####################################################
MUKTABODHA INDOLOGICAL RESEARCH INSTITUTE
Use of this material (e-texts) is covered by Creative Commons license BY-NC 4.0
Catalog number: M00534
Uniform title: troṭalottara
Secondary title: tottalottara
Manuscript : NGMCP 5-4844 Reel: B 126/15

Description: 
A Gāruḍa tantra.


Notes: 
Data-entered by the staff of Muktabodha under the supervision of Mark S.G. Dyczkowski.

Revision 0: Sept. 14, 2021.

Internet publisher : Muktabodha Indological Research Institute
Publication year : 
Publication city : 
Publication country : India
####################################################



प्. १अ)

ओं नमः शिवाय ||

अस्मिंस्तु त्रोटले तंत्रे त्वरिता नाम वा स्मृता |
सिद्धिदा सा समुद्दिष्टा विद्येयं कामरूपिणी ||

सुपर्णस्य मुखोद्गीर्णा देवदेवेन भाषिता |
सा विद्या परमा गुह्या गुह्यानामपि गुह्यका ||

गुह्यानां च परा विद्या सा विद्या सर्वकामिका |
दशलक्षस्य तंत्रस्य पूर्वमेव समुद्धृता ||

अन्यतंत्रसहस्राणि अस्य विद्या विनिःसृता |
एततस्त्वरिता नाम विजेयास्तु नवाक्षरा ||

मर्दनी सर्वनागानां सप्तपाताल क्षोभणी |
उत्पत्तिः सर्वबीजानां योनिरेवा प्रकीर्तिता ||

एषा विद्या परा गुह्या गुह्यागुह्येश्वरी स्मृता |
ईश्वरी सर्वगुह्यानां यत् तूर्णासाध्यमुत्तमा ||

हृदयं सर्वदेवीनां सिद्धसिद्धेश्वरेश्वरी |
सर्वकर्मकरी विद्या अशेषभुवनायिका ||

सिद्धिदा सर्वकामेषु इहलोके परत्र च |
दुर्लभा सर्वदेवानां ऋषीणां योगिनामपि ||

कल्पे कल्पे नया सिद्धा देवगन्धर्वकिन्नराः |
ऋषयश्च तपो दृष्ट्वा मुनिविद्या धरादयः ||

यक्षरक्षपिशाचाश्च सिद्धयोगेश्वरेश्वरी |
हृदयं सर्वदेवानां सिद्धानां योगिनीषु च ||

मर्दनी सर्वनागानां सप्तपाताल वासिनाम् |
त्रैलोक्ये च इमां विद्यां दशलक्षेश्वरेश्वरि || 

मानुषाणां हितार्थाय फलमेतावतारिता |
इमां विद्यापुरा सिद्धा व्रतचर्या विवर्जिता ||

क्लिम्पन्ति मानुषा मर्त्ये सर्वकर्मे शुभाशुभे |
येन सिद्ध्यन्ति वै क्षिप्रमोक्षं यान्ति परापरम् ||

विद्याधरत्वमिच्छन्ति चक्रवर्ति सुरेश्वरम् |
नागक्रीडा प्रकुर्वन्ति मर्त्ये कौतूहलान्विता ||

ये खेचरत्वमिच्छन्ति सिद्धयोगेश्वरैः सह |
स्वच्छन्दमृत्युमिच्छन्ति यावदेव सदाशिवम् ||

राज्यसिद्धिं प्रयच्छन्ति द्रव्यसिद्धिस्त्वनेकधा |
आकर्षणादिकर्माणि तत् तव्या कुरुते ध्रुवम् ||

मारणोच्चाटनं वश्यं स्तंभनं छेदभेदनम् |
परसैन्यविभेदं च यंत्राणां च निकृन्तनम् ||

मोहनी सर्वदुष्टानां भयाहाराक्षसादिभिः |
य इमां धारयेद् विद्यां सकृदुच्चारणादपि ||

ज्वलन्तो दृश्यते सो हि सुपर्णो हि शूलिनम् |
शतमष्टोत्तरे जप्ते पूर्वसंध्या तु मानवः ||

यः स्मरेत इमां न स रोगैस्तु पीड्यते |
वाक्सिद्धिः प्रथमे पश्चादाकर्षच्छेदन त्रयम् ||

उत्तिष्ठ स्वन्यवादं च विषकर्म चतुर्थकम् |
पंचमं खेचरत्वं च षष्ठं निर्वाणदं पदम् ||

विद्या कामदुहा सृष्टा सर्वकर्मेश्वरेश्वरी |
इमां विद्यां महं तार्क्ष उद्गिरामि स लक्षणम् ||

