदा काली साधकाय भवे ध्रुवं ||

इति श्रीभैरवे भैरवं भैरवी सम्वादे श्यामा कवचं संपूर्णंः || १ ||

अथ तारा कवचमाह ||

पुराकैलाशशिखरे ताला प्रपच्छशंङ्करः |
गुप्तभावेन वेसिथ कथयस्व तु सादरं ||

केनोपायन शहशाशरीरं सुन्दढं भवेत् |
कथवा सिद्धिरतुला तव मन्त्रविदी प्रिये ||

श्री तारोवाच ||

अति गुह्यतरं ह्येतन् निःसृतं मुखपंकजान् |
इदं रहस्यं परमं कथयामि त्वयी प्रभो ||

श्रुतातां सवाधानेन कवचं मन्मुखान्सृते |

२३२अ)

मधुकैटभ यो मुर्द्धे कथितं पद्म जन्मना ||

तत्प्रभावात् तु देवेश नासं विष्णु न गच्छति |
भव सुकथितं पूर्वं तन्न स्मरसि मालया ||

उद्धृतं सारभूतानां कवचं योगिनी मते |
न कस्मिचित् प्रवक्तव्यं न प्रकास्यं कथंचन ||

णपथं कुरुते देवि यदि स्नेहास्ति मां प्रति |
श्रुयतां सवधानेन कवचं साधसंग्रहं ||

सत्यं सत्यंः पुनः पुनः ||

कवचेन विना देव योमामर्चयति क्षणात् |
मतश्नोमि महोग्राहं योगिनीः सुनिश्चितं ||

ब्रह्मविष्णु महेशानां बीजं लक्ष तु मूलकं |
तदुर्द्धं शक्ति विजंन्तु लिंगं रक्षण यत्नतः ||

मणिपूरं सदा पातु वधुबीजं विशेषतः |
अनाहतं वर्मबीजं पातु मे सर्वसर्वतः ||

२३२ब्)

अस्त्राणि सर्वदा पातु विशुद्धं कण्ठभूषितं |
शेषस्तु पातु मे नित्यमाज्ञा स्थानं द्विपत्रकं ||

शीर्षम्या तु तारा जटाजटा पातु सदाननं |
नीलसरस्वती पातु वधुबीजं स दैव हि ||

स्तनद्वयं सदा पातु कुर्चविघ्न विघातकं |
रसना मे सदा पातु लक्ष्मीद्देवी च सास्वती ||

रसानाग्रं सदा पातु सरस्वति प्रयत्नतः |
रतिः पातु सदा बीजं प्रीति कम्मे वदनं सदा ||

कीर्तिः कीर्तिं सदा पातु शान्तिंः शान्तिंः सदावतु |
पुष्टिर्म पातु पुष्टं चं तुष्टिं तुष्टिः सदावतु ||

वैरोचनः पातु शंखं शंख पूर्वस्तथैवचः |
पातुलोमे सदागण्डं पातु नित्यं च सर्वसः ||

२३३अ)

पद्मनाभः सदा पातु नाभिमेदशपत्रकं |
असिताभः पातु लिंगः नामकः पातु चतुषी ||

मामको मे तथा हस्तै ग्रीवा मे पातु पाण्डरः |
तरक्वः पातु हृदयं पृष्ठं पद्मान्तको मम ||

पाश्वद्वन्तं सदा पातु मयान्तक नरान्तको |
चरणै मे पातु नित्यं विघ्नान्तक सदाङ्कयः ||

तार मे पातु सततंमष्टांगं परमेश्वरीः |
इदंन्तु कवचं देव कथितं मन्मुखात्सृतं ||

प्रमादाद्यदि देवेश यत्र कुत्र पकाश्यते |
योगिनीभिस्तदाहन्तु स्वयं च वेधकारिणी ||

दद्याच्छान्ताष शिष्याय तन्त्रमन्त्र युताय च |
गुरुभक्ति युन्म चैव तदा सिद्धिरनुत्तमा ||

रहस्यं कथितं सर्वं मनन्त फलदायकं |

२३३ब्)

गोपितव्यं त्वया देव न प्रकाश्यं कदाचनः ||

इति श्रीयोगिनी तन्त्रोक्तैक जटाकवचं समाप्तंः || २ ||

अथ च्छीन्नमस्ताकवचं ||

श्रीभैरव्युवाच ||

कथितास्छिन्नमस्ताया या विद्याः सुगोपिताः |
त्वया नाथेन जीवेश श्रुता च गदिता मया ||

इदानिं शोतुमिच्छामि कवचं पूर्वसूचितंः |
त्रैलोक्यविजयंन्नाम कृपया कथ्यतां विभो ||