येन कर्ममकुर्वन्ति व्रतयागविवर्जितम् |
लक्षणं संप्रवक्ष्यामि संक्षेपेण निबोधत ||

ऐं हूंकारद्वय संयुक्तं खेचद्वे पदभूषितम् |
वर्गातीतं विसर्गश्च स्त्रीं हूं क्षैं फट् च वै स्मृता ||

एषा विद्या महाविद्या स्वयं तार्क्ष सुरेश्वरी |
येन कर्म विना नास्ति तत्प्रयोगं वदाम्यहम् ||

अनुलोम विलोमेन समस्तव्यस्तयोगतः |
प्रयोगं येन विन्दन्ति तत्रेस्मिन् त्रोत्तलोत्तरे ||

अप्रयोगात् कुतः सिद्धिः कुतः कर्म विपश्चितम् |
अस्मिञ्छास्त्रे समुत्पन्ना मंत्रकोट्याह्यनेकशः ||

प्. १ब्)

शास्त्रे शास्त्रे स्थिता मंत्राः प्रयोगास्तत्र दुर्लभा | 
संप्रयोगां प्रवक्ष्यामि संक्षेपो न तु विस्तरात् || 

हूं स्वे च छे क्षः | 

इत्ययं प्रयोगकालदष्टमप्युत्थापयति | 
विसर्गरहिते न पातयति | बिन्दुयुक्तेन निर्विषो भवति | 
वामहस्तमष्टमसहस्राभिमंत्रितं कृत्वा | 
भूम्यां नाममालिख्य नववारान् प्रोक्षयेत् | 
यस्य नाम्ना स तत्क्षणादेव ज्वरेण गृह्यति | 
विसर्गसहितेन नामं ताडयेद् राजिकायां तं हस्तमालिप्य योजनानां 
शतं गत्वातिः | 

अथ स्वस्थि कर्तुकाम भूर्जपत्रे नामं क्षीरेणाभिलिख्य सकल विद्यायां 
सकृज्जप्तं क्षीरे क्षिपेत् | अथवा पिवतो दप्यं स्वस्थो भवति मानवः | 
हूंछेक्षः | अयं प्रयोगस्त्रि दशैरपि दुर्लभः यस्मिंस्थानेसु चरति 
सप्तपातालः भुजङ्गेश्वरा विद्रापयति | दष्टकत्पापं प्रयोगस्त्रिषु 
स्थानेषु चिन्तयेत् | मूर्ध्नि हृदये पादाभ्यां निर्विषो भवति तत्क्षणात् | 
विषपलशतमाप्य हरति मंत्रेच्छति तंत्र संक्रामयति | अनेनैव प्रयोगेण 
हूंकाराद्यन्त युक्तेन पातिकास्तंभयति | 
नागगणगंधर्वयक्षराक्षससाकिनीभूतप्रेतपिशाचगजतुरंगशरभ-ऽऽ
सार्दूलसिंहव्याघ्रादयोदुष्टचेतसा स्तंभयति | वृक्षनामयति | शकट 
यंत्रता वा स्तंभयति | नागमुखाश्च निर्विषी करोति | सकल विद्यया मनसा 
सकृज्जप्तेन अस्यैव प्रयोगस्यान्ते हूंकार 
विमुक्तेनाकर्षणोत्कर्षणस्तंभनो स्तंभनं छेदतो छेदतः | यत्किंचित् 
स्वस्थीकरणे अयमेव प्रयोगामोघः वाचा सिद्धि प्रवर्तते | 
ग्रहाहापतेद्वालानां वालग्रहानाशयेत् | 

फट् स्त्री क्षे हूं | 

अयं प्रयोगं ज्ञात्वा किमर्थ क्लिष्यन्ति मानवाः | 
प्रयोगं सर्वतंत्रेषु ईदृशं न भविष्यति ||

एकान्ते निर्जने गत्वा शुचिः स्नानो तुरामुखः | 
कृतरक्षापरो भूत्वा लक्षां चारभ्य यत्नतः | 

जपेत् साधको धीरयदीच्छेत् सिद्धिमुत्तमाम् | 
चतुर्थे तु ततो लक्षे दर्शनं दृश्यते निशि || 

निर्घोषं च महारौद्रमट्टहासं महारवम् | 
आगच्छन्ति महागुह्या सिद्धयोगेश्वरेश्वरी ||

साधकेन तु दातव्य मर्घंपाद्यं सुसंस्कृतम् | 
अंते मंत्र वषट्कारं तेन तृप्यन्ति गुह्यकाः || 

व्रजपुत्र महावीर खेचरत्वं सुदुर्लभम् | 
तदुत्तिष्ठ महावीरो देहेनानेन साधकः || 

विचरेद्भुवनां दिव्यां शक्तिभिः परिवारितः | 
महाप्रलयमंते च शिवो भूत्वा तु खेचरः || 

अयं सिद्ध प्रयोगन्तु न तु विजायते क्वचित् | 
सिद्धाते भागहीनो हि नियोगं च मनुस्मरः || 

शत्रूणां घातनं चक्रे सर्वविद्यां समुद्धरेत् | 
आद्यन्तेव प्रयोगस्य षट्कारं योजयेद्बुधः || 

घातये नृपति क्षिप्रं चक्रवर्ति स् * * * ? | 
फट्कारेण वियुक्तेन हूंकाराद्यन्त योजितः || 

कालदष्टं च संप्राप्तं सतीर्थम् प्रेषयिष्यति | 
शर्करोटश्चतुर्गृह्य नागकुण्डे तु प्रक्षिपेत् || 

आदि हूंकारमन्ते च फट्कारान्ते नियोजयेत् | 
अनेनैव प्रयोगेण सप्तसप्ताभि मंत्रिता || 

प्रथमं क्षोभयेत्कर्ण नागराजा महाबलम् | 
द्वितीये चलते स्थाने नागराजेश्वरः प्रभुः ||

प्. २अ)

तृतीये दृश्यते छत्रं त्रैलोक्यं सहनान्तिकम् |
चतुर्थे दृश्यते देवं नागराजा स वासुकिः ||

यदि दृश्यति यत्नेन नागोयं विषदर्पितः |
जंबूद्वीपं मुहूर्तेन भस्मराशिं करिष्यति ||

अयं संहरते देवं प्रयोगमेव बुद्धिमान् |
आद्यन्ते च वषट्कारं तृप्तो राजा गमिष्यति ||

प्रयोगमे तदाख्यातं सिद्धिदं सम्यगेप्सितम् |
सकलस्य तु मंत्रस्य प्रयोगं च वदाम्यहम् ||

येन ज्ञातं सुरैः सर्वैः सिद्धैर्-ऋषिभिकिन्नरैः |
अक्लेषेण यथासिद्धिर्जम्बूद्वीपे वदाम्यहम् ||

मानवायेन सिद्ध्यन्ति व्रतयाग विवर्जिताः |

हूं खेचछेक्ष स्त्रींहूंक्षे फट् ||

इमां विद्यां मया तार्क्ष्य दधतं प्राक् सुगोप्यतः |
प्रस्तारेण सुरेशानि सोपदे शंखयेश्वरः ||

सकृदुच्चारिता देवि सर्वपाप क्षयंकरी |
प्राणायाम सहस्रेषु योगध्यान शतेषु च ||

सकृदुच्चारिता विद्याधर्माधर्मैर्नलिप्यते |
याति वै परमं स्थानं यत्र देवो महेश्वरः ||

कर्मं चास्या प्रवक्ष्यामि येन सिद्ध्यन्ति मानवाः |
देहशुद्धिं पुरा कृत्वा पश्चात् कर्म समारभेत् ||

सकृदुच्चारिता विद्या देहशुद्धिर्भवेद्ध्रुवम् |
वाचा सिद्धिर्भवेत्तस्य वै न तेय समो भवेत् ||

मुद्रा प्रणीतां वद्धा तु मंत्रसौम्य मुदीरयेत् |
कालदष्ट समुत्तिष्ठेद काले पुनका कथा ||

फट्कारेण विसर्ग स हि तेन प्रणीता युक्तेन पातयति |

विसर्गसहित मंत्रमुच्चार्य प्रणीतां वद्धायावड्डाकिनी भूतपिशाच 
ब्रह्मराक्षसयो न जातयो यावत्प्रणीता न मुंचन्ति तावद्दह्यन्ति विलयन्ति 
प्रणीता मुंचेयन सौम्यभावेन विद्यामुच्चरेत् |

ततः सौम्यत्वं यान्तिते ध्रुवम् |

जप्त्वा चाक्षर लक्षाणि निधानाधि पतिर्भवेत् |
द्विगुणेन भवेद्राजा गुणैश्वर्य समन्वितः ||

त्रिगुणैः पश्यते देवी यक्षिणी कामरूपिणी |
तया सहमहावीर क्रीडते कल्पचोदितः ||

चतुर्गुणैर्महासिद्धिर्याति योगेश्वरी पदम् |
तत्समः खेचरो भूत्वा क्रीडते च यथेच्छया ||

पञ्चेगुणेन ब्रह्मत्वं विचरेद्ब्रह्मवद्यथा |
षड्गुणेन तु विष्णुत्वं प्राप्यते नात्रसंशयः ||