भैरवोवाच ||

शृणु वक्ष्यामि देवेशि सर्वदेव नमस्कृते |
त्रैलोक्य विजयन्नाम कवचं शर्वमोहनं ||

सर्वविद्या मयं साक्षात् सुरासुर जय प्रदंः |
धारनात् पवनादी शस्त्रैलोक्यं विजयी विभुः ||

ब्रह्माणारायणरुद्रधारणात् पंवनाद्यतः |

२३४अ)

कर्ता पाता च संहर्ता भुवनानां सुरेश्वरि |
न देयं परसिख्यत्यप्य भक्तेभ्यो विशेषतः ||

दियं शिख्योय भक्ताय प्राणेभ्योप्यधिकाय च |
देव्याश्च च्छिन्नमस्ताया कवचस्य च भैरवः ||

ऋषिसंप्राविरातच्छन्द्रो देवताच्छिन्न मस्ताका |
त्रैरुक्यविजयमुक्तो विनियोगः प्रकीर्तितः ||

हुंकारो मे शिरः पातु च्छिन्नमस्ता नल प्रभा |
ह्रीं हूं ऐं श्वक्षरी पातु भालं रक्तदिगंवरी ||

श्रीं क्रीं हू ऐं दृपाणो तु मुंडेक त्रिधरापि सा |
सा विद्या प्रणवाद्यंता शुचि युग्मं सदावतु ||

वज्रवैरोचनी हुं हुं फट् || स्वाहा ध्रुवादिकः ||

प्राणं पातु चिन्नमस्तां स्वमुण्डक त्रिधारीणी |
श्रीमाया कुर्चवाग्वीजे वज्रवैरोचनीये हुं ||

२३४ब्)

हुं फट् स्वाहा महाविद्यां षोडशी ब्रह्मरूपीणी |
स्वपार्श्वे कलिकाभ्यां स्वामृग्यारांविततीमुदा ||

वेदनं सर्वदा पातु च्छिन्नमस्ताशसक्तिका |
मुद्राकविधरारक्ता साधकाभीष्टदायिनी ||

वर्णीनी डाकीनि युक्ता सापि मामभितोवतु |

च्छिन्नमस्ताशसक्तिका ||

रमाद्या पातु जिह्वां च लर्ज्जा पतुटाकंटक |
कुर्चद्या हृदयं पातु वागाद्यास्तनयुग्मकं ||

रमया पुटिता विद्या पश्वौ पातु सुरेश्वरी |
मायया पुटिता पातु नाभिदेशं दिगम्वरीं ||

कुर्च न पुटिता देवी पृष्ठदेशे सदावतु |
वाग्बीजं पुटिता चैव मध्य पातु स शक्तिकः ||

ईश्वरी कुर्च वाग्बीजं वज्रवैरोचनीय हुं |
फेत् स्वाहेति महाविद्या कोटिसूर्य समप्रभाः ||

२३५अ)

च्छिन्नमस्ता सदापायादुरुयुग्मंसशक्तिका |
ह्रां हुं ह्रीं वर्णिनी जानुं श्रीं ह्रीं हूं डाकिनी पदं ||

सर्वविद्या स्थिता नित्या सर्वांगं मे सदावतु |
पाच्यांपायादेकलिंगा योगिनि पावकवतु ||

दाकिणि दक्षिणे पातु श्रीश्रीमहाभैरवी पातु भैरवी पश्चिमेव तु भै |
इद्राक्षी पातु वायव्येसितां मा पातु चात्तरे ||

संहारिनि सदा पातु शिव कोणे सवर्त्रिका |
इत्यष्ट सकयः पातु दिग्वीदिक्ष सकत्रिकाः ||

क्रीं क्रीं क्रीं मां पातु पूर्व हूं हूं मां तु पवके | 
ह्रीं ह्रीं मां दक्षिणे कालिकेव तु || क्रीं क्रीं क्रीं चैव नै-ऋत्यां हुं 
हुं मां पश्चिमेव तु || ह्रीं ह्रीं पातु मुरुत्कोणे स्वाहा पातु सदोभरे | 
महाकाली खड्गहस्ता इशकोणे सदावर्तारो मायावधुकूर्च फट्कारोयं 
महामनुः ||

२३५ब्)

खड्गकत्रिधरापराचोध्व देशं सदावतु |
ह्रीं स्त्रीं हूं चैव पाताले पातु नीलसरस्वतीः ||

इति ते कथितं देव्याः कवचं मन्त्रविग्रहं |
यद्धृत्वा पवनाद्भीमः क्रोधाख्या भैरवः प्रभुः ||

सुरासुरमुनिद्राणां कर्ताहर्ता भवेत् स्वयं |
यस्याग्यायामधुमति सा साधकान्तिकं ||

भूतिन्याद्याश्च यक्षिण्यो डाकीन्याद्याश्वरे वेचराः |
आज्ञा कुर्वतितास्तस्य च्छिन्ना देव्याः प्रसादतः ||