तिष्ठते यत्र विष्णुस्तु सिद्धिस्तस्य ध्रुवं भवेत् |
क्रीडते समासत्वो लक्ष्मीवासो महातयाः ||

हरिस्तुल्यो महावीर्यो विचरेद्भुवनेश्वरः |
जप्त्वा सप्तगुणं विद्यां यान्ति देवं सदाशिवम् ||

धर्माधर्म विमुक्तः साधकेश्वरः |

विचरेत् स महावीरो महादेव समो भवेत् |
जप्त्वा चाष्टगुणा विद्यागच्छेन्निर्वाणकं पदम् ||

त्वत्प्रियाच्च मयाख्याता मोक्षमार्ग विशोधनी |
इयं ज्ञात्वा च यष्ट्वा च भूयो मर्त्येन जायते ||

याति वै परमं स्थानं यं गत्वा न निवर्तते |
एकवीर महाविद्या एकतस्त्वरिता स्मृता ||

मानुषाणां हितार्थाय तार्क्षते कथिता मया |
अतः कर्म न कुर्वन्ति आलस्योपहता नराः || 

स्मरणा त्रीणि कालानि गुणैश्वर्य यथेप्सितम् |
तस्याहं धनमिच्छामि भक्ति युक्तो जपेद्यदि ||

प्. २ब्)

तस्यापि धनदो यक्षो देव्यादेशाद्ददेद्भृशम् |
पूजां कृत्वा हमेकोपि एककालं तु यः स्मरेत् ||

तस्य कामदुहा धेनुर्गृहेनित्यं प्रतिष्ठिता |
सर्वव्रीही तु यो नित्यमेककालं तु चार्चयेत् ||

आहूत्या नव सप्तस्ताः श्रियाप्रत्यक्षतो गृहे |
तिलानां नित्यहोमेन शतमूर्ध्वं त्रिभागताम् ||

तस्य विद्या परा देवि प्रत्यक्ष कामदा भवेत् |
ददाति विप्रलान्भोगा यच्चान्यमनसेप्सितम् ||

सकली भूतो स्मरेद्यस्तु अभियुक्तो यथेप्सया |
नासौ वध्यते केनापि मृत्युकालैर्महाग्रहैः ||

महाव्याधिभिदुष्टैर्वानासौ वध्यति केन हि |
सकली करणं वक्ष्ये विद्याया परमेश्वरी ||

अक्षराणां विभागंश्च देवतार्चन कल्पना |
पूजाग्नि मण्डलं चैव देव्या संप्रवदाम्यहम् ||

करन्यासं पुरष्कृत्वायस्तदंगे नियोजयेत् |
वामांगुष्ठे तु हूंकारं खेकारं तर्जनीषु च ||

चकारं मध्यमायान्नुच्छेकारं तु अनामिका |
क्षकारन्तु कनिष्ठायां वामहस्ते तु विन्यसेत् ||

दक्षिणे तु पुनर्वक्ष्ये यथावदनु पूर्वशः |
स्त्रींकारं तु कनिष्ठायां हूंकारं च अनामिका ||

क्षेकारं मध्यमे दद्यात् फकारं तर्जनि न्यसेत् |
टकारं दक्षिणांगुष्ठे करसंस्कार कीर्तितम् ||

कथयिष्यामि ते तार्क्ष्य अङ्गन्यासमतः परम् |
मूर्ध्नि विन्यस्य हूंकारं खेकारं मुखमण्डले ||

चकारं कण्ठदेशे तुच्छेकारं हृदये न्यसेत् | 
क्षकारं सविसर्गन्तु नाभिमध्ये व्यवस्थितम् ||

स्त्रींकारं गुह्यदेशे तु हूंकारद्वे तु ऊरुभिः |
क्षेकारं जानुनीद्वेतु फट्कारं पादयोर्न्यसेत् ||

एतदक्ष रविन्यासाद्विद्या देहो भवेत् क्षणात् |
ज्वलन्तो दृश्यते सोहि दिव्यादिव्यैः सुरासुरैः ||

देवता कल्पनं वक्ष्ये अक्षराणां महेश्वरी |
हूंकारं सकलन्देवं कालान्न भुवनेश्वरम् ||

खेकारं वायुदेवत्यमाकाशे तु व्यवस्थितम् |
चकारमिन्द्र देवत्यं सिद्धयोगेश्वरेश्वरम् ||

च्छेकारं परमाशक्ति दशग्रन्थि निकृन्तनी |
क्षुरिकानामसाख्याता परनिर्वाणगामिनी ||

छेदनी सर्वपाशानां स्मृत्वा मोहैर्न वाध्यते |
वर्गातीतं विसर्गेण महातार्क्षेश्वरेश्वरीम् ||

स महाभैरवमिति अनन्तेशो खगेश्वरम् |
स्त्रीकारं चात्रिदैवत्यं योगिनां हृदयं परम् ||

हूंकारं रुद्रदैवत्यं सदाशिवमनामयम् |
क्षेकारं परमायोनि सिद्धिदा गुह्य संभवा ||

फकारं तु स्वयं देवीमुमां स्त्रि भुवनेश्वरीम् |
सा योनिः सर्वयोगीनां सर्वयोगेश्वरेश्वरी ||

टकारं परमन्देवमर्द्धमात्रेश्वरेश्वरम् |
अर्धचन्द्राकृतिः सूक्ष्मं परव्योमं परापरम् ||

देवता कल्पना तार्क्ष कथितं च विभागसः |
अर्चनं संप्रवक्ष्यामि येन सिद्ध्यन्ति वै ध्रुवम् ||

पूर्वमक्षरविन्यासं सकली कृत्य चात्मनि |
वर्गातीतं विसर्गेण दिशा वन्धयते मही ||

आवाहनासनं चार्घं मर्चनं प्रेषणं तथा | 
सर्वमेतन्तु कर्तव्यं सविसर्गेण मंत्रिणः ||

हूंकारं कर्णिके न्यस्य खेकारं पूर्वजे दले |
चकारं वह्निजे स्थाने च्छेकारं दक्षिणे न्यसेत् ||

प्. ३अ)

क्षकारं सविसर्गन्तु नैर्-ऋत्यांदिशि विन्यसेत् |
स्त्रींकार चैव वारुण्यां हूंकारं वायवेदले ||

क्षेकारं चोत्तरेन्यस्य मंत्री ध्यान परायणः |
फट्कारं परमाशक्तिरीशान्यांदिशि विन्यसेत् ||

क्षकारं सविसर्गञ्च दिशासु विदिशासु च |
अर्चने चाग्निकार्ये च एष एव विधिः स्मृता ||

सिद्ध्यन्ते भाग्यहीनोपि अचिरेणैव साधकः |
अषा विद्या महावीर्या पुरासृष्टा न वाक्षरा ||

अर्थदा मोक्षदा चैव विषदर्प विनाशनी ||

हूं च्छेखे च || अयं प्रयोगः छालदष्टमप्युच्चारयति | उत्थापयति च || 
फट्काराद्यन्तयुक्तेन पातयति || 

हूंस्त्रींहूं || अयं प्रयोगः परमसिद्धः |
अनेन कथानिकाख्यानेनोत्थापयति || विषय लशतपिहति || यत्रेच्छति तत्र 
संक्रामयति || अनेनैव प्रयोगेणाष्ट सहस्राभिमंत्रिते न 
पटेनदष्टकमृतकं छादयेत् ||

अयं प्रयोगस्त्रिषु स्थानेष्ठ चिन्तयेत् || तत उत्तिष्ठति निर्विषो भवति ||

अनेनैव प्रयोगेण स्त्रियं दृष्टमदृष्टं वा प्रणीता मुद्रां वद्धा यावत् 
सहस्रम् आवर्तयेत् || तावद् योजनशतादप्याकर्षयति | हूंकाराद्यन्तयुक्तेन 
चकारं दत्वा प्रेषयति ||

खे क्षः || 

अयं प्रयोगमनसा दृष्टमात्रदष्टकशीर्णपतितो वादसु स्थापयति | 
कालदष्टमपि तीर्थे प्रेषयति || आद्यन्त फट्कारयुक्तेन ब्रह्मराक्षस 
योनयः भूतप्रेतपिशाच चातुर्थक प्रभृतयस्मरणादेवनिकृन्तयति || 
स्वेच्छया कर्मकरोति || हः फट् हूं फट् च्छे फट् || अयं प्रयोगश्चिति 
भस्मनाहुति सहस्रेण यस्य नामं दत्वा जुहोति स चक्रवर्तीश्वरमपि 
प्रहरार्द्धेन मारयति || काकपक्षशतं गृह्योन्मत्तकरसेन जुहुयात् 
सद्रव्यधनपतीश्वरमपि देशादुच्चाटयति | न पुनः पुरेवर्तति ||