एत देव परं ब्रह्म कवचं तन्मुखोदितं |
देविमभ्यर्च्य गंधाद्यैः मूले नैवं पत्सकृत् ||

संवसर कृतायान्तु पूजाया फलमाप्नुयात् |
भुजे विलिखितं चैतद्गुटिकांचन स्थितं ||

धारयेद् दक्षिणे भागे कंवेया यदि भाग्यतः |
सर्वेश्वर्य युतो भूत्वा त्रैलोक्यं वशमानसत् ||

तस्य गेहे वसेल्लक्ष्मीर्वाणी चदननांवुजे |
ब्रह्मस्त्रादीनी शास्त्राणि तङ्गात्रे यान्ति भग्नतां ||

२३६अ)

इदं कवचमज्ञात्वा योजपेच्छिन्नमस्तकां |
सोपिसस्त्र पहारेण मृत्युं प्राप्नोति सत्वरंः ||

इति श्रीभैरवतेस्त्रे भैरवभैरवीसंवादे च्छिन्नमस्ताकल्पे त्रैलोक्यविजयं 
नामस्ताराकवचं समाप्तं || २ ||

अथ महात्रिपुरसुन्दरी कवचमाह ||

श्रीदेव्युवाच ||

भगवं देवदेवेशि लोकानुग्रहकरका |
त्वत् प्रसादान् महादेव श्रुतामन्त्रास्त्वनेकधा ||

साधनं विविधं देवकीरकोर्द्धारणन्तथा |
पाशादि दुषणोर्द्धारः श्रुतस्त्वत्तो मया प्रभो ||

राजराजेश्वरि विद्याः कवचंः शुचितं मयि |
श्रोतुमिच्छामि तत्वर्तत् कथयस्व मयी प्रभो ||

श्री इश्वर उवाच ||

लक्षवालसहस्राणि वारितासि पुनः पुनः |
स्त्रीस्वभावान् महादेवी पृच्छसित्वंम प्रिये ||

अभ्यन्त कवचं गुप्तं सर्वकामफलप्रदं |
पीतये तव देवेशि कथयामि शृणुष्वत् ||

२३६ब्)

अस्य श्रीषोडशी विद्या कवचस्य रीषि स्मृतः | 
महादेवश्च प्रस्तार पक्तिच्छन्द्रदाहृतं || 

राजराजेश्वरि देवि देवता परीकीर्तिताः |
सर्वार्थ साधन देवि विनीप्रोयोग प्रकीर्तिताः ||

पूर्वमां भैरवी पातु वालामां पातु त्रासिनी तत्तरेव तु त्रासिनी तूत्तरेव तु || 

उर्द्धं पातु महादेवि महात्रिपुरसुन्दरीः |
अधस्तान्पातु देवेशी पातालातलवासिनी ||

आधारे वाग्भवः पातु कामराजस्तथा हृदि |
भ्रामलः पातु मा नित्यं मस्तके सर्वकामदः ||

ब्रह्मरन्ध्र सर्वगात्रैच्छिन्द्रस्थाने च सर्वदाः |
माहाविद्या भगवती पातु मां परमेश्वरि ||

ऐं क्लीं ललाटे मां पातु पायात् ह्रीं क्लीं व्लूं सश्व नेत्रयोः || 
नासायां वर्णयोश्चैव द्रां द्रं द्रीं चिबुक तथाः || 
सौंः पातु गले हृदये मनु सः क्रीं नाभिशके ||

२३७अ)

कल ह्रीं क्लीं स्त्रीं गुह्य देशे स ह्रीं पातु पादयोः |
स ह्रीं मां पातु सर्वत्र म क्लीं मां पातु मे सन्धिषु ||

जले स्थले तथा काशि दिक्षुराज गृहे तथा | 
हूंखे मां त्वरिता पातु स ह्रीं स क्रीं मनोभवां || 

हंशश्च पायान्महादेवि परं निस्कर देवताः | 
विजयामंगलादुता कल्याणी भगमालिनी || 

ज्ञाना च मालिनी विद्या सर्वदा पातु मा शिवा |
इत्येव कवचं देवि देवानामपि दुर्लभं ||

तव प्रीत्या मयाख्यातं गोपनीयं प्रयत्नतः |
इदं रहस्यं परमं गुह्याद्गुह्यतरं प्रियेत् ||

धान्यं यस्य मायुग्मं भोगमोक्ष प्रदं शुभं |
दुःस्वप्ननासनं पुमां नरनादि वशंकरं ||

आकर्षण करं देवि स्तम्भार्चाटकरं शिवेः |

२३७ब्)

इदं कवचमज्ञात्वा राजराजेश्वरि शिवां |
योर्चयेत् योगीनी वृन्दैः भक्षा नात्रयसंशये ||