अनेनैव प्रयोगेण सर्पकीटकां स्नानोदकेन निर्विषो भवति | 
तिलपुष्पैस्त्वरिता पूजां कृत्वा सर्पकण्ठकानामष्टसहस्रान्निर्विषो भवति 
| यावच्छ तत्रयं होमपतितावत् सर्पसहस्राणि आगच्छन्ति | महीं 
छाद्यद्वारेतिष्ठन्ति || तैः सह क्रीडयति | स्वेच्छया कर्मकरोति | सप्तपाताल 
भुजंगेश्वरामाकर्षयति | पृष्ठतोनुचरा भवति | दष्टभयं तस्य 
काकथा | मारण प्रयोगेन कर्म करोति | हूं खेफट् छेदनं | आद्यन्त 
हूं स्तंभनम् | खेस्त्रीखे | अयं प्रयोग स्त्रिलक्षं 
जपेदाकाशगामित्वविद्याधरत्वसिद्धः योगेश्वरतुल्यो भवति | महाराज 
भुजंगेश्वराणांमाकर्षणोत्थापनमारणोच्चाटनस्वेदनोद्भेद न 
विषदर्पापहारं च करोति | कालदष्टकस्य छत्रयष्टिं वा उपानहौ वा 
सप्ताभि मंत्रितं कृत्वा तीर्थम् प्रेषयति || क्षःस्त्रींक्षः || अयं प्रयोगः 
शत्रुशस्त्रमुद्यतहस्तं दृष्ट्वा वामहस्त त्रिजप्तं कृत्वा दर्शयेच्छस्त्रं 
स्तंभयति तत्क्षणादेवदासवत्तिष्ठति || 

प्. ३ब्)

पं रोचते तं ददाति || रोचनालक्तकमेकतः कृत्वा त्रिवारं जप्य ललाटे 
शिखा मध्ये तिलकं कारयित्वाऽयं प्रयोगो मनसा जपमानो नृपतिं 
पश्येत् क्रुद्धोपि द्रव्यप्रसन्नो भवति || 

गन्धपुष्पफलं वापि खड्गवस्त्रमुपानहौ | 
त्रिजप्तं नृपते देयं स्त्रीषु क्षुद्रेषु काकथा || 

एकमेव तु यो दद्याद् वशं कर्यात् पुरन्दरः | 
स्त्रीणां मैथुनकाले तु यः प्रयोगमनुस्मरेत् || 

अयमेव जपेत् सोहि नान्यं पुरुषमिच्छति | 
गन्धपुष्पविलेपं च तांबूलं रोचना तथा || 

सकृज्जप्तप्रयोगेण स्त्रीणां वै स्वामिनो भवेत् | 
सकृज्जप्त्वा जले स्नाप्य फलं तीर्थसहस्रशः ||

सर्वविद्या जपेद् यस्तु सर्वमंत्राभिषेचनम् | 
व्याधिभिः पीड्यते नासौ महारोगैस्तु दारुणैः || 

धर्माधर्मैर्न लिप्येत पदं यान्ति मनामयम् |
यं गत्वा न निवर्तेत शिवो भूत्वा खगेश्वर || 

मुद्राणां लक्षणं वक्ष्येरार्धमुद्रेश्वरेश्वरी | 
करौ कृत्वा ग्रतोन्नानौ मध्यमांगुष्ठ पीडयेत् ||

तर्जन्यौ चोर्ध्व संसृत्य वाहू द्वौ दण्डवत् कृतौ | 
वद्धात्वियं महामुद्रा सिद्ध्यर्था तेन सा भवेत् || 

यावद् वा जपते विघातेन सा सिद्धिदा भवेत् | 
सारमुद्धृत्य तंत्रस्य सहस्रैकादशस्य तु || 

त्रोटलस्य समाख्याता त्वरिता सर्वकामदा | 
द्विशतं परिमाणेन श्लोकानां परिकीर्तितम् || 

नाख्येयं यस्य कस्यापि रक्षणीयं खगेश्वर |
अरक्षणाद्भवेद्धानि चोरेभ्यो द्रविणं यथा || 

ओं हिरण्य पुरुषोनाम गंभीराक्षो महाबलः |
तेनैवं प्रेषिता मुक्त्वा स्थानं मुंचतु च स्वाहा || 

इति त्रोटलोत्तरे महातंत्रे एकादशसाहस्रस्य पंचत्रिंशतिमोध्यायः || 

इति त्वरिताज्ञानकल्प समाप्तः || 

	

इदानीं संप्रवक्ष्यामि देव्यामूर्ति खगेश्वरः | 
निःसन्दिग्धं च सुस्पष्टं शृणुष्वावहितोधुना || 

क्षीराब्धिहारकुन्देन्दुतुषारामृतसंनिभाम् ||
तडित्कोटिप्रभादीप्ता सुदुष्प्रेक्ष्या सुरासुरैः || १ || 

सड्वक्त्राष्टादशदृशा विवोष्ठी चारुहासिनी |
एकैकमक्षरं देव्या द्वौ भुजौ नयनानि च || २ ||