न तस्य मन्त्र सिद्धि स्यात् कदाचिदपि शांकरिः |
इह लोके च दारोगदुःख भयानि च ||

परत्र नरकं गत्वा पशुयोनिमवाप्नुया |
तस्मादेतत् सदा भ्यासादधिकारी भवेत् ततः ||

मद्वक्त्र निर्गतमिदं कवचं सुपुण्यं पूजा विधिश्च पुरतोपि निधानायथे 
तयः |
सौभाग्य भोगललितानिशुभानिभुक्ता देव्याः पदं भजति तत्पुनरन्त काले ||

इति कुलान्तसंहितायां श्रीमहात्रिपुरसुन्दरी षोडशी कवचं संपूर्णं ||

अथ त्रिपुर भैरव्यै ||

श्रीपार्वत्युवाच ||

देव देव महादेव सर्वशास्त्र विशारद |
कृपां कुरु जगन्नाथ धर्मज्ञासि महामते ||

सुन्दरी या पुरा प्रोक्ता विद्या त्रिपुर भैर्विकाः |

२३८अ)

तस्यास्तु कवचं दिव्यं मह्ये कथय तत्वतः |
तस्यास्तद्वचनं श्रुत्वा जगादजगदीश्वरी ||

अभुतं कवचं देव्याः सुन्दर्यादि विरुपिपैः |

श्री इश्वरवाच ||

कथयामि महाविद्या कवचं सर्वदुर्लभं |
शृणुष्वत्वं च विधिना श्रुत्वा गोप्यं तोयपि तत् ||

यस्याः प्रसादान्मकंलं विभर्मि भुवन त्रयं |
यस्याः सर्वं समुत्पन्नं यस्यामद्यापि तिष्ठति ||

मतापिता जगन्मान्या जगद्रक्षास्वरूपिणी |
सिद्धिदात्री च सिद्धास्यादसिद्धादुष्ट जन्तुषु ||

सर्वभूत हितकरी सर्व भूतस्वरूपिणी |
ककारः पातु मां देवी कामिनी कामदायिनी ||

ऐं काली पातु मां देवी मूलाधालार स्वरूपिणी |
इकाली पातु मां देवी रवि सर्वस्तु स्वः प्रदा ||

लकारि पातु मां देवि इद्राणी वरवल्लभा |
ह्रीं काली पातु मां देवी सर्वत्र? शंन्तु(?) सुन्दरी ||

२३८ब्)

एतै वर्णैर्महामोहा शाम्भवी मस्तकं भुव |
कपाले पातु मां देवि सर्वाणी हर गेहिनी ||

मकाले पातु मां देवी सर्वपाप प्रणासिनी |
ककारे पातु मां देवि कामरूप धरास्तदा ||

ककाले पातु मां देवि शम्बरारि प्रिया सदा |
लकाली पातु मां देवी धराधरणि रूपधृक् ||

ह्रीं काली पातु मां देवी शंकारार्द्ध शरीरिणी |
एतै वर्णै महामाया पातु शक्ति स्वरूपिणी ||

वाग्भवं मस्तकं पातु वदनं कामराजिका |
शक्तिस्वुरूपिणी पातु हृदयं मन्त्रसिद्धिदा ||

सुन्यरी सर्वदा पातु सुन्द्ररी परिरक्षतु |
रक्तवर्ण सदा पातु सुन्दरी सर्वदायीणि ||

नानालंकारसंयुक्ता सुन्द्ररी पातु सर्वदाः |

सर्वांगसुन्द्ररी पातु सर्वदा ||

२३९अ)

सर्वागसुन्दरी पातु सर्वत्र शिवदायिणी |
जगदा ह्लादजननी शंभुरूपा च मां सदा ||

सर्वमन्त्रमयी पातु सर्वसौभाग्यदायिणी |
सर्वलक्ष्मी मयी देवी परमानन्ददायिनी ||

पातु मां सर्वदा देवी नानाशंखा निधिः शिवा |
ततः पद्म निधिद् देवि सर्वणी सर्वदायिणी ||

दक्षिणामूर्ति मां पातु ऋषिः सर्वत्र मस्तको पंक्तिः च्छन्द्र स्वरूपा च 
मुखे पातु सुरेश्वरी |

गंधाष्टकात्मिका पातु हृदयंन्ति शन्तरी सदा |
सर्वसन्मोहिनी पातु संक्षोभिणी सदावतु ||

सर्वविद्राविणी पातु सर्वाकर्षणकारिणी |
सर्वा कर्षणकाह्लाद करी पातु सर्वसक्षोभिणी सदा ||

सर्वसिद्धि प्रदा पातु सर्वाकर्षण कारिणी |
क्षोभिनी सर्वदा वशीनि मां सदावतु ||

आकर्षिणी सदा पातु संमोहिनी सदावतु |
रतिद्देवी सदा पातु भगा मां सर्वदावतु ||

२३९ब्)