सर्वलक्षणसंपूर्णा सर्वाभरणभुषिताः | 
नागकङ्कणकेयूरहारनूपुरमेखला || ३ ||

खड्गदण्डाक्षिचक्रं च गदाशूलं च मार्गणम् |
शक्तिश्च वरदं दिव्यं दक्षिणेन धृतायुधा ||

घण्टापाशहंलं शंखं पद्मांकुशशरासनम् |
तर्जनी वाभयं देव्या राजते वामपाणिषु ||

धर्मसिंहासनं दिव्यं हिमादिशिखरप्रभम् |
ललज्जिह्वो ज्वलन्नेत्रो तीक्ष्णदंष्ट्रोति भीषणः || 

तीक्ष्णाग्रनखशुक्त्या च भुवनानि विदारयन् |
पूर्वकायोत्थितोर्द्धास्य प्रसन्निव चराचरम् ||

त्वरिता तत्र चारूढा वामजंघा प्रलंविता |
दक्षिणा द्विगुणान्तस्यापादपृष्ठे समर्पिता ||

सहस्रदलचांभोजे वामपादकृत्दरा |
देवाङ्गवस्त्रसंछन्ना मुखवर्णन्तु ब्रह्मवत् ||

मध्यं तु हरितगौर्या जपमुकुटमण्डिता |
नवशीर्षाहिछत्र स्यात् सफणामणिमण्डिता |

प्. ४)

कथिता स रहस्यन्तु सहस्रैकादशे मते |
इति ते कथितं तार्क्ष त्वरिता त्रोटलागमे ||

स्पष्टेन कथितं सम्पद्भान्यस्मै संप्रकाशयेत् |
रक्षणीयं प्रयत्नेन जननी जारगर्भवत् ||

इति त्रोटलोत्तरो नाम समाप्तः ||



ओं नमस्त्वरितायै || 

हूंकारेरित मातृचक्र निखिलाधत्ते करैर्दक्षिणेयावजाशिशर 
त्रिशूलवरदं चक्रं च शक्तिं गदाम् |
दण्डश्चापिसुरारिदर्पदलनीं वा सु प्रचण्डाषुधा सा देवी विदधातु 
सिद्धिमतुलांतां ध्यायतां शांकरीम् || १ ||

खेलंत्यापि च वामतोपि विधृतं पाशांकुशं 
तर्जनीघण्टाशंखकरं सरोजमभयं भीमं धनुर्भासुरम् |
ताराचक्रतरंवितां वरनिभापुष्पोत्कर भ्राजिता यस्या 
मूर्ध्वतनूरूहाभिकलितासामे करोत्वीहितम् || २ ||

चं चद्दण्डविश्रावनन्तकुलिकौयस्याज्वलत् कुण्डलौ 
विस्पष्टस्फुटकण्ठपीठलुठितोहारीकृतो वासुकिः |
चक्रे तक्षक शंखपालरुचिरौ सद्धस्तयोः कंकणौ सा पातु त्वरिताभिधा 
भगवती लोकत्रयं चण्डिका || ३ ||

छेदक्षाभव पाशजालमखिलं तच्छेवकानां यया कांचीस्थान 
निवेशितो विषधरः कर्कोटदंष्ट्रोत्कटः |
पादांभोजयुगे च पद्मकमहापद्मौ लतौ नूपुरौ सा लोकत्रयकरण्यैषु  
जननी पुष्णा तु पुष्टिं नृणाम् || ४ ||

क्षःकारारवहास्यभासुरमुखी भ्रूवाय चक्रोत्कटा देवेन्द्रायुध 
सन्निभासकमलां दत्त प्रमोल्लासिनीम् |
चन्द्रार्कानललोललोचनवतीं ध्यायन्ति ये त्वां हृदि ते विद्याधरचक्रवर्ति 
पदवीं मातर्लभन्तेविरम् || ५ ||

स्त्रीभावं चरितापि या भगवती लोकत्रयैर्वन्दिता ब्रह्मेन्द्रादि 
किरीटिमण्डलमणिप्रोजासितांघ्रिप्रभा |
चन्द्रार्द्धाङ्कित मौलि रंबुज दलप्रोत् सर्पिनेत्र त्रया सा काली विकरालि 
गौरिसमरीमातंगिनी पातुवः || ६ ||

क्षेत्रस्या लभनं विधाय विधिना तत्क्षीर वृक्षोद्भवाः कीलांदूति 
समाश्रयां दशदिशि आरोपितान्नक्षितः |
तत् सन्नकृत मंत्रविग्रह शुचिर्यच्चिन्तयेच्छांभवी निर्विघ्नः स च 
चिन्नितार्थमचिरादाप्नोति यद्दुर्लभाम् || ७ ||