महेश्वरी सदा पातु कौमारी सर्वदावतुः |
सर्वा ह्लादन काली मां पातु सर्ववशंकली ||

क्षेमंकरी सदा पातु सर्वांग सुन्दरी सदा |
सर्वांग युवतिः पातुः सर्वसौभाग्यदायिणी ||

वाग्देवी सर्वदा पातु वाणिनी सर्वदावतु |
वशिनी सर्वदा पातु महासिद्धि प्रदा सदा ||

सर्वविद्राविणी पातु गणनाथः सदावतुः |
दुर्गा देवी सदा पातु वटुकः सर्वदावतु ||

क्षेत्रपालः सदा पातु चाधारशक्तिका |
अनन्तः सर्वदा पातु वाराहः सर्वदा पातु ||

पृथिवी सर्वदा पातु स्वर्णसिहासनं तथा |
रक्तामृदं च स पातु मा सर्वकालतः ||

सुधार्णिवः सदा पातु कल्पकृक्षेः सदावतु |
श्वेतच्छत्रं सदापातु रक्तदीप सदावतु ||

२४०अ)

नन्दनोद्यान सततं पातु मां सर्वसिद्धये |
दिकपालाः सर्वदा पातु इद्राद्याः सकला तथा ||

वाहानानी सदा पातु अस्त्राणि पास्तु सर्वदा |
शस्त्राणि सर्वदा पान्तु योगिनीन्यः पातु सर्वदा ||

सिद्ध्यः पांतु सदा देवी सर्वसिद्धि प्रदावतु |
सर्वाङ्ग सुन्दरी देवी सर्वत्र सर्वदावतु ||

आनन्दरूपिणी देवी चित्स्वरूपा चिदात्मिका |
सर्वांगसुन्दरी पातु सुन्द्ररी भव सुन्दरी ||

पृथग् देवालये घोरे संकटे दुर्गमे गिरौ |
अरस्य प्रान्तरे वापि पातु मां सुन्दरी शिवा ||

इदं कवचमित्युक्तं मन्त्रोद्धारश्च पार्वति |
यः पठेन् प्रयतो भूत्वा त्रिसंध्यंतियेतः शुचिः ||

तस्य सर्वार्थ सिद्धिस्याः स्याद्यद्यन्मनसि वर्तते |
गोरोचना कुंकुमेन रक्तचन्द्रनकेन वा ||

स्वयंभू कुसुमैः शुक्लै भूमि पुत्रे शनिश्चरे |

२४०ब्)

श्मशाने प्रातरे वापि शुन्यागरे शिवालये |
सक्त्य गुरुणा यन्त्रं पूजयित्वा कुमारिका ||

तन्मनुं जपयित्वा च गुरुपक्ति विशेषतः |
पूजयित्वा यथाशक्त्या स्तुत्वा च विविनासुरा ||

धारयेद् गुरुणा यन्त्रं पूजयित्वा कुमादिका |
तन्यौनौ पूजयित्वा च गुरुपक्तिं तथैव च ||

देव्यै वलिं निवेद्याथ नरमाजारसुकरैः |
नकुलै महिषैर्मेषैः पूजयित्वा विधानतः ||

धृत्वासुव्वर्णमध्यस्थं कंठे वामस्तके भुजे |
सुतिथौ शुभनक्षत्र सूर्यस्योदयेने तथा ||

धारयित्वा च कवचं सर्वसिद्धीं लभेन्नरः |
कवचस्य च महात्म्यं नाहवर्षशतैरपि ||

शक्तोमि तु महेशानि वक्तुं तस्य फलं च तत् |

२४१अ)

नास्ति चौर भयं तस्य न तत्रा व्याधि पाडनं |
न दुर्भिक्ष भयं तत्र न च पीडनं सदा ||

विघ्न प्रशमनं सर्वं सर्वव्याधि विनासनं |
सर्वलक्षाकरं जम्भोश्चतुवर्गा फलप्रदं ||

यत्र तत्र न वक्तव्यं न दातव्यं कदाचन |
मन्त्रं प्राप्य विधानेन पूजयेत् सततं सुधी ||

तत्रापि दुल्लभं मन्य कवचं देवरूपिणं |
गुरोः प्रसाद्या प्राप्रेसुगोपितं ||

तत्रापि कवचं दिव्यं दुल्लभं भुवन त्रये |
श्लोकं वास्तवमेकं वा यः पठेन् प्रयतः शुचिः ||

तस्य सर्वार्थ सिद्धि स्याच्छंकरेण प्रभाषितं |
गुरु देवो हरसाक्षात् पर्त्ती तस्य च पार्वती ||

अभेदन यजेद् यस्तु तस्य सिद्धि न दूरतः |

इति श्रीविश्वसार तन्त्रे त्रिपुरभैरवई कवचं समाप्तं ||

२४१ब्)

अथ लक्ष्मी कवचं ||

अथ वक्ष्य महेशानि कवचं सर्वकामदं |
यस्य विज्ञानमात्रेण भवेत् साक्षात् सदाशिवः ||

अर्चनं पूजनं तस्या मन्त्रजापं जपेन् नरः |
सभेत् पार्वती पुत्र सर्वशास्त्र पुरस्कृतः ||

विद्यावतार्थिना सेव्या विशेषविष्णुवल्लभा |

अस्य श्रीचतुरक्षरी विष्णुवतिता कवचस्य भगवान् श्रीणिव ऋषिः 
अनुष्टुप्छन्दः वाग्भवी देवता वाग्भवीजं लर्जाशक्तिः रमाकीलकं 
कामबीजान्मकं कवचं ममस्वकवित्वपांडित्य सर्वसिद्धि समृद्धये 
विनियोगः ||

ऐंकारो मस्तके पातु वाग्भबीजं द्विर्धीदा | 
ह्रीं पातु चक्षुयो मध्ये चक्षुयुग्म च शाकरी ||

जिह्वायां मुखवृत्ते च कणवाणसिते ओष्टाधरे दन्तपक्तौ तालुमूले हलौ 
पुनः ||

२४२अ)

पातु मां विष्णुवतिता लक्ष्मीः श्रीवर्णरूपिणी |
कर्णयुग्म भुजद्वन्द्वे पेच पार्वति ||

हृदयमणि वन्ध चमीवायां पार्श्वयोः पुनः |
पृष्टदशे तथा गुह्ये वामे च दक्षिणे तथा ||

उपत्थे च नितम्बे च नाभौ जंघ द्वये पुनः |
जानु चक्रे पदद्वंद्व गुतिकेगुलिमूलके ||

स्वधा तु प्राणशक्त्यां मे सीमंत्यां मस्तके पुनः |
सर्वाङ्गपाकामेशी महादेवी समुन्नतिः ||

पुष्टियातु महामाया उत्कृष्टिः सर्वदावतु |
व ऋषिः पातु मे देवि सर्वत्रस्तु वर्लभा ||

वाग्भवी सर्वदा पातु पातु मां हर गेहिनी |
रमा पातु सदा देवी पातु माया स्वरास्वयं ||

सव्वागे पातु मां नित्युमुग्रतारा शतावतु |
पातु मां कालिका नित्यं कालरात्रिः सदावतु ||

२४२ब्)

नवदुर्गा सदावतु कामाख्या सर्वदावतु |
योगिन्यः सर्वदा मम महालक्ष्मी सदा मम ||

मात्रां यान्तु सदा देव्याश्च कुष्ठां योगिनीगना |
सर्वत्र संर्वकार्यषु सर्वकर्म सदार्वदा ||

पातु मां देवदेवेशी लक्ष्मी सर्वसमृद्धिदा |
इति ते कवचं दिव्यं कथितं सर्वसिद्धयेत् ||

यत्र यत्र न वक्तव्यं यदिच्छेदान् सनोहितं |
शठाय भक्तिहीनाय निन्दकाय महेश्वरी ||

न्यूनांगे नानि रिक्त न दर्शयन्न कदाचन |
नस्तवंशर्य ये दिव्यं सदश्य शिवहा भवेत् ||

कुलीनाय महेशाय दुर्गाभक्ति पराय च |
वैष्णवाय विशुधाय दद्यात् कचमूर्तमं ||

निजशिष्याय शान्ताय धर्मिणे ज्ञानिते तथा |
शनौमंगल च नन्दकैश्च लिखेन् मन्त्रं ||

सर्वमत्रसमन्वितं || वलिखेत् कवचं दिव्यं स्वयंभू कुसुमैः शुभैः ||

२४३अ)

श्वशुकैः परशुक्तैश्च नानागन्धसमन्वितैः |
गोरोचनाक्तं मुमेनरक्तचन्द्रनके नवा ||

सुतिथौ शुभयोगे वा श्रवणायां रवे दिने |
अश्विन्यां च मघासु च पूर्वभद्र पदा यागे स्वाभ्यां मंगलवासरे ||

विलिखेन् प्रपठे स्त्रोत्रं शुभयोगे सुरालये |
आयुष्माम्प्रीति योगे च ब्रह्मयोगे विशेषटः ||

इद्रयोगे शुभे योगे शुक्लयोगे तथौव च |
कौलवे वालंवे चैव वनिजे चैव सत्तमः ||

शून्यागारे श्मशाने वा रिजते च विशेषतः |
कुमालि पूजयीत्वा च जयेद् देवीं सनातनीं ||

मत्स्योर्मांसैः शाकसूपैः पूजयेत् पर देवतांः |
घृताद्यैश्चोपकरणै धूपदीपै विशेषतः ||