हूंकृत्युद्युतकत्वरान्तरवहष्यष्ठ 
प्रभामण्डलादुत्तुंगद्विपकुंभविभ्रमकुचव्याशक्त मुक्ताफलाम् | 
शुक्लांभोरुहकर्णिकोपरिकृत प्रीताभिरामस्थितिः 
तार्जन्केशरिपृष्ठनिष्ठितपदं स्वप्राय वर्गप्रदा || ८ ||

फट्कारास्त्र सुरक्षिते त्रव पुषो ध्यायन्ति येत्वां नद्ये तेषां हस्ततले 
स्थिता इव भवत्यष्टौ महासिद्धयः |
भूतप्रेतपिशाचरक्षभुजगावज्ञ्यासदोपाशते निर्वाणं च समाश्रयन्ति 
सुतरां देव्या प्रसादादथ || ९ ||

ख्यातं सार्धन वाक्षरं तव शिवेबीजं जनैर्दुर्लभं ये जानन्ति जपन्ति 
सक्रममथ व्यस्तं समस्तं तथा |
अर्द्धार्धश्चतदर्धमुद्धतधियस्तेषामनङ्भद्रुता कामिन्यस्तुपुरः 
पतन्ति सुरसत्कल्लोल लीलावती || १० ||

प्.५)

यं यं काममपेक्षसिक्षितिविपत्वांसेवयन्निक्षितौ तंत्रेषां वरदे 
कराश्रितमिव प्रायः पुरावर्तते |
तस्या दाक्षुतरं विहाय सकलं सेव्यात्वमेकां जनः साक्षात् कल्पलतेव 
मातरि पुनः किं वर्ण्यसे मादृशैः || ११ ||

ये नित्यं परिकीर्तयन्ति जननि स्तोत्रं तव श्रीमते ये शृण्वन्ति च सादरं यदि 
गृहे संलिख्यचाधारितम् |
ते नन्दन्ति निराकुलान च भयं चौरानलोत्पातजं ते सर्वत्र हि पूजिता विजयि 
नरते वल्लभा भूतले || १२ ||

इति त्वरितास्तोत्रं शार्दूलविक्रीडितं द्वादशश्लोकं समाप्तमिति ||
इति मंगल महाश्रीः ||

ओं नमः शिवाय || 

प्रवालांकुरवर्णाभ मुदितार्कसमप्रभम् |
आधारे तिष्ठते वर्णं हूंकारं च सुरार्चितम् || १ ||

कुसुंभकुंकुमछायं पीतवर्णं महाद्युतिम् |
स्तंभनं सर्वभूतानां खेपदं चाति दुर्लभम् || २ ||

शुद्धस्फटिकसंकाशं सौदामणिसमप्रभम् |
मणिपूरे स्थितं देवि च वर्णं शांतिकारकम् || ३ ||

सजलजलदाभासांलिकुलाकार संनिभाम् |
छेदयं तिष्ठते देवि नाहते मृत्युदं प्रिये || ४ ||

अतसी पुष्पसंकाशं शुद्धमाकाश वर्चसम् |
विद्वेषणं महाप्रीतौ विशुद्धौ क्षत्पदं प्रिये || ५ ||

इन्द्रगोपकसंकाशं जातिहिंगुल वर्चसम् |
वश्याकर्षणकर्तारं आज्ञास्थाने तु स्त्रीपदम् || ६ ||

देवेन्द्रायुधवर्णाभं विचित्रवर्णसंकुलम् |
गद्यपद्यप्रवाहं च कुरुते क्षेपदेश्वरे || ७ ||

हंससुभ्राजसंकाशं पुष्पराग समप्रतिम् |
अध्वस्थं जाह्नवी तत्र हुं पदं तु सदाशिवे || ८ || 

सदाशिवोर्द्ध तश्चैव व्यापकातु अधः स्थितम् |
भुक्तिमुक्तिप्रदातारं फपदं देवदुर्लभम् || ९ ||

व्यापकं निर्मलं शुद्धं गतिरागतिवर्जितम् |
येन ज्ञात्वा भवेन्मुक्तिरर्धमात्रा सु उच्यते || १० ||

एवं नवात्मिका विद्या नवचक्रे व्यवस्थिताः |
योभि जानाति देहस्थं तस्य सिद्धिर्नदूरतः || ११ ||

यो जानाति स योगेन्द्रजानीस्याऽऽच्च न संशयः |
भुक्तिमुक्तिप्रदं दिव्यं नान्यभावं समाश्रयेत् || १२ ||

इति सार्द्धनवाक्षर्यास्थानविन्यासध्यानसूत्रं समाप्तमिति ||





###########   END OF FILE  #######