ब्रह्माणाम्भोजयित्वा च पूजयेत् परमेश्वरि |

२४३ब्)

आषेटकमुपाख्यानं तत्र कुर्याद् दिन त्रयं |
तदा भवेन् महारक्षा शंकरेण च भाषितं ||

मारणा द्वेषणादीनिलभंते नात्रसंशयः |
स भवे पार्वती पुत्रः सर्वाशास्त्र वहिःकृतः ||

गुरु देवो हरसाक्षात् पत्नी तस्य हर प्रिये |
अभेदेन यजेद् यस्तु तस्य सिद्धिर्न दूरतः ||

पठति य इहमत्यो विस्मिमाद्रा तरात्मा जपफलमनुमेनं लप्सते सो विधि यं |
स भवति पदमुच्चैः संपदां पादनम्नः क्षिति पद नम्नः क्षिति पन्यु 
कुटलक्ष्मी लक्ष्माणानां चिरायः ||

इति श्रीविश्वसारतन्त्रे लक्ष्मीकवचं संपूर्णं ||

अथ मातंगीनी कवचं ||

श्रीभैरव उवाच ||

शृणु देवि प्रवक्ष्यामि मांतंगी कवचं शुभं |

२४४अ)

गोपनीय महादेवि मौन जाप्यं समाचरेत् |

श्रीदेव्युवाच ||

साधु साधु महादेव कथयस्व महेश्वरः |
येन सम्यग् विधानेन साधकानां जयं भवेत् ||

विणाध्यानं विधाना मन्त्रं विना होमं विना वलिं |
येन स्मरन मात्रेन साधको धरणि पती ||

श्रीभैरव उवाच ||

मातंगी कवचं दिव्यं सर्वरक्षा करं नृणां |

कवित्वं च धनित्वं गगजिसुखानि च मुखं शुभदं सभ्य मणिमादि 
प्रदायकं ||

ब्रह्मविष्णु महेशानि तेषामाद्या महेश्वरी |
श्लोकार्द्धा श्लोकमेकं वायस्तु सम्यकाठेन्नरः ||

तस्य हस्ते सहै वास्ति राजलीक्ष्मी न संशयः |
उच्छिष्ट वदना भूत्वा कमलासनसंस्थितः ||

योनि मुद्रा कले वध्वा शक्ति ध्यान परायन | 
ब्रह्मरन्ध्र सन्मत्यस्तैलोक्यैश्वर्या भाग्भवेत् ||

२४४ब्)

त्रैलोक्यमंगलसांस्य कवचं मन्त्रविग्रह ||

सिद्धि विद्या मे देवि सर्वैश्वर्य प्रदायकं |

कवचश्यमिषी शिवः ||

छन्दो विराट् जगर्द्धात्रि देवता भुवनेश्वरी |
धर्मकामार्थ मोक्षाषु विनियोगः प्रकीर्तिताः ||

ह्रीं बीजं मे शिरे पातु ऐं भुनेशी ललाटकं |
ऐं पातु रक्षनेत्रं मे ह्रीं पातु वाम लोचना ||

श्रीं पातु दक्षकर्ण मे त्रिवर्णा महेश्वरी |
वामकर्ण सदा पातु ऐं घ्राणां पातु मे सदा ||

ह्रीं पातु वदनं देवी ऐं पातु रसनां माम |
वाक् त्रिपुमा त्रिवर्णान् मा कण्ठ पातु पातु पराम्बिका ||

श्री स्कंधौ पातु नियतं ह्रीं पातु भुजा सर्वदा |
क्लीं कलौ त्रिपुरेशानि त्रिपुटैः स्वर्यहायिनी ||

आं पातु हृदयं ह्रामे मध्ये देशं सा त्र्यक्षरी भुवनेश्वरी |

Fओलिओ ४५-४६ नोत् fओउन्द्

२४७अ)

सर्वबीजं सदा पृष्ठं पातु सर्ववशंकरीः ||

ह्रीं पातु गुह्य देशं मनमो भवगवती कटिं |
माहेश्वरि सदा पातु शक्तिबीजानु युग्मकं ||

अर्णं पूर्णा सदा पातु स्वाहा पातु पद्वयं |
सामां दशाक्षरी पायादन्नपूर्णाखिलं वपुः ||

तारं मायारमाकामः षोडशार्ण्य ततः परं |
शिरस्था सर्वदा पातु विशस्वन्ना स्थिता मुदा ||

तारं दुर्गे युगं रक्ष स्वाहेति चत?न्दक्षिरी |
जये दुर्गा घनस्याम पातु सां सर्वतो भवे ||

मया बीजांदिका चैषा दशार्णा च ततः पराः |
शिरस्था सर्वदाः पातु विश्वर्त्यन्ना स्थिता मुदा ||

तारं दुर्गे युगं रक्ष स्वाहति च दशाक्षरी |
जय दुर्गा च न श्यामा पातु मां सर्वतो मुदा ||

माया बीजा शिर पातु दसवर्णा च तः परा |

२४७ब्)

प्रतप्तकांचना भासा जयदुर्गा ननवतु |
तारं ह्रीं दुदुःर्गायै नमोष्टवर्णन्मिका पारा ||

शंखचक्रधुनुव्यार्ण धरा मां दक्षिणेवतु |
महिषमर्दनी स्वाहा वसुवर्णामिका परा ||

नै-ऋत्या सर्वदा पातु महिषासुरनासिनी |
माया पद्मावती स्वाहा सप्तार्णा परीकीर्तिता ||

पद्मावती पद्मसंस्था पश्चिमे मां सदा पातु |
पाशांकुश पुटामायै हिमरपरमेश्वरि स्वाहा ||

जयो दशाक्षारार्णाद्या साश्वरुधाननेव तु |
सरस्वति पञ्चशरो नित्या क्लिन्ने मद द्रवे ||

स्वाहारत्यक्षरी नित्या मानुत्तर सदावतु |
तारं माया कवचं खेचरक्ष ततो वधु ||

क्रू-ओं क्ष ह्रीं फट् महाविद्या द्वादशार्णाखिल प्रदा |

२४८अ)

अरिष्टादिभिः पायाच्छिव काणे सदा च मां |
ऐं क्लीं सौंः साततीवालामामुर्द्धा दशेतोवतु ||

विन्द्वन्ता भैरवी वाला भूमौ मां सर्वदावतु |
इति ते कथितं पुण्यं त्रैलोक्य मंगलं परं ||

सारारतरं पुण्यं महाविद्मौघ विग्रहं |
अस्यापि पठनात् सद्यः कुवेरोपि धनेश्वरः ||

इद्राद्याः सकला देवा धारणात् पठनाद्यतः |
सर्वसिद्धिश्वराः सन्तः सर्वैश्वर्यमवाप्नुया ||

पुष्पाञ्जल्यष्टकं दद्यान् मूले नैव पृथक् पृथक् |
संवल्सरशतायास्तु पूजाया फलमाप्नुयाः ||

प्रीतीमन्यान्यतः कृत्वा कमलाशिश्वला गृहः |
वाणी च निवसेद्वक्त्रे सत्यं सत्यं त्वमंशयः ||

योधारयति पुण्यान्मात्रौ लोक्यमंगलाभिध |

२४८ब्)

कवचं परमं पुण्यं सोपि पुण्यवतांवरः |
सर्वश्वर्य युतो भूत्वा त्रैलोक्य विजयी भवेत् ||

पुरुषो दक्षिणे वाहौ नाली वाम भुजे तथा |
वहु पुत्रवती भूत्वा वंध्यापि लभते सुतं ||

ब्रह्मास्त्रादिणि नैवदं शान्तितंजनं |
एतत् कवचमज्ञात्वा जानुजा भुवनेश्वरीं ||

दारिद्र्यं परमं प्राप्य सो चिरान् मृत्युमाप्नुया |

इति श्रीरुद्रयामले देवी ईश्वरसंवादे त्रैलोक्यमंगलं नाम भुवनेश्वरी 
कवचं संपूर्णं ||

अथ धूमावतीकवचमाहः ||

पार्वत्युवाच ||

देवदेवं महादेव भक्तानुग्रहकारकः |
धूमावत्याश्रु कवचं तु ब्रुहि मे करुणा निधे ||

महादेव उवाच ||

अस्ति गुह्यतमं लोके कवचं शत्रु निग्रहं |
सर्वस्थित प्रदं देवि तव स्नेहां प्रकाश्यते ||

२४९अ)

यच्छुत्वारामचन्द्रेण संगरे रावने हतः |
भोगवेणपि यछुत्वाजितं सर्वं चराचसं ||

तमेव कवचं वच्मि सावधानावधारय |
कवचस्य महादेवि पिप्यद ऋषिः स्मृतः ||

च्छन्द्रो विराट् देवता च श्रीमद्धुमवती प्रिये |
शत्रुणां मारणा देवि विनीयोगः प्रकीर्तितः ||

तु धूमावतां सदा पातु शिरो मे शत्रु मर्दिनि |
चण्डरूपा महादेवी ललाट पातु मां सदा ||

क्षुक्षा मां नयने पातु पातु मा श्रुती ममः |
काक ध्वजा नासिकां मे सर्वशत्रु विनाशीनी ||

प्रणम्वी सदा पातु वदनं मुण्डमालिका |
विकृतास्या सदा पातु गलं मे रिपु सुन्दरी ||

धूं बीजं ख्या सदा पातु घाट मे रिष्टितारिणी |
स्कधौकंकालि 


समाप्तं

अपूर्णमस्ति




###########   END OF FILE  #######